Οι στυλάτοι της εβδομάδας

Αριστερά: To M65 τζάκετ του Νίκου Αλιάγα είναι πολυεργαλείο. Δεξιά: Ο συνδυασμός λευκού παντελονιού και ξεκάλτσωτου loafer στη μοτοσικλέτα δηλώνει την στυλιστική αυτοπεποίθηση του Andro Watch editor, Μιχάλη Τεκέρταλη.

Ο κουλ μιλιταρισμός του Νίκου Αλιάγα

Πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι, διότι μπορεί όλοι οι άντρες να έχουν μια μικρή αδυναμία στα στρατιωτικής καταγωγής ενδύματα, αλλά για έναν παρουσιαστή σαν τον Νίκο Αλιάγα, είναι και λίγο επαγγελματική διαστροφή. Το M65 jacket έχει μια ξεχωριστή θέση ανάμεσα στα μιλιτέρ ρούχα, κυρίως λόγω της αντικουλτούρας περασμένων δεκαετιών η οποία καλά έκανε και το οικειοποιήθηκε. Μπορεί στην Ελλάδα ακόμα να μην έχουμε τόσο κρύο, όσο στην Place de la Concorde για να βάλουμε και μαντήλι, όμως τα λευκά New Balance είναι μια επιπλέον στυλιστική πινελιά για όποιον ψάχνει το επόμενο, όχι και τόσο προφανές λευκό ζευγάρι sneakers. Με τζην; Βεβαίως. Άλλωστε τo Μ65 πάει με όλα, και εκτός από κλασικό χακί χρώμα, είναι ένα τζάκετ-πολυεργαλείο και σε σκούρο μπλε.

Το μάθημα στυλιστικού θάρρους από τον Μιχάλη Τεκέρταλη

Χρειάζεται ένα ειδικό θάρρος για να φορέσει κανείς λευκό παντελόνι, χωρίς να το κάνει θέμα. Απαιτεί και λίγο θράσος όταν το βασικό αξεσουάρ είναι μια μοτοσικλέτα με μπόξερ κινητήρα (ο γράφων θυμάται με ελαφρά νοσταλγία τη Moto Guzzi που είχε κάποτε, άλλα όχι το λευκό παντελόνι εξόδου της θητείας του στο ναυτικό). Τα δερμάτινα loafers έχουν σαν συνδετικό κρίκο με το φούτερ τον αφόρητα cool Snoopy, αλλά ας μην γελιόμαστε, το σημαντικότερο κομμάτι αυτού του συνόλου είναι η αυτοπεποίθηση του πολυσχιδή Μιχάλη Τεκέρταλη (και Watch editor του Andro) που βγάζει ο συνδυασμός παντελονιού και μοτοσικλέτας. Politically incorrect επισήμανση: Το λευκό παντελόνι -και ο γυμνός αστράγαλος- γυρεύουν λεπτή σιλουέτα. Ειρήσθω εν παρόδω, τα roadster μοντέλα της BMW είναι τόσο ανώτερα αισθητικά απο τα βαρυφορτωμένα GS, δείτε πόσο όμορφα έχει ωριμάσει αυτή η R1100R.

Αριστερά: Όταν το καπέλο συνδυαστεί με ένα workshirt σε μια ωραία αντίθεση χρώματος και ύφους, τότε αυτόματα γίνεται ρούχο του «τώρα». Δεξιά: Ο σεφ δείχνει cool με το biker jacket του.

Το ενδυματολογικό δίπολο του Σταύρου Θεοδωράκη

Ένα καπέλο κι ένα πουκάμισο εργασίας, ένας συνδυασμός ο οποίος ερμηνεύεται κατα το δοκούν. Δεν έχει σημασία αν είναι ρεπούμπλικα ή φεντόρα, το καπέλο σαν αξεσουάρ άλλης εποχής έχει κατακτήσει το στάτους του εκκεντρικού και επίσημου, ανεξάρτητα από το είδος του. Όταν όμως συνδυάζεται όμως με ένα workshirt σε μια ωραία αντίθεση χρώματος και ύφους, τότε αυτόματα γίνεται ρούχο του «τώρα», όπως ακριβώς το πέτυχε και ο δημοσιογράφος Σταύρος Θεοδωράκης. Το αντίστροφο μπορεί να πει κανείς και για όσους βρίσκουν υπερβολικά casual από μια ηλικία και μετά, το πουκάμισο «εργασίας»: συνδυασμένο με καπέλο, αποκτά στη στιγμή τίτλους ευγενείας. Τελικά, τα καπέλα πάντα θα πασχίζουν να βρουν μια ρωγμή για να μπουν στη γκαρνταρόμπα μας. Ας την ανοίξουμε εμείς σκεπτόμενοι ότι δεν είναι ένα αμιγώς «κυριλέ» αξεσουάρ.

Το καταφύγιο του κλασικού από τον Αστέριο Κουστούδη

Ο executive chef του ιστορικού ξενοδοχείου Μεγάλη Βρετανία θα μπορούσε να εξηγήσει καλύτερα ότι και στο στυλ και στη μαγειρική, οι κλασικές συνταγές είναι και δύσκολες και νόστιμες, και επιτυχημένες. Όπως ακριβώς όταν καλείσαι να συνδυάσεις ένα δερμάτινο biker jacket: Η απόσταση ανάμεσα στο cool και την καρικατούρα από τα 80s είναι αρκετά μικρή. Ένα σωστό biker jacket, εκτός από τις ενισχύσεις σε ώμους και αγκώνες, δεν χρειάζεται άλλα κόλπα, λογότυπα κλπ., ενώ η ποιότητα του δέρματος είναι το Α και το Ω στην επιλογή. Αν όπως ο Αστέριος, το συνδυάσετε με μια Triumph Bonneville και ένα ρολόι Breitling Navitimer, θα έχετε πετύχει έναν συνδυασμό τόσο κλασικό και μαζί μοντέρνο, όσο και ένα ζουμερό steak με τραγανές πατάτες και μπεαρνέζ.

Αριστερά: Δεν χρειάζεται κόπος, ούτε ξόδεμα φαιάς ουσίας για να ταιριάξουμε δυο ρούχα και ο Λευτέρης Πετρούνιας το ξέρει. Δεξιά: Όταν το έντονο κίτρινο κοστούμι σετάρεται με χιούμορ, ανοίγει σιγά-σιγά τους ορίζοντές μας.

Η «στολή εργασίας» του Λευτέρη Πετρούνια

Ένα ακόμα μετάλλιο προστέθηκε στην πλούσια συλλογή του Ολυμπιονίκη και παγκόσμιου πρωταθλητή των κρίκων, αλλά εδώ άθελά του έδωσε κι ένα χαλαρό μάθημα που ξεφεύγει από τα στυλιστικά όρια της στήλης και μπαίνει στην αισθητική αγωγή: Δεν χρειάζεται προχειρότητα στο ντύσιμο, ούτε για το γυμναστήριο, ούτε για να πετάξουμε σκουπίδια (την ανακύκλωση στους μπλε κάδους παρακαλώ), άλλα ούτε και όταν είμαστε μόνοι μας στο σπίτι. Δεν χρειάζεται κόπος, ούτε ξόδεμα πολλών χρημάτων και φαιάς ουσίας για να ταιριάξουμε δυο ρούχα. Και ο άρτι προκριθείς στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 στο Παρίσι, μας το αποδεικνύει από το γυμναστήριό του: Χωρίς φλούο χρώματα, χωρίς XL λογότυπα, χωρίς μίνι καλτσάκια και χωρίς να είναι ημίγυμνος και καλυμμένος με τατουάζ. Τί μένει; Μια σεμνή αθλητική κομψότητα, αντάξια του ήθους του ανδρός.

Η κίτρινη ατραξιόν του Μάνου Σαμαρτζή

Με τον όρο έντονα χρώματα, σπάνια εννοούμε τα χρώματα κάποιου συγκεκριμένου διαστήματος ορισμένων εκατοντάδων nm στο φάσμα της ίριδας. Απλά έτσι θέλουμε να χαρακτηρίζουμε τα χρώματα εκείνα που δεν είναι συνηθισμένα για συγκεκριμένες χρήσεις, όπως για παράδειγμα το κίτρινο για ένα κοστούμι. Όταν όμως αυτό σετάρεται με μη σοβαροφανή ρούχα και αξεσουάρ σε ένα και ουδέτερο χρώμα όπως το λευκό, τότε μετατρέπεται σε ένα fun χρωμα αστικής περιβολής που ανοίγει σιγά-σιγά τους ορίζοντές μας. Το εξηγεί καλύτερα από όλους ο πλέον αρμόδιος λόγω job description Μάνος Σαμαρτζής. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς fashion art director και στυλίστας όπως εκέινος για να πειραματιστεί και να το πετύχει, χρειάζεται μόνο αποφασιστικότητα και μέτρο στη χρωματική παλέτα. Ένα χρώμα σώζει την παρτίδα, πολλά χρώματα την πνίγουν.

Αριστερά: Η χρωματική τριπλέτα του Νικόλα Πολίτη διαλαλεί ότι, ενδυματολογικά, αυτή είναι η καλύτερη εποχή του χρόνου. Δεξιά: Κανείς δεν μπορεί να πει με πλήρη σιγουριά αν αυτό το μπλε Falconeri είναι ζακέτα ή σακάκι αλλά είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι είναι ένα κομψό και ζεστό κομμάτι που αξίζει την προσοχή.

Η φθινοπωρινή εκστρατεία του Νικόλα Πολίτη

Ένα safari overshirt αρκεί για να δώσει περιεχόμενο στον νεολογισμό «αστική ζούγκλα», κάπου στην οδό Αναγνωστοπούλου στην προκειμένη περίπτωση. Και δεν χρειάζεται να είναι εφοδιασμένο με την κλασική ζώνη που το κάνει «στολή» και θυμίζει Roger Moore, τον πιο James Bond από όλους τους James Bond, που όμως κανείς δεν θέλει να του μοιάζει σήμερα. Ούτε και ο Νικόλας Πολίτης, ένα από τα πιο φρέσκα πρόσωπα στην υποκριτική. Το ψηλόμεσο παντελόνι κάνει το δικό του παιχνίδι με το ντένιμ πουκάμισο σε έναν διαγωνισμό εδαφικής διεκδίκησης ανάμεσα στους όρους smart και casual. Η χρωματική τριπλέτα δε, διαλαλεί ότι αυτή είναι η καλύτερη, ενδυματολογικά τουλάχιστον, εποχή του χρόνου. Σαν ρούχο-πασπαρτού αυτό το safari overshirt από το Bespoke Athens είναι αρκετά ευέλικτο, κάνει πολύ καλό χωριό με σκούρα τζιν σε ίσια γραμμή, πάντα χωρίς ξεβάμματα. Φορέστε το ανοικτό, σαν σακάκι. Και αν κουμπωθείτε, το φουλάρι του πάει πολύ.

Ο τρίτος δρόμος στo σακάκι – ζακέτα του Κωστή Μαραβέγια 

Ο Κωστής Μαραβέγιας δεν μας φέρνει κάποιο νέο τραγούδι από την Ιταλία, αλλά μια κουλ εκδοχή για layering που πιθανόν να είχαμε προσπεράσει. Κανείς δεν μπορεί να πει με πλήρη σιγουριά ότι αυτό το πανωφόρι της Falconeri είναι ζακέτα με κόψιμο σακακιού ή ένα σακάκι που βαρέθηκε τη δομή του, αλλά είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι είναι ένα κομψό και ζεστό κομμάτι που αξίζει την προσοχή μας. Η επιτομή του smart casual. Ναι, μπορείτε να το φορέσετε από ένα επαγγελματικό μήτινγκ μέχρι ένα ραντεβού για ποτό. Είναι κάτι που δέχεται αρκετό παιχνίδι με tone on tone, οπότε κάτι σε σκούρο μπλε ή ανθρακί (παντελόνι, μάλλινο polo, μεταξωτό τισέρτ) είναι όλα καλές συμπληρωματικές επενδύσεις.

Διαβάστε ακόμα: Ψυχεδέλεια και μίνι φούστες στο εξωφρενικό Swinging London των ‘60s.

TAGS :
στυλ στυλάτοι

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook