Ποιος πάτησε πρώτος στην κορυφή του Έβερεστ; Ο Χίλαρι ή ο Νοργκάι; 
Από την πλατεία Μαβίλη στο Νεπάλ: ένα όνειρο 6.189 μέτρων (μέρος β’) 
Μουσείο Lumen: ανεβαίνεις στον ουρανό, κατεβαίνεις με δέος 
Βήμα-βήμα η προσπάθεια της Κικής Τσακαλδήμη για να αγγίξει την κορυφή του κόσμου [Μέρος Δ’] 
Βήμα-βήμα η προσπάθεια της Κικής Τσακαλδήμη για να αγγίξει την κορυφή του κόσμου [Μέρος B’] 
«Τα βουνά μας διδάσκουν την υπομονή» λέει η Κική Τσακαλδήμη.
«Το Έβερεστ για μένα είναι μόνο η αρχή όλων όσων θέλω να κάνω στη ζωή μου. Το Έβερεστ θα μου δώσει απλά μια ώθηση για να ξεκινήσω. Όταν ανέβεις στην κορυφή του κόσμου μπορείς να δεις ξεκάθαρα όλο τον υπόλοιπο κόσμο». Αυτό είχε πει τον περασμένο Δεκέμβριο στον Άκη Τεμπερίδη, όταν προετοιμαζόταν με σκοπό να φτάσει στην υψηλότερη κορυφή του Έβερεστ. Στην κορυφή του κόσμου.
Τον Μάιο η προσπάθειά της είχε φτάσει στο τέλος και μια ανάσα πριν την επίτευξή της. Η Κική Τσακαλδήμη άγγιξε τα 8.250 μέτρα, 600 μέτρα από την κορυφή των κορυφών, προτού οι καιρικές συνθήκες τη σταματήσουν. Αλλά δεν απογοητεύτηκε. Άλλωστε όπως μας είχε πει τότε «μόλις έκανα τα πρώτα μου βήματα, άρα αυτό είναι μόνο η αρχή και θα δούμε πια είναι τα επόμενα».
Και τώρα, αφού πέρασαν δύο μήνες, ξεκουράστηκε και βλέπει τα πράγματα πιο καθαρά, περιγράφει στο blog της μέσα από 4 στάδια, βήμα-βήμα αυτή την περιπέτειά της.
«Το EBC ήταν συχνά σκεπασμένο από ένα παχύ στρώμα ομίχλης, ενώ πολλές μέρες είχαμε έντονη χιονόπτωση».
Στάδιο 3 – Αναμονή στο EBC
Τα βουνά μας διδάσκουν την υπομονή. Δεν μπορούμε να τα βάλουμε με τον καιρό και πρέπει να περιμένουμε μέχρι να δούμε το νεύμα από τις ανώτερες δυνάμεις. Ο Σάτυα με είχε προειδοποιήσει εδώ και πολύ καιρό για αυτή την κατάσταση, γνωρίζοντας την παρορμητική και ανήσυχη φύση μου. Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας μου στην προ-Έβερεστ φάση, είχα ήδη αναρριχηθεί σε πολλές κορυφές στην Ευρώπη και στις Άνδεις και είχα γνωρίσει ακριβώς τι σημαίνει υπομονή στα βουνά. Ωστόσο, οι ημέρες αναμονής στο Everest ήταν σε τελείως διαφορετικό επίπεδο.
Αυτή τη σεζόν οι προβλέψεις καιρού από διάφορες μετεωρολογικές υπηρεσίες απ’ όλο τον κόσμο, στις οποίες ο Σάτυα είχε απόλυτη πρόσβαση μέσω του δικτύου επαφών και φίλων του, έδιναν συγκρουόμενες πληροφορίες. Κάποιες μέρες οι προβλέψεις επαληθευόταν και κάποιες άλλες όχι. Και μετά υπήρχαν και οι αντικρουόμενες προβλέψεις μεταξύ των υπηρεσιών που οι αναφορές τους για την ίδια μέρα έδιναν εντελώς αντιδιαμετρικές προβλέψεις. Και μετά ξανά ταίριαζαν με αποτέλεσμα να υπάρξει γενικότερη σύγχυση στην κατασκήνωση βάσης (EBC), καθώς κάθε ομάδα ήθελε μια καλύτερη και ασφαλέστερη πρόβλεψη. Οι Θεοί του καιρού έπαιζαν με τις φιλοδοξίες μας, καθώς οι ισχυροί άνεμοι έκαναν το βουνό πάνω από την κατασκήνωση 4 ( C4 / South Col), απλησίαστο για την ομάδα των Σέρπα οι οποίοι θα τοποθετούσαν τα σταθερά σχοινιά ως την κορυφή. Συνήθως, το σχοινί κορυφής τοποθετείται πριν από τις 10 Μαΐου, ημερομηνία μετά την οποία γίνονται οι πρώτες απόπειρες από τους ορειβάτες για την ανάβαση τους στην κορυφή. Φέτος όμως τα σχοινιά αυτά τοποθετήθηκαν μόνο μετά στις 15 Μαΐου εν μέσω κακών καιρικών συνθηκών.
«Εκείνο το διάστημα με επισκέφτηκε και ο εκπαιδευτής μου από την Κομοτηνή, ο Αρχοντής, του οποίου η παρουσία μου έδωσε πολύ κουράγιο, χαρά και φυσικά ευχαρίστηση, μιας και μαζί του κουβάλησε λιχουδιές από την Ελλάδα που τόσο είχα πεθυμήσει».
Κατά τη διάρκεια της περιόδου αναμονής μας στην κατασκήνωση βάσης, σχεδόν τριών εβδομάδων, προσπάθησα να τρέφομαι καλά και να κρατώ τον εαυτό μου ενυδατωμένο και κυρίως χαρούμενο. Πέρασα αρκετές ώρες συνομιλώντας με άλλες ομάδες που βρισκόταν κοντά στη δική μου κατασκήνωση, γνωρίζοντας τα κίνητρα και τα όνειρα που τους οδήγησαν στο Έβερεστ. Αυτό είχε τρομερό ενδιαφέρον καθώς η ανάλυση των λόγων που οδηγούν τους ορειβάτες εδώ, σε αυτές τις ακραίες συνθήκες, ρισκάροντας ακόμη και τη ζωή τους αποτελούσε για μένα ολόκληρο σχολείο! Εκείνο το διάστημα με επισκέφτηκε και ο εκπαιδευτής μου από την Κομοτηνή, ο Αρχοντής, του οποίου η παρουσία μου έδωσε πολύ κουράγιο, χαρά και φυσικά ευχαρίστηση, μιας και μαζί του κουβάλησε λιχουδιές από την Ελλάδα που τόσο είχα πεθυμήσει.
Το EBC ήταν συχνά σκεπασμένο από ένα παχύ στρώμα ομίχλης, ενώ πολλές μέρες είχαμε έντονη χιονόπτωση. Πολλοί ορειβάτες είχαν κατέβει πιο χαμηλά στα χωριά που συναντήσαμε στον δρόμο μας προς το EBC, όπως το Ντεμπότσε και το Νάμτσε, προκειμένου να αναρρώσουν και να ανακτήσουν τις δυνάμεις τους. Η παραμονή στο ΕΒCείναι από μόνη της μια πρόκληση και δοκιμασία για τον οργανισμό μας. Αντιθέτως εμείς δεν κατεβήκαμε χαμηλότερα, καθώς ο Σάτυα πίστευε ότι είναι καλύτερο να μείνουμε στην κατασκήνωση βάσης. Η τεράστια εμπειρία του μου δημιουργούσε μεγάλη αυτοπεποίθηση.
«Κατά την περίοδο αναμονής έκανα αρκετές μακρινές βόλτες γύρω από το EBC, διάβασα βιβλία, παρακολούθησα ταινίες και γενικότερα προσπάθησα να κρατήσω το πνεύμα και την διάθεση μου σε υψηλό επίπεδο».
Κατά την περίοδο αναμονής έκανα αρκετές μακρινές βόλτες γύρω από το EBC, διάβασα βιβλία, παρακολούθησα ταινίες και γενικότερα προσπάθησα να κρατήσω το πνεύμα και την διάθεση μου σε υψηλό επίπεδο. Η πρόσβαση στο διαδίκτυο μέσω wifi στο EBC ήταν μεγάλη ανακούφιση. Μπορούσα να στείλω αναφορές, κείμενα και εικόνες στη σελίδα μου στο Facebook και να κρατώ επαφή με τους φίλους και τους ακόλουθους μου.
Είχα κατακλυστεί από μηνύματα που λάμβανα καθημερινά από άγνωστους ανθρώπους που με ενθάρρυναν και μου έδιναν δύναμη να συνεχίσω. Τόσο μακριά από το σπίτι μου, και για τόσο μεγάλο διάστημα, μου έλειπε η οικογένειά μου, παρόλο που τους ένοιωθα δίπλα μου κάθε λεπτό. Επιτέλους, η αναμονή τελείωσε στις 16 Μαΐου.Είχε έρθει η ώρα να πραγματοποιήσω αυτό για το οποίο βρισκόμουν εδώ και είχα τόσο κουραστεί.
Διαβάστε εδώ το Μέρος Α’ και το Μέρος Β’ της προσπάθειας της Κικής Τσακαλδήμη να κατακτήσει την κορυφή του κόσμου.
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
