Πώς βλέπει ένας φιλελεύθερος Έλληνας τις αμερικανικές εκλογές

«Μέχρι να δώσει γραμμή η Washington Post (η πραγματικά φιλελεύθερη εφημερίδα στις Η.Π.Α.) ας κάνουμε μια προσευχή για την Klobuchar» (Εικονογράφηση: Vladimir Radibratovic).

Ακόμα κι αν είχε κατέβει ένας ουρακοτάγκος ως υποψήφιος των Δημοκρατικών, οπωσδήποτε θα τον προτιμούσα έναντι του Τραμπ. Αν ήμουν Αμερικανός πολίτης βέβαια και είχα δικαίωμα ψήφου. Έτσι, ομολογώ, ότι αν είχα το δικαίωμα να ψηφίζω στις Η.Π.Α. θα έφτανα στο σημείο να ψηφίσω ακόμα και τον Bernie Sanders. Φτάνει να μην ξαναβγεί ο Τραμπ.

Ευτυχώς που δεν το έχω αυτό το δικαίωμα. Διότι οι Δημοκρατικοί φαίνεται πώς έχουν αποφασίσει να τις χάσουν τις επόμενες εκλογές. Έχουν μετατραπεί σε lemmings που βαδίζουν προς μαζική αυτοκτονία. Αλλά θα πάρουν στον λαιμό τους και την υφήλιο.

Στο κόμμα συνέβη κάτι που συμβαίνει συχνά, τώρα τελευταία, στις φιλελεύθερες δημοκρατίες. Η ακραία πόλωση στην αμερικανική κοινωνία έχει απομονώσει και αποδυναμώσει τους μετριοπαθείς. Το ίδιο συνέβη και στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα – σ’ αυτό έχουν κυριαρχήσει εδώ και καιρό επικίνδυνοι ακροδεξιοί. Στους Δημοκρατικούς τώρα φαίνεται να έχει πάρει το πάνω χέρι η παρανοϊκή Αμερικανική Αριστερά. Και ενώ οι ρεπουμπλικάνοι ακροδεξιοί έχουν βρει τον Μεσσία τους και θα τον ξαναψηφίσουν, ακόμα κι αν ο ίδιος ο Πούτιν καταθέσει ως μάρτυρας κατηγορίας στη διαδικασία του impeachment, οι δημοκρατικοί είναι έτοιμοι να τους χαρίσουν “4 more years!”

Θα μου πείτε ότι μπορεί να εκλεγεί υποψήφιος ο Biden. Ωραία, άντε και βγαίνει – μακάρι. Είναι και ο μοναδικός υποψήφιος που γνωρίζει πολύ καλά τα ελληνοτουρκικά και ήταν κοντά στο ελληνικό λόμπι. Και πάλι μακάρι. Αλλά δεν βλέπω να τον βγάζουν οι ανεγκέφαλοι ριζοσπαστικοποιημένοι καταληψίες του Δημοκρατικού κόμματος που θα κυριαρχήσουν (φοβάμαι) στο Convention. Αλλά κι αν τον επιλέξει τελικά το κόμμα του, το βλέπω δύσκολο να νικήσει γιατί θα τον υπονομεύσει η αριστερά του κόμματος, όπως έκανε με τη Χίλαρυ. Ο Biden έπρεπε να κατέβει το 2016. Η ευκαιρία που χάθηκε τότε είναι δύσκολο να βρεθεί τώρα.

H Amy Klobuchar βγαίνει σιγά-σιγά στο προσκήνιο (Photo by Spencer Platt/Getty Images/Idealimage).

Και έχουμε και την Elizabeth Warren. Υπάρχουν 2 περιπτώσεις να ψήφιζα την Warren. Εάν η εναλλακτική είναι ο Τραμπ ή ο Μιχαλολιάκος. Διότι εάν είχα να επιλέξω μεταξύ Warren και Τσίπρα θα σκεφτόμουν πολύ σοβαρά να εμπιστευτώ τον πρώην πρωθυπουργό μας. Εάν αναρωτιέστε γιατί, διαβάστε το οικονομικό της πρόγραμμα. Είναι γραμμένο, οπωσδήποτε, από πράκτορες του Τραμπ. Από την 5η φάλαγγα. Ή από πράκτορες του Πούτιν ή των Κινέζων. Ή από πράκτορες και των τριών. Σπάνια βλέπει κανείς τόση συμπυκνωμένη ανοησία σε πρόγραμμα κόμματος εξουσίας.

Τι απομένει; Για να πω την αλήθεια καμία ρεαλιστική εναλλακτική. Αλλά για τη συζήτηση θα ρίξω στο τραπέζι ένα όνομα. Μόνο και μόνο γιατί το έριξαν στο τραπέζι οι New York Times στο σημερινό τους φύλλο. Το προτείνουν μαζί με τη Warren – τι να κάνουν κι αυτοί, αντιλαμβάνονται ότι το κοινό τους, έτσι όπως το διαμόρφωσαν βλακωδώς οι ίδιοι, θέλει Warren αλλά αντιλαμβάνονται επίσης ότι η επιλογή της θα είναι καταστροφική.

Τέλος πάντων, το όνομα που έριξαν οι NYT στο τραπέζι σήμερα είναι η Amy Klobuchar. Δεν την έχετε ακούσει ε; Ούτε και οι Αμερικανοί. Αυτό είναι το πρόβλημα. Είναι 59 ετών, νομικός, γερουσιάστρια της Μινεσότα και είναι σοβαρή, μετριοπαθής liberal που, επιπλέον, είναι και από κρίσιμη Πολιτεία και έχει γκελ στις κρίσιμες Πολιτείες. Την είχα προσέξει στην αρχή και μου άρεσε αρκετά αλλά μετά διάβασα κάποια αρνητικά πράγματα (θυμίζει λίγο το στυλάκι της την Πρόεδρο Keane στο Homeland…) και νόμιζα ότι χάθηκε. Και πράγματι ψιλοχάθηκε μέχρι που την έβγαλαν από την αφάνεια οι New York Times. Αλλά οι NYT μετρούν για τις ελίτ. Που γουστάρουν την Warren, δεν τους αρέσει το πραγματιστικό στυλ της Klobuchar και επιπλέον σιγά μην πάνε στο Convention.

Μέχρι να δώσει γραμμή η Washington Post (η πραγματικά φιλελεύθερη εφημερίδα στις Η.Π.Α.) ας κάνουμε μια προσευχή για την Klobuchar. Ποτέ δεν ξέρεις.

//O Αριστείδης Χατζής είναι Καθηγητής Φιλοσοφίας Δικαίου και Θεωρίας Θεσμών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. To post που αναδημοσιεύουμε με την άδειά του, εδώ. 

Διαβάστε ακόμα: Mπόρις Τζόνσον, ένας κλασικός δούλος του ποδόγυρου.

TAGS :
εκλογές ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook