Mην προσπαθείτε να καλύψετε τεχνητά όλες τις μυρωδιές του σώματός σας (φωτογραφία: από την ταινία Wild Things).

O τροπικός της Αβάνας. Η υγρασία που κολλάει πάνω στο δέρμα. Η κάψα που αναφλέγει τις αισθήσεις και τρελαίνει τη λίμπιντο. Τι την τρελαίνει δηλαδή, που την βάζει να χορεύει καταμεσής του δρόμου αναζητώντας -εδώ και τώρα και δίχως δεύτερη σκέψη!- ένα ερωτικό ταίρι.

Υπάρχει μια σκηνή στην Τριλογία της Κούβας του Πέδρο Χουάν Γκουτιέρες, αυτού του Μπουκόβσκι της Καραϊβικής, όπου ο ήρωας, ο Πέδρο Χουάν, καταλήγει σε ένα ρημαγμένο κρεβάτι με μια εύσωμη μουλάτα που έχει αξύριστες μασχάλες και η οσμή του σώματός της είναι τόσο ευδιάκριτη που κάνει τα ρουθούνια του ήρωα να ανοιγοκλείνουν σαν πόρτες που τις κοπανάει το ρεύμα του αέρα.

Αδιανόητη σκηνή; Μήπως για κάποιους εξωφρενική, καθόλου σικ και βουτηγμένη στη ρυπαρότητα; Πιθανό. Εχουμε συνηθίσει τα ερωτικά μας συναπαντήματα να περιλούζονται με πυκνές ψεκάδες αρώματος, μαλακτικών, σαπουνιών και αιθέριων ελαίων, στη λογική πως οτιδήποτε θυμίζει… ανθρωπίλα θα είναι, τελικά, αποκρουστικό στην παρτενέρ μας.

Ως κατάλοιπο από τη ζωώδη φύση μας, οι άνθρωποι ζευγαρώνουμε ακολουθώντας τη… μύτη μας.

Αυτό που σίγουρα δεν πρέπει να υποτιμάται είναι η οσμή ως κυρίαρχη αίσθηση τη στιγμή της ερωτικής πράξης. Ως κατάλοιπο από τη ζωώδη φύση μας, οι άνθρωποι ζευγαρώνουμε ακολουθώντας τη μύτη μας. Κάπως έτσι υπάρχουν μυρωδιές που μας τρελαίνουν κι άλλες που καταστέλλουν την ορμή. Συμβαίνει στα ζώα, συμβαίνει και σε μας.

Σύμφωνα με επιστημονικό άρθρο του American College of Sexologists, όλοι μας έχουμε μια συγκεκριμένη μυρωδιά όταν ερεθιζόμαστε σεξουαλικά και μια άλλη συγκεκριμένη μυρωδιά όταν έχουμε ολοκληρώσει την πράξη. Όπως γνωρίζουμε, το 80% όσων αναφέρουμε ως «γεύση» είναι μυρωδιά. Και πότε αλλάζει η μυρωδιά; Όταν τροποποιείται κάτι στην σωματική και την οργανική κατάστασή μας.

Ποιος ο λόγος, λοιπόν, να μασκαρεύουμε τις φυσικές μυρωδιές μας με τόνους αρώματος και αποσμητικού όταν πλαγιάζουμε για την πιο αρχέγονη πράξη; Κι αν για το άρωμα ο «χρυσός» κανόνας είναι λίγες και διακριτικές σταγόνες, για την κάλπικη οσμή του αποσμητικού τι να πεις; Πρόκειται για αχρείαστο και άσκοπο καμουφλάζ όταν είμαστε ολόγυμνοι και ερεθισμένοι.

Κανείς δεν λέει πως πρέπει να προσέρχεται στο βωμό του έρωτα απεριποίητος. Η υγιεινή του σώματός μας οφείλει να είναι πρώτιστο μέλημα είτε πρόκειται να κάνουμε σεξ είτε όχι.

Ας μην πάμε βέβαια στο άλλο άκρο. Κανείς δεν λέει πως πρέπει να προσέρχεται στο βωμό του έρωτα απεριποίητος. Η υγιεινή του σώματός μας οφείλει να είναι πρώτιστο μέλημα είτε πρόκειται να κάνουμε σεξ είτε όχι. Κανένας δεν λέει πως είναι σέξι να είμαστε λουσμένοι στον ταγγό ιδρώτα (στο στιλ, λαϊκά παιδιά είμαστε κι έτσι μας αρέσει) για να προκαλέσουμε, τάχα, κτηνώδη ερωτική παραζάλη στο έτερον ήμισυ. Προφανώς και όχι.

Αλλο, όμως, η αποφορά ενός άπλυτου σώματος κι άλλο η ψεύτικη «ασπίδα» που προσφέρουν τα λογής αποσμητικά που στην περίπτωση του σεξ μάλλον θα «ξενερώσουν» παρά θα ανεβάσουν την ερωτική διάθεση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η σεξουαλική διέγερση διευρύνει την ανοχή της όσφρησης σε διάφορα ερεθίσματα, γι’ αυτό και την ώρα του πετυχημένου σεξ λίγα μπορούν να μας επηρεάσουν αρνητικά. Μετά το τέλος του έρωτα όμως, οι ορμόνες επανέρχονται στα κανονικά τους επίπεδα και όλα ξαναγίνονται «φυσιολογικά».

Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, αντιλαμβάνεσαι ότι η γεύση του στόματος είναι πιο έντονη, ο ιδρώτας αναδύεται σαφέστερος και η περιοχή γύρω από τα γεννητικά όργανα έχει μια σχεδόν γλυκιά οσμή καθώς έχει εκκριθεί η ορμόνη οξυτοκίνη, μαζί με την κορτιζόλη και την επινεφρίνη.

Να σημειωθεί πως σχετικά πρόσφατα εντοπίστηκε συγκεκριμένο γονίδιο που σχετίζεται με τους υποδοχείς φερομονών, ουσιών που δημιουργούνται από ορμόνες και μεταφέρονται στο περιβάλλον, είτε σε υγρή, είτε σε αέρια μορφή. Έχει αποδειχτεί, ότι οι περισσότερες γυναίκες επιλέγουν ενδστικτωδώς τους άνδρες με βάση τη μυρωδιά τους -όχι το άρωμα, αλλά την οσμή του σώματός τους- την οποία μάλιστα μπορούν να εντοπίσουν εύκολα.

Οταν μιλάμε περί «χημείας» που υπάρχει ανάμεσα σε δύο ανθρώπους, δεν αναφερόμαστε στα χημικά των αποσμητικών, αλλά στις μυρωδιές και τις ορμόνες του σώματος.

Τι αποδεικνύουν όλα αυτά; Ότι η οσμή είναι μια πανίσχυρη, αρχέγονη αίσθηση που συμμετέχει τα μέγιστα στο σεξ. Άρα λειτουργεί μέσα μας ένα πανάρχαιο ένστικτο που ποτέ δεν κοιμάται. Σύμφωνα με άλλες έρευνες μάλιστα, οι έχοντες και έχουσες οξυμένη όσφρηση, απολαμβάνουν -γενικώς- περισσότερο το σεξ.

Να γιατί όταν μιλάμε περί «χημείας» που υπάρχει ανάμεσα σε δύο ανθρώπους, δεν αναφερόμαστε στα χημικά των αποσμητικών, αλλά στις μυρωδιές και τις ορμόνες του σώματος που με έναν σχεδόν μαγικό τρόπο μπορούν να ταιριάξουν με κάποιου άλλου ανθρώπου.

 

Διαβάστε ακόμα: O Ζαν Πολ Σαρτρ και το σεξ. «Το αιδοίο είναι ένα αδηφάγο στόμα που σε καταπίνει».

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top