«Αυτοί που ξέρουν/ πως θα πλέουν εσαεί/ στο χώμα μιας φτηνής ανθολογίας». (Rick Secen, «Remembering the Light» – collection «A Light in the City»).

Χάρης Μελιτάς, «Ελάσσονες»

Εκ πεποιθήσεως
με θέλγουν οι ελάσσονες.
Οι κλίμακες της μουσικής
οι τόνοι των χρωμάτων
οι ποιητές προπάντων.
Αυτοί που ξέρουν
πως θα πλέουν εσαεί
στο χώμα μιας φτηνής ανθολογίας
κι εντούτοις ρίχνονται γυμνοί
στις θάλασσες του ανείπωτου
να μετρηθούν με το θεριό
της αυταπάτης.
Δεμένοι στο κατάρτι
του ανεκπλήρωτου
νύχτες ατέλειωτες
δολώνουν αστραπές
μήπως συλλάβουν
επιτέλους έναν στίχο.
Ας νιώθουν πως οι λέξεις
ξημερώματα
θα επιστρέψουν ασφαλείς στα λεξικά
τροφή για το επόμενο
ποίημα που διαφεύγει.

 

(Από τη συλλογή «Τέσσερις ενοχές», εκδ. Μανδραγόρας 2021)

 

Στην επόμενη σελίδα: «Η αγωνία ενός ελάσσονα».

1 2 3 4 5

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top