Ο Σουηδός του Παναθηναϊκού, Αλεξάντερ Γερεμέγεφ, λέει «ήρεμα». Προφανώς μετά το διπλό στον Βόλο όλα είναι ήρεμα…

Αρκετά χιλιόμετρα από το Πριγκιπάτο του Μονακό, εκεί όπου ο Μάριους Γκριγκόνις, με ένα τρελό τρίποντο στο τέλος, χάριζε ένα υπερπολύτιμο διπλό στον μπασκετικό Παναθηναϊκό, στον Βόλο ο Αλεξάντερ Γερεμέγεφ γινόταν ο πρίγκιπας της ποδοσφαιρικής ομάδας από το… πουθενά. Ποτέ δεν ξέρεις ποιο χαρτί θα πρέπει να τραβήξεις από το μανίκι στην κούρσα του τίτλου. Αυτή τη φορά ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς βρήκε -επιτέλους- βαλέ.

Δεν ήταν καλά τα πράγματα στους «πράσινους» το τελευταίο διάστημα. Συνεχόμενες διολισθήσεις στο πρωτάθλημα, αποκλεισμός από την Ευρώπη και γενικώς μια γκρίνια ότι θα επαναληφθούν τα περσινά. Σαν να λέμε: η κορυφή ζαλίζει τον Παναθηναϊκό και τον φορτώνει με υπέρμετρο άγχος. Μέσα σε όλα είχε να παίξει στον Βόλο, εκεί που πριν από λίγες ημέρες ο Ολυμπιακός δεινοπάθησε.

Ξαφνικά, εμφανίζεται ο ξεχασμένος Σουηδός φορ και καθαρίζει την «μπουγάδα» εύκολα κι απλά. Βάζει το πρώτο γκολ του αγώνα στην πρώτη του επαφή με την μπάλα για να σπάσει τον τσαμπουκά της άμυνας των γηπεδούχων και βάζει και το τρίτο του ματς -σε λίγο χρόνο!- για να σφραγίσει το διπλό του Παναθηναϊκού σε μια έδρα-φωτιά. Επέστρεψαν, άραγε, τα χαμόγελα στον Παναθηναϊκό; Σίγουρα θα κάνουν κάπως καλύτερες γιορτές οι άνθρωποί του.

Πώς γίνεται, άραγε, ο παίκτης που σημείωσε πριν από δύο χρόνια 22 γκολ προσφέροντας εκείνος -ουσιαστικά- το πρώτο πρωτάθλημα στην ιστορία την άσημης Χάκεν, να καταλήγει δανεικός στον… Λεβαδειακό;

Με εξαίρεση τον Φώτη Ιωαννίδη που έχει σταθεί στο ύψος των περιστάσεων στα τελευταία ματς του ΠΑΟ, ουδείς άλλος επιθετικός ή επιθετικογενής παίκτης της ομάδας μάς έχει δώσει το δικαίωμα να τον θαυμάσουμε για την εκτελεστική του πιστότητα ή, έστω, για την απειλητική του διάθεση στα αντίπαλα καρέ. Με τον Σπόραρ να βρίσκεται σε διαρκή «διαπάλη» με το γκολ, το εμφανές επιθετικό πρόβλημα κάνει τον Γιοβάνοβιτς να αναζητεί λύσεις στο βάθος του πάγκου. Να πώς προέκυψε ο Γερεμέγεφ.

Ενας παίκτης που ήρθε στην ομάδα με πολλές επιθετικές περγαμηνές, αλλά φάνηκε πως δεν μπορούσε να κολλήσει ή να αναδείξει το ταλέντο του. Γιατί όμως;  Μήπως ο Ιβάν τον αδίκησε; Πώς γίνεται, άραγε, ο παίκτης που σημείωσε πριν από δύο χρόνια 22 γκολ προσφέροντας εκείνος -ουσιαστικά- το πρώτο πρωτάθλημα στην ιστορία την άσημης Χάκεν στη Σουηδία, να καταλήγει δανεικός στον Λεβαδειακό (!) και, τελικά, τώρα να επανέρχεται στον ΠΑΟ, αλλά και πάλι να σκουπίζει τον πάγκο;

Είναι τουλάχιστον περίεργο, αλλά ποτέ δεν ξέρεις τη μοίρα κάθε παίκτη. Ορισμένες φορές οι συγκυρίες λειτουργούν ανάποδα. Για τους επιθετικούς, δε, που η δουλειά τους «φαίνεται» (πώς να κρύψεις τα γκολ που ή βάζεις ή τα χάνεις;) οι ισορροπίες είναι πάντα λεπτές και επισφαλείς. Κάποιες φορές βγαίνει το όνειρο, κάποιες άλλες θαμπώνει. Τον τελικό λόγο έχει ο προπονητής, την κατάλληλη στιγμή.

Μια τέτοια συγκυρία εκμεταλλεύτηκε χθες (20/12) ο Γερεμέγεφ και με δύο δικά του γκολ έλυσε -τουλάχιστον προσωρινά- το επιθετικό ζήτημα που έχει ανακύψει στον Παναθηναϊκό. Ο Γιοβάνοβιτς τόνισε -ευτυχώς- πως από εδώ και πέρα θα του δοθούν περισσότερες ευκαιρίες, ενώ ο παίκτης υποσχέθηκε πως έχει «κρυμμένα» κι άλλα γκολ. Όλα τούτα είναι γραμμάτια που με κάποιο τρόπο πρέπει να εξοφληθούν στο… ταμείο, αλλιώς μένουν λόγια.

Παίκτες σαν τον Γερεμέγεφ δεν γίνεται να είναι «γεμίσματα» στο ρόστερ, αλλά διαρκείς παρουσίες στους αγώνες.

Το σίγουρο είναι ότι καμία ομάδα δεν έχει καταφέρει να πάρει πρωτάθλημα μόνο επειδή τα πρώτα βιολιά της έπαιζαν διαρκώς και ακαταπαύστως. Χρειάζεται να έχεις τη βοήθεια και των δεύτερων «μουσικών», εκείνων που κάποια στιγμή θα βγουν μπροστά και δηλώσουν παρών στην ορχήστρα. Παίκτες σαν τον Γερεμέγεφ δεν γίνεται να είναι «γεμίσματα» στο ρόστερ, αλλά διαρκείς παρουσίες στους αγώνες.

Κάπως έτσι, ο γεννημένος στη πόλη Κουνγκμπάσκα στις 12 Οκτωβρίου του 1993, Γερεμέγεφ, από την άκρη του πάγκου που ως τώρα περίμενε στωικά να γίνει ήρωας της βραδιάς για την ομάδα του, γίνεται παίκτης πρώτης γραμμής. Του το ευχόμαστε.

Η αλήθεια είναι ότι δεν τον ξεχνάς εύκολα: με ύψος 1.92 μ. (εύκολα θα μπορούσε να τον πάρει ο Αταμάν στον μπασκετικό Παναθηναϊκό) ήρθε στην Ελλάδα με περγαμηνές που δήλωναν ευθαρσώς τα ταλέντα του και ενέγραψαν υποθήκες για το μέλλον. Στη Χάκεν  ξεχώριζε για τις εκτελέσεις του μέσα στη περιοχή, ήταν ιδιαίτερα ικανός στο τελείωμα των φάσεων στον αέρα, και έφερνε στο νου τους παλιούς, «κλασικούς» σέντερ φορ των ομάδων της δεκαετίας του 90′.

Με εξαίρεση, όμως, εκείνη τη μαγική χρονιά στη Χάκεν, ποτέ άλλοτε δεν κατάφερε να γίνει επιδραστικός στις ομάδες που αγωνίστηκε. Ούτε στη Μάλμε ούτε στη Δυναμό Δρέσδης, αλλά ούτε και στην Τβέντε κατάφερε να επαναλάβει τα θαυμαστά πεπραγμένα του στη Σουηδία. Ήρθε τώρα η ώρα να αναβαπτιστεί; Μπορεί, τελικά, τα πράσινα να του πηγαίνουν καλύτερα και να τον δίνουν έμπνευση. Άλλο που δεν θέλει ο Γιοβάνιβιτς -και ο κόσμος του τριφυλλιού.

 

Διαβάστε ακόμα: Ένας μύθος που τον έλεγαν Τζίτζι Μπουφόν.

 

 

 

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top