«Έτσι γ@μιούνται οι γυναίκες»

Εμείς αγαπάμε αληθινά το σώμα μας -τουλάχιστον την στιγμή του οργασμού. (Εικονογράφηση: Milo Manara).

Η ατάκα «έτσι σας γαμάμε», με καταγωγή από τον οπαδισμό και, συνήθως, την ποδοσφαιροφιλία ή ποδοσφαιρολαγνεία των αρσενικών με στοιχειώνει από τα σχολικά μου χρόνια. Βρε Φάνη μου, βρε Ανδρέα και Θοδωρή, εσείς ήσαστε αμούστακα, τρυφερούδια -ούτε το πουλί σας δεν παίζατε ακόμα. Κι όμως, «γαμούσατε»…

Μην μου πείτε ότι δεν είναι κακό σπυρί της πατριαρχίας τώρα αυτό: «σε γαμώ», άρα σε νικάω, σου επιβάλλομαι, είμαι δυνατότερος. Στην ονειρεμένη μου κοινωνία, που θα ανθίσει κάποια μέρα, γιατί ήδη οι σπόροι οι καλοί μαζεύονται πολλοί, το «σε γαμώ» θα σημαίνει «με νικάς» ή «σε γιασεμί» (σ.σ: από την «Αντίστροφη Αφιέρωση» της Μάτσης Χατζηλαζάρου) ή «ευτυχώ» ή «τον θάνατο μαζί περιφρονούμε». Τέτοια πράγματα. Ποιητικά.

Στο εδώ και τώρα σύμπαν, το τραχύ, το δύσβατο, το μπερδεμένο και πλανημένο με την Αγία Καύλα να αιμορραγεί εμπρός στις συμφορές που μας έρχονται και εμπρός στις συμφορές που μόνες και μόνοι μας εγκαθιστούμε στις ζωές και τα μυαλά μας, είναι ώρα να μιλήσουμε οι γυναίκες για το πώς γαμιόμαστε. Μάλιστα.

«Γαμιόμαστε», ρήμα σε φωνή παθητική, που θα πει των παθών. Αλλά μην τσακωθούμε για την γραμματική -αν και σοφή, τις περισσότερες φορές. Ξέρω, είστε κι εσείς οι Υπέροχες που λέτε «γαμάμε» κι ας έχετε μουνί. Υπέροχη άρση της κυριολεξίας που επιβάλλει το σώμα-επιλέγω και αυτό να το δω ως επαναστατική φράση κι όχι ως μίζερο δυνάμει αντίβαρο της ενεργητικής φύσης των αντρών.

Εγώ πάντως αρνούμαι να πω «γαμώ» έναν άντρα. Κι όταν εκείνοι μου λένε «γάμα με, μωρό μου» ή «πήδα με», αμέσως τους διορθώνω. «Εσύ με γαμάς, μωρό μου», λέω, σαν σπαστικιά δούλα της Ιδέας μου για τον ετεροφυλόφιλο έρωτα, από το θηλυκό μου, cis straight μετερίζι.

Ε, πώς γαμιούνται οι γυναίκες, τελικά; Με χίλιους τρόπους. Μόνες τους, κατ’ αρχήν. Στην πάμπλουτη χώρα της φαντασίας τους, στην οποία έχουν περίοπτη θέση τα πιο παράδοξα αντικείμενα, οι πιο αλλόκοτες σκιές, τα πιο απρόβλεπτα συμβάντα. Να μας κοιτάζει κανείς ενώ αυνανιζόμαστε. Να τριβόμαστε πάνω στις εφηβικές μας μπαλαρίνες. Να μας μπουκώνει το στόμα εκείνος ο απαίσιος διευθυντής μας. Να μας γλείφει τον κώλο η μουνάρα η συνάδελφός μας, ενώ εμείς καβαλάμε τον άντρα μας, τον έρωτά μας. Να μας σώζει ένας πυροσβέστης από μια βουτιά στο κενό κι ύστερα να του λέμε ευχαριστώ δίνοντάς του τα βυζιά στο στόμα. Να κολυμπάμε γυμνές στην θάλασσα και δεκάδες άντρες να έχουν στύση στην ακτή για χάρη της λευκής μας πλάτης.

Γαμιόμαστε μόνες μας ανηλεώς. Χωρίς καν να αυνανιστούμε. Είμαστε όλες λεσβίες. Είμαστε οι πρώτες μας ερωμένες. Οι άντρες χρησιμοποιείτε τα χέρια σας σε σχήμα οπής, εμείς τα χρησιμοποιούμε σε όλα τα σχήματα ή δεν τα χρησιμοποιούμε ή παίζουμε με sex toys που δεν έχουν καν το σχήμα φαλλού. Αγαπάμε το σώμα μας-τουλάχιστον την στιγμή του οργασμού, το αγαπάμε. Τρέμουν τα πόδια μας στην καρέκλα ή στη λεκάνη του μπάνιου μετά το χύσιμο. Σκουπιζόμαστε προσεκτικά. Κοιταζόμαστε στον καθρέφτη. Βγαίνουμε έξω στον κόσμο, στην κοινωνία, με χίλια άχθη στους ώμους μας.

Μήπως όχι αρκετά σέξι; Ή ούτε καν όμορφες; Μήπως μεγαλώσαμε; Θέλουμε το βλέμμα των αντρών -εκείνων που μας αρέσουν εμάς όμως. Άδικο, αλλά πραγματικό. Θέλουμε σεβασμό από τους άντρες. Δεν είναι όλοι οι άντρες γαμιάδες μας. Από τους γαμιάδες μας θέλουμε πάθος, να μας υπηρετούν σεξουαλικά, άλλοτε να μας υποτάσσουν, να συζητούν μαζί μας τις φαντασιώσεις μας, να μας εκπλήσσουν.

Αριστερά: Αμαζόνες στο σεξ. Δεξιά: Τί μπορεί να σκέφτεται μια γυναίκα που ποθεί; (Εικονογράφηση: Milo Manara).

Γαμιόμαστε με τον πρώτο μας άντρα φοβισμένες. Ακόμα κι εμείς οι τυχερές, οι άγουρα ερωτευμένες κάπου στα 16 ή στα 19. «Πώς θα μπει αυτό το πράγμα μέσα; Εκεί μέσα, δεν ξέρω τι έχει. Πονάει. Έχει κάτι που πονάει.» Οι συζητήσεις μας, οι πρόβες μας για την καλύτερη πίπα με μπανάνες και αγγούρια στην κουζίνα μιας από τις μανάδες μας.

Ο φόβος για τα αγόρια, για τον πούτσο τους, για το άγνωστο. Κάτι μας κάνει να το θέλουμε. Παρατηρούμε την υγρασία μας, θυμόμαστε πώς το κάνουμε μόνες στο σπίτι, κλείνουμε τα μάτια, πεθαίνουμε στον πόνο. Θέλουμε την στάση που μας βολεύει, για τις πρώτες μας φορές. Διαφορετική για την καθεμιά μας. Δεν μπορούμε να χύσουμε εύκολα στις πρώτες μας φορές. Το κάνουμε πριν μπείτε μέσα μας. Κι ίσως αφού βγείτε.

Αγαπάμε το σπέρμα σας, μας μαγεύει, μας παραξενεύει. Όταν το πρωτογευόμαστε, στυφό, πικρό, απρόσμενη κι η επίγευσή του. Μετά, γινόμαστε πιο έμπειρες. Συνήθως, δεν μένουμε με τον πρώτο εκείνο άντρα. Εκείνος ο πρώτος άντρας μπορεί να ήταν ένα λυκειόπαιδο από άλλο σχολείο ή ένας φίλος του μεγάλου μας εξάδελφου. Με αρκετή διαφορά ηλικίας. Ή ένας άγαρμπος συνομίληκός μας τον οποίο ξεπερνάμε όχι με τρομερή δυσκολία μεγαλώνοντας. Γινόμαστε είκοσι, σπουδάζουμε, δουλεύουμε.

Γνωρίζουμε τους άντρες. Τους μεγαλύτερους, τους καθηγητές, τους πλούσιους πελάτες που σερβίρουμε οι ίδιες στο μαγαζί, τους γκόμενους των φίλων μας. Κάνουμε συνδέσεις με τύπους που μας καψούρεψαν από ταινίες και σειρές. Ανακαλύπτουμε τα ειδικά μας γούστα -βασισμένα, συνήθως, σε ένα άναρχο συμπίλημα της εικόνας των πρώτων μας ανδρών, ή των ανδρών που μας φλερτάρουν και μας προσεγγίζουν.

Ανακαλύπτουμε αγχωμένες το σεξ και τον έρωτα. Δεν είναι απλά ένα άνοιγμα ποδιών. Μας αγχώνει αν θα έχουμε οργασμό. Μας αγχώνει αν θα μας φερθούν σαν πορνοστάρ -εμείς δεν γαμιόμαστε σαν πορνοστάρ. Θέλουμε τον χρόνο μας. Δεν μας είναι όλα άνετα. Μας τεντώνετε τα πόδια στο γλειφομούνι: κάποιες τα προτιμούμε σφιχτά, να κρατάμε τον έλεγχο, μη μας πονέσετε. Μας καρφώνετε το κεφάλι να σας τον πάρουμε όλον στο στόμα, πνιγόμαστε, ντρεπόμαστε μην μας πείτε αδαείς.

Αλλά, αν σας τον πάρουμε όλον μονομιάς εμείς, έχουμε την έγνοια μην αναρωτηθείτε από πού τα μάθαμε κι αν μετά θα μας θέλετε για «κάτι σοβαρό». Ω, ελάτε, μην το αρνείστε. Όταν γαμιόμαστε και το ευχαριστιόμαστε, είμαστε ευτυχισμένες.

Όταν μπορέσουμε να αφεθούμε ελεύθερες, να γίνουμε μαινάδες πάνω στο στέρνο σας, να σας φιλήσουμε στα αφίλητα σημεία σας (ανάμεσα στους μηρούς σας, στους αστραγάλους στον αγκώνα, στα φρύδια σας, όπου ξεχνούν οι πολλές να σας φιλούν), να σας μιλήσουμε σαν παλιές πουτάνες, να σας ικετέψουμε να μας πονέσετε ή να σταματήσετε να μας πονάτε, να σας παραγγείλουμε το σπέρμα σας σε όποιο σημείο του κορμιού μας επιθυμούμε, να σας αναγγείλουμε πανηγυρικά, μεγαλόφωνα τον επερχόμενο οργασμό σας και να δούμε ένα αμυδρό χαμόγελο ή μια λάμψη στο βλέμμα σας. Ω, ναι. Ευτυχισμένες.

Μετά μένουμε δίπλα σας, πάνω σας. Σηκώνεστε να πάτε στο μπάνιο ή σηκωνόμαστε εμείς. Είμαστε όμορφες, αναμαλλιασμένες, καυτές. Θέλουμε κι άλλο, εσείς θέλετε χρόνο ή κοιμάστε ήδη. Τότε, ξαναγαμιόμαστε μόνες μας. Αναπαράγουμε ό, τι συνέβη με εσάς στο κεφάλι μας. Παίζουμε μια γρήγορη μαλακία δίπλα σας, καμιά φορά σας ανάβουμε, μας ζηλεύετε λιγάκι για την ασίγαστη δυνατότητά μας να γαμιόμαστε όλη μέρα, όλη νύχτα. Η δική μας στύση δεν ακουμπά στη σάρκα, δεν έχει όρια. Οι καλύτεροι εραστές από εσάς μας κάνουν να τσούζουμε, να μην αντέχουμε άλλο. Τι πληρότητα κι αυτή.

Ναι, τα κορίτσια είναι wonder women. Στο σεξ και όχι μόνο. (Εικονογράφηση: Milo Manara).

Το γαμήσι μας με έναν εραστή της μιας βραδιάς: φευγαλέο, αυθάδικο, καμιά φορά είμαστε στα τέσσερα κι ήδη μας βλέπουμε σε λίγες ώρες πώς θα τα λέμε στο κινητό στην κολλητή μας, με κάθε λεπτομέρεια.

Το γαμήσι μας με τον έρωτα της ζωής μας, τον έρωτα της ζωής μας ανά περίοδο της ζωής μας: οριακό, κινηματογραφικό (κι ας μην είναι έτσι στην πραγματικότητα), ασύγκριτο. Μια ερωτευμένη γυναίκα γαμιέται άριστα. Αν είναι κι ο άντρας ερωτευμένος, τότε το γαμήσι κλέβει κάτι από την αθανασία, γίνεται βωμός για χάρη κάποιων θεών που θα αντιγυρίσουν δώρα πολύτιμα.

Το γαμήσι μας με τον άντρα μας, την μακροχρόνια σχέση μας, τον πατέρα των παιδιών μας: οικείο, βρώμικο, αιμομικτικό, πρόστυχο σε ανύποπτους χρόνους, θαυμάσιο τα μεσημέρια της Κυριακής στις διακοπές, ξέφρενο κάποιες νύχτες μετά από ένα φιλικό τραπέζι όπου ήπιαμε παραπάνω. Η απουσία του γαμησιού με τον άντρα μας, η έλλειψη που πάει να γίνει ρουτίνα, που κάνει την ιδέα της συνουσίας σχεδόν αποκρουστική, σα να μην κάναμε έρωτα μαζί του ποτέ.

Το γαμήσι μας όταν κερατώνουμε, για όσες κερατώνουν: απολαυστικό, γεμάτο ενοχές, απανωτούς οργασμούς, τονωτικό. Το γαμήσι μας με τον πρώην: έχει μια θλιμμένη και θλιβερή ιεροσύνη, μια επιστροφή στην πατρίδα που προδώσαμε και τώρα πικρά μας δέχεται πίσω, σαν λαβωμένες αμαζόνες. Ο άντρας ξέρει ότι δεν είμαστε δικές του, ότι δεν είναι δικός μας. Ο παλιός πόθος όμως, σαν αιώνιο προσάναμμα, πάντοτε μπορεί να φουντώσει.

Το γαμήσι μας μες στο νερό, στο υπέρδιπλο κρεβάτι ενός ξενοδοχείου, στην κουζίνα του σπιτιού μας, το γαμήσι μας που ενοχλεί τους γείτονες, εκείνο που δεν θα τολμούσαμε να σκεφτούμε ότι φαντάζονται οι γονείς ή τα παιδιά μας ότι κάνουμε. Το γαμήσι μας ως μαμάδων, ως γιαγιάδων, ως φοιτητριών, ως πλουσίων, ως τουριστριών.

Οι γυναίκες γαμιόμαστε με χίλιους διαφορετικούς τρόπους, από τις τρεις μας οπές, τις πύλες της Χαράς μας, από το μυαλό μας το σύνθετο με τις χιλιάδες πλήκτρα και καλώδια, από την ψυχή μας με τα ερέβη της ροματζάδας που μας φόρτωσαν τα πρότυπά μας, το μεγάλωμά μας, οι γυναίκες και οι άντρες που μας καθόρισαν.

Μην φοβάστε, ω άνδρες, τα Θηλυκά που ομολογούν ότι απολαμβάνουν το Γαμήσι. Νιώστε τυχεροί που σας το δηλούν, όχι απειλημένοι. Απογειωθείτε μαζί τους, μαζί μας. Δεν είναι ποδόσφαιρο το Γαμήσι, είναι παιχνίδι παρ’ όλα αυτά.

Αρκεί να αγνοήσετε όλους τους κανόνες που νομίζετε ότι ισχύουν. Αν παίρνετε τα γαμήσια σας στην πλάκα, τότε ετοιμαστείτε για μέτριες χαρές. Για ιαχές που ξεσπούν στον αέρα, αφήστε τα δίχτυα σας να σχιστούν -και χτυπήστε με φόρα την μπάλα για να σχίσετε και τα δικά μας.

Εμείς, άλλωστε ποτέ δεν φοβηθήκαμε τα δυνατά γκολ. Εμάς αυτός είναι ο τρόπος μας να σας «νικάμε» σταθερά (στη φαντασία, στην απόλαυση, με περισσότερους οργασμούς). Να σας… γαμάμε, που θα λέγατε κι εσείς αν ήμασταν στο δημοτικό και αν παίζαμε μπάλα στο προαύλιο.

Διαβάστε ακόμα: Το ευκαιριακό σεξ μπορεί -και αξίζει!- να είναι αλησμόνητο.

TAGS :
sex editor

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook