Πόλυ Μαμακάκη, «Χριστούγεννα με άλφα στερητικό»
Τι βαραίνει περισσότερο τα πρόσωπά μας
Την επισήμανση των προκαθορισμένων αναγκών;
Δεν είναι η κάθε μουσική μελωδία
Προ των εορτών
Ηλιόλουστος ο χειμώνας παγώνει το αίμα
Νιφάδες ποιημάτων σε ταχυδρομικά κουτιά
Μέσα τους άγγελοι και οι δαίμονές μας
Ξεχάσαμε τα φώτα μας πάνω στη σκηνή
Στηθήκαμε στο μάτι του κυκλώνα
Θυμήσου θυμηθείτε ας θυμηθούν
Το απολίθωμα ενός αρχαίου σχεδίου
Προτού διαγραφούμε από τη μνήμη μας
Σε μια εσχάτη των ποινών
(Από τη συλλογή «Νήματα ουτοΠοίησης», εκδ. Γαβριηλίδης, 2015)
Στην επόμενη σελίδα: «Σε φιλώ, εγώ ο άνθρωπος».