Γαλλία VS Κροατία: Δύο ξένοι στην ίδια πόλη

Οι Κροάτες με το πάθος τους (φωτογραφία: VI Images via Getty Images / Ideal Image) και οι Γάλλοι με το ταλέντο τους (φωτογραφία: Shaun Botterill / Getty Images / Ideal Image) αναμένεται να μας προσφέρουν έναν τελικό γεμάτο ένταση και ωραίες στιγμές.

Κι όμως, πέρασαν 29 ημέρες από τη στιγμή που Ρωσία και Σαουδική Αραβία βρέθηκαν στο Στάδιο Λουζνικί της Μόσχας για την πρεμιέρα του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Το Μουντιάλ της Ρωσίας μπορούμε να πούμε ότι αφήνει μια περίεργη γεύση: τα παραδοσιακά φαβορί έφυγαν νωρίς από το κάδρο, οι σούπερ σταρ δεν δικαίωσαν τις προσδοκίες των οπαδών τους, το VAR μπήκε για τα καλά στην ποδοσφαιρική ζωή μας και οι στημένες φάσεις είχαν την τιμητική τους.

Βέβαια όλα τα παραπάνω είχαν και ένα θετικό αποτέλεσμα: την έκπληξη. Μπορούμε να πούμε ότι το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας ήταν αυτό με τις περισσότερες εκπλήξεις. Και μεγαλύτερη από όλες ο τελικός. Αλήθεια, ποιος πόνταρε πριν την έναρξη της διοργάνωσης στο ζευγάρι Γαλλία – Κροατία; Σίγουρα, οι περισσότεροι έλεγαν ότι και οι δύο είναι καλές ομάδες, ταλαντούχες, παθιασμένες, ικανές να φτάσουν μακριά. Αλλά τόσο μακριά, σχεδόν κανείς δεν το έβλεπε.

Κάπως έτσι, «Τρικολόρ» και «Vatreni» βρίσκονται αντιμέτωποι την Κυριακή 15 Ιουλίου στο Στάδιο Λουζνικί της Μόσχας, με φόντο (και στόχο) το τρόπαιο. Για την ιστορία, αυτή θα είναι η 6η φορά που οι δυο τους θα βρεθούν αντιμέτωποι: οι Γάλλοι έχουν κερδίσει 3 φορές, ενώ τα άλλα δύο ματς έχουν λήξη ισόπαλα. Ναι, οι Κροάτες δεν έχουν κερδίσει ποτέ τους Γάλλους τα τελευταία 20 χρόνια. Όμως ποτέ δεν τους έχουν βρει απέναντί τους σε έναν τελικό – και ως γνωστόν στον τελικό η παράδοση δεν παίζει κανέναν ρόλο.

Ο Ο Κιλιάν Εμπαπέ (αριστερά) παρά τα 20 του χρόνια είναι το μεγάλο αστέρι της Γαλλίας. (Φωτογραφία: MB Media / Getty Images / Ideal Image)

ΓΑΛΛΙΑ

Ο σταρ
Σε μια ομάδα με τόσα αστέρια (Πολ Πογκμπά, Αντουάν Γκριεζμάν, Ν’ Γκολό Καντέ, Ολιβιέ Ζιρού κ.λπ.) η λογική λέει ότι δύσκολα ξεχωρίζει κάποιος τον πιο σταρ από τους σταρ. Σωστά; Λάθος. Ο Κιλιάν Εμπαπέ είναι το μεγάλο όνομα της Γαλλίας. Ο 20χρονος επιθετικός μπήκε από νωρίς στα βαθιά και όχι απλά κολυμπάει, αλλά είναι με διαφορά πρώτος. Ο άνθρωπος που διέλυσε την Αργεντινή στους «16», που ζάλισε το Βέλγιο στους «4», που δείχνει ικανός να ηγηθεί των «τρικολόρ» και να τους οδηγήσει σε μεγάλες στιγμές στο μέλλον. Ή και στον τελικό της Κυριακής.

Η έκπληξη
Ο Μπενζαμέν Παβάρ. Όχι μόνο για το καταπληκτικό τέρμα που πέτυχε κόντρα στην Αργεντινή, αλλά για τη συνολική του παρουσία σε αυτή την διοργάνωση. Γρήγορος, μαχητής, καλός στην άμυνα, εξίσου καλός στη δημιουργία, συχνά-πυκνά απειλητικός για την αντίπαλη εστία. Δεν είναι τυχαίο που στα 22 του χρόνια βλέπει τη Μπάγερν Μονάχου και τη Μπορούσια Ντόρτμουντ να «σφάζονται» για χάρη του.

Η πορεία
Επαγγελματική και ουσιαστική. Όχι ότι η Γαλλία δεν ξέρει να προσφέρει θέαμα -ο Εμπαπέ ουκ ολίγες φορές έχει ξεσηκώσει την κερκίδα με τις ενέργειές του- αλλά οι τρικολόρ παίζουν πάνω από όλα για το αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα που τους έχει οδηγήσει έως τον τελικό. Στη φάση των ομίλων έκαναν ότι χρειαζόταν για να προκριθούν ως πρώτοι, ενώ στους νοκ άουτ αγώνες (αν εξαιρέσεις το ντέρμπι με την Αργεντινή) έπαιξαν όσο έπρεπε για να περάσουν χωρίς να κινδυνεύσουν. Αν μη τι άλλο έχουμε μια συγκεντρωμένη ομάδα.

Το δυνατό σημείο
Μα τι άλλο από την μεσαία-επιθετική της γραμμή που ώρες ώρες μοιάζει να μην μπορεί να τη συναγωνιστεί κανείς. Πογκμπά, Γκριεζμάν, Καντέ, Ζιρού, Εμπαπέ έχουν φτιάξει ένα σύνολο που μπορεί να κάνει ζημιά οποιαδήποτε στιγμή, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.

Ο Ουγκό Λορίς με τις επεμβάσεις του έχει καταφέρει να καλύψει τα όποια κενά έχει η άμυνά του. (Φωτογραφία: Fred Lee / Getty Images / Ideal Image)

Το αδύναμο σημείο
Η άμυνά της. Όχι δεν την λες κακή, αλλά σίγουρα είναι ευάλωτη. Καλύτερο παράδειγμα για αυτό είναι το ματς κόντρα στο Βέλγιο, όπου στο πρώτο 20λεπτο θα μπορούσε να είχε δεχθεί 1-2 γκολ. Βέβαια αυτή την αστάθεια έρχεται να την ισορροπήσει ο Ουγκό Λορίς, ο οποίος έχει κάνει μερικές εντυπωσιακές επεμβάσεις στη διοργάνωση και έχει κρατήσει όρθιους τους τρικολόρ όταν χρειάστηκε, δείχνοντας ότι είναι πραγματικός αρχηγός.

Ο προπονητής
Πολλά έχουν ακουστεί για τον Ντιντιέ Ντεσάν στον πάγκο της Γαλλίας, όπως ότι ίσως να μην είναι και ο καλύτερος για αυτή τη θέση ή ότι με έναν άλλο προπονητή η Γαλλία θα είχε καταφέρει πολλά περισσότερα. Ίσως, αλλά ας είμαστε ρεαλιστές: τι περισσότερα; Πριν 2 χρόνια την πήγε στον τελικό του Euro (ναι, έχασε από την Πορτογαλία), φέτος την πήγε στον τελικό του Μουντιάλ. Τι άλλο να κάνει δηλαδή; ΟΚ, μπορεί να πάρει το τρόπαιο. Η ουσία είναι ότι ο Ντεσάν έγινε ο 1ος προπονητής της Γαλλίας που την οδηγεί σε τελικό Euro και Παγκοσμίου Κυπέλλου, όσο και ο 4ος προπονητής όλων των εποχών που πάει σε τελικό Μουντιάλ τόσο ως παίκτης όσο ως προπονητής.

Ο Μόντριτς έχει κάνει σχεδόν ένα αψεγάδιαστο Μουντιάλ έως τώρα. (Φωτογραφία: Fred Lee / Getty Images / Ideal Image)

ΚΡΟΑΤΙΑ

Ο σταρ
Όσο και να θέλουμε να πάμε κόντρα σε αυτό που λένε όλοι, δυστυχώς δεν μπορούμε: ο Λούκα Μόντριτς είναι όχι μόνο ο σταρ, αλλά το μυαλό και η ψυχή αυτής της Κροατίας. Ακούραστος, έχεις την αίσθηση ότι βρίσκεται παντού μέσα στο γήπεδο, κρατάει ζωντανή την ομάδα του όταν νιώθεις ότι δεν έχει άλλες δυνάμεις, σκοράρει όταν του δοθεί η ευκαρία. Αν δεν είχε χάσει και εκείνο το πέναλτι στην παράταση του αγώνα με τη Δανία (που δεν στοίχισε τελικά) θα λέγαμε ότι έχει κάνει την τέλεια διοργάνωση.

Η έκπληξη
Η φετινή Κροατία είναι μια ομάδα με πολλές εκπλήξεις. Όμως αν έπρεπε να επιλέξω κάποια τότε θα έλεγα τον Ντάνιελ Σούμπασιτς. Ένας τερματοφύλακας γνωστός, που παίζει από το 2012 στη Μονακό αλλά που ποτέ δεν άνηκε στην ελίτ, έχει αποδειχθεί σε φύλακα άγγελο των «Vatreni». Τόσο με τα πέναλτι που έπιασε κόντρα στους Δανούς (3 παρακαλώ) και τους Ρώσους (εκεί μόνο 1), όσο και με τις επεμβάσεις του, στα 33 του χρόνια ο Σούμπασιτς ζει την καλύτερη στιγμή της ζωής του.

Ο Ντάνιελ Σούμπασιτς στα 33 του ζει την καλύτερη φάση της ζωής του. (Φωτογραφία: Kevin C. Cox / Getty Images / Ideal Image)

Η πορεία
Δυναμική, εντυπωσιακή, αγχωτική – διαλέγετε και παίρνετε. Το σίγουρο είναι ότι με την Κροατία δεν έχουμε βαρεθεί σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο. Στη φάση των ομίλων δεν ξεκίνησαν απλά καλά, αλλά θέλησαν να κάνουν πάταγο, διαλύοντας με 3-0 την Αργεντινή. Στα νοκ-άουτ ματς άρχισε και το άγχος: τρία ματς, τρεις σερί παρατάσεις, ενώ στις αναμετρήσεις με Δανία και Ρωσία χρειάστηκε να φτάσει στα πέναλτι για να πάρει την πρόκριση. Είπαμε, όταν βλέπουμε Κροατία φέτος ξέρουμε ότι δεν θα βαρεθούμε.

Το δυνατό σημείο
Εντυπωσιακή μεσαία γραμμή, πλουραλισμό στην επίθεση (7 παίκτες έχουν σκοράρει έως τώρα), σκληρή άμυνα, ψυχραιμία στα δύσκολα. Όλα τα παραπάνω θα μπορούσαν να είναι τα δυνατά σημεία της Κροατίας, αλλά έχουμε επιλέξει ένα άλλο: την ακούραστη επιμονή τους. Ο Μόντριτς και η παρέα του έχουν δείξει σε αυτή την διοργάνωση αποφασισμένοι να παλέψουν όλα τα ματς μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Δεν τα παρατάνε ποτέ, κυνηγάνε όλες τις μπάλες, τρέχουν συνεχώς – ακόμα και ο 32χρονος Μάντζουκιτς όταν δείχνει ότι έχει ξεμείνει από ανάσες τελικά κρύβει μια ακόμα για ένα τελευταίο σουτ. Όπως έκανε στην παράταση με την Αγγλία.

Το αδύναμο σημείο
Το χαλαρό ξεκίνημα που κάνει σε όλα τα ματς των νοκ-άουτ. Αν κοιτάξεις λίγο τους αγώνες της κόντρα σε Δανία, Ρωσία και Αγγλία θα δεις ότι υπάρχει ένα κοινό στοιχείο – πέρα από την πρόκριση: η Κροατία έχει δεχθεί σε όλα πρώτη γκολ. Στο 1′ από τους Δανούς, στο 31′ από τους Ρώσους, στο 5′ από τους Άγγλους. Με λίγα λόγια πρέπει να φάει «σφαλιάρα» για να ξυπνήσει. Και στα προηγούμενα παιχνίδια μπορεί να μην το πλήρωσε, αλλά σε έναν τελικό -και ιδιαίτερα απέναντι σε αυτή την γρήγορη Γαλλία- κινδυνεύει να την πληρώσει ακριβά την χαλαρότητα της αρχής.

Μέχρι το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας λίγοι ήξεραν το όνομα του προπονητή της Κροατίας Ζλάτκο Ντάλιτς. (Φωτογραφία: VI Images via Getty Images / Ideal Image)

Ο προπονητής
Μέχρι το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας λίγοι ήξεραν το όνομά του. Μετά την διοργάνωση, το σίγουρο είναι ότι ο Ζλάτκο Ντάλιτς θα είναι ένας από τους πλέον περιζήτητους προπονητές του πλανήτη. Ο άγνωστος σε πολλούς τεχνικός, που τα τελευταία 8 προπονητικά χρόνια τα έχει περάσει σε Σαουδική Αραβία και ΗΑΕ, κατάφερε μέσα σε 10 μήνες -ανέλαβε την Κροατία τον Οκτώβριο του 2017- να δημιουργήσει ένα εντυπωσιακό σύνολο, μαχητικό, οργανωμένο. Δεν ξέρουμε τι έκανε στις προηγούμενες ομάδες τους, αλλά εδώ κατάφερε να ταθισεύσει το φλογερό ταμπεραμέντο των «Vatreni» και να τους κάνει ομάδα με αρχή, μέση και τέλος, δείχνοντας σε όλους ποιος είναι το αφεντικό. Ρωτήστε και τον Νίκολα Κάλινιτς, που πήρε τον δρόμο για το σπίτι του στο ξεκίνημα της διοργάνωσης, επειδή έκανε σταριλίκια.

Διαβάστε ακόμα: Πώς κατάφερε ο Νεϊμάρ να γίνει ο πιο αντιπαθητικός παίκτης του πλανήτη;

TAGS :
γαλλία Κροατία Μουντιάλ 2018 Παγκόσμιο Κύπελλο 2018 τελικός

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook