Με λίγη υπομονή και επιμονή όλοι μας κάποια στιγμή καταφέραμε να βγάλουμε ένα φλιτζάνι τέλειου espresso. Ένα φλιτζάνι με χοντρό, παχύ καϊμάκι, ηδονιστικό άρωμα και γλυκιά γεύση με μακρύ τελείωμα.
Όμως νέα δόση στο γκρουπ και η καταστροφή ξαναχτυπά. Χορτίλα που θυμίζει αγγλοσαξονικό γήπεδο κροκέ, φαρμακερή πίκρα που δεν θα την άντεχε ούτε και ο Σωκράτης, καϊμάκι με κρατήρες μεγαλύτερους και από αυτούς της σελήνης.
Αν η ποιότητα στον καφέ είναι μια φορά δύσκολη, η σταθερότητα στην ποιότητα είναι πολλές φορές δυσκολότερη. Και επειδή φωτοτυπικά για espresso δυστυχώς δεν έχουν ανακαλυφθεί ακόμα, μόνο η εφαρμογή των παρακάτω μπορεί να σας διασφαλίσει ότι ο τέλειος espresso δεν θα παραμείνει μια μακρινή ανάμνηση.
1. Αλέστε τον καφέ σας την τελευταία στιγμή πριν τον πιείτε. Η ταχύτητα οξείδωσης είναι μεγαλύτερη και από αυτή της ταχύτητας του φωτός, οπότε λίγες ώρες –πόσο μάλλον ημέρες– είναι αρκετές για να κάνουν τον καφέ σας πιο «τελειωμένο» και από Μοσχοφίλερο του 1992.
2. Χρησιμοποιήστε κόκκους που να έχουν καβουρντιστεί εντός 30 ημερών. Η οξείδωση, δυστυχώς, λαμβάνει χώρα και πριν το κόψιμο, βέβαια με πιο αργούς ρυθμούς. Για τον λόγο αυτόν φροντίστε να αγοράζετε μικρές ποσότητες σε τακτά διαστήματα. Α, και πίνετε πολλά φλιτζάνια ώστε ο καφές να μην προλαβαίνει να μπαγιατέψει!
3. Προτιμήστε μια ζυγαριά από το κουταλάκι-δοσομετρητή ή… από την πορεία του Ερμή σε σχέση με τον Άρη για να υπολογίσετε την ποσότητα του καφέ στο γκρουπ. Εκτός των παραπάνω, αυτό είναι το σημαντικότερο βήμα για σταθερούς καφέδες. Επειδή το Αλτσχάϊμερ θερίζει στις μέρες μας, καταγράψτε την σκάλα του κοψίματος και τον αριθμό των γραμμαρίων για μελλοντική χρήση.
4. Επενδύστε σε ένα καλό, βαρύ πατητήρι, κατάλληλο για τη διάμετρο του τρυπητού σας. Ένα ομοιόμορφο, συμπαγές πάτημα θα επιτρέψει στο νερό να βρίσκει πάντα την ίδια αντίσταση κατά το πέρασμά του από τον καφέ, επιτρέποντας το ένα τέλειο φλιτζάνι να διαδέχεται το άλλο.
5. Αν είναι δυνατόν τοποθετήστε τη ζυγαριά σας κάτω από το φλιτζάνι την ώρα που ο καφές τρέχει από τη μηχανή και ζυγίζετε την ποσότητα του τελικού προϊόντος ανάλογα με τα γούστα σας. Ακόμα και μηχανές που έχουν ρύθμιση δόσης δεν μπορούν να επιτύχουν την ακρίβεια του ζυγίσματος. Εναλλακτικά χρησιμοποιήστε κάποιο φλιτζάνι με σχέδιο ή γράμματα στο εσωτερικό του και υπολογίστε τη συνολική ποσότητα που επιθυμείτε με βάση αυτά.
6. Φέρτε τη μηχανή σας στη σωστή θερμοκρασία. Ναι, ο εσωτερικός θερμοστάτης θεωρητικά το έχει κάνει για σας, όμως σε μια οικιακή μηχανή το εύρος ενεργοποίησής του μπορεί να ξεπερνάει ακόμα και τους 10 βαθμούς. Κάτι δηλαδή σαν να τηγανίζετε το φαγητό σας με το μάτι της κουζίνας μια στο 3 και μια στο 1 ½ ! Ξεγελάστε λοιπόν τον θερμοστάτη, επιτρέποντας στο νερό να τρέξει από το στόμιο (μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε για να ζεστάνετε το φλιτζάνι) μέχρι το λαμπάκι του θερμοστάτη να ενεργοποιηθεί. Περιμένετε να σβήσει και μετά από 10 περίπου δευτερόλεπτα πατήστε το κουμπί για την παρασκευή.
7. Μετά από κάθε καφέ καθαρίστε καλά το γκρουπ και το τρυπητό, χρησιμοποιώντας μια οδοντόβουρτσα ή το ειδικό βουρτσάκι για να «περάσετε» τις τρύπες. Βεβαιωθείτε ότι όλες είναι ανοιχτές κοιτώντας το τρυπητό στο φως. Επιμείνετε στις βουλωμένες, ποτέ όμως μην χρησιμοποιήσετε καρφίτσα. Τζιζζζζ!
8. Καθαρίστε, επίσης, τη μηχανή, αφήνοντας λίγο νερό να τρέξει σε ένα ρηχό σκαφάκι, χωρίς να τοποθετήσετε στη μηχανή το γκρουπ. Θα εκπλαγείτε από το χρώμα του, που θα θυμίζει νερόλακκο στο Σερενγκέτι! Αυτά τα υπολείμματα του προηγούμενου καφέ θα κατέστρεφαν τον επόμενο. Σκουπίστε με λίγο χαρτί κουζίνας, προσέχοντας να μην καίτε.
9. Κάθε τέσσερις εβδομάδες (κάθε δυο, αν φτιάχνετε πολλούς καφέδες) καθαρίζετε τη μηχανή και το γκρουπ με τα ειδικά καθαριστικά. Τα έλαια μπορεί να είναι υπεύθυνα για την πανδαισία των γεύσεων ενός καφέ, η λιπαρότητα ωστόσο που αφήνουν είναι περισσότερη και από αυτή μιας άδειας πασχαλιάτικης γάστρας.
Όλα τα παραπάνω –με εξαίρεση, βέβαια, αυτά που αφορούν τη μηχανή– μπορούν να εφαρμοστούν και κατά την παρασκευή του καφέ φίλτρου, επιτρέποντάς σας να απολαύσετε και σε αυτή την περίπτωση ένα τέλειο φλιτζάνι.