Οι φίλοι του Μαρσέλ Προυστ –σήμερα συμπληρώνονται 150 χρόνια από τη γέννησή του– «υποστήριζαν ομόφωνα σχεδόν ότι είχε υπάρξει πρότυπο συντρόφου, η ενσάρκωση όλων ανεξαιρέτως των αρετών της φιλίας», γράφει ο Αλαίν ντε Μποττόν στο βιβλίο του «Πώς ο Προυστ μπορεί να αλλάξει τη ζωή σου».

Όταν ήταν έφηβος, ο Αργεντινο-Καναδός συγγραφέας και δοκιμιογράφος αποδέχτηκε την πρόσκληση του Χόρχε Λουίς Μπόρχες –πέθανε 35 χρόνια πριν σαν σήμερα– να πηγαίνει στο σπίτι του να του διαβάζει. «Ο Μπόρχες διάλεγε το βιβλίο», θυμάται. «Εγώ ήμουν αόρατος».

Ο μεγάλος Βρετανός ταξιδιωτικός συγγραφέας –έφυγε από τη ζωή δέκα χρόνια πριν σαν σήμερα– θυμάται μια ευφρόσυνη καλοκαιρινή εξόρμηση στο φαράγγι του Ταΰγετου, στην Έξω Μάνη, κι ένα «σπαρτιάτικο» φαγοπότι το απομεσήμερο.

«Ο μελαγχολικός εγωισμός του ανιόντος, που επιθυμεί να ρίχνει τη σκιά του και να συνομιλεί με το παιδί σ’ ένα μακρινό μέλλον, όταν δηλαδή ο ίδιος θα απουσιάζει». Ένα συγκινητικό κείμενο από το βιβλίο του Κώστα Μαυρουδή «Οι κουρτίνες του Γκαριμπάλντι». Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου σήμερα.

Ο ποιητής Στρατής Πασχάλης εμβαθύνει στο αριστουργηματικό απόσπασμα των «Ελεύθερων Πολιορκημένων». Σήμερα συμπληρώνονται 195 χρόνια από την Έξοδο του Μεσολογγίου και την άλωση της πόλης, στις 10 Απριλίου 1826.

Έτσι αποκωδικοποιεί τον δρόμο προς την επιτυχία ο μεγάλος Γερμανός στοχαστής, στο βιβλίο του «No 13», που κυκλοφόρησε πρόσφατα και στα ελληνικά.

Αυτό ήταν το τελευταίο γράμμα του Βίνσεντ Βαν Γκογκ στον αδερφό του Τεό, που έφυγε από τη ζωή 130 χρόνια πριν σαν σήμερα.

Επιλέγουμε τρία από τα ωραιότερα ποιήματα μέσα απ’ το πρώτο βιβλίο του εξαίρετου ηθοποιού «Συμπληγάδες γενεθλίων», που κυκλοφόρησε πρόσφατα.

«Εκατόν δέκα στρέμματα ήταν το πρώτο κομμάτι γης που αγόρασα, κάνοντας του κεφαλιού μου», αφηγείται ο Γιάννης Μπουτάρης στο βιβλίο του «Εξήντα χρόνια τρύγος...». «Ένας φλώρος του πανεπιστημίου ήμουν, άσχετος από καλλιέργεια γης. Εγώ παρ’ όλα αυτά ένιωθα ότι είχα κάνει κορυφαία κίνηση».

Ο δημιουργός ταινιών κινούμενων σχεδίων του Studio Ghibli, νικητής πολλών Όσκαρ και ζωντανός εθνικός θησαυρός για την Ιαπωνία Χαγιάο Μιγιαζάκι –σήμερα γίνεται 80 ετών– αποδεικνύει απαράμιλλα πως όχι. Διαβάστε κι εμπνευσθείτε.

Σαράντα χρόνια έχουν περάσει από αυτό το κείμενο που είχε γράψει ο κορυφαίος συνθέτης, κι όμως τα λόγια του εξακολουθούν να αποτελούν τροφή για σκέψη. Τι σημαίνουν, πραγματικά, τα Χριστούγεννα για τον σύγχρονο άνθρωπο;

«Άσωτοι υιοί ξαναγυρίζουμε όλοι στην παρηγορητική εστία, και ο μόσχος, αείποτε σιτευτός, μας επαναφέρει ακόμα και δυσμάσητος στα παιδικά μας χρόνια», γράφει –αναπολώντας μια εποχή αθωότητας και αυθεντικής συγκίνησης– ο Απίκιος. Από το βιβλίο του «Εγχειρίδιο Γαστρογνωμίας», 20 χρόνια φέτος από την έκδοσή του.