Contes Immoraux2

2. Τολμηρές Ιστορίες (Contes Immoraux, 1974)

Παίζουν: Φαμπρίς Λουκινί, Παλόμα Πικάσο, Φλοράνς Μπελαμί

What’s up, doc? Τέσσερις ξεχωριστές ερωτικές ιστορίες που εξελίσσονται σε διαφορετικές ιστορικές εποχές. Στην πρώτη, την «Παλίρροια», διασκευή ενός αποσπάσματος του Γάλλου συγγραφέα Μαντιάργκ, ένας μαθητής (Φαμπρίς Λουκινί) και η νεαρή ξαδέλφη του (Λιζ Ντανβέρ) βρίσκονται απομονωμένοι σε παραλία, μακριά από αδιάκριτα βλέμματα. Στη δεύτερη, την «Τερέζ Φιλόσοφο», μια κοπέλα (Σαρλότ Αλεξαντρά), περιορισμένη από τους δικούς της στην κρεβατοκάμαρά της, νιώθει τον ερωτισμό της να αφυπνίζεται – καθημερινά χρηστικά αντικείμενα που βρίσκονται γύρω της βοηθούν στο φούντωμα της λίμπιντό της. Στην τρίτη, την «Ερζεμπέτ Μπάτορι», ο Μπορόβτζικ σμιλεύει το πορτρέτο της περιώνυμης δούκισσας (Παλόμα Πικάσο) του 16ου αιώνα, η οποία αρεσκόταν στα να απολαμβάνει το μπάνιο της με αίμα παρθένων. Στην τέταρτη, τη «Λουκρητία Βοργία», η κάμερα εστιάζει στην αιμομικτική σχέση της Λουκρητίας Βοργία (Φλοράνς Μπελαμί) με τον αδελφό της Καίσαρα Βοργία (Λορέντσο Μπερινίτσι) και τον πατέρα της, τον πάπα Αλέξανδρο ΣΤ΄ (Τζάκοπο Μπερινίτσι).

«Κατακρεουργώντας» τον αξιότιμο κύριο Μπορόβτζικ: Αν και οι «Τολμηρές Ιστορίες» υπήρξαν μεγάλη επιτυχία στη Γαλλία –τη χρονιά προβολής της ήταν η δεύτερη πιο επιτυχημένη εισπρακτικά ταινία–, ο δημιουργός της, ο Βαλέριαν Μπορόβτζικ, αντιμετωπίστηκε αρχικά με καχυποψία, στη συνέχεια με ειρωνεία και τελικά με σκληρότητα. Κι αυτό ακούγεται λογικό, αν εντάξουμε την αντίδραση που ξεσήκωσε η ταινία του Μπορόβτζικ μέσα στο χρονικό πλαίσιο, όπου μπορεί να κυριαρχούσε το επιθετικό πνεύμα της ερωτικής απελευθέρωσης, ωστόσο αυτό δεν ήταν ξεκομμένο ούτε από το κίνημα της γυναικείας χειραφέτησης ούτε από το αντίστοιχο της καταγγελίας της εμπορευματοποίησης του γυναικείου σώματος. Αν και οι «Τολμηρές Ιστορίες» διανεμήθηκαν μεσούσης της έκρηξης του sexploitation, η καλλιτεχνική επίφαση των καρέ του Μπορόβτζικ εξόργισε τους κινηματογραφικούς κριτικούς, οι οποίοι, αντί να εστιάσουν στην υπόγεια ποιητική δυναμική της ερωτικής επιθυμίας, επικεντρώθηκαν στη φτηνή και χωρίς όρια χυδαιότητα των εικόνων.

Contes Immoraux1

Μια σουρεαλιστική πινελιά στο σαρκικό έρωτα:
«…Πυρετός, το αιδοίο σου ένας κάβουρας
Πυρετός, οι γάτες που τρέφονται απ’ τα θαλερά βυζιά σου
Πυρετός η βιάση απ’ των νεφρών σου τα σαλέματα.
Των κανίβαλων βλεννών σου η λαιμαργία,
το σφίξιμο από τα λούκια σου που σκιρτούνε κι απαιτούνε
μου ξεσχίζουν τα πέτσινα δάχτυλα
μου ξεριζώνουν τα πιστόνια.
Πυρετός, σφουγγάρι ψόφιο απ’ την παραλυσία πρησμένο
πιλαλάει το στόμα μου στο μάκρος της γραμμής
του ορίζοντά σου
σε θάλασσα φρενίτιδας άφοβος ταξιδιώτης…
Είναι νύχτα
και η γαλήνια γρατσουνιά όπου πεθαίνει το κενό λαχανιασμένο
δέρνεται παλεύει ανοίγεται και κουλουριάζεται ηδονικά
πάνω στο αργοσάλευτο πέος του εξερευνητή Νώε…»
(«Ερωτικά» της Τζόις Μανσούρ, σε μετάφραση Έκτορα Κακναβάτου)

Προετοιμασία για ένα αιματοβαμμένο μπάνιο.

1 2 3 4 5

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top