Ο Δημήτρης Μπογδάνος δίνει συνέντευξη σε μια πραγματικότητα που έφτιαξε ο ίδιος

Ο Δημήτρης Μπογδάνος ανεβάζει φέτος για δεύτερη φορά το Mon Petit Prince (από 28 Σεπτεμβρίου στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά για λίγες μόνο παραστάσεις, και στις 21 & 22 Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης). (Φωτογραφίες: Yiannis Zahos)

ΠΡΑΞΗ ΠΡΩΤΗ

Ο χώρος είναι σχεδόν άδειος. Στη δεξιά πλευρά της σκηνής υπάρχει μόνο ένας πύργος ναυαγοσώστη. Στην αριστερή πλευρά μια «θάλασσα» από λουλούδια, λευκά και κίτρινα. Κυρίως τουλίπες, χρυσάνθεμα, ήλιοι και κάλες. Στην πίσω πλευρά προβάλλονται εναλλάξ πλάνα από μια αθηναϊκή αστική ταράτσα, ένα ηλιόλουστο μεσογειακό τοπίο και τηλεοπτικά “χιόνια”.

Η αυλαία ανοίγει. Ο Δ.Φ. κάθεται στον πύργο του ναυαγοσώστη με τελείως ακατάλληλη ενδυμασία και περιμένει ανυπόμονα. Κάτι προσμένει. Σε τακτά χρονικά διαστήματα, τσεκάρει το ρολόι του και τεντώνει τις κάλτσες στις γάμπες του. Δίπλα του κρέμεται ένας παλιομοδίτικος τηλεβόας.

Είσοδος Δ.Μπ. Μπαίνει από αριστερά και στέκεται ανάμεσα στα λουλούδια. Κρατά ένα μαύρο σημειωματάριο και στυλό με μαύρο μελάνι. Είναι ντυμένος με λευκό πουκάμισο και ανοιχτόχρωμο παντελόνι. Φοράει ακουστικά και ακούει στο repeat το Nature Boy στην πρώτη εκτέλεση του Nat King Cole.

«Το Mon Petit Prince είναι η μεγάλη μου χαρά. Περίμενε για πολλά έτη υπομονετικά στο σημειωματάριό μου ως όνειρο» μας λέει ο Δημήτρης Μπογδάνος.

– Δ.Φ. Πώς είσαι;
Δ.Μπ. …Δεν απαντά, καθώς δεν τον ακούει. Παραμένει χαμένος στις σκέψεις και τη μουσική του.

– Δ.Φ. (Με δισταγμό προσπαθεί χρησιμοποιώντας τον τηλεβόα να κάνει τον Δ.Μπ. να τον ακούσει.) Πώς είσαι;
Δ.Μπ. (Ξαφνιάζεται αλλά με ψυχραιμία βγάζει το ένα ακουστικό και δίνει την προσοχή του στον Δ.Φ.) Συγγνώμη;

– Δ.Φ. Ρωτάω, πώς είσαι;! Είσαι καλά;
Δ.Μπ. Είμαι πολύ καλά, ευχαριστώ. Μετέωρος αλλά σε ασφαλές περιβάλλον, με γαμάτη διάθεση χωρίς κανέναν ρεαλιστικό λόγο.

– Δ.Φ. Και τώρα που ξανα-ξεκινάς με το Mon Petit Prince; Για την επιστροφή λέω.
Δ.Μπ. Τη δική μου ή του Πρίγκιπα;

– Δ.Φ. Ε, ας πούμε τη δική σου πριγκιπική επιστροφή.
Δ.Μπ. Το Mon Petit Prince είναι η μεγάλη μου χαρά. Περίμενε για πολλά έτη υπομονετικά στο σημειωματάριό μου ως όνειρο. Να κοίτα! (Ανοίγει το σημειωματάριό του και δείχνει στον Δ.Φ. σκίτσα και λίστες που μοιάζουν να έχουν παλιώσει ανάμεσα στις σελίδες, παρότι τα χρώματά τους παραμένουν ζωντανά. Κάποια σκίτσα έχουν λεκέδες από καφέ ενώ ορισμένες λίστες συνοδεύονται από post-it και αποκόμματα εφημερίδων. Ενώ γυρνάει τις σελίδες επεξηγεί.) Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από μία τόση δα ιδεούλα σου που παίρνει σάρκα και οστά. Επιπλέον είναι συγκινητικό να εμπλέκεται και να στηρίζει την ιδέα αυτή μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων, που τελικά όχι απλά υπηρετεί αλλά γενναιόδωρα μοιράζεται το δικό σου όραμα.

– Δ.Φ. Και πότε γεννήθηκε αυτή ιδέα;
Δ.Μπ. (παραμένοντας ανάμεσα από τα λευκά και κίτρινα λουλούδια) Πριν από περίπου 10 χρόνια. Όταν ένιωσα την ανάγκη να καταλάβω όχι μόνο το ίδιο το φιλοσοφικό παραμύθι του Μικρού Πρίγκιπα αλλά και την ιδιαίτερη περίπτωση του συγγραφέα και πιλότου Antoine de Saint-Exupéry.

– Δ.Φ. Υπάρχει στην παράσταση ο Exupéry;
Δ.Μπ. Η εκδοχή του δικού μας Πρίγκιπα περιστρέφεται στον άξονα της βιογραφικής σύνδεσης του Πιλότου με τον ίδιο τον Exupéry. Οπότε δεν υπάρχει απλά. Πρωταγωνιστεί!

– Δ.Φ. Και ο Πρίγκιπας τι θέση έχει;
Δ.Μπ. (Κόβει ένα λουλούδι και το κρατάει με προσοχή). Ο Πρίγκιπάς μας είναι εύθραυστος. Πρέπει να του φερθείς με ευγένεια για να εισπράξεις τη σοφία του. Είναι πανανθρώπινος. Γι’ αυτό και άφυλος. Στέκεται απέναντι από όποιον αναζητά τον αντικατοπτρισμό του.

«Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από μία τόση δα ιδεούλα σου που παίρνει σάρκα και οστά».

– Δ.Φ. Εσύ είσαι εξίσου εύθραυστος;
Δ.Μπ. Μπορεί. Σίγουρα έχω ρωγμές. Κάποιες βαθύτερες από άλλες. Όμως πρόσφατα ένας αγαπημένος φίλος μου, μου σύστησε το Kintsugi. Μια ιαπωνική τεχνοτροπία αγγειοπλαστικής που επεμβαίνει στα ραγισμένα κεραμικά με τέτοιο τρόπο που ανάγει τις ρωγμές σε αφορμή για αναγέννηση και μετουσίωση. Από τότε αγαπάω περισσότερο την ευθραυστότητά μου και καλωσορίζω τα σπασίματά μου. Αυτά τα σπασίματα λένε την ιστορία μας και δεν πρέπει να ντρεπόμαστε για αυτά. Το Kintsugi ως φιλοσοφία αγκαλιάζει το ελαττωματικό και το ατελές. Δεν είναι σπουδαίο;

– Δ.Φ. (Κατεβαίνει από τον πύργο του ναυαγοσώστη κρατώντας ακόμα τον τηλεβόα. Ενώ τον υψώνει στο ύψος του στόματός του, αποφασίζει τελευταία στιγμή να μην τον χρησιμοποιήσει.) Σκέφτομαι η πραγματικότητα που ζεις πώς να ‘ναι.
Δ.Μπ. Ζω στην πόλη μου, με τους ανθρώπους μου, τη δουλειά μου, το αυτοκίνητό μου, τους μαθητές μου. Αυτή είναι η πραγματικότητά μου. Πιστεύω όμως ότι η οπτική καθορίζεται από τη διάθεση. Και η δική μου διάθεση είναι καλοπροαίρετη και θετική. Αντιτίθεμαι μόνο στην αγένεια και την έλλειψη σεβασμού. Αυτά με τσαλακώνουν και με πονάνε.

– Δ.Φ. (Ο τηλεβόας του πέφτει σε slow motion από τα χέρια. Πλησιάζει τον Δημήτρη και διστακτικά μπαίνει κι εκείνος ανάμεσα στα λουλούδια.) Μάλλον είναι δύσκολος καιρός για πρίγκιπες, ε;
Δ.Μπ. Είναι δύσκολος καιρός για μεγάλους που έχουν χαθεί στη μικρότητα. (Ξεφυλλίζοντας το σημειωματάριό του βρίσκει και δείχνει στον Δημήτρη μία ζωγραφιά ενός καπέλου.) Αν για παράδειγμα εδώ, μπορείς ακόμα να δεις ένα φίδι που έχει καταπιεί έναν ελέφαντα, τότε είσαι ένας ενήλικας με ανήλικη ματιά. Κι αυτό είναι μόνο καλό.

Από τις 18 Δεκεμβρίου ανεβάζει το έργο Ορφέας & Ευρυδίκη στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.

– Δ.Φ. Τις απογειώσεις τις φοβάσαι; Να πετάξεις μακριά από δω το έχεις σκεφτεί;
Δ.Μπ. Είμαι αρκετά άφοβος. Συγκεκριμένα τις απογειώσεις, πραγματικές και μεταφορικές, τις αγαπώ. (Απλώνει το χέρι και προσκαλεί τον Δ.Φ. να γυρίσουν μαζί την πλάτη στο κοινό και να δουν στην πίσω οθόνη τηλεοπτικά “χιόνια”. Έπειτα τοποθετεί στο αυτί του Δ.Φ. το δεξί ακουστικό που κρεμόταν τόση ώρα στο λαιμό του.) Ώρα να ξαποστάσουμε.

Στα ακουστικά ηχεί ο Nat King Cole που σιγοτραγουδάει με τη βελούδινη χροιά του…
There was a boy
A very strange enchanted boy
They say he wandered very far
Very far over land and sea
A little shy and sad of eye
But very wise, was he…

Τα φώτα της σκηνής σβήνουν. Μένει μόνο η προβολή στην οθόνη.

ΤΕΛΟΣ ΠΡΩΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ

//Ο Δημήτρης Μπογδάνος ανεβάζει φέτος για δεύτερη φορά το Mon Petit Prince (από 28 Σεπτεμβρίου στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά για λίγες μόνο παραστάσεις, και στις 21 & 22 Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης). Το καλοκαίρι πήρε μέρος στο Directors Lab του Lincoln Center στη Νέα Υόρκη ως ο μοναδικός σκηνοθέτης από την Αθήνα. Από τις 18 Δεκεμβρίου ανεβάζει το έργο Ορφέας & Ευρυδίκη στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.

Διαβάστε ακόμα: Πόσο ερωτικός τύπος είσαι στα αλήθεια, Monsieur Minimal;

TAGS :
Δημήτρης Μπογδάνος θέατρο παράσταση

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook