H Yulia θέλει να δείξει μια ελαφρώς διαφορετική οπτική γωνία της Ελλάδας, εγκαταλείποντας τα στερεότυπα. © Yulia Koval

Τι δουλειά έχει μια Ρωσίδα φωτογράφος στο Κολωνάκι; Τη συναντώ λίγα μέτρα μακριά από την Αμερικανική Πρεσβεία, και αυτόματα η πτυχή του εαυτού μου που αναζητά περιπέτειες με το παραμικρό, πλάθει ένα σενάριο σε ψυχροπολεμικό σκηνικό, ασπρόμαυρο φυσικά, αφού όλο το φως έχει χυθεί στο αναλογικό φιλμ 35 χιλιοστών που χρησιμοποιεί η Yulia Koval.

Η Yulia ζει πια στην Ελλάδα σχεδόν 10 μήνες με το σύζυγο της και το σκύλο της, Πούλκα. Αφορμή ήταν τα νησιά που επισκεπτόταν τα καλοκαίρια, όμως έμεινε (και) για την Αθήνα. Κινείται στους δρόμους του κέντρου με άνεση, ξέρει τις γειτονιές με το όνομα τους, έχει κιόλας τα δικά της στέκια.

Γεννήθηκε στο Μπακού, μεγάλωσε μεταξύ Τασκένδης και Μόσχας. Έχει σπουδές μηχανικού και στο παρελθόν εργάστηκε σε διάφορους τομείς, όπως η τέχνη, η δημοσιογραφία και η μόδα, συμπεριλαμβανομένου του τμήματος επικοινωνίας της Gucci. Πλέον, ως αυτοαπασχολούμενη φωτογράφος επικεντρώνεται στις φωτογραφίες με φιλμ 35 χιλιοστών.

Για τη Yulia, η Ελλάδα είναι ένα μέρος όπου ο καθένας μπορεί να βρει ηρεμία και να περάσει χρόνο μόνος του με τη φύση και την αρχιτεκτονική.

Ό,τι της αρέσει, το μοιράζεται στα social με φίλους που επισκέπτονται την Αθήνα © Yulia Κoval

Η τελευταία της φωτογραφική συλλογή ονομάζεται «Θερινή Ώρα» ή “Summertime” και είναι αφιερωμένη στα αγαπημένα της ελληνικά μέρη, από την παραλία Βαπόρια στη Σύρο μέχρι έναν απομονωμένο κόλπο στο Κάτω Κουφονήσι και τους λόφους του Μαραθώνα.

Βρίσκω ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε εκείνους που ξεκινάνε ως ξένοι και κάνουν ένα τόπο δικό τους. Έρχονται από μακριά, με αποτέλεσμα να αντιλαμβάνονται όσα διαδραματίζονται από ένα διαφορετικό πρίσμα, και η ματιά τους είναι τουλάχιστον χρήσιμη όταν ακουμπάει γλυκά πάνω στο νέο τόπο.

Στις φωτογραφίες της μπορείς να κατεβάσεις ταχύτητα και να μεταφερθείς σε πολύ προσωπικές ή και συλλογικές θερινές αναμνήσεις.

«Η πραγματική αγάπη μου για την Ελλάδα άνθισε όταν ήρθα στη Μήλο». © Yulia Coval

Είναι χρήσιμη και συχνά αναζωογονητική, ειδικά όταν το υποκείμενο έχει απόσταση από το αντικείμενο, όπου δε το δένει τίποτα το προφανές και όμως έλκεται από τα στοιχεία που συνθέτουν το δεύτερο. Αυτό είναι που ενδεχομένως κάνει το φακό της Yulia να ζουμάρει όλο και περισσότερο, να αναδεικνύει στοιχεία του ελληνικού καλοκαιριού που για τους περισσότερους από εμάς είναι βιωμένα, ενδεχομένως δε να τα βρίσκουμε τετριμμένα.

Έχοντας επισκεφτεί στο παρελθόν την Ελλάδα, όπως και άλλα μέρη με πολύ πιο προσωρινή διάθεση, ξέρει ακριβώς με ποιον τρόπο έχουν στο μυαλό τους ορισμένοι τουρίστες και μέσα από τις φωτογραφίες της θέλει να δείξει μια ελαφρώς διαφορετική οπτική γωνία της Ελλάδας, εγκαταλείποντας τα στερεότυπα. Μου λέει ότι πρώτη φορά ήρθε στην Ελλάδα το 2018, αλλά «η πραγματική αγάπη μου γι’ αυτήν άνθισε ένα χρόνο αργότερα, όταν ήρθα στη Μήλο».

H Yulia Koval αναδεικνύει στοιχεία του ελληνικού καλοκαιριού που για τους περισσότερους από εμάς είναι βιωμένα, ενδεχομένως δε να τα βρίσκουμε τετριμμένα.

Η Yulia Koval στις Κυκλάδες.

Για τη Yulia, η Ελλάδα είναι ένα μέρος όπου ο καθένας μπορεί να βρει ηρεμία και γαλήνη, να περάσει χρόνο μόνος του με τη φύση, την αρχιτεκτονική και να νιώσει προσκολλημένος στις απλές και αληθινές αξίες της ζωής. Στις φωτογραφίες της παρατηρείς μια άλλη σχέση με το χρόνο, μπορείς να κατεβάσεις ταχύτητα και να μεταφερθείς σε πολύ προσωπικές ή και συλλογικές θερινές αναμνήσεις. Δεν ξέρω πώς τα έχει καταφέρει.

Ίσως είναι οι άνθρωποι με τους οποίους έχει καταφέρει να συνδεθεί. Σε αυτή τη γαλήνη και την ηρεμία του Σεπτεμβρίου, στη μέση του Αιγαίου γνώρισε τους πρώτους της Έλληνες φίλους: τη Ναυσικά Γεωργιάδου (ιδιοκτήτρια του Skinopi Lodge) και τον Περικλή Καβαλιέρο (ιδιοκτήτη του εστιατορίου Medusa). «Η ενέργεια, το άνοιγμα και η φιλοξενία τους ήταν γνήσια και μου έδειξαν τι είναι η πραγματική Ελλάδα, τους είμαι ακόμα πάρα πολύ ευγνώμων» μου λέει.

Η Yulia Koval έχει άποψη και για ορισμένα εστιατόρια που είναι talk of the town, αλλά τα θεωρεί άψυχα.

Στο μεγαλύτερο μέρος της μέρας περπατάει για να μάθει και να απολαμβάνει την Αθήνα. © Yulia Κoval

Στην Αθήνα επισκέπτεται μουσεία και χώρους τέχνης, ξεκίνησε να παίζει τένις στον Όμιλο Αντισφαίρισης Αθηνών και τώρα μπορείς να τη συναντήσεις από τα ανοιχτά του Ψυχικού ως το Παλιό Φάληρο, ενώ μέχρι και πριν λίγες μέρες θα πήγαινε για μια βουτιά στο Σούνιο ή στη Βουλιαγμένη. Στα μάτια της έχει μια αποφασιστικότητα που θυμίζει τη Μαρία Σαράποβα, για το ρεβέρ της δεν έχω ιδέα.

Ό,τι της αρέσει, το μοιράζεται στα social με φίλους που επισκέπτονται την Αθήνα, ή για οποιονδήποτε μπορεί να το βρει χρήσιμο. Φτιάχνει σύντομους οδηγούς με την προσωπική της πινελιά. Πηγαίνει συχνά στο ΛΣ και Σία, και στο Ρακάκι, το κρητικό φαγητό την ενθουσιάζει. Έχει άποψη ακόμη και για ορισμένα εστιατόρια που είναι talk of the town, αλλά τα θεωρεί άψυχα. Περπατάει το μεγαλύτερο μέρος της μέρας για να μάθει και να απολαμβάνει την πόλη.

Ξεκίνησε να παίζει τένις στον Όμιλο Αντισφαίρισης Αθηνών και τώρα μπορείς να τη συναντήσεις από τα ανοιχτά του Ψυχικού ως το Παλιό Φάληρο. © Yulia Κoval

Η Yulia έχει μια εδραιωμένη κοσμοθεωρία που πηγάζει από εντελώς διαφορετικές αντιλήψεις και βιώματα, ωστόσο αποτυπώνεται πολύ καθαρά στις φωτογραφίες της. Η ίδια παραδέχεται πως «η ζωντανή Ελλάδα, η αρχαία της γη, με την πλούσια ιστορία της, οι φωτεινοί και ανοιχτοί άνθρωποι και τα μαγευτικά τοπία της, έχουν πυροδοτήσει το πάθος μου για την κινηματογραφική φωτογραφία».

 

Διαβάστε ακόμα: The Callas «Λατρεύουμε την αποτυχία!». 

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top