2. Tom Waits: Invitation to the blues [από το «Small Change» – 1976]
Είχε μόλις κυκλοφορήσει. Με εξώφυλλο μια φωτογραφία που η παρακμιακή της ατμόσφαιρα δεν σου άφηνε κανένα περιθώριο να φαντασιωθείς το παραμικρό με τη γυμνόστηθη καμπαρετζού που καθόταν άχαρα και βαριεστημένα στο σκοτεινό της καμαρίνι. Και μπροστά αυτός ο τύπος, που, όταν τραγουδούσε, μασούσε κι έφτυνε τις λέξεις, και ήταν σαν να έβγαζε τη γλώσσα σε οτιδήποτε καμωνόταν πως ήταν τέχνη. Ο πρώτος λόγος που με έπεισε ήταν εκείνη η φωτογραφία του εξωφύλλου, γιατί ήταν ο ίδιος στοιχείο αυτής της εικονοκλασίας. Ο δεύτερος ήταν όλα τα υπόλοιπα. Είχα μόλις κλείσει τα 11 και κάπως έτσι ανακάλυψα τι σημαίνει «στυλ».
Στην επόμενη σελίδα: «Θυμάμαι να ακούω το κατώφλι του δίσκου σε ένα walkman πριν πάω να αναλάβω υπηρεσία ως θαλαμοφύλακας, στον στρατό».