Ένα χρόνο από την τραγωδία στο Μάτι: γίναμε, άραγε, σοφότεροι;

Νισάφι πλέον με τις αγαθές προθέσεις ενός εκάστου. Έπειτα από κάθε τραγωδία οφείλει η Πολιτεία να προσφέρει απτό έργο (Nick Paleologos / SOOC).

Δικαιούται η επίσημη Πολιτεία να θρηνεί; Ναι, αν δεν περιορίζεται στο ρόλο της κλαίουσας Μαγδαληνής. Ουδείς επιθυμεί να βλέπει το συντεταγμένο στην ασυνταξία ενός αδόκιμου πένθους που ούτε λύσεις δίνει, ούτε ελπίδα προσφέρει. Ένα χρόνο από την τραγωδία στο Μάτι η απελθούσα κυβέρνηση δεν μπορεί να λέει πως έκλαψε πολύ ή λίγο για τα 102 θύματα και τις οικογένειές της. Δεν είναι αυτός ο ρόλος της.

Προφανώς και χρειάζεται η δημόσια συμπόνοια. Προφανώς και οφείλουμε να σιωπήσουμε μπρος στο εθνικό δράμα, αλλά η κυβέρνηση (η κάθε κυβέρνηση) οφείλει να δει την μεγάλη εικόνα και, ναι, σιωπηρώς να πράξει τα δέοντα. Συνέβη κάτι τέτοιο; Κατηγορηματικά όχι.

Το Μάτι δεν είναι αποτέλεσμα μόνο της αρνητικής τυχαιότητας, των κλιματικών αλλαγών και της δραστικής παρέμβασης του ανθρώπου στο περιβάλλον. Ούτε και είναι ευθύνη μόνο της κυβέρνησης Τσίπρα. Είναι αποτέλεσμα χρόνιων παθογενειών όλων των ελληνικών κυβερνήσεων που επέτρεψαν -αν δεν υποβοήθησαν- στην παράνομη και άναρχη δόμηση όλης της Ελλάδας. Φευ, τώρα έχουμε το Μάτι αλλά το ξέρουμε πολύ καλά πως υπάρχουν και άλλες περιοχές που από τύχη δεν έχουν υποστεί παρόμοιες συνέπειες.

Οι ευθύνες της προηγούμενης κυβέρνησης εστιάζονται στον τρόπο που διαχειρίστηκε την κρίση εκείνες τις δραματικές ώρες (με ασύγγνωστη ολιγωρία και με σηκωμένους τους ώμους), αλλά και στα πεπραγμένα της τις επόμενες 365 ημέρες έτσι ώστε να ανασχέσει την άσχημη κατάσταση. Ας δεχθούμε πως ο κρατικός μηχανισμός είναι ένα σκέτο μπάχαλο (ευθύνη πολλών). Ας δεχθούμε πως οι θεομηνίες και η δύναμη της φύσης υπερβαίνει τον άνθρωπο.

Η επόμενη ημέρα, όμως, όσο δύσκολη κι αν είναι, όσο θρήνο και πόνο αν κουβαλάει, υπάρχει τρόπος να γίνει κάπως πιο αισιόδοξη. Αρκεί το οργανωμένο κράτος να σταθεί πραγματικός αρωγός στους πληγέντες. Όχι στα λόγια και τις θρηνητικές κορώνες, αλλά στα έργα. Το μεγαλύτερο «συγγνώμη», το πλέον έμπρακτο, που θα μπορούσε να δώσει η κυβέρνηση Τσίπρα θα ήταν να τρέξει άμεσα όλες εκείνα τα σχέδια που θα έκαναν το Μάτι ξανά μια κανονική περιοχή της Ελλάδας.

Τι από όλα αυτά έχουν γίνει; Ελάχιστα. Πόσες αποζημιώσεις έχουν δοθεί; Πόσοι πολυτραυματίες αισθάνονται ότι βρίσκονται πλέον στις αγκάλες των Αρχών; Τι έχει γίνει με τα μισοκατεστραμμένα σπίτια και τις αποζημιώσεις; Υπάρχει η δυνατότητα ανοικοδόμησης και κάτω από ποιους όρους; Ενεπλάκησαν σε ένα γόνιμο και ευκρινές σχέδιο όλοι οι αρμόδιοι φορείς (κρατικοί και μη) έτσι ώστε να εξαλειφθούν τα καμένα του πρόσφατου παρελθόντος;

Δεν λέω, είναι καλά τα πρωτογενή πλεονάσματα και η απομείωση του χρέους. Όμως, μια κυβέρνηση δεν την εκλέγεις με έναν μόνο στόχο. Η ζωή δεν είναι μονοδιάστατη. Aυτό που δεν κατάλαβε ποτέ ο Αλέξης Τσίπρας είναι ότι μέσα στην μεγάλη εικόνα υπάρχουν εκατομμύρια μικρές. Πριν φτάσεις στο μεγάλο επίτευγμα οφείλεις να έχεις εκπληρώσει τα μικρά στο ακέραιο. Αν όχι, τότε θα φτάσεις στο μεγάλο τέρμα μόνος, ουδείς θα σε έχει ακολουθήσει. Θα έχει μείνει καταμεσής του δρόμου ξέπνοος. Όπως και συνέβη.

Από την άλλη, κι εμείς οι πολίτες οφείλουμε πλέον να μην βλέπουμε μόνο τα του οίκου μας θεωρώντας πως είμαστε άμοιροι ευθυνών. Το μεγάλο -μικροαστικό- όνειρο του εξοχικού παντί τρόπω, στις μέρες μας πρέπει να αποκτήσει τη σωστή του διάσταση. Ας το σκεφτούν καλά αυτό οι επόμενοι που θα αποπειραθούν να παρανομήσουν, να μπαζώσουν κάποιο ρέμα, να κλείσουν αιγιαλό, να οικοδομήσουν μέσα σε δάσος. Αν το κάνουν θα πρέπει να ξέρουν πως αργά ή γρήγορα θα τους περιμένει η ύβρις. Μπορεί να νομίζουν πως θα της ξεφύγουν, αλλά δεν ισχύει. Ουδείς μπορεί να τα βάλει με τη φύση και να θεωρεί πως θα τη νικήσει κατά κράτος.

Γίναμε, λοιπόν, σοφότεροι; Δεν ξέρω πραγματικά. Πολλές φορές όταν περάσει η επήρεια του σοκ, ο άνθρωπος επιστρέφει στον προηγούμενο βίο του σαν να μην άλλαξε τίποτα. Τη Δευτέρα ο Κυριάκος Μητσοράκης εξήγγειλε συγκεκριμένα μέτρα για το Μάτι και τις λοιπές πληγείσες περιοχές. Θα κριθεί γι’ αυτά. Θα πρέπει του χρόνου τέτοια μέρα να έχουν γίνει τα περισσότερα κι άλλα που χρειάζονται χρόνο περαίωσης να έχουν μπει σε έναν δρόμο. Αν όχι, τότε θα αποδειχθεί πως ούτε κι αυτός έγινε σοφότερος.

Τα πάντα πρέπει να κρίνονται από το αποτέλεσμα που φέρνουν. Νισάφι πλέον με τις αγαθές προθέσεις ενός εκάστου.

Διαβάστε ακόμα: Δίκη Χρυσής Αυγής, είναι μια «απλή» οργάνωση βουτηγμένη στο αίμα.

TAGS :
Αλέξης Τσίπρας Κυριάκος μητσοτάκης Μάτι τραγωδία

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook