Γιατί ο Τσάντλερ είναι ο φίλος που θα θέλαμε να έχουμε στην παρέα μας

Ο Τσάντλερ ήταν και ένα ολοφάνερα συναισθηματικό πλάσμα που έβγαζε μια αθωότητα που σε έκανε να ταυτιστείς μαζί του.

Οι βασανισμένες ψυχές φεύγουν νωρίς. Ο Μάθιου Πέρι έζησε πολλά, όχι απαραίτητα καλά. Πίσω από την υπερτονισμένη επιτυχία στα «Φιλαράκια», πίσω από την αναγνωρισιμότητα και την υπέρμετρη φήμη, υπήρχε ένα βαθύ στρώμα πόνου και μοναξιάς που το βίωσε ολότελα χωμένος σε καταχρήσεις, χάπια, αυτοοικτιρμό.

Οσοι λένε πως οι κωμικοί ηθοποιοί είναι τραυματισμένοι άνθρωποι δεν έχουν άδικο, ισχύει. Το γέλιο είναι η πιο δύσκολη αντίδραση στον άνθρωπο, αλλά και η πιο πηγαία. Αρκεί να βγαίνει αβίαστα. Αυτό είναι το χάρισμα του καλού κωμικού ηθοποιού: να δίνει στο ελάχιστο μια ευδιάκριτη χροιά ελαφρότητας. Ο Μάθιου Πέρι έφτιαξε τον Τσάντλερ Μπινγκ, δίνοντας υπόσταση σε έναν πραγματικά ευφάνταστο τηλεοπτικό χαρακτήρα. Ηταν ο δικός μας άνθρωπος σε εκείνη την αλησμόνητη παρέα που έκανε γκελ στις ΗΠΑ και όπου αλλού παίχθηκε.

Αν ο Τζόι ήταν ο χαζούλης που από το στόμα του έβγαιναν «μαργαριτάρια» κι ο Ρος Γκέλερ ο νευρωτικός σπασίκλας που δεν ήξερε πώς να τα καταφέρει με τις γυναίκες και χίλια δύο άλλα πράγματα στη ζωή του, ο Τσάντλερ Μπινγκ ήταν ο άνθρωπός μας. Το παλικάρι που θα θέλαμε να έχουμε στην παρέα μας.

Από τους αντρικούς χαρακτήρες στο Friends ήταν σαφώς ο πιο ολοκληρωμένος, καθώς κουβαλούσε πάνω του πολλά στοιχεία που τον έκαναν συμπαθή κι άλλα αντιθετικά που, όμως, δεν τον μετέτρεπαν σε κάτι αποκρουστικό. Αντίθετα, υπερτόνιζαν την ανθρώπινη τρωτότητά του.

Οι ειδικοί που εξετάζουν τις προσωπικότητες των ανθρώπων θα κατέτασσαν άνετα τον Τσάντλερ στην κατηγορία των ENTP. Εκείνων δηλαδή που τους αρέσει να λύνουν όλα τα προβλήματά τους με συζήτηση. Κάθε ατάκα του Τσάντλερ ήταν φτιαγμένη στο συναρπαστικό μυαλό του. Ήταν αποτέλεσμα φλέγματος και εξυπνάδας.

Σε όλα τα επεισόδια, ακόμη και σε εκείνα που την είχε «βάψει», εμφάνιζε τις κοινωνικές δεξιότητές του. Αυτό από μόνο του έκανε τον Τσάντλερ αξιαγάπητο. Δεν ήταν η περίπτωση του ανθρώπου που διψάει για την αποδοχή των άλλων και θα έκανε τα πάντα να την κερδίσει. Ω ναι, το έκανε να φαίνεται τόσο απλό. Απλώς δεν μπορούσε να αντισταθείς στο φλογερό του πνεύμα.

Ο Τσάντλερ ήταν σαν… πεταλούδα. Μπορούσε να πηγαίνει από παρέα σε παρέα και να κάνει αμέσως φίλους. Συνάμα ήταν ένα ολοφάνερα συναισθηματικό πλάσμα που έβγαζε μια αθωότητα που σε έκανε να ταυτιστείς μαζί του. Στα επεισόδια που συνδέεται πια με την Μόνικα -κρυφά στην αρχή από τους άλλους- όχι μόνο δεν δείχνει έναν άντρα οδοστρωτήρα που πάει να κερδίσει την αγαπημένη του, αλλά παλεύει με το συναίσθημα που τον κατακλύζει και το οποίο δεν φοβάται να το δείξει.

Παρεμπιπτόντως, αν και η Μόνικα του έκλεψε την καρδιά, η Ρέιτσελ είναι εκείνη που μοιάζει να είναι η θηλυκή εκδοχή του στο σίριαλ. Δύο άνθρωποι απόλυτα συμβατοί, καθώς κι εκείνη είναι έξυπνη, αστεία και εξαιρετικά οξυδερκής.

Ο Τσάντλερ είναι το ακριβώς αντίθετό του Μαθιου Πέρι. Πάντα ανοιχτός στην παρέα, πάντα με τη διάθεση να δει την αστεία πλευρά της ζωής

Ο Τσάντλερ Μπινγκ υπήρξε επίσης μια παρθενική φύση, κάτι που τον έφερε ακόμη πιο κοντά σε πολλούς ανθρώπους. Ναι, δεν είναι ο μάτσο χαρακτήρας. Ναι δεν είναι σπασίκλας. Ναι δεν είναι η σπουδαιότερη «μούρη» σε μια παρέα, αλλά είναι εκείνος που θα φέρει με το πνεύμα του την ισορροπία σε μια ομάδα ανθρώπων.

Αν σκεφτούμε λίγο που ζει ο Τσάντλερ Μπινγκ στο σίριαλ. Σωστά, στη Νέα Υόρκη. Στην άγρια φύση μιας πόλης που δεν σταματάει ποτέ να κινείται και να σφύζει με σκληρό τρόπο. Εκείνος, όμως, με τη γοητεία, την εξυπνάδα και την έντονη παρατήρηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς (δεν είναι τυχαίο ότι οι παρατηρήσεις του για τους άλλους που περνούν από το σίριαλ είναι κατά βάση εύστοχες) καταφέρνει να τα φέρνει βόλτα.

Φυσικά, η σεξουαλική του ζωή είναι άστα να πάνε. Το κρεβάτι του είναι μονίμως άδειο. Τα ρούχα του τα βγάλει μόνο για να κάνει ντους. Ως τη στιγμή που θα έρθει στη ζωή του η Ρέιτσελ και όλα θα πάρουν το δρόμο τους.

Γιατί να θέλει κανείς έναν τύπο σαν τον Τσάντλερ στην παρέα του; Γιατί όλοι ψάχνουμε εκείνες τις οραματικές μορφές που γεννούν συνεχώς νέες ιδέες. Εναν άνθρωπο ανοιχτό, ενθαρρυντικό, γρήγορο στη σκέψη και καινοτόμο.

Ο Τσάντλερ δεν ήταν ξερόλας. Βασιζόταν στη διαίσθησή του και στην ελευθερία του να κάνει πράγματα… out of the box. Οταν οι άλλοι της παρέας «κολλούσαν» σε κάτι ήταν εκείνος που έδειχνε τον… ελέφαντα στο δωμάτιο. Ακόμη κι αν χρειαζόταν να επιστρατεύσει τη σαρκαστική του διάθεση.

Στη ζωή του ο Μάθιου Πέρι υπήρξε εσωστρεφής, μοναχικός. Ο Τσάντλερ είναι το ακριβώς αντίθετό του. Πάντα ανοιχτός στην παρέα, πάντα με τη διάθεση να δει την αστεία πλευρά της ζωής (ακόμα και στις περιπτώσεις που το θέμα ήταν οι αποτυχημένες ερωτικές του σχέσεις). Βλέπετε, όπως κάθε έξυπνος άνθρωπος ήξερε να αυτοσαρκάζεται και όχι να ρίχνει τα βέλη του σαρκασμού του έναντι των άλλων. Να ξανά η ευγενής τρωτότητά του που τον έκανε αξιαγάπητο.

Μας λείπει ο Τσάντλερ, αλλά τώρα θα μας λείψει περισσότερο αυτός που τον έκανε «αληθινό». Ο Μάθιου Πέρι έφυγε νωρίς, πολύ νωρίς. Η ζωή του φέρθηκε ταυτοχρόνως καλά και άσχημα. Του έδωσε πλουσιοπάροχα ταλέντο και τις υλικές συνθήκες να το εκπληρώσει, αλλά του πήρε κάτι από τη ψυχή του. Κάθε μέρα κι από λίγο. Στο τέλος δεν έμεινε τίποτα άλλο να δώσει. Τα είχε προσφέρει όλα σ’ εμάς. Και τον ευχαριστούμε και θα τον θυμόμαστε με γλύκα και αγάπη.

Διαβάστε ακόμα: Οι σκληρές αλήθειες του Μάθιου Πέρι: το πιο τραυματισμένο «Φιλαράκι». 

TAGS :
ηθοποιός Μάθιου Πέρι

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook