Toshio Saeki, ο σκοτεινός «νονός» της γιαπωνέζικης erotica

Μια παιδίσκη στη… φύση.

Φρικώδη μέσα στην ερωτική τους παραζάλη. Αποκύημα νοσηρότητας. Απελευθερωτική μαγεία κάθε σεξουαλικού απωθημένου. Ο έρωτας ποτέ άλλοτε δεν εικονογραφήθηκε τόσο εφιαλτικός όσο στα illustrations του νονού του Japanese erotice, Toshio Saeki.

Ο Saeki απεβίωσε πριν από λίγες ημέρες στα 74 του χρόνια, πρόλαβε όμως να δει τα έργα του να γίνονται γνωστά τη δεκαετία του ’60, αλλά να αποκτούν νεότευκτους φαν στη σημερινή νεολαία της Ιαπωνίας. Μπροστά του ο Μαρκήσιος ντε Σαντ δείχνει βουτηγμένος στη λασπουριά της αιδημοσύνης. Οσο για τους λάτρεις του υπόγειου ερωτισμού, λαμβάνουν ένα ευκρινές σήμα πως κάποιος εκεί έξω τεχνούργησε τα φετίχ τους.

Ακρωτηριασμένα γεννητικά όργανα, δουλεία, δεσίματα, τρικέφαλες καλλονές που δημιουργούν ένα ιδιότυπο ιψενικό τρίγωνο, κτηνοβασία – ένα μακέλεμα κανονικό, ένας σκοτεινός αστερισμός ηδονών.

Δεσίματα κι άλλες ακραίες ηδονές.

Το παραβατικό έργο του Saeki του έδωσε τον χαρακτηρισμό του «νονού» της ιαπωνικής ερωτικής τέχνης. Τα σχέδια του είναι ωσαύτως υπερρεαλιστικά, φετιχιστικά και φροϋδικά. Έχουμε να κάνουμε με έναν αυθέντη της underground σκηνής. Κατά τη διάρκεια της πολιτιστικής εξέγερσης στη χώρα, από τη δεκαετία του ’70 και εντεύθεν, ο νεαρός τότε Saeki άρχισε να αναπτύσσει την παιχνιδιάρικη προσέγγισή του στο σεξ και να πειραματίζεται με ακραίο τρόπο ως προς τους τρόπους που μπορεί κανείς να κρημνίσει τα ταμπού.

Δεν υπάρχει ταμπού που δεν κατακρήμνισε ο Saeki.

Ερανίζεται στοιχεία της παραδοσιακής ερωτικής τέχνης της Ιαπωνίας και τα ραίνει με τη χρυσόσκονη της σεξουαλικής διαφθοράς. Η δουλειά του αγαπήθηκε από τα περιοδικά BDSM, αυτό όμως δεν τον ανάγκασε να περιοριστεί σε έναν τρέχοντα φορμαλισμό του απαγορευμένου. Συνέχισε ως το τέλος να εξερευνά τις σκοτεινές γωνιές της ανθρώπινης ψυχής, να χτίζει τα υποκείμενά του βάζει των παιδικών εφιαλτών και να χρησιμοποιεί όλες τις μορφές της πανίδας στους στροβίλους της λίμπιντο.

Παιδικά παιχνίδια-επιβήτορες.

Το αποτέλεσμα είναι βγαλμένο μέσα από τις ερμηνείες του Φρόιντ. Μια γυναίκα που τεμαχίζει το στήθος της και το προσφέρει ως εκλεκτό γεύμα στον εραστή της. Ένα τετρακέφαλο τέρας επιτίθεται σε ένα κορίτσι, ενώ ένα παιδί κρυφοκοιτάζει. Ολες οι μύχιες επιθυμίες, οι κτηνώδεις περιελίξεις του ανθρώπινου μυαλού και η οργιώδης φαντασία περνούν μέσα από το έργο του Saeki.

Tα τελευταία χρόνια της ζωής του ζούσε σε ένα απομακρυσμένο ιαπωνικό χωριό. Σε μια από τις τελευταίες του συνεντεύξεις είπε: «Αφήστε τους περισσότερους ανθρώπους να σχεδιάζουν φαινομενικά όμορφα λουλούδια να ανθίζουν σε ωραίους και ευχάριστους κήπους. Εγώ, από την άλλη, προσπαθώ να συλλάβω τα ζωντανά λουλούδια που μερικές φορές κρύβονται και κάποιες άλλες μεγαλώνουν μέσα σε ένα αποτρόπαιο, ανήθικο και τρομακτικό όνειρο».

Ο απαγορευμένος ερωτισμός της παιδικής ηλικίας.

Η ακραία και αμφιλεγόμενη τέχνη του Saeki έλκει την καταγωγή της τόσο από την αρχαία ιαπωνική παράδοση όσο και από τη σύγχρονη κουλτούρα της χώρας. Από τους σαμουράι έως τους μαφιόζους της yakuza, οι εικόνες φέρουν ωσαύτως μια βίαιη και κωμική ποιότητα, κάτι που είναι στοιχείο και του ιαπωνικού κινηματογράφου. Ομως, την ίδια στιγμή υπάρχει και η αίσθηση πως βλέπει μια σύγχρονη εκδοχή των αρχαίων shunga (ιαπωνικές ξυλογραφίες ερωτικού περιεχομένου).

Ο Saeki δεν χρησιμοποίησε ποτέ αληθινά μοντέλα για να εμπνευστεί. Δεν το χρειάστηκε. Η κατακλυσμιαία έμπνευσή του ερχόταν πάνω από το δικό του αλάνθαστο ορμέμφυτο και από τους δικούς του παιδικούς εφιάλτες. Αν και από πολύ νωρίς έγινε γνωστός στα περίχωρα του ιαπωνικού underground, το 1972 απέκτησε παγκόσμια φήμη όταν σχεδίασε το άλμπουμ του Τζον Λένον και της Γιόκο Ονο «Sometime in New York City». Έκτοτε, άρχισε να εκθέτει τα έργα του σε γκαλερί του Παρισιού και της Ιαπωνίας, αλλά γενικά είχε τη φήμη του ακριβοθώρητου και του αποσυνάγωγου από του όχλου τη βουή. Κατανοητό γιατί.

Διαβάστε ακόμα: Οι πιο αχόρταγες γυναίκες των κόμιξ είναι εκείνες του Σερπιέρι.

TAGS :
ερωτική Μαρκήσιος ντε Σαντ σεξ

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook