Ακόμα κι αν δεχτούμε ότι το γαλλικό ανδρικό στυλ είναι κομμάτι απροσδιόριστο, υπάρχει μια περιοχή εκεί στο νότο με απολύτως δικό της χαρακτήρα: η Côte d’Azur. Την ενσαρκώνει τέλεια ο Αλέν Ντελόν στο Γυμνοί στον ήλιο του 1960 (έστω κι αν το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας είναι γυρισμένο στην Ιταλία), φορώντας boating blazer (rowing jacket) και λευκό παντελόνι, Seersucker και λινά πουκάμισα. Παρέα οι Αμερικανοί σταρ που περνούσαν τις διακοπές τους στα θέρετρα των Καννών, οι οποίοι συνδύαζαν σμόκιν και παραλία.
Το αποτέλεσμα είναι η δημιουργία ενός εθνικού στυλιστικού θησαυρού. Μεσοδρομίς της ιταλικής sprezzatura, ήτοι της τέχνης της ενδυματολογικής νωχέλειας, και της εγγλέζικης τυπικότητας (σταυρωτά σακάκια και άψογα ραψίματα), το ύφος της «French Riviera» είναι λίγο-πολύ η γαλλική μεθερμηνεία του preppy look.
Τα ρούχα -δηλαδή μπλέιζερ, λινά πουκάμισα οπωσδήποτε, polos, chinos, μοκασίνια, μπεζ κοστούμια- είναι αμπιγέ και ταυτόχρονα σπορτίβικα. Μαζί με μπόλικο βαμβάκι χαρίζουν πλαστικότητα στις φιγούρες, αφήνουν να τα χαϊδέψει η θαλάσσια αύρα. Καλωσορίζουν τα παστέλ χρώματα και τις ρίγες, το λευκό. Το κλειδί της εμφάνισης είναι ένα είδος πολυτέλειας καθόλου επιδεικτικής ή πομπώδους, σαν εκείνη ενός χαλαρού δανδή που περνάει τις διακοπές του πάνω στο γιοτ ή την πλαζ. Ένα casual chic με μια πινελιά tailoring.
Μπορεί κάποιοι να θεώρησαν ότι πρόκειται για γλυκιά ανάμνηση ανέμελων αλλά παρελθόντων χρόνων. Όμως, Capri c’est (pas) fini για να παραφράσουμε το τραγούδι. Επανέρχεται με κάθε ευκαιρία νοσταλγικά στα ντεφιλέ, χαρίζοντας χρήσιμες ιδέες εν αναμονή της δικής μας «Αθηναϊκής Ριβιέρας». Τονθορίζοντας το ηλιόλουστο ρεφρέν της. Προσβλέποντας σε μια απελευθερωτική επανάληψη των ‘20s και των ‘60s σε μια μετά-COVID εποχή.
Είναι καλό να καταλάβουμε σε τι περιβάλλον αυτό το στυλ άνθισε. Τις δεκαετίες του ’50 και του ’60, στην Αγγλία σκάνε μούρη οι teddy boys, που συνδυάζουν oversized σακάκια με slim παντελόνια και μυτερά παπούτσια. Από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, τα Αμερικανάκια στήνουν το preppy style, που αναποδογυρίζει τους κώδικες της βρετανικής γκαρνταρόμπας τοποθετώντας τη σε sportwear βάσεις. Και στη Γαλλία, έχουμε τους minets du Drugstore. Με τους νεολαίους των καλών παρισινών συνοικιών να ντύνονται με βελούδινα κοστούμια και ζιβάγκο.
Αρχικά το στυλ Riviera περιορίζεται στις βόρειες παρυφές της ιταλικής μπότας γύρω από τη λίμνη Κόμο. Ώς την προβολή της ταινίας Η Περιφρόνηση του Ζαν-Λικ Γκοντάρ, το 1963, με την Μπε-Μπε και τον Πικολί, μεταξύ Ρώμης και Κάπρι. Για να πάρει τη σκυτάλη, το 1969, Η πισίνα του Jacques Deray, με τον Αλέν Ντελόν και πάλι να λάμπει μέσα στα cosy ρούχα του στο Saint-Tropez. Όπως και νά ‘χει, ήταν η εποχή της dolce vita. Το glamour βόλταρε μεταξύ Ρώμης, Κάπρι, Πορτοφίνο, Μόντε Κάρλο και Σεν-Τροπέ, τότε που οι μπάρμεν των πλαζ φορούσαν λευκό σταυρωτό σακάκι και οι καμπίνες της παραλίας ήταν στρωμένες με πήλινο πλακάκι tomette.
Για να γίνει εντέλει διαχρονικό. Καθότι cool, αλλά όχι χύμα. Πρόκειται για ένα σοφό μείγμα μινιμαλισμού και rétro chic. Άρα πάει ταμάμ στις μέρες μας. Και στο Αιγαίο. Αφού είναι σούπερ άνετο στις ζέστες. Το μυστικό βρίσκεται στις απλές και καθαρές γραμμές στη χρήση ευγενών υφασμάτων. Λεπτομέρειες: Το πουκάμισο μέσα από το παντελόνι, το φουλάρι, τα γυαλιά ηλίου, η ζώνη από πλεκτό δέρμα, ο Παναμάς στο κεφάλι, ένα μικρό αυτοκίνητο καμπριολέ όπως το Citroen Mehari ή το Mini Moke. Αποφύγετε σανδάλια και σαγιονάρες, το look θέλει μοκασίνια κι εσπαντρίγιες, άντε κι ένα ζευγάρι κοντά Allstarάκια.
Διαβάστε ακόμα: Εις τον αφρόν – τα μυστικά των boat shoes.