Δημήτρης Μαστρογιαννίτης: H ζωή μου με την Φρίντα και τον Ντιέγκο

«Το πιο καλό τους χαρακτηριστικό είναι ότι όταν γυρνούν από το… σχολείο κάθονται και τελειώνουν τα μαθήματά τους», λέει χαριτολογώντας ο Δημήτρης Μαστρογιαννίτης.

Έχω καταλήξει ότι έχει ένα μεγάλο κακό η συγκατοίκηση με τα ζώα. Είναι στιγμές που πιάνεις τον εαυτό σου να προτιμάει να περνάει τον καιρό μαζί τους παρά με ανθρώπους. Γιατρέ μου θα χρειαστεί να αλλάξω την αγωγή;

– Σκύλος ή γάτα;
Μόνο στην ερώτηση Βουγιουκλάκη ή Καρέζη έχω απαντήσει με βεβαιότητα. Καρέζη. Μπορεί το «βιογραφικό» μου να δείχνει ότι έχω μια προτίμηση στον σκύλο αλλά αν ήταν διαφορετική η ζωή μου (και το σπίτι μου) θα είχα και γάτα/ γάτες, όπως και είχα.

– Τι ράτσα είναι τα «παιδιά»;
Πιστεύω στη μονογονεϊκή οικογένεια αλλά όχι στα μοναχοπαίδια. Άρα παιδιά (χωρίς εισαγωγικά, παρακαλώ). Ράτσα: Αδέσποτη. (Να διαβαστεί με υπόκρουση Βοσκόπουλο «Εγώ αγαπώ μία»).

– Πώς τα λένε; Κρύβεται κάποια ιστορία πίσω από τα ονόματα;
Φρίντα Κα(ύ)λο και Ντιέγκο (χωρίς επώνυμο). Πίσω από τα ονόματα δεν κρύβεται κάποιο τρομερό πάθος με τους δύο ζωγράφους, αλλά μια πεζή διαπίστωση. Όταν για πρώτη φορά πήρα την Φρίντα αγκαλιά αναφώνησα «κοίτα κάτι φρύδια!». Το Ντιέγκο ήρθε ως φυσικό επακόλουθο – δεν του έχω δείξει ποτέ φωτογραφία του ζωγράφου για ευνόητους λόγους.

– Τι ζώδιο είναι; Εσύ; Τι λένε τ’ άστρα, ταιριάζετε;
Επειδή ακόμη δεν είναι πλήρες το αστρολογικό μας αποτύπωμα δεν μπορώ να απαντήσω με σιγουριά.

– Πώς έγινε η πρώτη επαφή;
Με Ιnstagram. Τρία χρόνια μετά το θάνατο της Μάρμως, του προηγούμενου σκύλου μου, βλέπω ένα βράδυ στο Ιnstagram μία φίλη (Τζούλη Αγοράκη) να έχει αγκαλιά δύο σκυλο-αδελφάκια. Την υποχρέωσα 11 η ώρα το βράδυ να τηλεφωνήσει στην κτηνίατρο, η οποία τα είχε προκειμένου να βρει κάποιους για να τα υιοθετήσουν. Την άλλη ημέρα με την τσίμπλα στο μάτι είχα επιλέξει τη Φρίντα.
Τέλη Ιουνίου του 2018, το καλοκαίρι που μας πέρασε δηλαδή, είχα πάει στο εξοχικό μου στη λίμνη Πλαστήρα. Μέσα στη βροχή και στην καταχνιά εμφανίζονται στην πόρτα δύο αδέσποτα. Ένα καλοζωισμένο και φιλικό τσοπανόσκυλο (Αγλαΐα) μαζί με ένα φοβισμένο, αδυνατισμένο και σε κακή κατάσταση σέτερ (Ντιέγκο). Ζήτησα να φέρουν από την πόλη τροφή. Η Αγλαΐα έφαγε πρώτα την τροφή που αναλογούσε στον Ντιέγκο και μετά τη δική της ενώ αυτός ο έρμος ιππότης δεν έβγαλε κιχ. Έλιωσα. Δεν τον πήρα τότε, αλλά άφησα οδηγίες να τον/τα ταϊζουν. Τον υιοθέτησα τέλη Αυγούστου.

Μια βόλτα στο Παναθηναϊκό Στάδιο για τρεις.

– Ποια είναι η χειρότερή τους συνήθεια;
Της Φρίντας να τρώει ό,τι βρει στο δρόμο, στο πάρκο, παντού. Γι αυτό ενίοτε τη φωνάζω Hoover. Του Ντιέγκο να βουτάει στις λάσπες. Το ομολογώ. Αν δείτε στο Ζάππειο, στο λόφο του Αρδηττού, στο Άλσος Παγκρατίου βρύσες που στάζουν κι έχουν γύρω τους μεγάλες πέτρες ώστε να καλύπτουν τις λάσπες τις έχω βάλει εγώ.

– Ποιο είναι το πιο καλό τους χαρακτηριστικό;
Ότι όταν γυρνούν από το σχολείο κάθονται και τελειώνουν τα μαθήματά τους.

– Ποια είναι η πιο αγαπημένη σας κοινή συνήθεια;
Να βλέπουμε Netflix. Όχι, αυτή είναι δεύτερη. Οι μεγάλες βόλτες, φυσικά.

– Υπάρχουν στιγμές που σκέφτεσαι τη ζωή σου χωρίς αυτά;
Πλάκα κάνεις! ΟΚ, όταν βρέχει πολύ ομολογώ έχω σκεφτεί ότι θα ήταν προτιμότερο να είχα υιοθετήσει αδέσποτες κάμπιες παρά σκυλιά.

– Όταν είσαι σε bad mood πώς αντιδρούν;
Τα εκπαίδευσα να φέρνουν τα χάπια μου.

– Τι κάνουν το πρωί όταν ξυπνάς;
Συνήθως συνεχίζουν ―τα κοπρόσκυλα― να κοιμούνται. Όταν δεήσουν να σηκωθούν λυπάμαι που δεν είμαι η θεά Κάλι καθώς πρέπει ταυτόχρονα να χαϊδεύω και τα δύο, να πίνω καφέ και να σερφάρω στο διαδίκτυο.

– Πώς είναι με τους άλλους ανθρώπους;
Η Φρίντα είναι κανονικό πουτανάκι. Γυρνάει ανάσκελα και περιμένει χάδια. Ο Ντιέγκο είναι πιο επιφυλακτικός ― λογικό αφού μέχρι πριν λίγο καιρό ήταν αδέσποτος και ποιος ξέρει τι τράβηξε. (Επίσης κάποιες φορές γίνεται υπερπροστατευτικός και παρεξηγεί… καταστάσεις. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες).

«Η πιο αγαπημένη μας συνήθεια είναι να βλέπουμε Netflix. Όχι, αυτή είναι δεύτερη. Οι μεγάλες βόλτες, φυσικά».

– Όταν γυρίζεις από τη δουλειά που τα βρίσκεις συνήθως;
Και για λίγο να λείψω θα τα βρω και τα δύο στην πόρτα να κάνουν τα καγκουρώ για να μου δείξουν πόσο τους έλειψα. Εγώ κάνω ότι δεν τα βλέπω και για πέντε λεπτά ανεβάζουμε μονόπρακτο που θα ζήλευε και ο Ιονέσκο.

– Πόσο κοστίζει αυτή η συγκατοίκηση; Έχεις υπολογίσει;
Αυτές οι πληροφορίες εμπίπτουν στην κατηγορία «προσωπικά δεδομένα».

– Υπάρχει κάποιο κομμάτι μουσικής ή τραγούδι που τους αρέσει;
Τα σκυλάδικα ενώ προσπαθώ να τα κάνουν να αγαπήσουν την κλασική μουσική.

– Τι ρόλο παίζει αυτή η αγάπη και στοργή στη ζωή σου;
Αν δεν ήταν αυτά ο κυνισμός μου θα σκότωνε άνθρωπο.

– Ποιο είναι το μεγαλύτερο τους ταλέντο;
Της Φρίντας τα ακροβατικά ― οι παππούδες της πρέπει να ήταν κατσίκια, αφού ανεβαίνει σε δέντρα και περπατάει σε απόκρημνα σημεία, πεζούλια κλπ. Επίσης λατρεύει το τένις. Πέτα μπαλάκι φέρνει μπαλάκι πέτα μπαλάκι φέρνει μπαλάκι (χρειάζομαι φυσιοθεραπεία). Του Ντιέγκο το τρέξιμο και η κολύμβηση (προς το παρόν στις λάσπες, εύχομαι και στη θάλασσα).

Η Φρίντα έχει κάτι από αγριοκάτσικο (αριστερά) και ο Ντιέγκο από χαμαιλέοντα (δεξιά).

– Τι προτιμούν για φαγητό;
Η Φρίντα ό,τι δει να σερβίρεται και ό,τι πέφτει κάτω από τα τραπέζια στις ταβέρνες και όχι μόνο. Ο Ντιέγκο ως αθλητής είναι πιο λιτοδίαιτος αλλά τώρα τελευταία ενδίδει στις κακές επιρροές ― δες αδελφή του.

– Πόσο συχνά τα ταΐζεις στο στόμα;
Μια φορά την ημέρα σίγουρα. Μοιραζόμαστε την πρωινή μου κασερόπιτα.

– Συνήθειες ύπνου. Τι γίνεται στο κρεβάτι;
Τι εννοείς τι γίνεται στο κρεβάτι; Δεν επικροτώ την αιμομιξία ούτε και στα σκυλιά. Το εκνευριστικό είναι που πολλές φορές ξεστρώνουν τα κρεβάτια τους/ καναπέ τους/ πολυθρόνα τους (γαμώτο πάλι ξέχασα να αγοράσω παραμάνες). Η Φρίντα ενίοτε όταν κοιμάται στην μπερζέρα κοιμάται σαν νυχτερίδα ― μισοκρεμασμένη με το κεφάλι κάτω.

– Έχουν κάνει κάτι που να σε έχει τρομάξει;
Έχουν χαθεί, ευτυχώς όχι και τα δυο ταυτόχρονα. Το χειρότερο έγινε με τη Φρίντα. Την είχε πάρει μια φίλη (θα τη δώσω κανονικά, Κατερίνα τη λένε) σε μπιτς πάρτι κάπου κοντά στην Ανάβυσσο και όταν πέταξαν πυροτεχνήματα, χωρίς να της το πουν για να τη δέσει, η Φρίντα εξαφανίστηκε. Την έψαχνε για ώρες, όπως και εγώ όταν τελικά με ειδοποίησε. Γυρίσαμε σπίτια μας χωρίς να τη βρούμε και ακόμη εκπλήσσομαι με την (υποτιθέμενη) αταραξία μου. Επτά η ώρα το πρωί δέχτηκα τηλεφώνημα από μια κυρία ―να είναι καλά― που την βρήκε στο κατώφλι του σπιτιού της να κλαψουρίζει. (Συμβουλή: εκτός από το τσιπάκι πάντα πρέπει να έχουμε κάποιο τηλέφωνο στο λουρί τους).

– Σκέφτεσαι καθόλου την ώρα του αποχωρισμού;
Μόνο την ώρα που θα φύγουν από το σπίτι για να σπουδάσουν ή για να κάνουν δική τους οικογένεια. Καμία άλλη! Γιατί μήπως υπάρχει κάποια άλλη και δεν το ξέρω;

Διαβάστε ακόμα: Βασίλης Μπορομπόκας, η ζωή μου με την Sugar. 

TAGS :
Δημήτρης Μαστρογιαννίτης σκύλος

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook