Μετά από 13 χρόνια, ο Παναθηναϊκός βρίσκεται και πάλι στον τελικό της EuroLeague. (Φωτογραφία: EuroLeague)

Το 2011 μοιάζει σαν μια άλλη ζωή για τον Παναθηναϊκό – σαν να έχουν περάσει 100 χρόνια από τότε. Η ομάδα, που είχε για μαέστρο τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς και για πρώτα βιολιά τους Διαμαντίδη, Φώτση, Καλάθη, Μπατίστ, που σήκωσε τον ευρωπαϊκό τίτλο στην Βαρκελώνη και έραψε το 6ο αστέρι στη φανέλα της, «διαλύθηκε» το καλοκαίρι του 2012 και από τότε οι «πράσινοι» μπήκαν σε έναν φαύλο κύκλο εσωστρέφειας και μιζέριας.

Πειραματισμοί στον πάγκο, μεταγραφές στις μεταγραφές, πολύ γκρίνια εκτός γηπέδου, μέτρια πράγματα στο παρκέ: το αποτέλεσμα ήταν, όχι απλά να μην μπορεί να διεκδικήσει τον ευρωπαϊκό τίτλο που τόσο πολύ ήθελε, αλλά να βλέπει το Final Four από το… σπίτι του τα τελεταία 12 χρόνια.

Το πρώτο κάστρο έπεσε πριν από μερικές εβδομάδες, όταν ο Παναθηναϊκός πήρε το εισιτήριο για το Βερολίνο. Και το βράδυ της Παρασκευής, έπεσε και το 2ο μεγάλο κάστρο. Μετά από 13 χρόνια αναμονής, οι «πράσινοι» επέστρεψαν στον τελικό της EuroLeague.

Ο Αταμάν έχει καταφέρει μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να φτιάξει μια ομάδα που προσαρμόζεται στις ανάγκες κάθε ματς και είναι ικανή να κερδίσει κάθε αγώνα.

Ο σημερινός Παναθηναϊκός έχει μια μεγάλη διαφορά με παλιά: είναι διψασμένος για επιτυχίες. (Φωτογραφία: EuroLeague)

Ίσως και να έχουν περάσει… 100 χρόνια από τότε που σήκωσε το τελευταίο ευρωπαϊκό του τρόπαιο. Σε αυτό το Final Four ο Παναθηναϊκός δεν είναι το φαβορί για την κούπα, ούτε ο φόβος και ο τρόμος της εποχής του Ομπράντοβιτς. Αλλά δεν είναι κακό αυτό – μεταξύ μας, ίσως και να είναι καλύτερο που έχει την ταμπέλα του outsider κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης.

Ο σημερινός Παναθηναϊκός έχει μια μεγάλη διαφορά με παλιά: είναι διψασμένος. Πολύ διψασμένος και το δείχνει σε κάθε αγώνα. Δεν παίζει με τη φανέλα, παίζει με την ομάδα. Ο Αταμάν έχει καταφέρει μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να φτιάξει μια ομάδα που προσαρμόζεται στις ανάγκες κάθε ματς και είναι ικανή να κερδίσει κάθε αγώνα.

Το έδειξε το βράδυ της Παρασκευής κόντρα στη Φενέρμπαχτσε, εκεί όπου έπαιξε σεμιναριακή άμυνα και έδειξε ότι θα κάνει τα πάντα για να πάρει το εισιτήριο για τον τελικό της Κυριακής. Δεν βιάστηκε, δεν πίεσε καταστάσεις, έκανε το παιχνίδι του ψύχραιμα και στο τελευταίο 10λεπτο «καθάρισε» τη Φενέρ.

Για να κερδίσεις ομάδες σαν τη Ρεάλ, οι ηρωισμοί του ενός και τα ξεσπάσματα, δεν είναι αρκετά. Θέλει ομαδική προσπάθεια. (Φωτογραφία: EuroLeague)

Στο σημερινό Παναθηναϊκό φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο καθένας ξέρει τον ρόλο του στην ομάδα, υπάρχει χημεία και διάθεση. Και πάνω από όλα, δεν υπάρχουν σταριλίκια. Είτε είσαι ο Ναν του NBA, είτε ο μικρός Αντετοκούνμπο όλοι δείχνουν ότι παίζουν για τον έναν και μοναδικό στόχο: τον τίτλο της EuroLeague.

Και ίσως μόνο έτσι να καταφέρει να ράψει το 7ο αστέρι στη φανέλα του, ιδιαίτερα κόντρα σε αυτήν την Ρεάλ Μαδρίτης. Οι Ισπανοί έδειξαν στο ματς με τον Ολυμπιακό γιατί είναι το φαβορί: παίζουν μπάσκετ ένα κλικ καλύτερα από όλους τους άλλους. Και για να κερδίσεις τέτοιες ομάδες, οι ηρωισμοί του ενός και τα ξεσπάσματα, δεν είναι αρκετά. Θέλει ομαδική προσπάθεια κι αν κάτι έχει καταφέρει ο Αταμάν σε αυτούς τους μήνες, είναι αυτό: να «χτίσει» ομάδα.

 

Διαβάστε ακόμα: Ο Εργκίν Αταμάν ξόρκισε την «κατάρα» του Final 4 και του… Ομπράντοβιτς

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top