Η πρώτη φορά που ακούσαμε το όνομα του Papadopoulos ήταν όταν άφησε την καμπάνια του ρεπουμπλικάνου υποψηφίου και σημερινού Υπουργού της Διοίκησης Trump, Ben Carson. (Φωτογραφία από τον λογαριασμό του George Papadopoulos στο Twitter)

O ρόλος του διαμεσολαβητή τόσο στις business όσο και στην πολιτική είναι τις περισσότερες φορές κομβικός, ασχέτως αν στο τέλος ο «middle-man» αποδεικνύεται αναλώσιμος. Ιδιαίτερα στην πολιτική έχουμε ακούσει για μυριάδες συμφωνίες, επίσημες και μη, που είχαν την σφραγίδα σκιωδών «απεσταλμένων». Όπως έλεγε και ο κύριος X (Daniel Craig) στην ταινία Layer Cake: «Η τέχνη των business είναι να είσαι καλός μεσολαβητής». Προφανώς κάτι τέτοιο δεν ισχύει στην περίπτωση του George Papadopoulos για τον οποίο ακούμε κατά κόρον τις τελευταίες μέρες και ώρες.

Πράγματι ο Ελληνοαμερικανός σύμβουλος έκανε τον middle-man στην καμπάνια Trump για τις περιβόητες συναντήσεις με τους Ρώσους; Έκανε κάτι αντίστοιχο μετά ανάμεσα στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και στην κυβέρνηση Trump; Δεν είναι λίγοι οι αναλυτές στην Αμερική που κάνουν ήδη παραλληλισμούς ανάμεσα στην προεδρία Trump και αυτή του Richard Nixon, υπό την έννοια ότι ο Trump μπορεί να έχει τελικά την τύχη του Nixon και να μην ολοκληρώσει τη θητεία του. Όμως η ιστορία με τους Ελληνοαμερικανούς παίζει περίεργα παιχνίδια αφού ο Spiro Agnew, αντιπρόεδρος του Richard Nixon, ήταν βασικός κρίκος στην αλυσίδα που λεγόταν «σκάνδαλο» Watergate. Μένει να δούμε τι θα γράψει η ιστορία για τον George Papadopoulos, καθώς η ιστορία Trump-Ρωσίας παραπέμπει σε κατασκοπικό μυθιστόρημα του John le Carré.

Η πρώτη φορά που ακούσαμε το όνομα του Papadopoulos ήταν όταν άφησε την καμπάνια του ρεπουμπλικάνου υποψηφίου και σημερινού Υπουργού της Διοίκησης Trump, Ben Carson. Λίγες ημέρες αφού ο Ben Carson αποσύρθηκε από την διεκδίκηση του χρίσματος, ανακοινώθηκε ότι ο Papadopoulos θα εντασσόταν ως εθελοντής στην ομάδα εξωτερικής πολιτικής της εκστρατείας του Donald Trump μαζί με τον σημερινό Υπουργό Δικαιοσύνης Jeff Sessions. Αυτά συνέβησαν τον Μάρτιο του 2016. Τότε o Τrump μάλιστα του είχε πλέξει το εγκώμιο για τις γνώσεις του σε θέματα ενέργειας. Κάτι που η Washington Post αμφισβήτησε αφού πολλοί ειδικοί σε τέτοια θέματα δεν τον γνώριζαν καν.

Έκτοτε, ο Papadopoulos προσπάθησε να «παραγοντίσει», ή όπως λένε οι Αμερικανοί: «to punch above his weight». Και να παίξει (;) τον ρόλο του χρήσιμου ηλίθιου για τους Ρώσους. Προέβαλλε όπως γράφεται σήμερα τις επαφές του με τον Ρωσικό παράγοντα, υποστηρίζοντας ότι γνώριζε μια ανιψιά του Vladimir Putin (που τελικά δεν ήταν) και ότι είχε πληροφορίες για τις θεωρούμενες «βρωμιές» της Hilary Clinton. Έστειλε, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, μηνύματα σε στελέχη της καμπάνιας Trump για να κάνει τον μεσολαβητή μεταξύ Putin και Trump με πρόσχημα την Clinton και όπλο τις γνωριμίες του μέσα στο Κρεμλίνο.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της Washington Post, o Papadopoulos δήλωσε εκ των υστέρων στο FBI ότι είπε ψέματα, γεγονός που κατά άλλους απλώς ενισχύει το επιχείρημα περί χρήσιμου ηλίθιου.

Όσο και αν ακούγεται περίεργο, οι σύμβουλοι του Donald Trump αρχικά ανησύχησαν όταν έλαβαν το e-mail, και ένας εξ αυτών, ο συμπρόεδρος της εκστρατείας Sam Clovis, έγραψε ότι θα πρέπει να ζητηθεί η γνώμη των συμμάχων του ΝΑΤΟ πριν γίνει οποιαδήποτε συνάντηση με τους Ρώσους. Επίσης, ο σύμβουλος συνταξιούχος ναύαρχος Charles Kubic, πρόβαλε νομικές ανησυχίες, συμπεριλαμβανομένης μιας πιθανής παραβίασης των κυρώσεων των ΗΠΑ εναντίον της Ρωσίας και του νόμου Logan, που απαγορεύει στους κατοίκους των ΗΠΑ να συμμετέχουν σε μη εξουσιοδοτημένες διαπραγματεύσεις με ξένες κυβερνήσεις.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της Washington Post, o Papadopoulos δήλωσε εκ των υστέρων στο FBI ότι είπε ψέματα, γεγονός που κατά άλλους απλώς ενισχύει το επιχείρημα περί χρήσιμου ηλίθιου. Εν τέλει μάλλον πρόκειται για ένα «μικρό ψάρι» σε σχέση με τον Paul Manafort, τον διευθυντή της καμπάνιας Trump. Ο Manafort -που σημειωτέον υπήρξε σύμβουλος στην κυβέρνηση του Gerald Ford, διαδόχου δηλαδή του Richard Nixon- είναι κάτι σαν gun for hire: Έχει διατελέσει ακόμα και σύμβουλος του αλήστου μνήμης Mobutu στο Ζαίρ και άλλων αρχηγών κρατών αμφιβόλου δημοκρατικότητας. Ο Manafort είναι και ο μεγάλος στόχος του ειδικού εισαγγελέα της υπόθεσης Trump-Ρωσίας, Robert Mueller. Όλα αυτά όμως θα τα δούμε να εκτυλίσσονται, ίσως και με μορφή χιονοστιβάδας, το επόμενο διάστημα.

Αυτό που έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον για την Ελλάδα, είναι ο επιπλέον ρόλος που προσπάθησε να παίξει ο Papadopoulos, χρησιμοποιώντας αυτή τη φορά την καταγωγή του: Την περίοδο Μαρτίου – Δεκεμβρίου 2016, ο ομογενής πρώην σύμβουλος του Trump είχε επισκεφθεί την Αθήνα όπου συναντήθηκε με Έλληνες πολιτικούς και κυρίως με τον Υπουργό Άμυνας Πάνο Καμμένο. Δείγμα του πολιτικού επαρχιωτισμού και περιφερειακού μικρο-μεγαλισμού μας αλλά και του κόμπλεξ μας απέναντι στις ισχυρές δυνάμεις, ήταν ότι ο Υπουργός προέβαλλε την γνωριμία του με τον George Papadopoulos ως ισχυρό asset για την Ελληνική κυβέρνηση. (Ξεχνώντας βέβαια ότι ο βασικός κυβερνητικός εταίρος είχε ποντάρει στην Hilary Clinton).

O Papadopoulos βέβαια δεν σταμάτησε στο Πεντάγωνο αλλά συναντήθηκε και με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο. Ο ΠτΔ τον έκανε δεκτό ίσως για να προβληθεί και στο υψηλότερο πολιτειακό επίπεδο, το πόσο ισχυρός παίκτης θα ήταν στην Αμερικανική Διοίκηση Trump. Κανείς βέβαια δεν γνωρίζει, εκτός των συνομιλητών, αν συζητήθηκε και στην Αθήνα το θέμα των σχέσεων (όλων) με τη Ρωσία.

Ποια θα είναι η τύχη του «middle-man» καθώς η Αμερικανική δικαιοσύνη θα εμβαθύνει στο σκάνδαλο των επαφών του Trump με τη Ρώσικη «αρκούδα»; Υπάρχουν αρκετές λαϊκές θυμοσοφίες για περιπτώσεις όπως του George Papadopoulos, και μια εξ αυτών λέει: «όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα, τον τρώνε οι κότες».

 

Διαβάστε ακόμα: Ντόναλντ Τραμπ – Γιατί η κομψότητα πήρε των ομματιών της

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top