Καλώς ήρθατε στο σπίτι του Harry Styles

Aριστερά: ο Styles με Gucci πιτζάμα στο σπίτι του. Δεξιά: Λεπτομέρεια από το εξώφυλλο του δίσκου του.

Ο Harry Styles δεν είναι ένας. Μην πέσετε ποτέ στην παγίδα των ΜΜΕ που του χτίζουν ένα άγαλμα στο θεωρείο των stars θεωρώντας πως έτσι θα τον εγκλωβίζουν κάτω από στρώσεις χρυσόσκονης. Ο Harry είναι… πολλοί σε συσκευασία ενός. Είναι από τα μεγαλύτερα κατορθώματά του: να μπορεί να ξεγλιστράει ανάμεσα στις περσόνες που εκείνος έχει δημιουργήσει για τον εαυτό του.

Είναι ροκ σταρ; Σαφώς. Πώς αλλιώς θα του χάριζε το Rolling Stone πριν από πέντε χρόνια 6.000 λέξεις, αφιέρωμα στο προηγούμενο άλμπουμ του; Σε εκείνο το άρθρο τον είχε συγκρίνει με τον Rod Stewart και την μπάντα του με εκείνη που είχαν φτιάξει οι Beatles. Τι άλλο θα μπορούσε να ζητήσει ένας πιτσιρικάς που βγαίνει στα βουλεβάρτα με νέα τραγούδια;

O Harry Styles στο εξώφυλλο του περιοδικού Better Homes & Gardens (Φωτογραφία: bhg.com).

Είναι lifestyle influencer; Ναι, είναι και δεν το κρύβει. Το τεύχος Ιουνίου του περιοδικού Better Homes & Gardens τον έχει εξώφυλλο με δόξα και τιμή. Κι όμως, αυτή ήταν μια από τις βασικές promo κινήσεις του για το νέο του -τρίτο- άλμπουμ Harry’s House. Ενα περιοδικό που ασχολείται κυρίως με οργανικά λιπάσματα και… λεμόνια και σπάνια ασχολείται με μουσικούς του διαμετρήματος του Styles. Οποία εκκεντρικότητα.

Στο περιοδικό, ο Harry απεικονίζεται με πιτζάμες Gucci να κουβαλάει ένα δίσκο πρωινού. Τόσο απλά και αβίαστα. Εν τω μεταξύ, έχει τον Mick Fleetwood να πουλάει το βερνίκι νυχιών του, ενώ στο TikTok, το σινγκλ του Harry’s House «As It Was» είναι ένα από τα πιο δημοφιλή. Αν μη τι άλλο το «παιδί» βρίσκεται στα πάνω του.

Το Harry’s House είναι μια αισθητική πρόταση του Styles και όχι μια απλή μουσική καταγραφή. Αποδεικνύει, εν ολίγοις, γιατί αυτή τη στιγμή είναι από τους πλέον περιζήτητους καλλιτέχνες των καιρών μας.

Οι ήχοι του άλμπουμ κινούνται μεταξύ του funk, του folk και το Tumblr-pop της δεκαετίας του 2010. Υπό συνθήκες, τα τραγούδια τα λες οικεία σε σημείο να σου επιτρέπουν μια παθητική ακρόαση. Κι όμως, από κάτω υπάρχει η επιδεξιότητα του Styles που μετατρέπει ακόμη και κάτι δεδομένο σε κάτι πιο ιδιότροπο και πιο παράξενο. Κι όλα αυτά με ένα στυλ που βρίσκεται σε φάση έξαρσης.

Φαίνεται ολοκάθαρα πως έχει ωριμάσει καλλιτεχνικά: στα προηγούμενα άλμπουμ του προσπαθούσε να επιδείξει γούστο και μια ανάγκη για αποδοχή μέσω του retro-rock pastiche που είχε ενδυθεί. Τώρα, η διάθεσή του είναι πιο χαλαρή και ανάλαφρη.

Το εναρκτήριο κομμάτι «Music for a Sushi Restaurant» ξεκινάει με μια ομοβροντία από κόρνες που κλέβουν την παράσταση και μια λιτανεία από αναφορές φαγητού (τηγανητό ρύζι, παγωτό, καφές στο μάτι της κουζίνας) που φέρνουν στο μυαλό μια κατάσταση ανόητης, χορτασμένης ευδαιμονίας. «Θα μπορούσα να μαγειρέψω ένα αυγό πάνω σου»: να ένας ενδεικτικός στίχος.

Ανέμελος όσο ποτέ άλλοτε (Φωτογραφίες: bhg.com).

Ο Styles δεν τραγουδάει στον δίσκο για τσακισμένες ψυχές. Τα συναισθηματικά διακυβεύματα των τραγουδιών είναι χαμηλά. Ο Harry λαχταράει για την αγάπη του παρελθόντος, αλλά χωρίς να πιέζεται υπέρμετρα. «Δεν ανησυχεί» για το τι κάνει η πρώην του, παρά το νοσταλγικό φωτοστέφανο που φοράει στο «Little Freak».

Επίσης, δεν δηλώνει μεθυσμένος και απελπισμένος, καθώς προτιμάει να είναι σε blues κατάσταση πίνοντας χυμό σταφυλιού. Ακόμη και η σεξουαλική φαντασίωση που υπάρχει στο «Daydreaming» δεν έχει καμία οξεία γωνία, καμία ακρότητα. Σε όλο το άλμπουμ ο Styles μάς λέει πως βρίσκεται σε μια κατάσταση ονειροπόλησης, μακριά από τα άκρα της ζωής.

Το σίγουρα είναι ότι το στυλ αφθονεί στη φωνή και τα τραγούδια του. Είναι τόσο χαλαρός όσο και σοβαρός. Μπορεί να μην είναι πολύ ενεργός στα social media, αλλά με κάποιο τρόπο -ολότελα δικό του- διατηρεί μια σταθερή και ανέγγιχτη επαφή με το κοινό του.

Το σίγουρα είναι ότι το στυλ αφθονεί στη φωνή και τα τραγούδια του (Φωτογραφία: Lillie Eiger).

Υπερασπίζεται τις groupies του που τον ακολουθούν παντού λέγοντας πως τέτοιες είχαν και οι Beatles και ότι είναι λάθος και τις χαρακτηρίζει κανείς ανόητες. O Styles δείχνει να είναι πιο ευπροσήγορος μαζί τους, να αρχίζει να τις αποδέχεται ως μέρος του pop παιχνιδιού.

Όταν παρουσίασε τη Shania Twain, η οποία έκανε μια guest εμφάνιση κατά τη διάρκεια του σετ στο Φεστιβάλ Coachella τον περασμένο μήνα, ο Styles χρησιμοποίησε τη γνωστή ποπ φεμινιστική λογική: «Αυτή η κυρία… μου είπε ότι οι άντρες είναι σκουπίδια», είπε ειρωνικά από μικροφώνου. Στο ίδιο σετ, έκανε το ντεμπούτο του στο κομμάτι του Harry’s House «Boyfriends», λέγοντας: «To boyfriends everywhere, fuck you».

Είναι ο Styles ένας Ιανός; Αν ακούσετε το άλμπουμ θα διαπιστώσετε πως οι διαθέσεις του ποικίλουν. Τίποτα δεν είναι ίδιο. Τα ζεστά grooνes των 80’s συνυπάρχουν με ροκ απολήξεις, ενώ οι στίχοι αγγίζουν το σεξ, τα ναρκωτικά και το ακριβό κρασί.

Πολλοί λένε πως οι στίχοι του είναι μπερδεμένα κουβάρια που δεν βγάζουν πάντα νόημα. Μπορεί, αλλά ποιος είπε πως ο Styles ασχολείται με τις μικρολεπτομέρειες; Αυτό που τον ενδιαφέρει είναι να δημιουργήσει την κατάλληλη διάθεση για να μας υποδεχθεί στο σπίτι του. Εντέλει, το κάνει…

Διαβάστε ακόμα: Jesus Christ Superstar, ένας σούπερ σταρ 50 ετών.

TAGS :
Harry Styles μουσική ρόκ

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook