«Οι Αντίπαλοι»: Στα γήπεδα της επιθυμίας 
Η ταινία της εβδομάδας: «Τοτέμ» – Η αγάπη, το ανάχωμα στη φθορά 
«Megalopolis»: Η ιστορία πίσω από το τελευταίο μεγάλο στοίχημα του Φράνσις Φορντ Κόπολα 
«Μέσα στη Μέρα»: Με την κοφτερή αμεσότητα ενός χαϊκού 
«Η χίμαιρα»: Ανάμεσα σε δυο κόσμους 
Θρίαμβος προπαντός για τη συνεχή Δευτέρα Παρουσία αυτού του ανοικονόμητου θρύλου.
Oπως μου είπε προχτές κι ο Πανουσόπουλος, σωστά: -Απ’ όποια μεριά και να το δει κανείς, πρόκειται για θρίαμβο: ο Τζέρι Λούις στα 87 του, μετά από τόσα που έχει περάσει και δημοσίως και ιδιωτικά, με ταινία στις Κάννες το 2013, και το The Ladies Man, το αριστούργημά του, σε πανηγυρική open-air προβολή στην παραλία, λέει, τεχνικά υπερ-αποκατεστημένο. Κι ύστερα, μου συμπλήρωσε: -Τον είδα και στο κόκκινο χαλί, και, όπως γύρισε και κοίταξε προς την κάμερα, ήταν σαν να ξανάπαιζε κωμικά τον γέρο, σαν να μην είναι πια κι αυτός ο ίδιος γέρος!…
Κι ο Φοίβος ο Δεληβοριάς με πήρε κι αυτός στο τηλέφωνο, και με πληροφόρησε: -Στη συνέντευξη Τύπου, τον ρώτησαν ποια γυναίκα κωμικός του αρέσει, κι αυτός είπε: -Ο Κάρυ Γκραντ! Κι ύστερα, συμπλήρωσε κι ο Φοίβος: -Τι τρομερό κι αυτό! Ρωτάμε ο ένας τον άλλον εν έτει 2013 πώς πήγε ο Τζέρι Λούις στις Κάννες, λες κι είναι κάνας φίλος μας, όπως ρωτάμε πώς πήγε π.χ. ο Γαλίτης στη Θεσσαλονίκη ή στο Bios!…
Θρίαμβος, λοιπόν, για τον μεγαλύτερο εν ζωή έσχατο κλόουν, τον σκηνοθέτη ταυτόχρονα επιπέδου, γι’ αυτόν που δεκαετίες τώρα η Αμερική σύσσωμη τον μάχεται, όπως και τον Μπάστερ Κήτον παλιότερα, όπως μέχρι και τον Γούντι Άλεν πρόσφατα…
Θρίαμβος, λοιπόν, και για ’κείνον που τον κάλεσαν οι αθεόφοβοι πρόπερσι στα Όσκαρς, για να τον τιμήσουν για την …ανθρωπιστική του προσφορά μόνο. Κι αυτός πήγε, και τους είπε: -Σας ευχαριστώ που με κάνετε κι εμένα κοινωνό αυτού του υπέροχου πράγματος, που έχετε φτιάξει εδώ πέρα…
Το The Ladies Man, το αριστούργημά του, παίχτηκε στις Κάννες, σε πανηγυρική open-air προβολή στην παραλία…
Θρίαμβος, λοιπόν, για τόσα, αλλά και για τη Μάσκα του Θανάτου, που τώρα πάλι φόρεσε στη νέα ταινία αυτή, την ίδια που υποδύθηκε και στο Βασιλιάς για Μια Νύχτα, εξαφανίζοντας τους πονηρούς Σκορτσέζε και Ντε Νίρο με τη μία…
Θρίαμβος, λοιπόν, για πολλά, πάρα πολλά. Αλλά προπαντός για τη συνεχή Δευτέρα Παρουσία αυτού του ανοικονόμητου θρύλου, που όπως έγραψε κι ο Χρήστος ο Βακαλόπουλος κάποτε στο βιβλίο* για τον Τζέρι Λούις, που κάναμε μαζί: -Θρίαμβος για εκείνον που ήξερε να μαγεύει τα παιδιά πρώτα-πρώτα, τους δυσκολότερους κινηματογραφόφιλους του κόσμου, τους μόνους θεατές που θα μπορούσαν να σηκώσουν τα βάρη, ψυχολογικά και πολιτιστικά, πραγματικά σπουδαίων ταινιών, όπως ο Nutty Professor του…
* Ο Τζέρι Λούις, εκδ. Οδυσσέας 1983, remake Σωτήρης Κακίσης, εκδ. Αιγόκερως 2006.
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
