Youth League: ας μην μείνουμε σε ένα ακόμα «θαύμα» 
Αξίζει αυτή η Εθνική την πρόκριση στο Euro και το ταξίδι στη Γερμανία; 
Είδε ο Εμπαπέ τον «Ναπολέοντα» πριν το ματς με το Γιβραλτάρ; 
Δεν είναι τόσο ο αποκλεισμός, όσο ο τρόπος που ήρθε. Στο τέλος, στα πέναλτι, στη μικρή λεπτομέρεια. (Φωτογραφία: euro.com)
«Τα παιδιά έδειξαν ότι παλεύουν όλα τα ματς, έχουν δίψα και θα την κυνηγήσουν μέχρι το τέλος την πρόκριση. Κι αν αυτό δεν συμβεί, δεν χάλασε και ο κόσμος. Κάτι καλό χτίζεται στην Εθνική κι αυτό δεν πρέπει να χαλάσουμε» γράφαμε πριν από λίγες ημέρες, μετά το εντυπωσιακό 5-0 κόντρα στο Καζακστάν και λίγο πριν τον τελικό με την Γεωργία.
Τότε που υπήρχε αυτός ο αέρας του ενθουσιασμού, τόσο στα media όσο και σε φιλάθλους, παίκτες και προπονητικό επιτελείο. Αυτός ο τελικός ήρθε χθες και η Γεωργία είναι αυτή που πήρε το εισιτήριο για το Euro της Γερμανίας το καλοκαίρι. Αφήνοντας μας όλους με μια μεγάλη πίκρα – παίκτες και προπονητικό επιτελείο θεωρώ ότι έχουν μεγαλύτερη πίκρα από ότι η δικιά μας.
Ανάλυση του ματς δεν θα κάνω – υπάρχουν άλλοι καλύτεροι για αυτό. Βλέποντας τον αγώνα το βράδυ της Τρίτης, δεν θα άλλαζα τίποτα από αυτά που έγραψα πριν από μερικές ημέρες: οι παίκτες του Γκουστάβο Πογέτ το πάλεψαν όσο δεν πάει. Μπήκαν στο ματς λίγο πιο φοβισμένα από ότι έπρεπε αλλά είχαν πλάνο, πήραν την κατοχή, γύρισαν τη μπάλα, δεν έκαναν σπασμωδικές κινήσεις, είχαν υπομονή, δεν μάσησαν από την έδρα ούτε τους τσαμπουκάδες στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου – άλλωστε «βρώμαγε» από νωρίς ότι αυτό το ματς θα κριθεί και στις λεπτομέρειες και στο γκολ.
Στα περίπου 135 λεπτά αγώνα (κανονική διάρκεια, παράταση, πέναλτι) η Εθνική τα έδωσε όλα για την πρόκριση. Δεν νομίζω ότι θα μπορούσαν να κάνουν κάτι περισσότερο, ίσως μόνο να σεβόντουσαν λιγότερο τους αντιπάλους τους. «Ναι, αλλά αν έμπαινε εκείνη η κεφαλιά του Μαυροπάνου στην παράταση;» ίσως σκεφτεί κάποιος. Το θέμα είναι πως με «αν» δεν κερδίζονται ούτε ματς ούτε προκρίσεις. Το πάλεψαν, δεν τα κατάφεραν. Προχωράμε.
Τότε γιατί μας ενοχλεί τόσο αυτός ο αποκλεισμός; Αν μη τι άλλο, την τελευταία δεκαετία έχουν ζήσει πολλές και χειρότερες στιγμές. Θεωρώ ότι δεν είναι τόσο ο αποκλεισμός, όσο ο τρόπος που ήρθε. Στο τέλος, στα πέναλτι, στη μικρή λεπτομέρεια. Άλλωστε, μέχρι τις αρχές του φθινοπώρου οι περισσότεροι την είχαν ξεγράψει την πρόκριση στο Euro της Γερμανίας. Και ξαφνικά μπήκαμε πάλι στο κόλπο. Και μπήκαμε δυνατά: από τη μια οι εμφανίσεις της Εθνικής στα τελευταία ματς των ομίλων, από την άλλη αυτή η bonus ευκαιρία με ομάδες στα «κυβικά» μας. Ήταν καλή ευκαιρία, πολύ καλή. Και την παλέψαμε. Αλλά, στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει κάτι σίγουρο. Παίξαμε, χάσαμε. Προχωράμε.
Ναι, τη λέξη «προχωράμε» μπορώ να την γράψω πολλές φορές. Άλλωστε αυτή είναι η ουσία τώρα. Ούτε τα «αν», ούτε τα «ίσως», ούτε τα «όμως». Τώρα πρέπει να βάλουμε τα πράγματα κάτω και να δούμε την επόμενη ημέρα. Επιμένω ότι κάτι καλό έχει χτιστεί στην Εθνική το τελευταίο διάστημα. Ταλέντο υπάρχει, σε καλή ηλικία είναι οι περισσότεροι παίκτες, πάθος, δίψα και χημεία σίγουρα έχουν, με σωστή νοοτροπία αντιμετωπίζουν τα παιχνίδια.
Μέσα στις επόμενες ημέρες θα αποφασιστεί αν ο Γκουστάβο Πογέτ συνεχίσει στον πάγκο της Εθνικής. (Φωτογραφία: euro.com)
Θα είναι κρίμα να μπούμε σε μια ριάλιτι λογική για το τι θα γίνει την επόμενη ημέρα. Κι όταν λέω ριάλιτι, εννοώ σχετικά με το συμβόλαιο του Πογέτ, που όπως όλα δείχνουν δεν θα ανανεωθεί. Γνώμη μου; Αξίζει μια ευκαιρία ακόμα. Άλλωστε σε αυτά τα δύο χρόνια το ποσοστό επιτυχιών του (μιλώντας καθαρά με νίκης και ήττες) αγγίζει αυτά του Ότο Ρεχάγκελ και του Φερνάντο Σάντος. Λάθη; Σίγουρα έγιναν τα δύο τελευταία χρόνια. Όπως φαίνεται όμως, έγιναν και καλά πράγματα, που μας έβαλαν σε έναν σωστό δρόμο.
Ο στόχος τώρα είναι η πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2026. Το αν θα πάμε με Πογέτ ή όχι, θα φανεί μέσα στις επόμενες ημέρες. Ωστόσο, όπως έχω πει και πριν, κάτι καλό έχει χτιστεί στην Εθνική τα τελευταία χρόνια. Θα είναι κρίμα να τα γκρεμίσουμε όλα για να τα φτιάξουμε και πάλι από την αρχή. Η ουσία είναι να το προχωρήσουμε από εκεί που το αφήσαμε, γιατί σε διαφορετική περίπτωση υπάρχει ο κίνδυνος να μπούμε σε μια ακόμα μίζερη δεκαετία. Και δεν θα είναι εύκολο να βγούμε από αυτήν.
Διαβάστε ακόμα: Η Εθνική ομάδα του Πογέτ έχει άλλη χάρη
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
