Σοφιστικέ επιλογές για νηστίσιμα θαλασσινά. (Εικονογράφηση: Andro.gr).
Ε ρε τι έχει να γίνει φέτος! Καθαρά Δευτέρα χωρίς καραντίνα, θα ξαμοληθούμε στους λόφους και τις πλαγιές για αετό, θα ρουφήξουμε τα κυδώνια μας και θα τσακίσουμε την ταραμοσαλάτα σε κάποιο παραθαλάσσιο ταβερνάκι ή θα μαζέψουμε όλη την παρέα και θα το γιορτάσουμε σπιτικά και άκρως παραδοσιακά. Ή μήπως όχι; Αν περιμένετε από μένα να σας προτείνω ούζα, τουρσιά και generic ροζ ταραμάδες βρίσκεστε σε λάθος στήλη. Αν πάλι περιμένετε να σας περιγράψω πρόστυχους μεζέδες που θα προκαλέσουν άκρατη σιελόρροια και επικές υπερκρασάρες τότε είστε σε καλό δρόμο και μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω.
Σερβίρετε τον λευκό ταραμά με χαβιάρι Thesauri (Φωτογραφία: Ανδρέας Σουχής για το Andro).
Μιας και ξεκίνησα με ταραμάδες θα πιάσω αυτό το έδεσμα. Έχουμε και λέμε. Αν είστε σε ταβερνάκι σωστό ή στο Βασίλαινα τότε απλά παραγγέλνετε. Αν όμως είστε σπίτι θα σας ανοίξω τα μάτια. Γκουγκλάρετε μαγιονέζα ταραμά Νένα Ισμυρνόγλου. Παίρνετε λευκό ταραμά, καλής ποιότητας και την ακολουθείτε κατά γράμμα. Το δικό μου tip είναι στην αρχή να χτυπήσετε τον ταραμά σκέτο και μετά με λίγο νερό για να σπάσουν τα αυγά του. Σερβίρετε με φετάκια αυγοτάραχο Τρικαλινός ή για πιο grande φάση, με χαβιάρι Thesauri. Τι πίνουμε; Μπουρμπουλήθρες! Μια ωραία Σαμπάνια όπως η Jacquesson 744 ή η Bereche et Fils.
Πάμε στα όστρακα τώρα. Μύδια αχνιστά (ιδανικά με ρετσίνα, μαραθόριζα, λεμόνι και μουστάρδα) που σερβίρονται με όλα τα ζουμιά του και άφθονη λαγάνα για βουτιές. Τι θα πιούμε; Μα Ρετσίνα! Ιδανικά μια από την Αττική όπως αυτή του Οινοποιείου Άωτον ή του Μυλωνά. Μετά έχουμε αχιβαδομακαρονάδα αλλά όχι έτσι απλή. Επί της ουσίας πρόκειται για μια aglio olio e peperoncino που λίγο πριν μπουν τα linguine πέφτουν στην κατσαρόλα κυδώνια και λευκό κρασί. Με το που αχνίσουν πέφτει η πάστα, ωμό αγουρέλαιο και άφθονος μαϊντανός. Μπορείτε να την εμπλουτίσετε όσο θέλετε με σπαράγγια ή φρέσκο κρεμμυδάκι πχ. Τι πίνουμε; Ένα πληθωρικό Sauvignon Blanc με λίγο βαρέλι όπως το Sauvignon Fume από το Κτήμα Άλφα.
Αριστερά: Ρετσίνα του Οινοποιείου Άωτον. Στη μέση: Ρετσίνα του Μυλωνά. Δεξιά: Sauvignon Fume από το Κτήμα Άλφα.
Ντολμαδάκια γιαλαντζί: ένα φαγητό γεμάτο συναίσθημα γιατί μου θυμίζει την προγιαγιά, τη γιαγιά και τώρα τη μαμά μου που τα τυλίγει σαν κέντημα και κάθε μπουκιά είναι αρωματική και λεμονάτη, σκέτο ποίημα. Μη λυπηθείτε το δυόσμο και βάλτε στο ποτήρι σας μια βορεινή Μαλαγουζιά όπως αυτή από το Κτήμα Kitrvs που εκτός από τέλεια για το πιάτο είναι μάλλον μια από τις καλύτερες που κυκλοφορούν.
Πηγαίνετε στον ψαρά σας και πάρτε γαριδάκι φρέσκο κι ας είναι μικρό, Η γλύκα του δεν υπάρχει!
Γαρίδες και καραβίδες δεν παίζει να λείπουν από το τραπέζι σας. Θερμή παράκληση. Μην παίρνετε αυτές τις μαμούθ γαρίδες που βλέπετε στα κατεψυγμένα γιατί πολύ απλά είναι σαν λαμαρίνες και δεν έχουν καμία γεύση θάλασσας. Πηγαίνετε στον ψαρά σας και πάρτε γαριδάκι φρέσκο κι ας είναι μικρό, Η γλύκα του δεν υπάρχει!
Βάλτε το στο τηγάνι ή γιατί όχι κάντε το μαρινάτο με lime, μανταρίνι, ροζ πιπέρι και λίγο chili. Αν δεν πιούμε με τις γαρίδες Whispering Angel με τι θα πιούμε; Στην καραβίδα εγώ ακολουθώ δυο σχολές. Αν είναι ψιλή την κάνω αχνιστή με βούτυρο (ελαιόλαδο, σε περίπτωση που νηστεύετε αυστηρά) και λεμόνι. Δεν σας περιγράφω γεύση.
Το εκλεκτό Ντρούμο του Κυρ Γιάννη (Φωτογραφία: Μόνικα Κρητικού για το Andro).
Δοκιμάστε το και θα πίνετε κρασί στο όνομά μου. Με αυτό το πιάτο θα έπινα μια ωραία Ρομπόλα όπως η Ρομπόλα Wild paths του Οινοποιείου Gentilini. Η άλλη επιλογή είναι φυσικά σχάρα. Απλά, λιτά και απέριττα. Από κρασί εδώ θα διάλεγα ένα κομψό βαρελάτο Chardonnay όπως το Ήδυσμα Δρυός της Τέχνης Οίνου ή το Ντρούμο του Κυρ Γιάννη. Εδώ θα ανοίξω μια παρένθεση και θα πω πως αν έχουμε vegetarian στην παρέα ή αν θέλουμε να δοκιμάσουμε κάτι διαφορετικό, μπορούμε να κάνουμε steak κουνουπιδιού (χοντρές φέτες που λαδώνουμε, αλατοπιπερώνουμε και ψήνουμε στα κάρβουνα) με σάλτσα ταχίνι – soya. Συνδυάζουμε με το ίδιο κρασί!
Eνα κομψό βαρελάτο Chardonnay όπως το Ήδυσμα Δρυός της Τέχνης Οίνου θα μας χρειαστεί.
Και πάμε στα μαλάκια (προσοχή στον τόνο). Για αρχή καλαμαράκι. Το θέλετε τηγανητό και βουτηγμένο στην ταραμοσαλάτα (δοκιμάστε το, είναι απλά epic) πάμε σε αφρώδες και εδώ. Αν δε θέλουμε σαμπάνια πάμε σε pet nat όπως αυτό του Vassaltis ή τον Αφρό του Κεχρή. Αν όμως είστε λίγο μερακλήδες θα το κάνετε σωτέ με πέστο βασιλικού και καρέ φρέσκιας τομάτας ή κοκκινιστό με μπόλικο κρεμμύδι, ντομάτα και λευκό ρυζάκι και θα πιείτε ένα ωραίο Μοσχοφίλερο όπως το Salto του Σκούρα (Μαυροφίλερο εδώ γιατί είμαστε αλάνια) στην πρώτη περίπτωση ή ένα Ροζέ Ξινόμαυρο όπως το Le Rose του Λίγα.
Ζεστή χταποδοσαλάτα, φασολάκια, φινόκιο, baby πατάτα, εστραγκόν στο εστιατόριο Βασίλαινας.
Καλά δε θα φάμε χταποδάκι; Φυσικά και θα φάμε! Το βραστό είναι για μένα το πιο βαρετό οπότε ότι και να βάλετε δε θα κάνει κόντρα αλλά ούτε και θαύματα στο συνδυασμό. Προσωπικά το προτιμώ με τσίπουρο λόγω του λαδόξυδου. Αν όμως το ψήσετε και βάλετε δίπλα του ένα φίνο κόκκινο όπως τον Κομψό του Καραβιτάκη θα γίνει σοβαρή δουλίτσα. Το δικό μου αγαπημένο είναι το κρασάτο με μια τζούρα βαλσάμικο στο σβήσιμο (είμαι του μπελαλίδικου εγώ καλέ). Εδώ το πράγμα αγριεύει και σηκώνει μέχρι και Ξινόμαυρο, κόκκινο και ζουμερό (ένα Inima Ξινόμαυρο Κατώγι Αβέρωφ ας πούμε) ή ακόμα και Νεγκόσκα (Τάτση φυσικά).
Κλείνουμε με χαλβά! Εγώ προτείνω Αργουδέλη δαγκωτό και συνδυάζω με παλαιωμένο τσίπουρο όπως αυτό του Σπυρόπουλου ή Vinsanto Αργυρού!
ΥΓ Ναι αυτά είναι κόλπα που μπορείτε να κάνετε σπίτι, σε κάποιο εξοχικό για παράδειγμα και να ζήσετε τη φάση σας όπως γουστάρετε. Πολλά από αυτά τα εδέσματα (ή εξίσου νόστιμες παραλλαγές τους) όμως κυκλοφορούν σε ψαγμένα ταβερνάκια και εστιατόρια οπότε μπορείτε να τα απολαύσετε και εκεί χωρίς κόπο, σε μερικά μάλιστα και με το δικό σας κρασί! Ενδεικτικά αναφέρω Υπερωκεάνιο και Αγκυροβόλι του Σωτήρη στον Πειραιά, ΦΙΤΑ, Βασίλαινας, Κάβος στα Ίσθμια, Αλμυρίκι στην Κόρινθο και φυσικά Μακαρέλος στη Νέα Πέραμο! Καλά κούλουμα βρε σεις!
Διαβάστε ακόμα: Πέντε «απαγορευμένες» Μαυροδάφνες.
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
