marianne-cat-hyrdra

Όταν η Marianne ήταν η μούσα του Cohen. (Φωτογραφία: Cohen Centric)

Οι τελευταίοι είχαν φύγει από ώρα και είχαν απομείνει μόνο κάτι die-hards, απ’ αυτούς που παίρνουνε τα κλειδιά του μπαρ προτού πάνε για ύπνο την ώρα που οι υπόλοιποι κατεβαίνουν για μπάνιο.

“Orange” το λέγανε κι ήταν σφηνωμένο σ’ ένα στενοσόκακο, στη χώρα της Ίου. Ο μποέμης μπάρμαν, ο οποίος ζούσε σ’ ένα ιστιοπλοϊκό και είχε κάνει τρόπο ζωής το «όπου γης πατρίς», είχε μαζέψει πέντ’ έξι από μας, απ’ όλες τις φυλές, μπροστά στη μπάρα και μας διηγόταν ιστορίες απ’ το βίο και την πολιτεία του και την ωραία αλητεία του.

Λίγο προτού το διαλύσουμε, κι ενώ βλέπαμε να πετάνε γύρω μας άγγελοι κι αγγελάκια, άρχισε να μας λέει για ένα βράδυ, καμιά δεκαπενταριά χρόνια νωρίτερα, όταν, αραχτός στην κουβέρτα του ιστιοπλοϊκού του, απέναντι από μια πλαγιά της Ύδρας, απολάμβανε τις μπίρες, την ησυχία και την αστροφεγγιά, είδε μια κουστωδία να κατηφορίζει τα κατσάβραχα, κρατώντας αναμμένους πυρσούς.

Όταν βγήκε στο λιμάνι για προμήθειες, ρώτησε κι έμαθε πως ο τροβαδούρος εκείνης της νύχτας ήταν κάποιος μυστήριος που τον έλεγαν Λέοναρντ Κόεν και ζούσε εκεί με το θηλυκό του και την παρέα του.
cohen01

H Marianne μαζί με τον Cohen στην Ύδρα. (Φωτογραφία: Anyonegirl)

Τους παρακολούθησε παραξενεμένος να ακροβολίζονται στα βράχια πάνω από τη θάλασσα κι έπειτα από λίγο άκουσε έναν τύπο να τραγουδάει και να παίζει κιθάρα και του φάνηκε πως είδε αγγέλους κι αγγελάκια να πετούν πάνω από το κεφάλι του.

Έμειναν εκεί ώρες και κάποια στιγμή (θα πρέπει να τον είχε πάρει ο ύπνος από το λίκνισμα του σκάφους, τις μπίρες και το τραγούδι του τύπου) άνοιξε τα μάτια του και είδε πως είχαν εξαχνωθεί μαζί με το ξημέρωμα.

Λίγες μέρες αργότερα, όταν βγήκε στο λιμάνι για προμήθειες, ρώτησε κι έμαθε πως ο τροβαδούρος εκείνης της νύχτας ήταν κάποιος μυστήριος που τον έλεγαν Λέοναρντ Κόεν και ζούσε εκεί με το θηλυκό του και την παρέα του.

Αυτά μας διηγήθηκε εκείνο το βράδυ ο μποέμης, όπου γης και πατρίς μπάρμαν με το ιστιοπλοϊκό-σπίτι και τον ακούγαμε σαν μαγεμένα εμείς τα εικοσάχρονα.

Το θηλυκό του Λέοναρντ στο μεταξύ είχε γίνει τραγούδι αποχαιρετισμού και τώρα ο αποχαιρετισμός έγινε παντοτινός.

So long, Marianne…

//Η Ρηγούλα Γεωργιάδου είναι μεταφράστρια και επιμελήτρια κειμένων.

 

Διαβάστε ακόμα: Λέοναρντ Κόεν – Έτσι γνώρισε στην Ύδρα τη μούσα της ζωής του

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top