Το λαμπερό λυρικό γκαλά με την Ανίτα Ρατσβελισβίλι

Αυτόν τον Μάιο η Ρατσβελισβίλι ήταν προγραμματισμένο να ντεμπουτάρει στην ΕΛΣ ως Charlotte στον Βέρθερο του Massenet, αλλά αλλιώς το θέλησε ο κορωνοϊός.

Με ένα εντυπωσιακό live streaming (δυστυχώς όχι πια διαθέσιμο) από την Ρωμαϊκή Αγορά των Αθηνών η Εθνική Λυρική Σκηνή (ΕΛΣ) εγκαινίασε πανηγυρικά το πρόγραμμα του Υπουργείου Πολιτισμού «Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός» το βράδυ του Σαββάτου 18 Ιουλίου 2020. Πρωταγωνίστρια στη λαμπερή εκδήλωση ήταν η απόλυτη λυρική φωνή των ημερών μας, η Ανίτα Ρατσβελισβίλι, η οποία συνέπραξε με την Ορχήστρα της ΕΛΣ και τον αρχιμουσικό Λουκά Καρυτινό σε ένα λαμπερό λυρικό γκαλά.

Εδώ και μια δεκαετία, η Γεωργιανή μεσόφωνος μεσουρανεί στα κορυφαία λυρικά θέατρα. Ανάμεσα στους πολλούς ρόλους που έχει στο ρεπερτόριό της, είναι καταγεγραμμένη ως μία από τις καλύτερες ερμηνεύτριες της Κάρμεν. Ήταν ο ρόλος που την καθιέρωσε διεθνώς τον Δεκέμβριο του 2009, όταν τον τραγούδησε στη Σκάλα του Μιλάνο. Με αυτόν την γνώρισε τον Ιούλιο του 2018 το κοινό της Αθήνας στην άλλη κλιτύ της Ακρόπολης, στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού, και με τον ίδιο ρόλο αποχαιρέτισε προσωρινά τη διαδικτυακή κοινότητα τον πρόσφατο Μάρτιο, όταν η Κρατική Όπερα του Βερολίνου μετέδωσε ζωντανά την τελευταία προγραμματισμένη παράσταση, απουσία θεατών, προτού το θέατρο κλείσει για καραντίνα. Ο γράφων είχε την μεγάλη χαρά να την ακούσει και στην Όπερα της Βαστίλλης, τον Μάιο του 2019, να γεμίζει ως Κάρμεν με τη φωνή και την ερμηνεία της την τεράστια αίθουσα.

Αυτόν τον Μάιο η Ρατσβελισβίλι ήταν προγραμματισμένο να ντεμπουτάρει στην ΕΛΣ ως Charlotte στον Βέρθερο του Massenet, αλλά αλλιώς το θέλησε ο κορονοϊός. Επέστρεψε όμως στην πατρίδα μας για μια ξεχωριστή βραδιά στην καρδιά της Πλάκας, στην οποία συμμετείχε αφιλοκερδώς, όπως και αρχιμουσικός Λουκάς Καρυτινός, ενώ και τα μέλη της ορχήστρας της ΕΛΣ που συμμετείχαν παρεχώρησαν τα εκτελεστικά τους δικαιώματα.

Η διεθνής μετάδοση της εκδήλωσης ήταν μια λαμπρή ευκαιρία για την προβολή της Αθήνας.

Το πρόγραμμα της βραδιάς ήταν πραγματικά εντυπωσιακό, αποτελούμενο εξ ολοκλήρου από άριες και ορχηστρικά αποσπάσματα από όπερες του γαλλικού και ιταλικού ρομαντισμού, επιλογές τις οποίες η Ρατσβελισβίλι ερμήνευσε φορώντας ένα λευκό αρχαιοπρεπές φόρεμα και τιάρα. Το πρόγραμμα ήταν οργανωμένο όχι θεματικά, αλλά γύρω από έναν ενιαίο αισθητικό και φωνητικό άξονα ταιριαστό με το προφίλ της τραγουδίστριας, και η βραδιά αποδείχτηκε μια αλληλουχία από θριάμβους για την καλλιτέχνη με την ακμαία φωνή και το θερμό ταμπεραμέντο.

Η Ρατσβελισβίλι έχει φωνή με πραγματικά προνομιούχο χαμηλή περιοχή, όμως κινούνταν με μεγάλη άνεση σε όλη την μεγάλη της φωνητική έκταση, ιδίως αφού η φωνή ζεστάθηκε, με ευλυγισία και όμορφο ηχόχρωμα. Τραγούδησε με περισσή εκφραστικότητα την ερωτική και φιλήδονη Mon coeur s’ ouvre à ta voix από τον Σαμψών και Δαλιδά του Camille Saint-Säens, το βασανιστικό πάθος της Πριγκίπισσας Μπουγιόν στην Acerba Voluttà από την Adrienne Lecouvreur του Francesco Cilea, σκιαγράφησε την πορεία της Έμπολι από την ανεμελιά του Nel giardin del bello Saracin ostello στην απόγνωση του O don fatale από τον  Don Carlo  του Giuseppe Verdi, και διέπρεψε τέλος στη τραγική σκηνή της  Σαπφούς, την αποθεωτική O ma Lyre immortelle από την σπάνια Σαπφώ του Charles Gounod.

Εδώ και μια δεκαετία, η Γεωργιανή μεσόφωνος μεσουρανεί στα κορυφαία λυρικά θέατρα.

Εκτός προγράμματος, η Ρατσβελισβίλι ερμήνευσε όχι ένα, αλλά τρία απανωτά encore από την Carmen του Georges Bizet, ενθουσιάζοντας το ακροατήριο: Chanson Bohême (Les tringles des sistres tintaient), Habanera (L’ amour est un oiseau rebele), Seguidilla (Près de ramparts de Seville), το τελευταίο το χόρεψε κιόλας, σπάζοντας με θηλυκότητα τη μέση της.

Η σύμπραξη με τον αρχιμουσικό Λουκά Καρυτινό ήταν αγαστή, και η ορχήστρα έπαιξε ωραία και μαλακά, τόσο στις άριες όσο και στα ορχηστρικά αποσπάσματα, ιδίως σε έργα που έχει ερμηνεύσει και στο παρελθόν. Μόνο για τη μουσική του Gounod έχω να πω ότι παραμένει ακόμα ζητούμενο η κατάκτηση του πιο λεπταίσθητου γαλλικού ηχοχρώματος. Η μικροφωνική ενίσχυση δεν ήταν ειδικά προσαρμοσμένη στις ανάγκες μιας συμφωνικής ορχήστρας, αλλά απέδωσε καλά τη φωνή της Ρατσβελισβίλι, η οποία εν πολλοίς ακούστηκε από μόνη της. Η διεθνής μετάδοση της εκδήλωσης ήταν μια λαμπρή ευκαιρία για την προβολή της Αθήνας και των μνημείων της ως χώρων σύγχρονου πολιτισμού. Ελπίζω το video να γίνει σύντομα και πάλι διαθέσιμο.

Διαβάστε ακόμα: «Μolyvos goes online» – δείτε διαδικτυακά το Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής Μολύβου 2020.

TAGS :
κλασική μουσική όπερα

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook