William Hurt: o ευγενής του Χόλιγουντ μας αποχαιρέτησε

Ο Hurt υπήρξε μια σπάνια και ξεχωριστή μορφή του θεάματος (Φωτογραφία: AP).

Ψηλός, γαλανομάτης, με ξανθά χαρακτηριστικά και πρόσωπο που έγραφε στο γυαλί κι ας είχε μεγάλο μέτωπο που δεν μπορούσαν να το καλύψουν τα λεπτά μαλλιά του. Αν υπήρξε ένας ηθοποιός που βίωσε με τον αριστοκρατικό τρόπο που του άξιζε τα 80’s, αυτός δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τον William Hurt.

Ευρύτερα γνωστός για την ερμηνεία του στο «Kiss of the Spider Woman» του 1985, όπου κέρδισε Όσκαρ αλλά και τα «Τhe Big Chill» και «Body Heat», πέθανε την Κυριακή (13/3) από φυσικά αίτια σε ηλικία 71 ετών. Το Deadline μετέδωσε την ανακοίνωση του γιου του, Will, ενώ το Variety ανέφερε ότι ένας οικογενειακός φίλος επιβεβαίωσε την είδηση.

«Με μεγάλη θλίψη η οικογένεια Hurt θρηνεί τον θάνατο του William Hurt, αγαπημένου πατέρα και βραβευμένου με Όσκαρ ηθοποιού, που πέθανε στις 13 Μαρτίου 2022, μια εβδομάδα πριν τα 72α γενέθλιά του. Πέθανε ειρηνικά, με την οικογένειά του στο πλευρό του, από φυσικά αίτια», σημείωσε ο γιος του.

Η υγεία του είχε ήδη κλονιστεί από το 2018, οπότε και διαγνώστηκε ότι έπασχε από καρκίνο του προστάτη, ο οποίος έκανε μετάσταση και στα κόκαλα. Κάτι που επιβάρυνε αρκετά την κατάστασή του.

Η καριέρα του ήταν μια μακρά συνθήκη με την επιτυχία και την αναγνωρισιμότητα. Προτάθηκε τέσσερις φορές για βραβείο Όσκαρ, μεταξύ άλλων δυο φορές για Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου με τα «Broadcast News» και «Children of a Lesser God» αλλά και Β’ Ανδρικού για το «A History of Violence». Αρκεί να σκεφτεί κανείς πως στην τελευταία ταινία εμφανίστηκε μόλις 10 λεπτά.

Στο «Kiss of the Spider Woman» του 1985, όπου κέρδισε Όσκαρ (Φωτογραφία: filmaffinity.com).

Τελικά, κέρδισε το Όσκαρ το 1985 για το «Kiss of the Spider Woman» (Το Φιλί της Γυναίκας Αράχνης), στο οποίο είχε υποδυθεί έναν ομοφυλόφιλο άνδρα που μοιράζεται ένα κελί με έναν πολιτικό κρατούμενο στη Βραζιλία. Αν κάτι μπορούσε να κάνει με επιτυχία ήταν να μεταμορφώνεται από ρόλο σε ρόλο και να μην πέφτουν τα στάνταρ της υποκριτικής του ικανότητας είτε έπαιζε σε κινηματογραφική ταινία είτε σε σίριαλ για την τηλεόραση. Δεν είναι τυχαίο ότι είχε προταθεί για βραβείο Emmy για το σίριαλ Damages.

Πίσω στα θαυμαστά 80’s, ξεκινώντας από την ταινία Altered States (1980) έθεσε τις βάσεις για να δημιουργήσει μια καριέρα που βασιζόταν σε καλές επιλογές και σε ρόλους που αναδείκνυαν το πολυποίκιλο ταλέντο του. Ηταν η λεπταίσθητη ομορφιά του, σε συνδυασμό με μια σπάνια αριστοκρατικότητα που έβγαζε που τον καθιέρωσαν στο πανί. Κάτι που όμως δεν στάθηκε εμπόδιο να μεταμορφώνεται και να μπορεί να παίξει άνετα σε μια sci-fi ταινία ή σε μια ρομαντική κομεντί.

Ο Hurt διέθετε μια σπάνια ευφυΐα στο παίξιμό του (Φωτογραφία: Decider.com).

Η αλήθεια είναι ότι κανένα είδος δεν συμφωνούμε απολύτως με την ψύχραιμη ένταση της σκανδιναβικής συμπεριφοράς του. Μπορεί, επίσης, να υποθέσουμε βάσιμα ότι η βιομηχανία του κινηματογράφου στο σύνολό της  σταμάτησε κάποια στιγμή να κάνει το είδος των ταινιών που ταίριαζαν στο ερμηνευτικό του στυλ. Ναι, υπήρχε μια πινελιά του Cary Grant στον Hurt, μια ταιριαστή ευγένεια.

Πρόσφατα έγινε ευρέως γνωστός σε μια νεότερη γενιά σινεφίλ με την ερμηνεία του ως Thaddeus Ross στο «The Incredible Hulk» του 2008. Αργότερα επανέλαβε τον ρόλο στα «Captain America: Civil War», «Avengers: Infinity War», «Avengers: Endgame» και «Black Widow». Αν τα κατάφερε κι εκεί; Ναι, απόλυτα. Πάντα, όμως, είχες την αίσθηση πως η βεντάλια των ερμηνευτικών του δυνατοτήτων μπορεί να απλωθεί περισσότερο.

Στο A History of Violence του Κρόνενμπεργκ (Φωτογραφία: amazon.com).

Τέτοια ψήγματα είδαμε το 2005, όταν ο Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ έπαιρνε το βλέμμα του Hurt στο A History of Violence. Το ίδιος έκανε και ο Robert De Niro όταν τον σκηνοθέτησε στο The Good Shepherd και ο Sean Penn στο Into The Wild.

Το Endgame, ένα συναρπαστικό βρετανικό τηλεοπτικό δράμα, βρήκε τον Hurt να υποδύεται τον Willie Esterhuyse, μια φιγούρα διανοούμενου κατά τη διάρκεια του απαρτχάιντ. Ήταν ίσως η καλύτερη παράσταση των τελευταίων χρόνων του.

Mε το Οσκαρ ανά χείρας (Φωτογραφία: ABC Photo Archives).

Καθώς έφτασε στα 60 του, ο Hurt λες και αναβαπτίστηκε και μπήκε ξανά στην καρδιά της βιομηχανίας. Έπαιξε  στο The Incredible Hulk και εμφανίστηκε στο Robin Hood του Ridley Scott. Μπορεί τα μαλλιά του να είχαν αρχίσει να πέφτουν και στο πρόσωπό του να γράφονται έντονα οι ρυτίδες, όμως, η αύρα ενός σπουδαίου ηθοποιού ήταν πάντα εκεί.

Ο Hurt διέθετε μια σπάνια ευφυΐα στο παίξιμό του, έναν φυσικό αέρα εγρήγορσης, αλλά και μια προσεκτική οριοθέτηση του λόγου και των χειρονομιών. Γεννημένος το 1950, ο Hurt σπούδασε θεολογία στο πανεπιστήμιο, αλλά στράφηκε στην υποκριτική και γράφτηκε στη σχολή Τζούλιαρντ το 1972.

Γεννημένος το 1950, ο Hurt σπούδασε θεολογία στο πανεπιστήμιο, αλλά στράφηκε στην υποκριτική και γράφτηκε στη σχολή Τζούλιαρντ το 1972 (Φωτογραφία: Reuters/Carlo Allegri).

Η μόνη στιγμή που φάνηκε να ραγίζει το είδωλό του ήταν το 2009 οπότε και η ηθοποιός Marlee Beth Matlin, με την οποία συνδέθηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’80, εξέδωσε ένα βιβλίο στο οποίο ανέφερε πως είχε υποστεί σωματική και συναισθηματική κακοποίηση από τον Hurt κατά τη διάρκεια της σχέσης τους. Ο μάνατζέρ του αμέσως το αρνήθηκε, αλλά ο Hurt έδειξε περισσή ειλικρίνεια και είπε ευθέως πως: «Το έκανα και ζητώ συγγνώμη για τον πόνο που προκάλεσα».

Ο Hurt παντρεύτηκε δύο φορές, με τη Mary Beth Hurt από το 1971 έως το 1982 και τη Heidi Henderson από το 1989 έως το 1992. Είχε επίσης σχέσεις με τους Matlin, Sandra Jennings και Sandrine Bonnaire. Γενικώς, οι γυναίκες δεν έλειψαν ποτέ από τη ζωή του.

Διαβάστε ακόμα: Είδαμε το «Batman». Οταν η εκδίκηση περισσεύει και η ελπίδα είναι λειψή.

TAGS :
ηθοποιός κινηματογράφος χόλιγουντ

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook