«Δεν είχε κλείσει τα τέσσερα, θυμάμαι / ήταν Χριστούγεννα» («This is my Tree», Copyright © 2015 Danita Art)
Χάρης Ψαρράς, «Joyce»
Μήνες εννιά κρατούσε η Τζόυς
στο σώμα της την ερημιά
η μήτρα της την έτρεφε
κι όλο αγκάλιαζε φίλαγε
μια γερή μοναξιά.
«Ξένο παιδί η αναπνοή στους πνεύμονες ας σβήσει.»
Δεν είχε κλείσει τα τέσσερα, θυμάμαι
ήταν Χριστούγεννα, ο πατέρας της
της χάρισε ένα τόπι
και ένα καροτσάκι πλαστικό.
«Με το τόπι θα βάζεις στόχο τον ήλιο
να τον ρίξεις μικρή
ζωή να βρεις για να την περπατήσεις. Στο καρότσι
το μωρό σου θα βάζεις, το μωράκι μας, Τζόις
για να μη σου βραχεί και αλλάξει
όταν ο ουρανός
με σταγόνες ποτίσει τη γη
και την κάνει δική του.»
Έλεγε ο πατέρας γελούσε. Σκιά
στη βροχή, που αγαπούσε, τα χρόνια
όμως η Τζόυς τον έκανε να κλαίει τον πατέρα της
αργότερα τον έκανε κομμάτια
πες πως τον πήρε η θάλασσα.
«Ήταν κακιά πριν γεννηθεί
νεκρή προτού πεθάνει.»
Τυχαία τις προάλλες είδα
τον πατέρα της Τζόυς στο δάσος
παιδί κοιμάται κάτω από τις φυλλωσιές
και δεν τον νοιάζουν πλέον τα πουλιά ούτε τα σύννεφα
που φεύγαν για να δώσουνε
τη θέση τους στον ήλιο
και παίρνανε μακριά του τη βροχή
και παίρναν τη βροχούλα.
(Από τη συλλογή «Στην αγκαλιά του κύκλου», εκδ. Κέδρος, 2004)
Στην επόμενη σελίδα: «Ουδέποτε συνάντησε κάποιον ευσεβή ή περίεργο
για τα θαύματα του Σωτήρα»
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
