Ο ποιητής Στρατής Πασχάλης εμβαθύνει στο αριστουργηματικό απόσπασμα των «Ελεύθερων Πολιορκημένων». Σήμερα συμπληρώνονται 195 χρόνια από την Έξοδο του Μεσολογγίου και την άλωση της πόλης, στις 10 Απριλίου 1826.

Έτσι αποκωδικοποιεί τον δρόμο προς την επιτυχία ο μεγάλος Γερμανός στοχαστής, στο βιβλίο του «No 13», που κυκλοφόρησε πρόσφατα και στα ελληνικά.

Αυτό ήταν το τελευταίο γράμμα του Βίνσεντ Βαν Γκογκ στον αδερφό του Τεό, που έφυγε από τη ζωή 130 χρόνια πριν σαν σήμερα.

Επιλέγουμε τρία από τα ωραιότερα ποιήματα μέσα απ’ το πρώτο βιβλίο του εξαίρετου ηθοποιού «Συμπληγάδες γενεθλίων», που κυκλοφόρησε πρόσφατα.

«Εκατόν δέκα στρέμματα ήταν το πρώτο κομμάτι γης που αγόρασα, κάνοντας του κεφαλιού μου», αφηγείται ο Γιάννης Μπουτάρης στο βιβλίο του «Εξήντα χρόνια τρύγος...». «Ένας φλώρος του πανεπιστημίου ήμουν, άσχετος από καλλιέργεια γης. Εγώ παρ’ όλα αυτά ένιωθα ότι είχα κάνει κορυφαία κίνηση».

Ο δημιουργός ταινιών κινούμενων σχεδίων του Studio Ghibli, νικητής πολλών Όσκαρ και ζωντανός εθνικός θησαυρός για την Ιαπωνία Χαγιάο Μιγιαζάκι –σήμερα γίνεται 80 ετών– αποδεικνύει απαράμιλλα πως όχι. Διαβάστε κι εμπνευσθείτε.

Σαράντα χρόνια έχουν περάσει από αυτό το κείμενο που είχε γράψει ο κορυφαίος συνθέτης, κι όμως τα λόγια του εξακολουθούν να αποτελούν τροφή για σκέψη. Τι σημαίνουν, πραγματικά, τα Χριστούγεννα για τον σύγχρονο άνθρωπο;

«Άσωτοι υιοί ξαναγυρίζουμε όλοι στην παρηγορητική εστία, και ο μόσχος, αείποτε σιτευτός, μας επαναφέρει ακόμα και δυσμάσητος στα παιδικά μας χρόνια», γράφει –αναπολώντας μια εποχή αθωότητας και αυθεντικής συγκίνησης– ο Απίκιος. Από το βιβλίο του «Εγχειρίδιο Γαστρογνωμίας», 20 χρόνια φέτος από την έκδοσή του.

«Ο Φρανκ Σινάτρα μοιράζεται μαζί μας το πώς νιώθει κανείς όταν θυμάται τον εαυτό του νέο κι ευτυχισμένο από έρωτα και ελπίδα. Εκφράζοντας μια ύψιστης ποιότητας νοσταλγία», γράφει ο Αμερικανός φιλόσοφος Ντάνιελ Κλάιν. Σήμερα συμπληρώνονται 105 χρόνια σήμερα από τη γέννηση του «Φράνκι», στις 12 Δεκεμβρίου 1915.

Ο Αμερικανός συγγραφέας και νατουραλιστής φιλόσοφος συμβουλεύει τον πρώτο του μαθητή και «ακόλουθο» Χάρρισον Ότις Γκρέι Μπλέικ. Απόσπασμα από το βιβλίο του «Γράμματα ενός υπερβατιστή».

Στις 25 Νοεμβρίου 1970, σαν σήμερα πριν από 50 χρόνια. Πάντα ελκόταν από τον βίαιο θάνατο, τον οποίο –αν ο νεκρός ήταν νέος και είχε όμορφο σώμα– θεωρούσε το αποκορύφωμα του κάλλους.

«Ό,τι πιο συναρπαστικό, ό,τι πιο συγκινητικό είδα σ’ ολόκληρη τη Ρωσία ήταν ο τάφος του Τολστόι. Με τη συγκλονιστική απλότητά του, έφτασε να αποτελεί τον πιο εντυπωσιακό τόπο αναπαύσεως σ’ ολόκληρο τον κόσμο», γράφει ο Στέφαν Τσβάιχ για την τελευταία κατοικία του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα –πέθανε σαν σήμερα πριν από 110 χρόνια– στο δάσος της γενέθλιας πόλης του, Γιασνάγια Πολιάνα.