Τζεϊμσμποντικό: ο παίκτης που κέρδιζε συνεχώς στη ρουλέτα

Το… σεπτό καζίνο του Ritz έγινε το πεδίο δόξης του Νίκο Τόζα.

Το Businessweek του Bloomberg έχει μερικούς από τους πιο σημαντικούς γραφιάδες και ερευνητές σε όλο τον κόσμο σχετικά με την παγκόσμια οικονομία και οτιδήποτε συγγενές. Όταν λοιπόν ένας από τους πολυβραβευμένους του δημοσιογράφους καταπιάνεται με μια ιστορία για έξι μήνες και παραπάνω, και παίρνει μαζί του μια ολόκληρη ομάδα για να ερευνήσει ένα θέμα που αρχικά μοιάζει με «κίτρινο πρωτοσέλιδο» σε ταμπλόιντ εφημερίδα των 90s, μάλλον έχουμε να κάνουμε με κάτι πραγματικά σημαντικό.

Ο δημοσιογράφος Kit Chellel άκουσε για πρώτη φορά, για την ιστορία του «Νίκο Τόζα» πριν αρκετά χρόνια. Δεν μπορούσε να την πιστέψει. Μέχρι που άρχισε να την ερευνά. Και τελικά να αποδείξει πως αυτό που σε όλη την ιστορία του τζόγου, ή έστω της ρουλέτας, κανείς δεν μπόρεσε να αποδείξει, αυτός ο Κροάτης με το περίεργο ψευδώνυμο, το είχε καταρρίψει. Είχε καταφέρει να κερδίζει συστηματικά στην ρουλέτα. Κυρίως όμως, χωρίς ηλεκτρονική βοήθεια ή κάποια επιστημονική υποστήριξη.

Σαν σενάριο από ταινία Μποντ

Η ιστορία αρχίζει να ξεδιπλώνεται από τον Μάρτιο του 2004. Ένα ανοιξιάτικο απόγευμα, δύο άνδρες και μια γυναίκα μπήκαν στο καζίνο Ritz Club στο West End του Λονδίνου. Υπάλληλοι  ασφαλείας σε ένα πίσω δωμάτιο κατέγραψαν την είσοδό τους και παρακολούθησαν το κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης καθώς το τρίο περνούσε μπροστά από ψηλές επιχρυσωμένες καμάρες και ελαιογραφίες κυρίων που ποζάρουν με καπέλα.

Η ομάδα ασφαλείας έδωσε ιδιαίτερη προσοχή σε έναν από τους τρεις, τον προφανή αρχηγό τους. Ο Νίκο Τόζα, ένας Κροάτης με γυαλιά ισορροπημένα στη στενή κορυφογραμμή της μύτης του, σάρωσε τον χώρο, προσεκτικός σαν γεράκι. Είχε επισκεφτεί το Ritz μισή ντουζίνα φορές τις προηγούμενες δύο εβδομάδες, εντυπωσιάζοντας το προσωπικό με την ικανότητά του στη ρουλέτα και έφευγε με πολλές χιλιάδες λίρες κάθε φορά. Κανείς δεν είχε ιδέα πώς το έκανε ο Τόσα. Το καζίνο επιθεώρησε έναν τροχό στον οποίο έπαιζε για σημάδια παραβίασης και δεν βρήκε κανένα.

Εκείνο το βράδυ στις 15 Μαρτίου 2004, ο αδύνατος Κροάτης φαινόταν να ψάχνει κάτι. Μετά από λίγα λεπτά, εγκαταστάθηκε σε ένα τραπέζι ρουλέτας στην αίθουσα Κάρμεν, εκτός από τον κύριο χώρο παιχνιδιού. Πλαισιωνόταν εκατέρωθεν από τους συντρόφους του: έναν Σέρβο επιχειρηματία με βαθιές σακούλες κάτω από τα μάτια του και μια ξανθιά γυναίκα με Ουγγρικό διαβατήριο. Στο τέλος του τραπεζιού, ο τροχός γύρισε σιωπηλά, φωτισμένος από έναν χρυσό πολυέλαιο. Το τρίο αγόρασε μάρκες και άρχισε να παίζει.

Το Ritz ήταν χαρακτηριστικό των κορυφαίων καζίνο του Λονδίνου καθώς ήταν μόνο για μέλη και προσέλκυε έναν εκλεκτικό συνδυασμό παλιών χρημάτων, νέων χρημάτων και αμφίβολα αποκτηθέντων χρημάτων. Οι βασιλιάδες της Βρετανίας ήταν τακτικοί, όπως και οι Σαουδάραβες κληρονόμοι, οι μεγιστάνες των hedge funds και ο Johnny Depp. Ένας Έλληνας διπλωμάτης που κάπνιζε μόνο πούρα ήταν τόσο αφοσιωμένος στον τζόγο που αρνήθηκε να αφήσει τη θέση του για να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα, και ούρησε σε μια κανάτα, σύμφωνα με τον μύθο.

Oλότελα… τζειμσμποντικό σενάριο.

Αλλά ο περίεργος τρόπος που ο Τόζα και οι φίλοι του έπαιζαν ρουλέτα ξεχώριζε ακόμη και για τους υπαλλήλους του Ritz. Περίμεναν μέχρι έξι ή επτά δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευση της μπίλιας από τον κρουπιέρη, κι όταν ο ρυθμός κροταλισμού του πλαστικού στο ξύλο άρχισε να επιβραδύνεται, πηδούσαν προς τα εμπρός για να τοποθετήσουν τις μάρκες τους πριν σταματήσουν τα στοιχήματα, καλύπτοντας έως και 15 αριθμούς ταυτόχρονα. Κινούνταν τόσο γρήγορα και αρμονικά, που ήταν «σαν κάποιος να είχε πυροβολήσει μ΄ένα όπλο εκκίνησης», όπως είπε αργότερα στους ανακριτές ένας βοηθός διευθυντή.

Ο τροχός ήταν ένα τυπικό ευρωπαϊκό μοντέλο: 37 κόκκινες και μαύρες αριθμημένες «υποδοχές», σε μια φαινομενικά τυχαία σειρά—32, 15, 19, 4 και ούτω καθεξής—με ένα μόνο πράσινο 0. Το στοίχημα Τόζα τοποθετήθηκε σε μια περιοχή της τσόχας για ειδικά στοιχήματα που κάλυπταν τμήματα – τόξα του τροχού χωρισμένα σε «φέτες». Εκεί, οι παίκτες μπορούν να επιλέξουν τμήματα που ονομάζονταν «ορφανά» ή le tiers du cylindre (το ένα τρίτο του τροχού). Ο Τόζα και οι συνεργάτες του προτιμούσαν τα στοιχήματα «γείτονες», που αποτελούνταν από έναν αριθμό συν τα δύο σε κάθε πλευρά, πέντε τμήματα συνολικά.

Μετά υπήρχε το ποσοστό νίκης. Το στοίχημα του Τόζα δεν πετύχαινε τον σωστό αριθμό σε κάθε περιστροφή, αλλά το έκανε  σε σερί που αψηφούσαν τη λογική: οκτώ στη σειρά, ή 10 ή 13. Ακόμη και με μια ντουζίνα μάρκες στο τραπέζι με συνολικό κόστος £1.200, η πληρωμή 35:1 σήμαινε ότι μπορούσαν να υπερδιπλασιάσουν τα χρήματά τους. Το προσωπικό ασφαλείας παρακολουθούσε νευρικά καθώς η στοίβα των μαρκών τους αυξανόταν όλο και περισσότερο. Ο Τόζα και ο Σέρβος, που έκαναν το μεγαλύτερο μέρος του τζόγου, ενώ η σύντροφός τους παρήγγειλε ποτά, ξεκίνησαν με μάρκες συνολικής αξίας £30.000 και £60.000, αντίστοιχα, και σε ελάχιστο χρόνο και οι δύο είχαν φτάσει να έχουν εξαψήφια κέρδη. Στη συνέχεια άρχισαν να αυξάνουν τα στοιχήματά τους, διακινδυνεύοντας έως και 15.000 £ σε μία μόνο περιστροφή.

Ήταν σχεδόν σαν να μπορούσαν να δουν το μέλλον. Δεν αντιδρούσαν, είτε κέρδιζαν είτε έχαναν, απλά έπαιζαν. Κάποια στιγμή, ο Σέρβος πόνταρε 10.000 λίρες σε μάρκες και κοίταξε μακριά, καθώς η μπάλα αναπήδησε γύρω από τις αριθμημένες τσέπες. Δεν έβλεπε καν όταν προσγειώθηκε και έχασε. Είχε ήδη φύγει προς την κατεύθυνση του μπαρ.

Το δημοσίευμα του Bloomberg.

Το κυνήγι του Ritz

Δεν ήταν το χρηματικό ποσό που έκανε την ομάδα ασφαλείας του Ritz να ανησυχεί. Κι άλλοι πελάτες έβγαζαν πολλά εκατομμύρια λίρες σε ένα βράδυ και έφευγαν κουβαλώντας τσάντες επώνυμων οίκων διογκωμένες με μετρητά. Ήταν ο τρόπος με τον οποίο κέρδιζαν αυτοί οι τρεις: σταθερά, σε εκατοντάδες γύρους. «Είναι πρακτικά αδύνατο να προβλέψουμε τον αριθμό που θα προκύψει», έγραψε κάποτε ο Stephen Hawking για τη ρουλέτα. «Διαφορετικά οι φυσικοί θα έκαναν μια περιουσία στα καζίνο». Το παιχνίδι σχεδιάστηκε για να είναι τυχαίο χάος, που αποδίδεται κομψά σε κυκλική κίνηση.

Όταν ο Κροάτης έφυγε από το καζίνο τις πρώτες πρωινές ώρες της 16ης Μαρτίου, είχε μετατρέψει μάρκες αξίας £30.000 σε επιταγή £310.000. Ο Σέρβος συνεργάτης του τα πήγε ακόμα καλύτερα, βγάζοντας 684.000£ από τις αρχικές του 60.000£. Ζήτησε μισό εκατομμύριο σε δύο επιταγές και τα υπόλοιπα σε μετρητά. Το σύνολο, συμπεριλαμβανομένων των προηγούμενων γύρων, σε περίπου 1,3 εκατομμύρια λίρες. Και ο Τόζα δεν τελείωσε. Είπε στους υπαλλήλους του καζίνο ότι σχεδίαζε να επιστρέψει την επόμενη μέρα.

Μια εβδομάδα αργότερα -αφού τα γεγονότα στο Ritz άρχισαν να γίνονται αντικείμενο έρευνας από το προσωπικό του καζίνο, τους μηχανικούς τροχών ρουλέτας, την αστυνομία και τους δικηγόρους- ο βρετανικός Τύπος έπιασε την επική πορεία του Τόζα. Η Mirror ανέφερε ότι μια άγνωστη συμμορία υψηλής τεχνολογίας είχε χτυπήσει το καζίνο με μια «απάτη με λέιζερ», συνδυάζοντας μια συσκευή κρυμμένη σε ένα κινητό τηλέφωνο με έναν μικροϋπολογιστή για να πετύχει το αδύνατο. Αλλά ήταν μια λανθασμένη θεωρία.

Το επόμενο βράδυ, η ομάδα των τριών (Τόζα, Μαριάνοβιτς και η Πιλίσι) επέστρεψε στο Ritz στις 10 εκείνο το βράδυ, όπως είχαν υποσχεθεί. Αυτή τη φορά οδηγήθηκαν σε ένα ιδιωτικό δωμάτιο όπου περίμενε μια διμοιρία της Μητροπολιτικής Αστυνομίας του Λονδίνου. Ένας αξιωματικός τους ενημέρωσε ευγενικά ότι συνελήφθησαν ως ύποπτοι για «εξαπάτηση» και τους οδήγησε μακριά για να τους ανακρίνουν σε ένα κοντινό αστυνομικό τμήμα. Ο ειδικός ερευνητής του καζίνο που ήταν παρών, παρότρυνε τους αστυνομικούς να ελέγξουν τα παπούτσια και τα ρούχα τους για κρυφές συσκευές.

Ο Τόζα και οι σύντροφοί του αντέδρασαν στη σύλληψη με την ίδια σουρεαλιστική ηρεμία που είχαν δείξει στον τροχό της ρουλέτας. Στο σταθμό, πήραν ξεχωριστές καταθέσεις μέσω διερμηνέα. Ο Τόζα αρνήθηκε  να απαντήσει σε ερωτήσεις. Ο Μαργιάνοβιτς ήταν πιο ομιλητικός αλλά εξίσου μπερδεμένος. Ισχυρίστηκε ότι ήταν επαγγελματίας παίκτης με τέτοια ικανότητα στη ρουλέτα που μπορούσε να κερδίσει το 70% των περιπτώσεων. Μόνο η «αυτοπειθαρχία» περιόρισε τα κέρδη του, είπε. Και οι δύο αρνήθηκαν τη χρήση οποιουδήποτε είδους υπολογιστή.

Η Πιλίσι, που είχε ρομαντική σχέση με τον Μαριάνοβιτς ήταν «δημιουργικά ασαφής». Ένας ντετέκτιβ προσπάθησε να δείξει το βίντεο του κλειστού κυκλώματος τηλεόρασης της Μαργιάνοβιτς να παίζει στο Ritz. «Αυτός είναι ο φίλος σου που κερδίζει μισό εκατομμύριο λίρες», είπε, κάνοντας χειρονομίες στην οθόνη. «Είναι σαν να κερδίζεις το λαχείο. Δεν δείχνεις κανένα συναίσθημα». Η Πιλίσι ανασήκωσε τους ώμους. “Και λοιπόν;” απάντησε.

Κι όμως, η ρουλέτα δεν είναι αλάνθαστη.

Κανένα εύρημα

Η αστυνομία είχε κατασχέσει τέσσερα κινητά τηλέφωνα και μια συσκευή τύπου PalmPilot, τα οποία αφαιρέθηκαν για ανάλυση. Ψάχνοντας στα δωμάτια του συγκροτήματος, οι αξιωματικοί βρήκαν αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες λίρες και μια λίστα με καζίνο με σύμβολα: τικ, σταυρούς, συν και πλην. Ο ντετέκτιβ είπε στον υπεύθυνο του Ritz ότι, δεδομένων των εν λόγω ποσών, το τμήμα ξεπλύματος βρώμικου χρήματος της Met θα αναλάβει. Εν τω μεταξύ, η υπηρεσία συμβούλευσε το Ritz να σταματήσει τις πληρωμές για τις επιταγές του Τόζα και του Μαριάνοβιτς, ώστε να μην μπορούν να πάρουν τα χρήματα του καζίνο και να τραπούν σε φυγή.

Αργότερα το ίδιο βράδυ, έξω, πλέον, με εγγύηση, ο Τόζα, ο Μαριάνοβιτς και η Πιλίσι σταμάτησαν έξω από το καζίνο και είχαν μια σύντομη, παράξενη συνομιλία με έναν θυρωρό που αργότερα το ανέφερε στους ανωτέρους του. Ο Τόζα είπε στον θυρωρό στα αγγλικά με βαλκανική προφορά ότι οι ιδιοκτήτες του Ritz ήταν κακοί άνθρωποι που αναζητούσαν μια δικαιολογία για να μην πληρώσουν. Αυτός και οι σύντροφοί του επρόκειτο να κάνουν μήνυση για να πάρουν τα χρήματά τους, προειδοποίησε.

Περίπου έξι μήνες αργότερα, μια Mercedes-Benz με σοφέρ εμφανίστηκε έξω από το καζίνο Colony Club, κοντά στο Ritz, και δύο άνδρες είπαν ότι μπορούσαν να αποδείξουν ότι ήταν δυνατό να κερδίσεις στη ρουλέτα χωρίς να κάνουν κάποια ατιμία.

Η έρευνα της αστυνομίας είχε σταματήσει. Παρά τις πολυάριθμες αναζητήσεις, δεν είχαν βρει ακουστικά, καλωδιώσεις ή χρονόμετρα. Οι ειδικοί πληροφορικής της αστυνομίας είχαν βρει αποδείξεις διαγραφής δεδομένων από τα κατασχεθέντα κινητά τηλέφωνα – ύποπτα, σύμφωνα με κάποιους – αλλά κανένα σημάδι για λογισμικό που «χτυπά» τη ρουλέτα.

Ο Τόζα και οι άλλοι ύποπτοι αρνούνταν να απαντήσουν σε άλλες ερωτήσεις. Αντίθετα, ο δικηγόρος τους πρότεινε, η αστυνομία να παρακολουθήσει μια επίδειξη που δείχνει πώς κάποιος θα μπορούσε να κατακτήσει τη ρουλέτα χωρίς να καταφύγει σε απάτη. Ένα στέλεχος στο Colony Club συμφώνησε να φιλοξενήσει και κάλεσε τους αρχηγούς ασφαλείας από όλη τη σκηνή του τζόγου του West End.

Ο ίδιος ο Τόσα δεν θα συμμετείχε. Αντ ‘αυτού, ο δικηγόρος παρουσίασε έναν Κροάτη με ζοφερό πρόσωπο που ονομαζόταν Ράτομιρ Γιοβάνοβιτς για να κάνει την επίδειξη μαζί με τον Λιβανέζο σύντροφό του, Γιουσέφ Φαντέλ. Οι δυο τους είχαν κερδίσει περίπου 380.000 £ παίζοντας ρουλέτα σε διάφορους χώρους του Λονδίνου την ίδια εποχή με την Τόζα, χρησιμοποιώντας το ίδιο χαρακτηριστικό στυλ καθυστερημένου στοιχήματος. Η αστυνομία ήδη υποψιαζόταν, αν και δεν μπορούσε να το αποδείξει, ότι ο Γιοβάνοβιτς ήταν μέλος ενός συνδικάτου τζόγου που διοικούσε ο Τόζα.

Ο Γιοβάνοβιτς κι ο Γιουσέφ, οδηγήθηκαν σε μια ιδιωτική αίθουσα ρουλέτας για να βρουν όχι μόνο αστυνομικούς, όπως περίμεναν, αλλά και αρκετούς υπεύθυνους ασφαλείας καζίνο με σκούρα κοστούμια. Οι περισσότεροι ήταν πρώην στρατιώτες, κάποιοι είχαν ορατές ουλές ή στρεβλωμένες αρθρώσεις και όλοι έμοιαζαν εχθρικοί.

Οι δύο παίκτες δοκίμασαν το σύστημα τους. Αλλά δεν μπορούσαν να το κάνουν να λειτουργήσει. Ένα στέλεχος του καζίνο άρχισε να λέει ότι τους σπαταλούσαν τον χρόνο τους. Ο Κροάτης κατηγόρησε τα άσχημα vibes στην αίθουσα. «Έχουμε καρδιά για τη ρουλέτα», είπε. «Χάσαμε την καρδιά μας». Οι υπεύθυνοι των καζίνο δεν πίστευαν τίποτα. Πώς θα μπορούσε αυτό να είναι πιο αγχωτικό από το να παίζεις ζωντανά, με πραγματικά χρήματα;

Ο αστυνομικός παρενέβη για να εξηγήσει ότι όλοι υποπτεύονταν ότι οι παίκτες χρησιμοποιούν κρυφό υπολογιστή. «Δεν το κάνουμε αυτό», αντέδρασε ο Γιοβάνοβιτς. «Μπορούμε να παίξουμε γυμνοί», είπε. Σε αυτό, ένας από τους εκπροσώπους του καζίνο άρπαξε το σακάκι του Κροάτη σαν να ήθελε να τον γδύσει. “Συνέχισε τότε!” Ο ντετέκτιβ είχε δει αρκετά και τελείωσε τη διαδικασία πριν τα πράγματα γίνουν άσχημα. Συνόδευσε τους τζογαδόρους έξω.

Πώς το κατάφερε ο Νίκο Τόζα; Είχε τύχη ή μήπως έκανε μαθηματικούς «ελιγμούς»;

Περιέργως πάντως, η χρήση υπολογιστών δεν είναι παράνομη στα καζίνο για τους παίκτες στο Ηνωμένο Βασίλειο. Γιατί ο νόμος που διέπει την λειτουργία τους είναι του 1854.

Λίγο μετά την δοκιμή, η αστυνομία τηλεφώνησε στον υπεύθυνο ασφαλείας του Ritz για να πει ότι δεν θα συνέχιζε την έρευνα. Οι ντετέκτιβ δεν είχαν βρει κανένα στοιχείο ανεντιμότητας ή εξαπάτησης, ούτε κατάφεραν να αποδείξουν οριστική σχέση μεταξύ των δύο ομάδων.

Τελικά το Ritz αναγκάστηκε να πληρώσει. Αλλά ο Τόζα κι οι δικοί του εξαφανίστηκαν από το Λονδίνο. Ο υπεύθυνος ασφαλείας βάλθηκε να ανακαλύψει την αλήθεια. Κάπου ανάμεσα στα χρόνια και τα ταξίδια μίλησε και με τον δημοσιογράφο του Bloomberg.

Οι ατέλειες της ρουλέτας

Σε έναν τέλειο κόσμο, μια ρουλέτα μπορεί να φέρνει πάντα αποτελέσματα που δεν μπορούν να υπολογιστούν. Αλλά στην πραγματικότητα, υπάρχουν συνθήκες που επηρεάζουν το αποτέλεσμα. Αυτές οι συνθήκες είναι, στην πραγματικότητα, ατέλειες του ενός ή του άλλου είδους. Σε έναν τέλειο τροχό, η μπίλια θα έπεφτε πάντα με τυχαίο τρόπο. Αλλά με την πάροδο του χρόνου, οι τροχοί αναπτύσσουν ελαττώματα.

Ένας τροχός που έχει έστω και οριακά κλίση θα μπορούσε να αναπτύξει μια «ζώνη πτώσης». Όταν η κλίση αναγκάζει την μπάλα να ανέβει σε μια πλαγιά, η μπάλα επιβραδύνεται και πέφτει από το εξωτερικό χείλος στο ίδιο σημείο σχεδόν σε κάθε περιστροφή. Κάτι παρόμοιο μπορεί να συμβεί σε εξοπλισμό που φοριέται από επαναλαμβανόμενη χρήση ή εάν έχει αφήσει υπολείμματα η λοσιόν χεριών ενός κρουπιέρη ή για πολλούς άλλους λόγους. Η ζώνη πτώσης είναι η αχίλλειος πτέρνα της ρουλέτας. Αυτό το κομμάτι προβλεψιμότητας είναι αρκετό για ένα λογισμικό να ξεπεράσει την τυχαία ολίσθηση και αναπήδηση που συμβαίνει μετά την πτώση.

Μια έρευνα της Βρετανικής Επιτροπής Τυχερών Παιχνιδιών για μια τέτοια συσκευή το επιβεβαίωσε. Η έκθεση της κυβέρνησης δεν δημοσιοποιήθηκε μετά την ολοκλήρωσή της τον Σεπτέμβριο του 2005. τα καζίνο φρόντισαν για αυτό. Αλλά μεταξύ των προσωπικοτήτων του κλάδου, έδωσε μια επίσημη παρουσίαση σε μια κάποτε φανταστική ιδέα. Η μελέτη πρόσφερε επίσης συστάσεις για το πώς τα καζίνο θα μπορούσαν να αντισταθούν: Πιο ρηχοί τροχοί. Ομαλά, χαμηλά μεταλλικά διαχωριστικά μεταξύ των αριθμών. Αυτά τα σχεδιαστικά χαρακτηριστικά αύξησαν το χρόνο που μια μπάλα περνούσε στη δύσκολα προβλέψιμη δεύτερη φάση της τροχιάς της, πηδώντας γύρω από τις υποδοχές με τόσο χαοτικό τρόπο που ακόμη και ένας υπερυπολογιστής δεν μπορούσε να καταλάβει πού κατευθυνόταν.

Το πιο σημαντικό, οι τροχοί της ρουλέτας έπρεπε να ισορροπούν με εξαιρετική ακρίβεια. Ένας γρήγορος έλεγχος δεν ήταν πλέον αρκετός. Ακόμα και ένα κλάσμα μακριά, η μπάλα μπορεί να καταλήξει στη ζώνη πτώσης. Τα καζίνο του Λονδίνου ήταν από τα πρώτα που παρήγγειλαν νέο εξοπλισμό για να πληρούν τις προδιαγραφές. Το Ritz άλλαξε όλους τους τροχούς του μέσα σε μήνες.

Καθώς η βιομηχανία τυχερών παιχνιδιών άρχισε να αντιμετωπίζει την απειλή πιο σοβαρά, αναπτύχθηκαν τροχοί με αισθητήρες λέιζερ και ενσωματωμένα κλισιόμετρα για να ανιχνεύουν την κλίση ακόμη και μιας τρίχας. Τα στοιχήματα αυξάνονταν, καθώς ο τζόγος μετακινήθηκε στο διαδίκτυο και εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο άρχισαν να στοιχηματίζουν σε ζωντανές ροές από τους οικιακούς υπολογιστές ή τα κινητά τους τηλέφωνα.

Υπάρχει ένας σίγουρος τρόπος με τον οποίο τα καζίνο θα μπορούσαν να σταματήσουν την πρόβλεψη: να καλέσουν “όχι άλλα στοιχήματα” πριν η μπάλα είναι σε κίνηση. Αλλά δεν θα το κάνουν. Αυτό θα μείωνε τα κέρδη περιορίζοντας την ποσότητα του παιχνιδιού και αποτρέποντας τους περιστασιακούς τζογαδόρους. Αντίθετα, η βιομηχανία φαίνεται διατεθειμένη να πληρώσει ένα είδους «φόρο» σε ορισμένους λίγους που γνωρίζουν το μυστικό, ενώ προσπαθεί να διορθώσει τα ελαττώματα που κάνουν το παιχνίδι ευάλωτο. Περπατήστε σε ένα καζίνο οπουδήποτε στον κόσμο σήμερα. Κοιτάξτε το βάθος των οπών, το ύψος της κεφαλής του τροχού, την καμπυλότητα του μπολ και μπορείτε να δείτε πώς ο Τόζα και οι αντίστοιχοι του έχουν άθελά τους αναμορφώσει τη ρουλέτα.

Ο Τόζα επιμένει πως δεν χρησιμοποίησε ποτέ υπολογιστή ή κάποιου είδους τεχνολογία.

Τα ταξίδια του Τόζα

Καθώς περνούσαν τα χρόνια, ο Τόζα υιοθέτησε διαφορετικά ψευδώνυμα, με πλαστές ταυτότητες και άλλαξε τους συνεργάτες του. Αλλά το διαπεραστικό βλέμμα, το μακρύ «ράμφος» της μύτης του, ήταν αλάνθαστα. Βρισκόταν σε ένα ρουμανικό καζίνο το 2010, όταν τον απαθανάτισε μια κάμερα ασφαλείας με το χέρι του χωμένο στην τσέπη του παντελονιού του (όπου, όπως υπέθεσε το προσωπικό, κάτι έπρεπε να κρύβει). Ηταν πάλι, στο Λονδίνο, που προσπάθησε να μπει σε ένα κλαμπ τζόγου με μια μη πειστική γκρίζα περούκα. Μετά η Πολωνία. Μετά η Σλοβακία.

Μετά από μήνες ερευνών, ο δημοσιογράφος του Bussinessweek, συνειδητοποίησε ότι οι διαφορετικές διευθύνσεις που είχε δώσει o Τόζα στα καζίνο όλα αυτά τα χρόνια ήταν συγκεντρωμένες στην ίδια έκταση της κροατικής ακτής, νότια του Ντουμπρόβνικ. Ήταν μικρά χωριά, κυρίως.

Και τελικά μετά από πολλές δοκιμές και ταξίδια, κατάφερε να τον εντοπίσει στη Δαλματία. Τον συνάντησε στο Ντουμπρόβνικ, τη γραφική μεσαιωνική πόλη-φρούριο (που ήταν ένα από τα κύρια σκηνικά του Game of Thrones). Το Νίκο Τόζα δεν είναι το αληθινό του όνομα. Αυτό συμφωνήθηκε να μην δημοσιευτεί ποτέ, για να μην τεθούν σε κίνδυνο ο ίδιος κι οι δικοί του. Περισσότερο κίνδυνο, από όσον ήδη διατρέχει έχοντας σχέσεις με τις βαλκανικές μαφίες όλα αυτά τα χρόνια.

Ο Τόζα επιμένει πως δεν χρησιμοποίησε ποτέ υπολογιστή ή κάποιου είδους τεχνολογία. Ανάμεσα σε ποτήρια λευκό κρασί και πιάτα με ντόπια καλαμάρια, ξέσπασε: «Μπορείς να με αποκαλείς Νίκολα Τέσλα αν έχω μια τέτοια συσκευή!»

Πώς το έκανε λοιπόν ο Τόζα; Εξάσκηση, είπε. Είχε μάλιστα κι ένα βίντεο κλιπ μιας αστραφτερής ρόδας ρουλέτας που κρατούσε ο Τόζα στο σπίτι του για να εκπαιδεύσει τον εγκέφαλό του. Πώς είχε μάθει; Ένας φίλος του τον δίδαξε—ο Ράτομιρ Γιοβάνοβιτς, ο Κροάτης που είχε κάνει την αποτυχημένη επίδειξη στο Colony Club. Η αστυνομία του Λονδίνου είχε δίκιο ότι οι δύο συνεργάζονταν.

Η κατάσταση του τροχού είναι ζωτικής σημασίας, είπε ο Τόζα. Αυτός ήταν ο λόγος που είχε αναζητήσει ένα συγκεκριμένο τραπέζι στο Ritz – είχε παίξει αρκετά τον τροχό για να επιβεβαιώσει ότι μπορούσε να το κερδίσει. Μπόρεσε να το αναγνωρίσει μόλις το είδε ακόμα και όταν το καζίνο το μετέφερε στο Carmen Room. Άλλωστε, το μόνο που χρειάζεται για να κερδίσεις στατιστικά στην ρουλέτα, είπε χαρακτηριστικά, είναι να αποκλείσεις δύο αριθμούς.

Διαβάστε ακόμα: Η αγωνία του τζογαδόρου μπροστά από τη ρουλέτα.

TAGS :
καζίνο ρουλέτα τζόγος

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook