«Δεν περίμενα να κερδίσω. Πήγα στη Σαντορίνη για ένα σκοπό, να δω τον διαγωνισμό, τους κορυφαίους αθλητές και για να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου» μας λέει. Αυτός άλλωστε ήταν ο στόχος του τον περασμένο φθινόπωρο, όταν άφηνε την Ουκρανία, προκειμένου να ταξιδέψει στη Σαντορίνη και να συμμετάσχει το Red Bull Art of Motion. Εκεί όπου θα βρισκόταν αντιμέτωπος με τα μεγαλύτερα ονόματα του freerunning, με ανθρώπους που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία στο άθλημα. Μια ιστορία που πλέον συμπεριλαμβάνει και το όνομα του Alexander Titarenko, καθώς η τεχνική και οι φιγούρες του όχι απλά εντυπωσίασαν κόσμο και κριτές, αλλά του χάρισαν την πρώτη θέση.
Γεννήθηκε πριν από 23 χρόνια στη Μαριούπολη της Ουκρανίας, μια μικρή πόλη 500.000 κατοίκων, όπου οι λέξεις parkour και freerunning είναι σχεδόν άγνωστες, ενώ οι υποδομές για να προπονηθείς, ανύπαρκτες. Όπως και οι υπόλοιποι συνομήλικοί του, έτσι και αυτός, ασχολήθηκε αρχικά με το ποδόσφαιρο, όμως η ελευθερία του freerunning ήταν αυτή που τον γοήτευε.
Χωρίς υποδομές και ειδικές αίθουσες, ο Alexander ξεκίνησε τις προπονήσεις στους δρόμους και τα πάρκα της πόλης του, ενώ έψαχνε για την έμπνευση μέσα από τα βίντεο που ανέβαζαν στο YouTube επιτυχημένοι αθλητές. Κι όταν χρειάστηκε να κάνει το κάτι παραπάνω, δεν δίστασε: με το που τελείωσε το σχολείο γίνεται μέλος μιας ομάδας τσίρκου, προκειμένου να συνδυάσει το βιοποριστικό κομμάτι με τις προπονήσεις.
Ωστόσο το όνειρό του ήταν η συμμετοχή στο Red Bull Art of Motion, εκεί που θα είχε τη δυνατότητα να έρθει αντιμέτωπος με τους καλύτερους αθλητές. «Κάνω προπονήσεις εδώ και πολύ καιρό αλλά δεν ήμουν ποτέ ο δημοφιλής αθλητής και κανείς δεν μου έδινε ιδιαίτερη σημασία» λέει ο Titarenko και συμπληρώνει: «Γνώριζα ότι κάποια στοιχεία μου έφταναν το επίπεδο παγκόσμιων πρωταθλητών αλλά δεν είχα τεχνογνωσία επομένως δεν περίμενα ότι θα κερδίσω».
Η πρώτη του κίνηση είναι να δηλώσει συμμετοχή στο Red Bull Art of Motion μέσω του Online Qualifier, αλλά το video του δεν προκρίνεται και έτσι χάνει το εισιτήριο για τον τελικό στη Σαντορίνη. Άλλοι στη θέση του ίσως να τα είχαν παρατήσει, αλλά όχι και αυτός. Τότε είναι που παίρνει τη μεγάλη απόφαση και ταξιδεύει στη Σαντορίνη, ώστε να διεκδικήσει την πρόκρισή του μέσω του Onsite Qualifier. Τι κι αν ήξερε ελάχιστα Αγγλικά και δεν είχε πολλά λεφτά στην άκρη; Με τη πρώτη του κιόλας εμφάνιση εντυπωσιάζει τους κριτές και την κοινότητα του freerunning, κάνοντας τους πάντες να μιλάνε για τις εκρηκτικές φιγούρες του και του δίνουν το παρατσούκλι «blue shorts» – εξαιτίας του μπλε σορτς που φορούσε στους αγώνες.
«Δικαιώθηκα 100% για τις αποφάσεις μου σε όλα τα επίπεδα» μας λέει σε μια σύντομη συνομιλία που έχουμε μαζί του, όπου μας μιλάει για τα όσα έζησε. «Το Red Bull Art of Motion είναι ένα εξαιρετικό event, από τη στιγμή που πραγματοποιείται σε μια μαγευτική τοποθεσία. Η Σαντορίνη είναι ένα εξαιρετικά αυθεντικό νησί. Ο διαγωνισμός πραγματοποιείται πάνω στις στέγες των κτιρίων. Προσωπικά, απόλαυσα τη θερμή φιλοξενία και τη φιλική προσέγγιση της Red Bull. Ελπίζω να επιστρέψω σε αυτό το event ξανά ως συμμετέχων».
Όμως δεν ήταν μόνο η νίκη που τον ενθουσίασε, αλλά όλα όσα έμαθε από αυτή του την προσπάθεια. «Η εμπειρία μου δίδαξε ότι μπορείς και πρέπει να πιστεύεις στον εαυτό σου. Δεν πίστευα ότι θα περνούσα καν στον τελικό αλλά έκανα λάθος και εν τέλει κέρδισα την πρώτη θέση».
Βέβαια η νίκη του στη Σαντορίνη δεν σημαίνει και το τέλος των ονείρων του. «Θέλω να ταξιδέψω όσο το δυνατόν πιο πολύ, να δοκιμάσω όλες τις πτυχές του parkour και του freerunnning, να βελτιωθώ, να αναπτύξω τα ταλέντα μου και να γίνω πιο δυνατός» λέει. Και για να το πετύχει αυτό, δεν παρεκκλίνει από το πρόγραμμά του: «η εβδομάδα μου περιλαμβάνει 5-6 προπονήσεις, που διαρκούν από 2 έως 4 ώρες».
Άλλωστε για εκείνον η προπόνηση είναι «το Α και το Ω» της επιτυχίας. «Δεν υπάρχει κάποιο μυστικό. Απλά πρέπει να προπονείσαι σκληρά και να έχεις υπομονή, να μαθαίνεις, να ξεπερνάς τους φόβους σου, να ανεβαίνεις επίπεδα και να προχωράς» τονίζει και συμπληρώνει: «Νομίζω ότι το ταλέντο είναι πολύ σημαντικό αλλά ακόμα πιο σημαντικό είναι το τι κάνεις με το ταλέντο σου. Χωρίς επιμονή και καθημερινή προπόνηση, το ταλέντο δεν μπορεί να εξελιχθεί στο έπακρο».
Διαβάστε ακόμα: «Kαι ο Ομπάμα είχε ένα 24ωρο όπως εμείς, όμως έβρισκε κάθε μέρα χρόνο να γυμνάζεται!»