«Ι Am Ever Now»: Μια έκθεση για τις γυναίκες που αλλάζουν την πόλη

Η έκθεση απεικονίζει φωτογραφικά 12 γοητευτικές, με έμπνευση και ξεχωριστό στυλ γυναίκες οι οποίες ζουν και εργάζονται σήμερα στην πόλη.

Τελικά, η Αθήνα είναι μια πόλη ετερόφωτη; Όπως ένας νέος κάτοικος (ενοικιαστής, κληρονόμος, ή αγοραστής) που μπαίνει σε ένα ξεχασμένο διαμέρισμα κι ανοίγει τα σκουριασμένα παντζούρια για να μπει φως και φρέσκος αέρας, έτσι κι η πρωτεύουσα φαίνεται να έχει σε μεγάλο βαθμό εναποθέσει τις ελπίδες της σε νέους εραστές για να αναζωογονηθεί.

Η φωτογραφική έκθεση I am ever now από την αρχιτέκτονα Άντζελα Λιαρίκου (και διαχειρίστρια του διαδεδομένου Instagram account @athens___mon_amour) και την φωτογράφο Claudia Casagrande, οι οποίες παρατηρούν την Αθήνα ως μια πόλη που βρίσκεται σε συνεχή μετάβαση τα τελευταία 7 χρόνια, είναι μια τέτοια περίπτωση.

Πρόκειται για μια προσωπική απεικόνιση 12 γυναικών που ζουν και εργάζονται σήμερα στην πόλη, καθεμία από αυτές έχει κάνει μια προσωπική συνεισφορά, μικρή ή μεγάλη, σε μια νέα Αθήνα. Γυναίκες όμορφες με έμπνευση και ξεχωριστό στυλ, όπως η Georgia Hopkins, η Εύα Παπαδάκη, η Αναστασία Μίαρη, η Alexandria Coe αλλά και η σπουδαία ηθοποιός Αιμιλία Υψηλάντη. Τα πορτρέτα τους τραβήχτηκαν σε ένα αυθεντικό παλιό αθηναϊκό διαμέρισμα στην καρδιά της Κυψέλης, στην οδό Ιθάκης.

Αριστερά οι δυο καλλιτέχνιδες στον χώρο της έκθεσης και δεξιά στιγμιότυπο από τη φωτογράφηση στην οδό Ιθάκης.

Στην έκθεση που έλαβε χώρα στο 10 AM Lofts, αποτυπώθηκε η σύλληψη των δημιουργών να μεταφέρουν στους θεατές την αίσθηση που είχαν οι 12 γυναίκες που φωτογραφήθηκαν. Αναπαρέστησαν τον χώρο της φωτογράφισης, τοποθετώντας στο κέντρο ένα κρεβάτι τυλιγμένο σε λευκά σεντόνια όπου σκόρπισαν τις φωτογραφίες πάνω του, ενώ από τους τοίχους ακούγονταν ηχητικά αποσπάσματα των συνεντεύξεων.

Το επίκεντρο αυτού του έργου ήταν να συλλάβει ένα πλάνο της αυθεντικής ζωής κάθε γυναίκας. Στην ουσία, να αναδείξει τόσο τα τρωτά όσο και τα δυνατά σημεία τους, αναδεικνύοντας την ενδόμυχη ακεραιότητα και ομορφιά της, σ’ έναν οικείο διάλογο μεταξύ φωτογράφου και θέματος.

Συναντήθηκα με τις δυο δημιουργούς, την Άντζελα Λιαρίκου και την Claudia Casagrande, με τις οποίες είχα πολλά να συζητήσω για το αττικό φως, την μαγνητική ιδιότητα των πρώτων υλών στα διαμερίσματα, το μέλλον της πόλης και αν τελικά η Αθήνα είναι το νέο Βερολίνο.

Θέλησα να καταλάβω ποια είναι ακριβώς η σχέση τους με την Αθήνα, τι είναι αυτό που τις συνδέει πραγματικά αφού ήρθαν και οι δυο από τη γερμανική πρωτεύουσα. Είναι ο έρωτας, η οικογένεια, οι φίλοι, τα κτίρια, οι γειτονιές, τα όνειρα που μπορεί να έχουν συνδέσει;

Η Angela, η οποία έχει μεγαλώσει στον Καναδά από Έλληνες γονείς και έχοντας περάσει πάνω από τη μισή της ζωή στο Βερολίνο, ήξερε πάντα ότι θα έβρισκε το δρόμο της πίσω στη χώρα που οι γονείς της εγκατέλειψαν πριν από πολλά χρόνια. Με την πάροδο των χρόνων το σύνθημά της έχει γίνει «μετακινήσου προς το φως» και η Αθήνα έχει άφθονο από αυτό, και όχι μόνο.

Για την Claudia ήταν πάντα όνειρο ζωής να ζήσει στο νότο, γι’ αυτό έκανε την Αθήνα δεύτερο σπίτι της. Ως μισή Ιταλίδα, ταξίδεψε πολύ σε χώρες της Μεσογείου, μέχρι που ερωτεύτηκε τα ελληνικά νησιά και το Αιγαίο. Βρίσκει την Αθήνα πολύ ζωντανή, γεμάτη φως, και η ενέργειά της θυμίζει πολύ το πνεύμα του Βερολίνου της δεκαετίας του ’90.

“Το επίκεντρο του έργου ήταν να συλλάβει ένα πλάνο της αυθεντικής ζωής κάθε γυναίκας” λένε οι δύο καλλιτέχνιδες.

–Πώς αισθανθήκατε κατά τη διάρκεια της φωτογράφισης με αυτές τις όμορφες γυναίκες; Κάτι απροσδόκητο;

Όλες οι γυναίκες είχαν πολύ διαφορετικά όρια αναστολών τόσο σωματικά, δηλαδή το επίπεδο του γυμνού που ήταν διατεθειμένες να επιδείξουν, όσο και συναισθηματικά. Ήταν συγκινητικό να βλέπουμε πώς όλες κατέβασαν την άμυνά τους κατά τη διάρκεια της φωτογράφισης και μας επέτρεψαν να αποτυπώσουμε ένα κομμάτι της ευαλωτότητάς τους. Το γεγονός ότι τους παρείχαμε «έναν ασφαλή χώρο», τους επέτρεψε να το κάνουν εντελώς διαισθητικά. Συγκλονιστήκαμε από την εμπιστοσύνη τους κατά τη διάρκεια της συνεργασίας μαζί τους. Επίσης, η ωμή ειλικρίνειά τους απαντώντας σε κάθε μια από τις ερωτήσεις της συνέντευξης μας συγκίνησε βαθιά.

-Πώς σας εμπνέουν αυτές οι γυναίκες;

Με τη γενναιότητά τους να μετακομίσουν σε μια χώρα όπου οι περισσότερες από αυτές δεν μιλούν τη γλώσσα και να στήσουν τις αντίστοιχες επιχειρήσεις τους, όσο μικρές ή μεγάλες κι αν είναι. Στο να βουτήξουν και να αγκαλιάσουν το χάος αυτής της εξαιρετικής πόλης. Και να συμβάλλουν στη μεταμόρφωσή της με τον πιο θετικό και μοναδικό τρόπο.

-Είναι πια συχνό φαινόμενο να συναντάς στα αθηναικά στέκια νέους κατοίκους της πόλης, που είτε είχαν πολλά χρόνια να έρθουν στην Ελλάδα ή δεν ήταν από εδώ, όπως εσείς. Πού ότι τόσοι άνθρωποι επέλεξαν να ζήσουν στην Αθήνα τώρα;

Πιστεύουμε ότι η στροφή των ανθρώπων που πραγματικά μετακομίζουν και ζουν μόνιμα στην Αθήνα συμβαίνει σταδιακά τα τελευταία 10 χρόνια, αλλά η μεγάλη στροφή συνέβη κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Εδώ υπάρχει χώρος για πειραματισμούς. Η γοητεία του διαθέσιμου, προσιτού χώρου διαβίωσης, ο συνολικός συνδυασμός του ήπιου καιρού και η εγγύτητα στα νησιά, προσφέρει στους ξένους μια ελαφρότητα ζωής που ίσως δεν έχουν πλέον στις χώρες τους.

Tο γεγονός ότι παρείχαμε «έναν ασφαλή χώρο» για τις γυναίκες, τους επέτρεψε να κάνουν τη φωτογράφηση εντελώς διαισθητικά.

-Αλλάζουν τα μητροπολιτικά κέντρα διεθνώς ή αναγκαστικά πληθαίνουν;

Πόλεις όπως το Λονδίνο, το Παρίσι, το Βερολίνο και η Νέα Υόρκη αποτελούν εδώ και καιρό προορισμούς, αλλά το κόστος ζωής και πολύ συχνά ο ζοφερός καιρός ή/και οι πολιτικές αναταραχές, έχουν οδηγήσει τους ανθρώπους στην αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων, ιδίως μετά την πανδημία, όπου η εργασία εξ αποστάσεως το κατέστησε εφικτό περισσότερο από ποτέ. Επιπλέον, από γεωπολιτικής άποψης, οι άνθρωποι αισθάνονται σχετικά «ασφαλείς» εδώ.

-Μου είπατε νωρίτερα, off the record, ότι η Documenta κατά μια έννοια «έβαλε την Αθήνα στο χάρτη». Πιστεύετε ότι οι καλλιτέχνες είναι αυτοί που οδηγούν τις αλλαγές και καθοδηγούν την αγορά ακινήτων;

Πιστεύουμε ότι η Documenta το 2017 όντως ενίσχυσε τη φήμη της Αθήνας στον παγκόσμιο χάρτη της τέχνης. Και οι καλλιτέχνες συχνά διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην αναζωογόνηση των γειτονιών και στην προώθηση πολιτιστικών αλλαγών στις πόλεις, μετά από οικονομικές υφέσεις ή πολιτικές αναταραχές. Σίγουρα παίζουν μεγάλο ρόλο στη μετατροπή προηγουμένως παραμελημένων περιοχών σε ζωντανά πολιτιστικά κέντρα, τα οποία μπορούν στη συνέχεια να αυξήσουν το ενδιαφέρον για τις εν λόγω γειτονιές, επηρεάζοντας θετικά την αγορά ακινήτων και ανεβάζοντας το συνολικό επίπεδο σεξουαλικότητας μιας πόλης. Αλλά και η σταδιακή βελτίωση των υποδομών τα τελευταία χρόνια, το σχετικά χαμηλό κόστος ζωής σε σύγκριση με άλλες μεγάλες πόλεις και η ακμάζουσα σκηνή των νεοφυών επιχειρήσεων έχουν προσελκύσει κάθε είδους νέους επαγγελματίες και διεθνείς επενδυτές.

Το κρεβάτι με τις φωτογραφίες στο 10 ΑΜ Lofts

-Ποια είναι τα απαραίτητα στοιχεία για μια καλή ζωή; Ποια είναι τα στοιχεία που οι άνθρωποι βρίσκουν στα αθηναϊκά διαμερίσματα και λένε «θέλω να ζήσω εδώ»;

Τα απαραίτητα για τη ζωή μπορεί να διαφέρουν για άλλους ανθρώπους, αλλά για εμάς είναι το joie de vivre που προσφέρει η Αθήνα και η ελληνική κουλτούρα. Η ζεστασιά και η ανθεκτικότητα των ανθρώπων ακόμα και μετά από χρόνια καταπιεστικής, οικονομικής πίεσης, αυτό το εθιστικό ελληνικό φως του ήλιου και τα ατελείωτα καλοκαίρια σίγουρα εμπνέουν κάποιον να θέλει να μείνει και να αφεθεί αναπόφευκτα και αδιαμαρτύρητα στην ελαφρότητα της ύπαρξης. Υπάρχει επίσης μια παλιά vintage γοητεία εδώ, εμφανής στα κτίρια, στην τυπογραφία και στον γενικότερο τρόπο ζωής που είναι ενδιαφέρουσα, σαν να ταξιδεύεις πίσω στον χρόνο.

-Ποια στοιχεία σας φαίνονται πιο γοητευτικά, δηλαδή;

Για παράδειγμα, μπροστά στους εσωτερικούς χώρους των μη ανακαινισμένων διαμερισμάτων που διαθέτουν όμορφα δάπεδα από τεράτζο, ξύλινα πατώματα από ξύλο ψαροκόκαλο και τους αγαπημένους ογκώδεις μαρμάρινους νεροχύτες θα δεις τους περισσότερους ξένους κυριολεκτικά να τρέχουν τα σάλια τους.

-Πιστεύετε στην Αθήνα;

Ένα μεγάλο και δυνατό ναι σε αυτή την ερώτηση για όλους τους λόγους που αναφέρθηκαν παραπάνω, αλλά και από καθαρή περιέργεια να παρακολουθήσουμε τις αλλαγές που θα εκτυλιχθούν τα επόμενα χρόνια, όποια θετική ή αρνητική επίδραση και αν έχουν. Λένε ότι χρειάζεται ένα χωριό για να μεγαλώσει ένα παιδί. Λοιπόν, σε αυτή την περίπτωση, χρειάζεται ένας ολόκληρος πλανήτης για να μεγαλώσει μια πόλη σε μια κοσμοπολίτικη και ποικιλόμορφη μητρόπολη, όπου υπάρχει χώρος για όλα τα είδη των πολιτών που κάνουν το δικό τους μικρό κομμάτι για να την ανεβάσουν στο επόμενο επίπεδο. Ας ελπίσουμε μόνο ότι αυτό θα γίνει με σεβασμό και ισορροπία, που θα αναγνωρίζει τα μαθήματα του παρελθόντος, αλλά παρόλα αυτά θα κινείται με αυτοπεποίθηση και γενναιότητα προς το μέλλον. Γιατί ας το παραδεχτούμε, είτε μας αρέσει είτε όχι, η αλλαγή είναι η μόνη σταθερά.

Διαβάστε ακόμα:, Κυριακή Γονή: «Κάποτε με παρατηρώ ως cyborg, άλλοτε ως ανθρώπινο ον». 

TAGS :
I Am Ever Now εικαστικά φωτογραφία

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook