«Τα νερά είναι σαν τους Αντίπαξους, τα σκάφη από την αθηναϊκή ριβιέρα συρρέουν μαζικά».

Είναι κάπως αστεία η αέναη αναζήτηση της Ελλάδας των σίξτις από τρελαμένους Αθηναίους: τη μια χρονιά ανακαλύπτουν την Ανάφη, την επόμενη τη Σίκινο, την μεθεπόμενη την Κίμωλο και την Αντίπαρο. Ετσι σταδιακά διάφορα χίπικα υπέροχα νησάκια εξευγενίζονται, ακριβαίνουν κι οι εξουθενωμένοι Αθηναίοι ξαναμπαίνουν στο χορό της εξερεύνησης ως τον επόμενο απάτητο (από χίψτερς) παράδεισο.

Εγώ, πάλι, είμαι εύκολη. Ολα ωραία μου φαίνονται. Αγαπώ την Αίγινα, την Κεφαλονιά, την Κρήτη και την Ιθάκη. Εχω περάσει υπέροχα στο Λουτράκι, η Λάρισα μου φαίνεται παρεξηγημένη περίπτωση, η Καστοριά ένα όνειρο και πρόσφατα ανακάλυψα τις κρυμμένες χάρες της Χαλκίδας. Αυτό που μ’ αρέσει στα μέρη που επισκέπτομαι είναι η αληθινή ζωή: να έχουν πλατείες και γέρους, πιτσιρίκια που ξελαρυγγιάζονται σε παιδικές χαρές και φούρνους που φτιάχνουν μέτριες ή και συγκλονιστικές τυρόπιτες, παραλίες χωρίς αιώρες, γεμάτες στραβά καρφωμένες ομπρέλες με υπερμεγέθη λουλούδια.

Την ώρα του δειλινού.

Αυτό που μου φαίνεται ανυπόφορο είναι οι προορισμοί-σκηνικά, όπου όλα είναι κουκλίστικα και τέλεια, οι κάδοι σκουπιδιών χρωματιστοί και μυρωδάτοι, οι αυλές βγαλμένες από το Monocle κι οι τουρίστες σαν μοντέλα του Λάνθιμου, επιτηδευμένα σίξτις, αλλά στην πραγματικότητα εκπρόσωποι της post-coronavirus τσαλακωμένης νιότης.

Οι ψαράδες ψαρεύουν στα αλήθεια, λένε συνθηματικά μεταξύ τους όταν περνούν ωραία κορίτσια.

Κάπως έτσι αγάπησα φέτος το Αγκίστρι και δη το Μεγαλοχώρι (Μύλους). Βρέθηκα να περπατάω στην τακτοποιημένη προκυμαία που συνδέει τη Σκάλα με την πρωτεύουσα, σέρνοντας μια μικρή βαλίτσα πίσω μου και να χαζεύω γαργαριστά, καταγάλανα-σχεδόν επτανήσια-νερά από τη μια και κατάφυτες πλαγιές από την άλλη.

Το Αγκίστρι μέσα από τα μάτια της Ξένιας Κουναλάκη.

Στα ενοικιαζόμενα δωμάτια κατά μήκος της παραλιακής οδού (Cview apartments) μπορείς να μπαινοβγαίνεις στη θάλασσα, γυρνώντας στη συνέχεια τις σελίδες του βιβλίου με αλατισμένα δάχτυλα. Κάπως έτσι τα βιβλία φουσκώνουν με άμμο, αέρα θαλασσινό και ακούσια απομεινάρια από διακοπές.

«Αυτό που μου φαίνεται ανυπόφορο είναι οι προορισμοί-σκηνικά, όπου όλα είναι κουκλίστικα και τέλεια».

Οι ψαράδες ψαρεύουν στα αλήθεια (δεν βαφτίζουν απλώς την κατεψυγμένη ψαριά Μαρόκου σε νερό Σαρωνικού), λένε συνθηματικά μεταξύ τους όταν περνούν ωραία κορίτσια («Επιασες καμια ζαργάνα σήμερα;») και το πρωί μαζεύονται στις καφετέριες για ξεροσφύρι φρέντο (οχι πια φραπέ), συζητώντας για το πρωτάθλημα ή την κατάργηση του πρωινού δελφινιού από Πειραιά. Στο Μαντράκι η αχινοσαλάτα έχει μέγεθος καθόλα αξιοπρεπές και πορτοκαλί χρώμα, σαν τον ήλιο που δύει στις οκτώ και κάτι.

Τα νερά είναι σαν τους Αντίπαξους, τα σκάφη από την αθηναϊκή ριβιέρα συρρέουν μαζικά, μυρίζει καλαμαράκι τηγανητό από την ομώνυμη ταβέρνα.

Οι ντόπιοι βάφουν τα σπίτια τους με καμάρι κι ας έχουν κιτς κίονες, δεν πειράζει, δεν χρειάζεται όλα να είναι γραφικά, φτιαγμένα για καλαίσθητα μάτια. Σπάνια κυκλοφορούν με αυτοκίνητο. Προτιμούν τα ποδήλατα και τα αθόρυβα ηλεκτρικά τρίκυκλα που αφήνουν τα κύματα να ακουστούν όταν πιάνει πρωινό μελτέμι κι επιτρέπουν στις ανθρώπινες φωνές να ανακατευτούν με κόκορες, καμπάνες κι άλλους φυσικούς ήχους.

Δεν έχει σημασία που στην Απόνησο έχει δημιουργηθεί μια ιδιωτική Ντίσνεϊλαντ με τραμπολίνο, ξαπλώστρες, πέντε ευρώ είσοδο και κατσίκα κάτω από πινακίδα που προειδοποιεί «Προσοχή σκύλος». Τα νερά είναι σαν τους Αντίπαξους, τα σκάφη από την αθηναϊκή ριβιέρα συρρέουν μαζικά, μυρίζει καλαμαράκι τηγανητό από την ομώνυμη ταβέρνα και εξάτμιση ταχύπλοου.

… και δύο παράξενες συναντήσεις.

Τα βράδια στα λιγοστά μπαρ, όπως το Quadrant, ένα δίδυμο ελαφρώς παράφωνο ερμηνεύει-ενώπιον κυρίως συγγενών-ελληνικά τραγούδια, λίγο πιο ποπ, δεν μπορείς παρά να κάνεις sing-along και να αναρωτηθείς μήπως έγραψε το σκοπό η CIA (όπως στο Wind of change); Γιατί πώς γίνεται να σου έχει κολλήσει, μέρες αργότερα να σφυρίζεις αφηρημένα τη μελωδία, που άκουσες σε ένα μπαρ στο Αγκίστρι, Σάββατο βράδυ, μόλις μισή ώρα από την πόλη;

 

Διαβάστε ακόμα: Η Νότια Κρήτη που λατρεύω.

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top