H τέχνη
Είναι ένα δάνειο της στιγμής. Σαν να φυλακίζεις μια παρελθοντική στιγμή σε ένα διαρκές παρόν που δεν αλλοιώνεται. Όπως έλεγε και ο Άντι Γουόρχολ: «Το καλύτερο πράγμα με τις φωτογραφίες είναι ότι δεν αλλάζουν, σε αντίθεση με τους ανθρώπους που εικονίζονται σ’ αυτές».
Η φωτογραφία είναι η ανθρώπινη εκδοχή της στιγμής. Περισσότερο από την τεχνική της αποτύπωσης είναι το αίσθημα που η κόρα του ματιού, μέσα από το κλείστρο της μηχανής, καταφέρνει να συλλέξει και να αναδιατυπώσει. Παγώνεις ένα ζωντανό καρέ κρατώντας το για πάντα σε μια έμπρακτη ενθύμηση. Ό,τι συνέβη δεν είναι πια εδώ – πέρασε στη λήθη, αλλά με κάποιο τρόπο διασώθηκε.
Ζούμε στην εποχή της εικόνας. Ο κόσμος θα γίνει μια εικόνα που έγραφε και ο Γιώργος Χειμωνάς στον «Πεισίστρατο». Τα σόσιαλ μίντια είναι ο καθημερινός ανατόμος της εικόνας μας. Προσέχουμε τη γωνία λήψης, το χαμόγελό μας, την ελάχιστη ρυτίδα που μπορεί να χαραχτεί στο μέτωπο. Δοκιμάζουμε λήψεις, πειραματιζόμαστε με τον εαυτό μας και τις selfies που μπορεί να μας δώσει. Στην πραγματικότητα γινόμαστε οι οιονεί καλλιτέχνες του εαυτού μας.
Η εποχή μας δηλοί πως με ένα κινητό μπορείς να κάνεις αυτό που ένας φωτογράφος πασχίζει να μετουσιώσει με τη μηχανή του. Κι όμως, είναι μέγιστο λάθος ή, απλώς, άλλη μια βιαστική παρανόηση των ημερών μας. Ο επαγγελματίας φωτογράφος δεν είναι μόνο ο εξοπλισμός του. Δεν είναι αυτό που τον διαφοροποιεί από έναν ερασιτέχνη. Είναι η ιδιαίτερη ματιά του. Η κάμερά του είναι ότι το μολύβι για έναν συγγραφέα ή το πινέλο για έναν ζωγράφο. Είναι η οδός που θα μετατρέψει την πραγματική πραγματικότητα σε μύθο.
Στην πραγματικότητα, η κάμερα είναι το όργανο που μαθαίνει τους ανθρώπους να βλέπουν τον κόσμο δίχως μια… κάμερα. Ακούγεται παράδοξο, όμως, όταν κοιτάζει κανείς τις φωτογραφίες των εξαιρετικών ρεπόρτερ από τα πεδία των μαχών ανά τον κόσμο ή τις αποτυπώσεις τους από σημαντικά γεγονότα (ας θυμηθούμε τις έξοχες φωτογραφίες του αείμνηστου Γιάννη Μπεχράκη), άλλο δεν βλέπει από τις κρυφές πτυχές ενός κόσμου που πάλλεται καθημερινά. Ως εκ τούτου, ζούμε μέσω της εικόνας. Ζούμε μια εικόνα που φαίνεται στατική, αλλά στην πραγματικότητα, μέσω μιας κάμερας αποκτάει σφύζουσα οντότητα.
Το ρολόι
Υπάρχουν ρολόγια που εξαρχής τα ακολουθεί μια αγαθή μοίρα. Που φτιάχτηκαν για να είναι περιζήτητα, που τους μέλλει να εγγραφούν στο φαντασιακό ενός άντρα. H IWC έχει αρκετά τέτοια μοντέλα στον «στόλο» της, αλλά σαν τον το Portugieser Chronograph δύσκολα θα βρει κανείς κάτι αντίστοιχο.
Ακόμη και η ίδια η εταιρεία παραδέχεται πως τούτο το μαυροντυμένο μοντέλο είναι το πλέον περιζήτητο της οικογένειας των Portugieser από το 1998 και εντεύθεν. Ήταν το πρώτο ρολόι της σειράς που όχι μόνο επέτρεψε στον χρήστη να διαβάσει τον χρόνο, καθώς περνάει αλλά και να τον σταματήσει.
Μιλάμε για ένα ρολόι με διάμετρο 40,9 χιλιοστά, ιδανικό σχήμα για λεπτό καρπό. Μα, και το ίδιο από τη φύση του είναι λεπταίσθητο και απέριττο. Την ίδια στιγμή, όμως, η μαύρη φορεσιά του καντράν (πόσο τέλεια αντίθεση κάνει με τους μεταλλικούς δείκτες) του προσδίδει ένα μυστήριο, μια σκοτεινή χάρη, μια στιβαρότητα που δεν κραυγάζει.
Αυτό το ρολόι είναι ο ορισμός της υπόνοιας. Δείχνει τα προσόντα του και υπονοεί ακόμη περισσότερα που πρέπει να ανακαλύψει όχι μόνο ο κάτοχός του, αλλά και όποιος στρέφει το βλέμμα του προς αυτό. Να είναι ο μαγνητισμός του μαύρου; Να είναι οι λεπτές γραμμές του; Να είναι ο συνδυασμός με το μαύρο λουρί από δέρμα αλιγάτορα;
Σίγουρα, το γεγονός ότι η μανουφακτούρα δεν άλλαξε την ουσία του ρολογιού από τη στιγμή που το έφερε στο φως της δημοσιότητας σημαίνει πολλά. Είναι ένας ακόμη λόγος που μπήκε στη χορεία των cult ρολογιών που διατηρούν το status τους ανά το χρόνο (αν δεν το επαυξάνουν προοδευτικά).
Καίτοι μπορούμε να βρούμε πολλές εκδοχές στην οικογένεια των Portugieser που να ταιριάζουν στη φυσιογνωμία και το στυλ μας, τούτος εδώ ο μαύρος θησαυρός έχει μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μας. Αντέχει σε 3 bar κάτω από το νερό και έχει 44 ώρες αυτονομία. Προσέξτε, τέλος, τους αραβικούς αριθμούς πόσο αρμονικά γράφουν στον δίσκο τονίζοντας ακόμη περισσότερο τη λιτή χάρη αυτού του ρολογιού.
Το μαύρο χρώμα όχι μόνο δεν θα σας περιορίσει στους ενδυματολογικούς συνδυασμούς, αλλά αντιθέτως θα τους ενισχύσει. Ναι, μπορεί να φορεθεί με σακάκι αλλά και με τζάκετ. Είναι ωσαύτως κλασικό και ροκ. Δώστε του τόνους αντίθεσης με ένα ανοιχτόχρωμο πουκάμισο κι αφήστε το να «λειτουργήσει» ως ανεξάρτητη οντότητα στο χέρι σας.
Ρολόι: IWC – Stainless Steel croco mat black black PORTUGIESER
Ρούχα: TRUMAN
Φωτογραφία-Styling: Μιχαήλ Ανδρουλιδάκης
Διαβάστε ακόμα: Κόβοντας το κρέας, μια αρχετυπική ανδρική τελετουργία.