«Αισθάνομαι αυτό το κορμί τόσο δικό μου, που είμαι έτοιμος να μπω μέσα του και να συνεχίσω να ζω και για τους δυο μας», έγραφε για τον πατέρα του ο συγγραφέας Αντώνης Σουρούνης. Θυμόμαστε αυτή τη συγκινητική αφήγηση με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα του Πατέρα σήμερα.

Ο κήπος όπως δεν τον είχαμε σκεφτεί ποτέ, μέσα από το βλέμμα του μεγάλου Ιταλού ποιητή και φιλοσόφου. Έφυγε από τη ζωή –πεσιμιστής έως την τελευταία του πνοή– σαν σήμερα πριν από 185 χρόνια.

«Η ευτυχία είναι ωραία αλλά χρειάζεται δουλειά», γράφει στο βιβλίο του «Από τη Νάξο στην Ουτοπία» –15 χρόνια φέτος από την έκδοσή του– ο Γερμανός φιλόσοφος, επικοινωνιολόγος και συγγραφέας.

«Το πάθος το πένθος το άνθος»... Ένα θαυμάσιο ποίημα του Στρατή Πασχάλη, στο πνεύμα της ημέρας, από την ποιητική σύνθεση «Η Μεγάλη Παρασκευή», που περιλαμβάνεται στο τελευταίο του βιβλίο.

Ο συγγραφέας Κώστας Μαυρουδής αφηγείται πώς κάποτε στην τηλεόραση ενός γραφείου τελετών στην Πίζα είδε, κλεφτά, την περίφημη παρτίδα σκάκι ανάμεσα στον ιππότη και στον θάνατο από την ταινία «Η Έβδομη Σφραγίδα» του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν. Σήμερα συμπληρώνονται 65 χρόνια από την πρώτη προβολή της, στη Σουηδία.

Ο ορισμός, η ιδιομορφία, η δημιουργία, το κόψιμο, η αρίθμηση, η γεύση, η επίγευση, οι μνήμες, η απωθημένη ηδονή... Ο Απίκιος αναλύει –απολαυστικά– το παραδοσιακό, ελληνικό γλύκισμα, που συνοδεύει τον εορτασμό τής Πρωτοχρονιάς.

«Ένας από τους ωραιότερους τίτλους που αναγνωρίζω στη ζωή μου, είναι ότι παρέδωκα στους μεταγενέστερους τη μορφή του Παπαδιαμάντη» αφηγείται ο συγγραφέας Παύλος Νιρβάνας για τη φωτογραφία του μεγάλου Σκιαθίτη που του τράβηξε το 1906 –πριν από 115 χρόνια– στο καφενεδάκι της Δεξαμενής.

Μια αρκετά άγνωστη πλευρά της ζωής του Στιβ Τζομπς –φέτος συμπληρώθηκαν δέκα χρόνια από τον θάνατό του– είναι ο τρόπος της μύησής του στο ζεν, το οποίο έμελλε να σημαδέψει τα δημιουργήματά του στην Apple.

«Στο καφενείο της πλατείας, ο καταστηματάρχης τον επανέφερε στην τάξη, καθώς εκείνος με το μολύβι "μουντζούρωνε" το μαρμάρινο τραπέζι. Με ένα σφουγγάρι ο καφετζής έσβηνε τα σχέδιά του», γράφει ο συγγραφέας Κώστας Μαυρουδής για τον μεγάλο γλύπτη –και συντοπίτη του– Γιαννούλη Χαλεπά. Σήμερα συμπληρώνονται 170 χρόνια από τη γέννησή του.

Έτσι άφησε την τελευταία του πνοή, σε μια σεζλόνγκ στην αμμουδιά, ο κεντρικός ήρωας της αριστουργηματικής νουβέλας του Τόμας Μαν «Θάνατος στη Βενετία». Φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από την προβολή της ομώνυμης ταινίας του Λουκίνο Βισκόντι.

Έτσι μιλούσε σ’ ένα του ποίημα ο Λέναρντ Κόεν για τη γυναίκα που ερωτεύτηκε στην Ύδρα του ’60 και σημάδεψε ανεξίτηλα τη ζωή και την τέχνη του. Το θυμόμαστε με αφορμή τα πέντε χρόνια σήμερα από τον θάνατό της, στις 28 Ιουλίου 2016.

Οι φίλοι του Μαρσέλ Προυστ –σήμερα συμπληρώνονται 150 χρόνια από τη γέννησή του– «υποστήριζαν ομόφωνα σχεδόν ότι είχε υπάρξει πρότυπο συντρόφου, η ενσάρκωση όλων ανεξαιρέτως των αρετών της φιλίας», γράφει ο Αλαίν ντε Μποττόν στο βιβλίο του «Πώς ο Προυστ μπορεί να αλλάξει τη ζωή σου».