Ο εντομολόγος Έντουαρντ Γουίλσον πρέσβευε ότι η επιστήμη του, η «κοινωνιοβιολογία», είναι η μόνη ικανή να καθοδηγήσει την εξέλιξη της ανθρωπότητας.
Επιστήμη και εξουσία
Το κυριότερο είναι ότι η Επιστήμη, σύμφωνα με την περίφημη ρήση του Βάκωνα, πάει χέρι-χέρι με την εξουσία. Και πίσω απ’ αυτήν τη συμμαχία, ανιχνεύονται οι αρχαίες έμμονες ιδέες των μάγων, η παλιά επιθυμία να βρεθούν τα μυστικά της κυριαρχίας. Ακόμα και σήμερα, ο επιστήμονας, ανακαλύπτοντας και ελέγχοντας ορισμένους θεμελιώδεις μηχανισμούς, νιώθει το πάθος για την εξουσία να ξυπνά μέσα του.
Έτσι, το 1975, ο Αμερικανός εντομολόγος Edward Wilson, καθηγητής τότε στο Χάρβαρντ, ανέπτυξε μια πολύ εντυπωσιακή θεωρία. Υποτίθεται ότι εξηγούσε όλες τις συμπεριφορές όλων των έμβιων όντων, από το μυρμήγκι ως τον άνθρωπο, περνώντας από τον κάστορα, τον σπίνο και τον πίθηκο. Η βασική ιδέα αυτού του μεγάλου «επιστημονικού» οικοδομήματος είναι ότι τα γονίδια είναι εγωιστές: χρησιμοποιούν τα έμβια όντα για να διαδοθούν όσο πιο αποτελεσματικά γίνεται, ενώ τα ίδια τα άτομα δεν αντιπροσωπεύουν τίποτα το σημαντικό.
Κατ’ αυτόν, η επιστήμη του, η «κοινωνιοβιολογία», είναι η μόνη ικανή να καθοδηγήσει την εξέλιξη της ανθρωπότητας. Οφείλει, λοιπόν, να υποκαταστήσει την ιστορία, την κοινωνιολογία, την οικονομία, τις πολιτικές επιστήμες και τη θρησκεία. Τουλάχιστον στους επιστήμονες που ανέφερα η φιλοδοξία να αποκαλύψουν την Αλήθεια καταλήγει απλώς σε αφηρημένες θεωρητικές εκδηλώσεις. Με τον Γουίλσον και τους διαδόχους του (με κυριότερο τον Richard Dawkins, «Το εγωιστικό γονίδιο», α έκδοση Τροχαλία, 1988) και τα σχέδιά τους για βιοκρατία περνάμε σε άλλο επίπεδο.
Ο διάδοχος Ρίτσαρντ Ντόκινς, στο βιβλίο του “Το εγωιστικό γονίδιο”, υποστηρίζει ανοιχτά μια ολοκληρωτική βιοκρατία.
Τέλος στον απλό ιδεαλισμό. Γιατί υπάρχουν κάποιοι επιστήμονες, με σημεία αναφοράς μόνο τα «δεδομένα» της επιστήμης τους, που δηλώνουν ότι έχουν το δικαίωμα να προσανατολίσουν κατά συγκεκριμένο τρόπο την ηθική και κοινωνική εξέλιξη των ανθρώπων. Δεν μιλάμε απλώς για θρησκευτικότητα, αλλά για θεωρητικό και πρακτικό ολοκληρωτισμό.
Εδώ βρίσκεται ο κίνδυνος: διατρανώνοντας ότι θα κατακτηθεί η ύστατη γνώση της πραγματικότητας, καταλήγουμε να πείσουμε πραγματικά τον εαυτό μας ότι την κατέχουμε ήδη. Και ότι είναι αρμοδιότητά μας να την επιβάλουμε στους άλλους.
Κάθε ερευνητής είναι δυνάμει Προμηθέας και Ηρόστρατος ταυτόχρονα. Βαδίζει συνοδεία ειδικών και τεχνοκρατών παντός τύπου και ανταλλάσσει διαρκώς υπηρεσίες με τις βιομηχανίες, τους πολιτικούς και τους στρατιωτικούς. Το στοιχείο του ιερού έχει ως αποτέλεσμα να νομιμοποιεί την εξουσία των ειδικών και να παρέχει έναν ορίζοντα απολυτοτήτων σε μια ολόκληρη σειρά ιεραρχιών και κοινωνικών πρακτικών.
Όπως έλεγε ο Auguste Comte, υπάρχει η κοσμική εξουσία και η πνευματική εξουσία. Το κακό με τον Μολώχ της Επιστήμης είναι ότι έχει και τα δύο πρόσωπα του Ιανού.
//Με αφορμή την αυτοβιογραφία “Πατέρας και Γιος” του Γκος Έντμουντ που μόλις κυκλοφόρησε από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.
Διαβάστε ακόμα: Body building – H τελευταία ουτοπία.
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
