Χτισμένο στο γυμνό τοπίο της Νότιας Σερίφου, το Homa είναι ένα μικρό boutique ξενοδοχείο 180 τ.μ. που παραπέμπει στην μεταλλευτική κληρονομιά της περιοχής.
«Τα ίχνη των μεταλλευτικών εγκαταστάσεων είναι διάσπαρτα σε όλη την ευρύτερη περιοχή και υποδηλώνουν την ύπαρξη ενός δεύτερου επιπέδου κατοίκησης», όπως περιγράφουν οι Mold Architects που ανέλαβαν το έργο της δημιουργίας του ξενοδοχείου.
Το Homa, παίρνοντας το όνομά του από τη λέξη «χώμα», αποτίει φόρο τιμής στο δικό του πλαίσιο. Τα γήινα ορυκτά χρώματα στο σοβά, τα κτιστά έπιπλα από λευκό γυαλισμένο σκυρόδεμα, το ξύλο και οι φυσικοί βράχοι που πλαισιώνουν την κατασκευή, υπογραμμίζουν τη μονολιθικότητα μιας σύνθεσης που προέρχεται από τη γλυπτική επεξεργασία του φυσικού εδάφους.
Το καταφύγιο αποτελείται από τρία ανεξάρτητα καταλύματα, με δύο υπνοδωμάτια και ένα μικρό σαλόνι το καθένα, ενώ οι εξωτερικοί χώροι περιλαμβάνουν κουζίνες, χώρους καθιστικού/τραπεζαρίας και ιδιωτικές πισίνες. Τα κενά μεγέθους δωματίου που προέκυψαν από τις ανασκαφές υποδηλώνουν την είσοδο σε ένα δεύτερο, υπόγειο δίκτυο στοών κάτω από το επίπεδο του εδάφους.
Επιφανειακά, τα λιθόστρωτα μονοπάτια καθώς και το δίκτυο των σιδηροδρομικών γραμμών των βαγονιών, δημιουργούν έντονες γραμμικές τομές που ενσωματώνονται εμβληματικά στο φυσικό τοπίο. Αυτές οι γραμμικές διαμορφώσεις παράγουν ευρείες επίπεδες επιφάνειες που λειτουργούν ως τεχνητές προεκτάσεις του επικλινούς εδάφους.
Η αναγνώριση των υπολειμμάτων αυτών των διαμορφώσεων και η πρόθεση να αναβιώσει ένα σενάριο στέγασης κάτω από την επιφάνεια του εδάφους αποτέλεσαν την κεντρική ιδέα του σχεδιασμού.
«Εκμεταλλευόμενοι τη φυσική καμπυλότητα του οικοπέδου, σχεδιάσαμε δύο γωνιακές γραμμές που αφομοιώνονται άψογα στο έδαφος. Αυτές οι γραμμές ορίζουν δύο επίπεδες πλατφόρμες, που λειτουργούν ως θεμέλια για τα καταλύματα. Τοποθετημένο με μια μικρή περιστροφή, κάθε κατάλυμα εξασφαλίζει ιδιωτικότητα και προσφέρει συνεχώς μεταβαλλόμενη θέα στη θάλασσα», λέει η ομάδα.
Πλησιάζοντας τα καταλύματα από την οροφή, οι επισκέπτες οδηγούνται από γραμμικές σκάλες που χρησιμεύουν ως πύλες σε ένα «νέο έδαφος» κατοίκησης, κρυμμένο κάτω από την επιφάνεια. Αυτή η ιδέα είναι παράλληλη με τις διασκευές που βρέθηκαν στις σκοτεινές στοές των ορυχείων, οι οποίες παρείχαν τη μοναδική πηγή φωτός.
Καθώς οι επισκέπτες κατεβαίνουν στα βάθη, οι αυλές, οι σκάλες και οι πισίνες εμφανίζονται, ο σχηματισμός τους προέρχεται από την αφαίρεση τετραγωνικών και ορθογώνιων όγκων από τα επίπεδα. Πλημμυρισμένοι από φυσικό φως, αυτοί οι προσεκτικά διαμορφωμένοι χώροι δημιουργούν λειτουργικούς και φιλόξενους χώρους διαβίωσης.
Φωτογραφίες: Panagiotis Voumvakis.
⇒ Για περισσότερα επισκεφθείτε το Τhe Greek Foundation.