Στις 15 Αυγούστου, η γαλλογερμανική τηλεόραση ARTE θα προβάλει, για ολόκληρη τη μέρα, ντοκιμαντέρ και ταινίες για την Ελλάδα. Ήδη μετέδωσε δελτίο ειδήσεων στα ελληνικά, συμπαραστεκόμενη στο κλείσιμο της ΕΡΤ.

Στις 15 Αυγούστου, η γαλλογερμανική τηλεόραση ARTE θα προβάλει, για ολόκληρη τη μέρα, ντοκιμαντέρ και ταινίες για την Ελλάδα. Ήδη μετέδωσε δελτίο ειδήσεων στα ελληνικά, συμπαραστεκόμενη στο κλείσιμο της ΕΡΤ.

Στις 15 Αυγούστου, η γαλλογερμανική τηλεόραση ARTE θα προβάλει, για ολόκληρη τη μέρα, ντοκιμαντέρ και ταινίες για την Ελλάδα. Το αφιέρωμα περιλαμβάνει θέματα για τον πολιτισμό και την ιστορία μας, αλλά και νέες ταινίες για την Ελλάδα της κρίσης. Οι περισσότερες είναι ελληνικές παραγωγές, με την υπογραφή Ελλήνων σκηνοθετών, και χρηματοδοτήθηκαν στα πλαίσια της συμφωνίας συμπαραγωγής μεταξύ της ΕΡΤ και του ARTE. Και ενώ εκατομμύρια Γάλλοι και Γερμανοί πολίτες θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν αυτό το τηλεοπτικό πρόγραμμα υψηλού επιπέδου, η ΕΡΤ θα είναι μάλλον ακόμα κλειστή.

Οι Ευρωπαίοι συνεργάτες μας ‒υπεύθυνοι δημόσιων τηλεοράσεων, παραγωγοί, σκηνοθέτες‒ είναι σοκαρισμένοι από το κλείσιμο της ΕΡΤ. Γι αυτούς, ήταν ένας αξιόπιστος και ισότιμος εταίρος και η συνεργασία μαζί της έχει οδηγήσει στην παραγωγή πετυχημένων ντοκιμαντέρ, με ισχυρή παρουσία και διακρίσεις στις χώρες τους, αλλά και σε όλο τον κόσμο.

Αντί να μοιρολογούμε για το κλείσιμο ενός καναλιού που οι περισσότεροι είχαμε πάψει να παρακολουθούμε, είναι ευκαιρία να συζητήσουμε ποια είναι η δημόσια τηλεόραση που θέλουμε να βλέπουμε, που θα μας αφορά.

Ο λόγος της επιτυχίας των ελληνικών ντοκιμαντέρ τα τελευταία χρόνια (όπως και των ταινιών μυθοπλασίας) είναι ένας: παίρνουν το κοινό τους στα σοβαρά. Κι αυτό μοιάζει να είναι και η δύναμη της κάθε δημόσιας τηλεόρασης: ασχολείται σε βάθος με θέματα που απασχολούν το ευρύ κοινό (όχι μόνο της χώρας, αλλά και διεθνώς), παρεμβαίνει σε κρίσιμα κοινωνικά ζητήματα, καταθέτει απόψεις και κρίσεις και τελικά κρίνεται με βάση τη συμμετοχή της στο δημόσιο διάλογο και όχι τη διαφημιστική αξία του προγράμματος της. Αυτή είναι η ΕΡΤ που γνωρίζουν οι εταίροι μας στο ARTE και στις δημόσιες τηλεοράσεις της Ευρώπης –και γι αυτό τους είναι ακατανόητη η απόφαση για το κλείσιμό της.

Υπάρχει όμως και η άλλη ΕΡΤ, που γνωρίζουμε εμείς οι Έλληνες: αυτή της εσωστρέφειας, της διαπλοκής με την πολιτική εξουσία, της διαφθοράς, της κατασπατάλησης δημόσιου χρήματος και της απαξίωσης. Ένα κανάλι χωρίς σταθερό προγραμματισμό, προσανατολισμό και ταυτότητα.

Αυτή είναι η ΕΡΤ που έπαψε να ασχολείται σοβαρά με το κοινό της, γιατί αναλώθηκε στις επιδιώξεις τής εκάστοτε κυβέρνησης, την ανικανότητα των διοικήσεών της, τα κεκτημένα του προσωπικού της. Η μεγαλύτερή της «αμαρτία» είναι ότι έπαψε να μας αφορά και τη θυμόμαστε μόνο από ένα καλό ντοκιμαντέρ που έτυχε να πετύχουμε στο περιστασιακό ζαπ.

Αντί να μοιρολογούμε για το κλείσιμο ενός τηλεοπτικού καναλιού που οι περισσότεροι είχαμε πάψει να παρακολουθούμε, αυτή ίσως είναι μια ευκαιρία να μπούμε στην ουσία ενός διαλόγου που θα έπρεπε να είχε ξεκινήσει εδώ και πολύ καιρό. Ποια είναι η δημόσια τηλεόραση που θέλουμε να βλέπουμε, που μας αφορά; Ποια είναι η πραγματική της δύναμη;

Ο Γιούρι Αβέρωφ είναι παραγωγός ντοκιμαντέρ.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top