Πλησιάζει η ώρα των διακοπών και για εμάς τους γονείς. Mε παιδιά ή με φίλους, οργανωνόμαστε για να περάσουμε καλύτερα. Κρατάμε μακριά την καθημερινότητα της πόλης και γενικώς, αφηνόμαστε. Στις διακοπές φοράμε μαγιό όλη την ημέρα, δεν υπάρχει μανίκι για τράβηγμα. Γράφει η Θέμις Φούλια.
Ο Σύμβουλος Περιβάλλοντος Ανδρέας Λουκάτος αναλύει τα υπέρ, τα κατά και εντοπίζει τις γκρίζες ζώνες του νέου νομοσχεδίου. Έχουν δίκιο όσοι διαμαρτύρονται; Τι θα ισχύει για την περιβαλλοντική αδειοδότηση, τι θα γίνει με τις προστατευόμενες περιοχές και την πιθανή εξόρυξη υδρογονανθράκων σ' αυτές;
Είμαστε οι άντρες οι κακοί της υπόθεσης που θέλουμε να πιστεύουμε ότι οι γυναίκες είναι χαζές και άξιες μόνο για να πλένουν πιάτα; Ως ποιο σημείο η «κορεκτίλα» έχει δαιμονοποιήσει τα πάντα;
Μετά από 40 μέρες καραντίνας και (αληθινής) νηστείας, ένας πιστός εκφράζει το δικό του αναστάσιμο μήνυμα, μπλέκοντας απογοήτευση και ελπίδα. Ένα φορτισμένο, προσωπικό κείμενο του Βασίλη Μπουρτσάλα.
Με αφορμή την απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη να τοποθετήσει στο Ανώτατο Συμβούλιο της Εθνικής Αρχής Ανώτατης Εκπαίδευσης τον διαπρεπή γιατρό Γεώργιο Π. Χρούσο, ο Τάκης Καρπούτζογλου γράφει για πώς η πανδημία αλλάζει τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τους αληθινούς επιστήμονες
Πώς γίνεται να συνυπάρχουν δύο διαφορετικές χώρες μέσα σε μια; Γιατί να υπάρχει η Ελλάδα της δημιουργίας από τη μια πλευρά κι εκείνη της συντήρησης και του λαϊκισμού από την άλλη; Γράφει ο Παναγής Καλατζής.
Κλειστήκαμε σπίτι, δουλεύουμε φορώντας πιτζάμες και είμαστε δικτυωμένοι στο Skype. Eίναι, άραγε, θετική εξέλιξη; Ο Τάκης Καρπουτζόγλου γράφει τη δική του εμπειρία που μπορεί να μας βάλει σε σκέψεις.
Ο ιός, μέσα σε όλα, αποκάλυψε εκ νέου το βαθύτερο πολιτισμικό πρόβλημα της σύγχρονης Ελλάδας. Από την μια ο μεσαιωνικός θεοκρατικός μηχανισμός της επίσημης Εκκλησίας και από την άλλη η ιδεολογική αναπηρία της Αριστεράς. Φευ, γι' αυτά τα «κρούσματα» δεν υπάρχει εμβόλιο. Ο συγγραφέας Σωτήριος Φ. Δρόκαλος καταθέτει την άποψή του.
Ζούμε σε μια χώρα που κατεβαίνουν πίνακες, αφίσες, θεατρικές παραστάσεις, αν ενοχλούν την «κοινή γνώμη» επειδή... πληρώνει φόρους. Πόση ελευθερία αντέχουμε και πόσο είμαστε διατεθειμένοι να ακούσουμε μια άποψη με την οποία διαφωνούμε πλήρως;
Παραβιάστηκαν ή όχι ανθρώπινα δικαιώματα στην περίπτωση του Δημήτρη Ινδαρέ, όπως και στην περίπτωση του Ζακ -ή της Μαρφίν; Με μια μετρημένη ανάρτηση στο Facebook, ο ηθοποιός και σκηνοθέτης έθεσε το ζήτημα των ημερών στις πραγματικές του διαστάσεις.
Μεταξύ των τραμπούκων με τις κουκούλες και των υποστηρικτών της υπέρμετρης και άρα αδικαιολόγητης βίας των ανθρώπων με τα κράνη υπάρχουμε όλοι εμείς. Ο Αριστείδης Χατζής γράφει για τους πολίτες που απεχθάνονται και τα δύο είδη βίας.
Ο Αριστείδης Χατζής καταγράφει τις άγνωστες πτυχές της δολοφονίας του μεγάλου ήρωα της Επανάστασης του '21. Ποιοι -σύντροφοι- τον σκότωσαν και γιατί έψαχναν ως τις μέρες μας για τον θησαυρό του.
