Όχι μόνο κύβος. Μια έκθεση-έκπληξη για το Μινιμαλισμό

Η Συλλογή Γιώργου Οικονόμου, ο οποίος θεωρείται από τους μεγαλύτερους συλλέκτες παγκοσμίως, στεγάζεται στο Μαρούσι, σε ένα κτήριο που ταιριάζει με τη φιλοσοφία της. (photo credit: http://www.thegeorgeeconomoucollection.com/)

Είναι ένα σημείο με διακριτική παρουσία και με ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες εκθέσεις στο ενεργητικό του. Η Συλλογή Γιώργου Οικονόμου, ο οποίος θεωρείται από τους μεγαλύτερους συλλέκτες παγκοσμίως, εγκαινίασε τη δημόσια παρουσία της το 2012, οπότε και άνοιξε τις πύλες του ο χώρος που τη φιλοξενεί. Είναι στο Μαρούσι, παραπλεύρως της Κηφισίας, σε ένα κτήριο που ταιριάζει με την ιδέα και τη φιλοσοφία της Συλλογής. Κι έτσι το πράγμα δένει. Ακόμα περισσότερο με την έκθεση Opening the Box: Unpacking Minimalism, η οποία θα διαρκέσει μέχρι τον επόμενο Απρίλιο και είναι αφιερωμένη σε μια καλλιτεχνική τάση που εύκολα ξεγελά με το όνομά της.

Μινιμαλισμός λοιπόν και αρκεί να θυμηθεί κάποιος τις μουσικές του Φίλιπ Γκλας ή τα έργα του αρχιτέκτονα Ludwig Mies van der Rohe. Η αυστηρότητα και η ολότητα αυτής της τάσης εκφράστηκαν εις τον κύβο με τη γλώσσα του μετάλλου. Την ποικιλομορφία, όμως, του Μινιμαλισμού έρχεται να αναδείξει αυτή η έκθεση.

Dan Flavin: «Μonument 4 for those who have been killed in ambush», 1966. Στο πάτωμα, το έργο της Isa Genzken Gelbes Ellipsoid (Yellow Ellipsoid), του 1976 (photo credit: http://www.thegeorgeeconomoucollection.com/)

Η έκθεση «προσπαθεί να αποδώσει ένα διαφοροποιημένο αφήγημα για το Μινιμαλισμό, παραθέτοντας διαφορετικές απόψεις, τοποθεσίες και χρονικές περιόδους», λέει ο επιμελητής Mark Godfrey. (photo credit: http://www.thegeorgeeconomoucollection.com/)

Ο επιμελητής της, ο Mark Godfrey (Ανώτερος Επιμελητής στη Διεθνή Τέχνη Ευρώπης και Αμερικής στην Tate Modern στο Λονδίνο), στην παρουσίαση του Opening the Box: Unpacking Minimalism υποστηρίζει ακριβώς αυτό: «Προσπαθεί να αποδώσει ένα διαφοροποιημένο αφήγημα για το Μινιμαλισμό, παραθέτοντας διαφορετικές απόψεις, τοποθεσίες και χρονικές περιόδους».

Η έκθεση ξετυλίγεται μέσα από μια συγκροτημένη διαδρομή. Ξεκινά από το ισόγειο, όπου τρία έργα (Donald Judd, Agnes Martin, John McCracken) περιβάλλουν μια σύνθεση του Donald Judd από αλουμίνιο. Στο δεύτερο όροφο, το φως δίνει τη θέση του στο σκοτάδι με βασικό έκθεμα το φωσφορίζον έργο του Dan Flavin «Μonument 4 for those who have been killed in ambush», το οποίο δημιουργήθηκε το 1966 και ήταν μια ακόμα φωνή κατά του πολέμου στο Βιετνάμ. Στον τρίτο όροφο το φως επανέρχεται, για να γίνει η πλατφόρμα νεότερων καλλιτεχνών που «μεταβόλισαν» το Μινιμαλισμό. Τα έργα που παρουσιάζονται εδώ θέτουν ερωτήματα για την επιθυμία, την απώλεια και την ταυτότητα και ανήκουν στους Robert Gober, Roni Horn, Rashid Johnson.

Η περιήγηση της έκθεσης  αποτελεί μια εμπειρία, και όπως συμπληρώνει ο Mark Godfrey, «Μέχρι να βγει ο θεατής από την έκθεση, η προσχηματισμένη ιδέα του για το Μινιμαλισμό έχει πλέον καταρρεύσει. Η έκθεση καθιστά σαφές ότι η τάση του Μινιμαλισμού υπήρχε στην τέχνη από τη δεκαετία του 1920: οι καλλιτέχνες που σχετίστηκαν μαζί του δούλεψαν με μια σειρά από υλικά, χρώματα και υφές, εξερεύνησαν ιδέες σχετικά με τη φόρμα και εντρύφησαν στον κόσμο γύρω τους. Παρά την υποτιθέμενη ψυχρότητά του, ο Μινιμαλισμός μπορεί να είναι τόσο καυτός όσο και ψυχρός: έχει πολλές διαφορετικές διαθέσεις».

Το έργο του Donald Judd του 1978 είναι ένα ανοιχτό “κανάλι” φτιαγμένο από στιλπνό αλουμίνιο και αποτελούμενο από έξι ανοιχτές μονάδες. (photo credit: http://www.thegeorgeeconomoucollection.com/)

//Η έκθεση θα διαρκέσει έως τον Απρίλιο του 2016.

//Η Συλλογή Γιώργου Οικονόμου βρίσκεται στη Λεωφ. Κηφισίας 80, Μαρούσι, τηλ. 210 809 0519–563.
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα έως Παρασκευή 10 π.μ. έως 6 μ.μ.
www.thegeorgeeconomoucollection.com

Στο “The Silent Sink”, 1984, του Robert Gober, η αναπαράσταση ενός νεροχύτη και μιας τάπας θέτει ερωτήματα σχετικά με το σώμα, την απώλεια, την καθαριότητα και τη βρομιά. Το έργο της Roni Horn “Untitled (Billie), Untitled (Holiday)”, 2012, είναι ένα γυάλινο χυτό γλυπτό σε δύο μέρη. Σε διαφορετικές στιγμές της ημέρας, το ένα μέρος λάμπει από τον ήλιο, ενώ το άλλο παραμένει στη σκιά. Το τρίτο έργο, το Cosmic Slop “Hotter than July”, 2014, του Rashid Johnson είναι μονοχρωματικό και φτιαγμένο από μαύρο σαπούνι. (photo credit: http://www.thegeorgeeconomoucollection.com/)

Στο ισόγειο, το έργο του Judd συνδιαλέγεται με τον μονοχρωματικό πίνακα της Agnes Martin του 1966 και τη σανίδα του 1998 του John McCracken. (photo credit: http://www.thegeorgeeconomoucollection.com/)

Διαβάστε ακόμα: Ο Μισέλ Ουελμπέκ οικονομολόγος.

TAGS :
collection exhibitision έκθεση έμπνευση τέχνες

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook