Οι 10 πιο rock ταινίες που μας έχουν μείνει

Στην ταινία «Almost Famous» ο πρωταγωνιστής είναι η ίδια η μουσική, μέσα από πραγματικές εμπειρίες του πρώην δημοσιογράφου του Rolling Stone – και μετέπειτα σεναριογράφου-σκηνοθέτη Cameron Crowe.

Όσο το ροκ μεγαλώνει, τόσο αυξάνονται και οι ταινίες με θέμα την «κλασική μουσική του 20ού αιώνα». Παρ’ όλα αυτά, δεν είναι και τόσες πολλές, αν αναλογιστούμε ότι η μουσική αυτή κοντεύει τα 70 της χρόνια. Αν εξαιρέσουμε τις ταινίες που βασίζονται στη φαντασία του σεναριογράφου (π.χ. “American Graffiti”, “The Blues Brothers”, “The Wall” κ.λπ.) και ψάξουμε αυτές που έχουν ως θέμα πραγματικά πρόσωπα και καταστάσεις, θα δούμε ότι το σύνολο δεν ξεπερνάει τις 50· αντίθετα, τα αντίστοιχα ντοκιμαντέρ είναι πολύ περισσότερα.

Ένας λόγος είναι ότι βιογραφικές ταινίες γίνονται συνήθως μετά θάνατον και πολλοί από τους πρωταγωνιστές ζουν ακόμα. Ένας άλλος είναι ότι για τους περισσότερους απ’ αυτούς υπάρχει πολύ οπτικοακουστικό υλικό που ενισχύει τη σχέση του θεατή με το «πρωτότυπο» και κάνει περιττή την αναπαράσταση. Τέλος, η ταινία έχει τον κίνδυνο να μην πετύχει είτε γιατί ο πρωταγωνιστής δεν μοιάζει αρκετά με αυτόν που υποδύεται, είτε γιατί, εξ ορισμού, θα τον αδικήσει η σύγκριση στις μουσικές σκηνές.

Ταινίες πάντως υπάρχουν και αρκετές αξίζουν τη θέαση. Ιδού μια πρώτη επιλογή από «βιογραφικές» ταινίες, σε αλφαβητική σειρά: έχουν επιλεγεί με συνδυασμό κριτηρίων τους συντελεστές, την ιστορική τους αξιοπιστία, την ποιότητα της παραγωγής και τη δημοφιλία των καλλιτεχνών.

Almost Famous (2000)

Σκηνοθέτης Cameron Crowe (162’). Πρωταγωνιστούν Billy Crudup, Kate Hudson, Frances McDormand.

Η ταινία δεν έχει «υπαρκτό» πρωταγωνιστή, αλλά δεν έχει καμία σημασία. Εδώ ο πρωταγωνιστής είναι η ίδια η μουσική, μέσα από πραγματικές εμπειρίες του πρώην δημοσιογράφου του Rolling Stone – και μετέπειτα σεναριογράφου-σκηνοθέτη Cameron Crowe.

Οι αυτοβιογραφικές του μαρτυρίες, από περιοδείες συγκροτημάτων που κάλυπτε για το περιοδικό στα ‘70s, έχουν μεταφερθεί αριστοτεχνικά στην οθόνη ως fiction αλλάζοντας τα ονόματα, για να μη θιγούν υπολήψεις, αναδεικνύοντας τον ρόλο του Τύπου και σκιαγραφώντας την ωρίμανση μιας ολόκληρης βιομηχανίας.

Tο σενάριο βασίζεται στο βιβλίο της χήρας του Curtis, Debbie, αναπαριστώντας τα έξι χρόνια που πέρασαν μαζί (1974-1980).

Control (2007)

Σκηνοθέτης Anton Corbijn (122’). Πρωταγωνιστούν Sam Riley, Samantha Morton, Alexandra Maria Lara.

Οι Joy Division έβγαλαν δύο μόλις album, αλλά η αποδοχή τους ήταν πολλαπλάσια. Κύρια αιτία ήταν ο τραγικός θάνατος του αρχηγού τους, Ian Curtis. Ο τότε φωτογράφος τους Corbijn έκανε την ταινία βασίζοντας το σενάριο στο βιβλίο της χήρας του Curtis, Debbie, αναπαριστώντας τα έξι χρόνια που πέρασαν μαζί (1974-1980).

Το εμπλούτισε όμως και με πληροφοριακό υλικό από τη Βελγίδα ερωμένη του Ian, Annik Honoré. Το ασπρόμαυρο φιλμ μάς μεταφέρει πειστικά τη σκοτεινή προσωπικότητα του Curtis και το ηθικό του δίλημμα μεταξύ καθήκοντος προς την οικογένειά του και αγάπης προς την Annik, με τη μουντίλα του Αγγλικού Βορρά να κυριαρχεί.

Αναπαράσταση της συνάντησης των δύο ανδρών που έγινε το Δεκέμβριο του 1970.

Elvis and Nixon (2016)

Σκηνοθέτης Liza Johnson (86’). Πρωταγωνιστούν Michael Shannon, Kevin Spacey, Alex Pettyfer.

Αναπαράσταση της συνάντησης που έγινε το Δεκέμβριο του 1970. Ο Elvis ζητάει συνάντηση από τον Πρόεδρο και, πριν την επιβεβαίωση, εμφανίζεται ένα πρωί στον Λευκό Οίκο «για να βοηθήσει τη χώρα του ενάντια στην παρακμή και τον κομμουνισμό».

Τα δυο φτωχόπαιδα που έφτασαν στην κορυφή συζητάνε για λίγη ώρα, βγάζουν φωτογραφίες και χωρίζουν, αφού ο Nixon δώσει στον Elvis ένα σήμα ομοσπονδιακού πράκτορα των Narcotics. Ο Shannon είναι πειστικός ως Elvis, αλλά ο Spacey ΕΙΝΑΙ ο Nixon. Όχι μόνο στις κινήσεις, αλλά και στη φωνή.

Η κεντρική ιδέα είναι μια αντισυμβατική βιογραφία πάνω στον Bob Dylan.

I’m Not There (2007)

Σκηνοθέτης Todd Haynes (135’). Πρωταγωνιστούν Christian Bale, Cate Blanchett, Heath Ledger, Marcus C Franklin, Richard Gere, Ben Whishaw.

Η κεντρική ιδέα είναι μια αντισυμβατική βιογραφία πάνω στον Bob Dylan, ιδωμένη μέσα από έξι διαφορετικά πρόσωπα, τα οποία εκπροσωπούν τις διαφορετικές «ταυτότητες» του καλλιτέχνη, σε συνδυασμό με τις διαφορετικές εποχές της καριέρας του: ποιητής, προφήτης, παράνομος, απατεώνας, μάρτυρας και ηλεκτρικός σταρ παρελαύνουν μέσα από τις ερμηνείες των έξι πρωταγωνιστών.

Ξεχωρίζουν η Blanchett (Χρυσή Σφαίρα και υποψηφιότητα για Όσκαρ), ο Ledger (τελευταία του ταινία) και ο Gere ως Billy the Kid. Αξίζει να τη δείτε, είτε ως… Ντυλανόφιλοι, είτε ως σινεφίλ, για την οπτική της.

O Andre Benjamin δεν είναι πολύ πιστευτός ως Hendrix – αντίθετα, ο ήχος της κιθάρας του είναι, χάρη στον Waddy Wachtel.

Jimi: All Is by My Side (2014)

Σκηνοθέτης John Ridley (112’). Πρωταγωνιστούν Andre Benjamin, Hayley Atwell, Imogen Poots.

Η ταινία αυτή ξεκινάει με δυο αρνητικά. Το ένα είναι ότι για λόγους διαφωνίας στο θέμα των δικαιωμάτων με τους κληρονόμους, δεν ακούμε τραγούδια του Hendrix, αλλά διασκευές άλλων που έπαιξε. Το δεύτερο είναι ότι ο Benjamin δεν είναι πολύ πιστευτός ως Hendrix – αντίθετα, ο ήχος της κιθάρας του είναι, χάρη στον Waddy Wachtel.

Παρ’ όλα αυτά, η ταινία κυλάει ευχάριστα. Μέσα από μια παραστατική μεταφορά των ’60s, παρακολουθούμε τον κορυφαίο κιθαρίστα από την ώρα που τον βλέπει στη Νέα Υόρκη η φίλη του Keith Richards, Linda Keith, μέχρι την καθιέρωσή του στο Λονδίνο, έναν χρόνο μετά.

Κεντρικός ήρωας είναι ο Brian Wilson των Beach Boys, τον οποίο παρακολουθούμε σε δυο διαφορετικές χρονικές περιόδους.

Love and Mercy (2015)

Σκηνοθέτης Bill Pohlad (116’). Πρωταγωνιστούν John Cusack, Paul Dano, Elizabeth Banks, Paul Giamatti.

Μία από τις καλύτερες ταινίες του είδους. Κεντρικός ήρωας είναι ο Brian Wilson των Beach Boys, τον οποίο παρακολουθούμε σε δυο διαφορετικές χρονικές περιόδους. Στην πρώτη (Paul Dano) προσπαθεί να ολοκληρώσει το έργο που θα τον έγραφε στην ιστορία. Στη δεύτερη (John Cusack) προσπαθεί να ξεφύγει από τους δαίμονες που τον ταλαιπωρούν, με πρώτο τον χειραγωγό-ψυχολόγο του.

Ξεχωρίζει η αναπαράσταση των στιγμών του “Pet Sounds” στο στούντιο με τους θρυλικούς session men του Wrecking Crew, ενώ η λεπτή γραμμή μεταξύ ιδιοφυίας και παράνοιας είναι μόνιμα παρούσα στην οθόνη.

O Ray Charles ενέκρινε ο ίδιος τον Jamie Foxx για το ρόλο.

Ray (2004)

Σκηνοθέτης Taylor Hackford (146’). Πρωταγωνιστούν Jamie Foxx, Regina King, Kerry Washington.

Το να υποδυθείς πειστικά έναν θρύλο της μουσικής είναι άθλος, πόσο μάλλον όταν αυτός είναι και τυφλός. Εξ ου και οι πέντε κορυφαίες διακρίσεις που μάζεψε ο Jamie Foxx για το ρόλο, μόλις ο δεύτερος στην ιστορία που το έχει πετύχει.

Βέβαια, ο πρώτος που τον ενέκρινε ήταν ο ίδιος ο Ray Charles. Αφού τον άκουσε επί ώρες στο πιάνο, σηκώθηκε και είπε: “He’s the one, he can do it”. Η ερμηνεία του Foxx σε συνδυασμό με τη μουσική του Charles είναι οι βασικοί λόγοι για να δείτε την ταινία, παρά κάποιες ιστορικές της αυθαιρεσίες.

Η ταινία αναπαριστά τη ροή των γεγονότων που οδήγησαν στη σταδιακή κατάρρευση του Brian Jones.

Stoned (2005)

Σκηνοθέτης Stephen Woolley (102’). Πρωταγωνιστούν Leo Gregory, Paddy Considine, David Morrissey.

Ο Brian Jones ήταν ο ιδρυτής και ηγέτης των Rolling Stones, μέχρι τη στιγμή που η προβληματική του προσωπικότητα και η αδυναμία του στη σύνθεση τον έθεσαν εκτός συγκροτήματος. Δύο μήνες μετά την αντικατάστασή του, τον Ιούλιο του 1969, βρέθηκε νεκρός στην πισίνα του σπιτιού που είχε αγοράσει από τον συγγραφέα A. A. Milne (Winnie The Pooh).

Η ταινία αναπαριστά τη ροή των γεγονότων που οδήγησαν στη σταδιακή του κατάρρευση και ενισχύει μία από τις θεωρίες σχετικά με τον θάνατό του. (Η συνέχεια επί της οθόνης).

Η ταινία  αναδεικνύει το έργο του και την πολυσχιδή προσωπικότητά του Joe Meek.

Telstar: The Joe Meek Story (2008)

Σκηνοθέτης Nick Moran (112’). Πρωταγωνιστούν Con O’Neill, Kevin Spacey, Pam Ferris, JJ Feild.

Τεχνικός ήχου, με ταλέντο στις ηχογραφήσεις και καινοτόμος στα ηχητικά εφέ, ο Joe Meek δημιούργησε το πρώτο ανεξάρτητο στούντιο στη Βρετανία, έκανε σχεδόν 300 δίσκους με πολλά hit, αποτέλεσε σχολείο για πολλούς μουσικούς και ήταν από τους πρωτοπόρους της βρετανικής μουσικής σκηνής.

Η ταινία  αναδεικνύει το έργο του και την πολυσχιδή προσωπικότητά του: κυκλοθυμικός, ομοφυλόφιλος, σε μια δύσκολη εποχή, και με έφεση στο μεταφυσικό, ο Meek αντιμετώπιζε καθημερινά το στρες της δουλειάς, αλλά και την πίεση από τον κοινωνικό περίγυρο. Ο συνδυασμός τον οδήγησε τελικά στο αδιέξοδο.

Η ταινία παρακολουθεί την πορεία του Cash από αγροτόπαιδο μέχρι σταρ. Ο Joaquin Phoenix αποδείχθηκε ο καταλληλότερος στο ρόλο.

Walk the Line (2005)

Σκηνοθέτης James Mangold (130’). Πρωταγωνιστούν Joaquin Phoenix, Reese Witherspoon, Ginnifer Goodwyn.

Όταν ο Phoenix διάβασε το σενάριο είπε ότι υπάρχουν τουλάχιστον 10 ηθοποιοί καταλληλότεροι απ’ αυτόν για να υποδυθούν τον Johnny Cash. Τελικά, όχι μόνο πήρε τον ρόλο (άρεσε και στον Cash στο “Gladiator”), αλλά και τραγούδησε και έπαιξε κιθάρα – όπως και η Witherspoon. Και είναι εξαιρετικοί και οι δύο.

Η ταινία παρακολουθεί την πορεία του Cash από αγροτόπαιδο μέχρι σταρ, παρακολουθώντας παράλληλα τη μουσική του καριέρα και την ιστορία αγάπης του με τη June Carter. Μέσα από τις μεταπτώσεις του, την άνοδο και όσα τη συνοδεύουν, και την πάλη του με τις ουσίες, βλέπουμε και μια μόνιμη πάλη με την αντιξοότητα.

//Ο Μωρίς Σιακκής σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες «εδώ» και «έξω» και έχει μόνιμη αδυναμία στη μουσική, την ιστορική έρευνα και τα ταξίδια. Έχει κάνει τη σειρά ραδιοφωνικών εκπομπών «Ροκ Ιστορίες», έχει γράψει άρθρα και έχει δημοσιεύσει δύο βιβλία για την ιστορική εξέλιξη του ροκ: “Let the rock stories roll” (Εκδόσεις Ποταμός) και “448 μίλια, εκατομμύρια νότες” (Εκδόσεις Μαριλού).

Διαβάστε ακόμα: Ο Paul Rudd είναι κουλ, αλλά με τον δικό του, μοναδικό τρόπο.

TAGS :
ρόκ ταινίες

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook