Στα sixties ήταν το Λίβερπουλ που κρατούσε τα ηνία – ας είναι καλά οι Beatles. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες αυτά πλέον έχουν περάσει στα χέρια του Λονδίνου. Όμως, υπήρχε μια εποχή, κάπου εκεί στις δεκαετίες ’80 και ’90, όπου η πρωτεύουσα της βρετανικής ροκ σκηνής ήταν άλλη: το Μάντσεστερ.
Σε αυτή την βορειοδυτική πόλη της Αγγλίας η δισκογραφική εταιρία Factory Records έμελλε να αλλάξει τα δεδομένα του brit rock, «γεννήθηκαν» μερικά από τα σημαντικότερα συγκροτήματα που σημάδεψαν με τη μουσική τους τον πλανήτη -ανάμεσά τους οι Joy Division, New Order, Oasis, Happy Mondays, The Stone Roses, Inspiral Carpets, James-, ενώ εκεί εκτοξεύθηκε η acid house, άνθισε η rave μουσική και καθιερώθηκε το clubbing όπως το γνωρίζουμε οι περισσότεροι σήμερα.
Και όλα αυτά χάρη σε ένα μέρος. Το όνομά του ήταν The Haçienda και ήταν «παιδί» των Tony Wilson και Rob Gretton. Ο πρώτος ιδρυτής της Factory Records, ο 2ος μάνατζερ συγκροτημάτων, αποφάσισαν να δημιουργήσουν έναν χώρο για να εκφράζονται τα συγκροτήματα της περιοχής – καθώς και να παίζουν live οι μπάντες της δισκογραφικής εταιρίας.
Το opening έγινε στις 21 Μαΐου 1982, με τον κωμικό Bernard Manning να καταλαμβάνει τη σκηνή – τα αστεία του ωστόσο δεν ενθουσίασαν τον κόσμο, με αποτέλεσμα να επιστρέψει την αμοιβή του! Από το stage του πέρασαν μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της εποχής, όπως οι Smiths και η Madonna, ενώ στους θαμώνες τους βρέθηκαν άνθρωποι που τα επόμενα χρόνια θα έγραφαν ιστορία – ανάμεσά τους ο Norman Cook και ο Noel Gallagher.
Ένας από τους θαμώνες τότε ήταν και ο τοπικός φωτογράφος Peter Walsh. «Όταν άρχισα να φωτογραφίζω εκεί, ήμουν σίγουρος ότι γραφόταν ιστορία» δήλωσε πριν λίγες μέρες, με αφορμή την έκθεση The Subculture Archive που πραγματοποίησε στο Λονδίνο. «Ήταν μια υπέροχη εποχή, η ζωή άλλαζε μια για πάντα για όλους μας».
Και κάπως έτσι άλλαξε στο Haçienda, εκτός από τη ζωή, και ο τρόπος διασκέδασης. Αυτό το κλαμπ του Μάντσεστερ ήταν που μετέτρεψε τους DJs σε βασιλιάδες της νύχτας, που εκτόξευσε την acid house και το rave, που έκανε εκείνη την πόλη «πρωτεύουσα» της μουσικής.
Βέβαια κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις. Έτσι, όπως εμφανίστηκαν νέα μουσική ήθη και έθιμα, έτσι ξαφνικά εμφανίστηκε και η σκοτεινή πλευρά του clubbing: τα ναρκωτικά. Αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος που το Haçienda έχασε την άδειά του και στις 28 Ιουνίου 1997 έβαλε την τελευταία πρόκα στο φέρετρό του.
Ωστόσο, οι φωτογραφίες του Walsh θα βρίσκονται πάντα εδώ να μας θυμίζουν μια εποχή που έκανε τη δικιά της επανάσταση – μια εποχή που άλλαξε τα π