Η κατάντια του ΣΥΡΙΖΑ: σε λίγο δεν θα γεμίζει ούτε ταξί

Σε ασπρόμαυρο φόντο πια (φωτογραφία: Sooc).

Για καιρό ο Αλέξης Τσίπρας άκουγε από τους πολιτικούς του αντιπάλους, εν είδει πικαρίσματος, ότι ήταν πρόεδρος 15μελούς και όχι κόμματος. Ακόμη κι αν ίσχυε εν μέρει (ναι, στα σχολικά του χρόνια είχε θητεύσει ως τέτοιος), τώρα ο Στέφανος Κασσελάκης δεν θα έχει καν αυτή τη δυνατότητα. Πού να βρεθούν… 15 άτομα στον ΣΥΡΙΖΑ;

Το «δεν γεμίζουν ταξί» δεν είναι ένα απλό σχήμα λόγου, αλλά μια σκληρή πραγματικότητα για ένα κόμμα που διέγραψε στην πολιτική σκηνή μια τρελή πορεία. Και ως γνωστόν: όταν δεν έχεις φρένα, κάποια στιγμή θα βρεις τοίχο ή γκρεμό. Τώρα είναι η στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει όλα τα στεγανά του και οδηγείται στο πουθενά.

Μπορεί ο «πολύς» Λάκης Λαζόπουλος να είπε πως η αποχώρηση Τσακαλώτου μοιάζει με μια σταγόνα που φεύγει από ένα γεμάτο ποτήρι νερό, ωστόσο, ο γνωστός δημοσιολόγος (και ουχί ηθοποιός εδώ και χρόνια) ξεχνάει πως το ποτήρι του ΣΥΡΙΖΑ είναι τρύπιο, με αποτέλεσμα να έχουν φύγει οι περισσότερες σταγόνες.

Η αποχώρηση της «Ομπρέλας» δεν θα είναι η μόνη κι αυτό το γνωρίζουν άπαντες. Το ότι η Αχτσιόγλου μένει επί του παρόντος δεν σημαίνει ότι θα ριζώσει ούτε ότι θα μείνει ανενεργή. Αναμένεται να επιδοθεί σε σκληρό «αντάρτικο», όπως και άλλα στελέχη που δεν συνωθούνται τριγύρω της, αλλά έχουν λόγο μέσα στο κόμμα και δεν βλέπουν με καθόλου καλό μάτι τις αποφάσεις του Κασσελάκη.

Ποιοι θα μείνουν δίπλα στον νέο αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ; Οι λεγόμενοι «προεδρικοί» είναι κυρίως άνθρωποι που επηρεάζονται από τον Πολάκη κι αυτό από μόνο του λέει πολλά. Οι λοιποί, σαν τον Παππά, είναι πολιτικοί της προσκολλήσεως. Είναι τόσο εξουσιομανείς που θα στέκονταν στο πλάι και του… Μητσοτάκη, αρκεί να βρίσκονται κοντά στο κέντρο των αποφάσεων. Μόνο που οι αποφάσεις του Στέφανου Κασσελάκη ελάχιστη δυναμική έχουν πιά.

Αυτή τη στιγμή δημιουργήθηκε ένα τεράστιο κενό στην κεντροαριστερή πτέρυγα του πολιτικού τόξου, την οποία δεν μπορεί να την καλύψει το ΠΑΣΟΚ που δεν έχει πείσει ότι θα γίνει ξανά το… ανδρειωμένο κόμμα του παρελθόντος. Οι νέοι πολιτικοί φορείς που θα προκύψουν από τη διολίσθηση του ΣΥΡΙΖΑ με τίποτα δεν θα καταφέρουν να δελεάσουν τους «ορφανούς» ψηφοφόρους, καθώς πρόκειται εξαρχής για αριστερά γκρουπούσκουλα με ιδεολογικές περιχαρακώσεις και αδυναμία να συνταχθούν με τα σημερινά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας.

Είναι, άραγε, μόνο ευθύνη του Κασσελάκη η τωρινή κατάντια του ΣΥΡΙΖΑ; Η εκκωφαντική σιωπή του Τσίπρα λέει πολλά περισσότερα από αυτά που θέλει να κρύψει. Ο πρώην πρόεδρος του κόμματος, αμέσως μετά το ολέθριο εκλογικό αποτέλεσμα, εμφανίστηκε ωσάν απατημένος σύζυγος που ομνύει μόνο στην εκδίκηση.

O Eυκλείδης Τσακαλώτος μόλις άνοιξε την πόρτα (φωτογραφία: Sooc).

Ο Τσίπρας όχι μόνο άφησε τον ΣΥΡΙΖΑ να παραδέρνει, αλλά άνοιξε το δρόμο ώστε να μπουν στο «σπίτι», ξενομπάτηδες. Ηταν τέτοια η δίψα του κομματικού στελεχικού δυναμικού (αλλά και των οπαδών) να επιστρέψουν στην κυβέρνηση, που δελεάστηκαν από έναν άνθρωπο που ήρθε από το πουθενά, τον έχρισαν Μεσσία, του πρόσφεραν τα πάντα άνευ ανταλλάγματος και τώρα δέχονται τα επίχειρα αυτής της αυτοκτονικής απόφασης.

Ο Κασσελάκης, ολότελα ανέγνωρος από κομματικούς μηχανισμούς, χτυπάει θορυβωδώς το κεφάλι του στον τοίχο πιστεύοντας πως ο τοίχος θα σπάσει. Τελικά. αυτό που θρυμματίζεται είναι το κόμμα του. Ηχηρό παράδοξο: η αξιωματική αντιπολίτευση αυτή τη στιγμή κινδυνεύει να είναι ένα κόμμα με μονοψήφια ποσοστά. Στις Ευρωεκλογές, δε, ενδέχεται να ψάχνει τις ψήφους με το κιάλι.

Οσο και αν στη Νέα Δημοκρατία επιχαίρουν για τη ραγδαία πτώση του βασικού τους αντιπάλου, για όλους εμάς, αυτή η εξέλιξη δεν μπορεί να είναι ευχάριστη. Τούτη τη στιγμή δημιουργείται ένα «μονομπλόκ» που όχι μόνο δεν μπορεί να σπάσει, αλλά δείχνει ικανό να επικυριαρχήσει στα πολιτικά πράγματα για χρόνια.

Άνευ ισχυρού αντιπάλου, όλοι ξέρουμε τι μπορεί να συμβεί σε μια κυβέρνηση. Μα φυσικά να οδηγηθεί σε ακραίες λύσεις χωρίς φόβο και να μην νοιάζεται για τις αβελτηρίες της, καθώς δεν θα έχει κάποιον δυνατό «παίκτη» να την κοντράρει. Αυτή τη στιγμή ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε το ΚΚΕ είναι ισχυροί πόλοι στην αντιπολίτευση. Επομένως, το κενό είναι μεγάλο και δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία της δημοκρατίας.

Οσο για τον ΣΥΡΙΖΑ: ό,τι σπέρνεις, θερίζεις. Ενα κόμμα του 3% εξελίχθηκε σε κόμμα διαμαρτυρίας και λαϊκισμού στα χρόνια των μνημονίων. Στη συνέχεια έγινε η κυβέρνηση της κωλοτούμπας και τελικά έμεινε πίσω όταν οι οικονομικές συνθήκες άλλαξαν και δεν υπήρχε μπροστά μας η δαμόκλειος σπάθη νεών μνημονίων.

Ολα αυτά τα χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ μεταλλάχθηκε. Ήταν αριστερό κόμμα μόνο κατ’ όνομα. Εγινε ομάδα ατόμων που τους ένωνε η εξουσία και όχι η ιδεολογία. Στο τέλος, όταν κι αυτή απομακρύνθηκε οριστικά, βγήκαν στην επιφάνεια όλα τα προσωπικά πάθη με αποτέλεσμα η εσωκομματική μάχη να γίνει επί προσωπικού και όχι επί τη βάσει αρχών και ιδέων. Ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμη κι αν μείνει ως όνομα, έχει χάσει εδώ και καιρό την ουσία του. Δεν υφίσταται πια στα σοβαρά.

Διαβάστε ακόμα: Ήταν κάποτε ένας ΣΥΡΙΖΑ…

TAGS :
Αλέξης Τσίπρας Κασσελάκης Σύριζα

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook