Κώστας Σλούκας: είναι Ιούδας Ισκαριώτης;

Με τα πράσινα; Ναι, στη ζωή όλα μπορούν να συμβούν.

Ξαφνικά η αιώνια κόντρα Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού απέκτησε ενδιαφέρον (και μια πολεμική εσάνς) ενόψει της νέας σεζόν. Τη στιγμή που οι «πράσινοι» τα τελευταία χρόνια παράδερναν σε Ελλάδα και Ευρώπη αφήνοντας τους Πειραιώτες να κάνουν… άνετο παιχνίδι, τα πάντα άλλαξαν μέσα σε λίγες ημέρες.

Την εξής μια: από τη στιγμή που ο Κώστας Σλούκας έβγαλε την κόκκινη φανέλα και φόρεσε την πράσινη. Είναι το σημείο «μηδέν» της μεταγραφικής περιόδου που, εν πολλοίς, καθορίζει και όλη τη χρονιά. Προφανώς και μια μεταγραφή δεν εγγυάται επιτυχίες, απλώς τις προδιαγράφει, δίνει μια επιπλέον προοπτική.

Από την άλλη, όμως, όταν έχεις να κάνεις με μάχη γιγάντων (όπως σ’ αυτή την περίπτωση) η έξωθεν μαρτυρία, πολλές φορές, διαμορφώνει μια κατάσταση, σηκώνει σκόνη, αφήνει αποτύπωμα. Για να το πούμε αλλιώς: όσες μεταγραφές αεροδρομίου κι αν κάνει στη συνέχεια ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, καμία δεν θα προκαλέσει μεγαλύτερο κρότο από την απόκτηση του Σλούκα.

Αντιστοίχως, για να μπορέσει να «ματσάρει» την απώλεια ο Ολυμπιακός θα πρέπει να φέρει έναν αντικαταστάτη του έλληνα γκαρντ που θα αναγκάσει τις εφημερίδες να χρησιμοποιήσουν πηχυαίους τίτλους και τους οπαδούς της ομάδας να ανακράξουν «Ωσαννά».

Ολα αυτά, όμως, είναι δουλειά των προέδρων που έχουν το χρήμα και το διακινούν όπως και όταν θέλουν. Τι γίνεται με τους πραγματικούς πρωταγωνιστές; Αίφνης, ο Σλούκας έγινε λαοπρόβλητος ηγέτης για τους οπαδούς του Παναθηναϊκού που μέχρι πρόσφατα τον έβριζαν σκαιότατα και μισητός για τους οπαδούς του Ολυμπιακού που έπιναν νερό στο όνομά του. Τόσο ευμετάβλητη είναι η ψυχοσύνθεση του οπαδού.

Για να το πούμε λαϊκά: ο Σλούκας τα… έδειξε όπως διατείνονται οι «πράσινοι» οπαδοί ή έγινε ένας προδότης (… Ιούδας Ισκαριώτης) όπως του καταμαρτυρούν οι οπαδοί των «ερυθρόλευκων»; Στην πραγματικότητα τίποτα από τα δύο. Οταν κάθεσαι πάνω σε 10 εκατ. ευρώ (τόσα θα πάρει ο Σλούκας τα επόμενα τρία χρόνια) αδιαφορείς για όλα αυτά. Εχεις άλλα θέματα να λύσεις.

Πάνω από 30 παίκτες έχουν αλλάξει φανέλα (από κόκκινη σε πράσινη και το ανάποδο) στο ελληνικό μπάσκετ. Πολλοί περισσότεροι από οποιοδήποτε άλλο άθλημα. Ο Σλούκας δεν είναι ο πρώτος και δεν θα είναι ο τελευταίος. Αν έχει κάποια απορία τι θα τραβήξει από εδώ και πέρα, ας ρωτήσει τον Βασίλη Σπανούλη που έζησε στο πετσί του την αντιπαλότητα των δύο ομάδων.

Είναι αντιληπτό ότι ο μέσος οπαδός σκέφτεται με την καρδιά, το συναίσθημα και το θυμικό. Τα χρήματα δεν του λένε τίποτα. Τα συμβόλαια τον αφήνουν παγερά αδιάφορο. Αυτό που αποζητάει είναι ήρωες, κάτι να πιστέψει. Του φτάνει η θέωση, το υπερβατικό που προσφέρει η ψευδαίσθηση πως ο κόσμος είναι ηθικά πλασμένος (σύμφωνα με τη δική τους ηθική).

Γιατί πρέπει ένας επαγγελματίας αθλητής να σκεφτεί έτσι; Τι τον εμποδίζει να πάει από τον ένα εργοδότη στον άλλον; Εμείς, ως εργαζόμενοι, δεν έχουμε τέτοιο δικαίωμα; Μήπως έχουμε «παντρευτεί» τη δουλειά μας και δεν μπορούμε να βρούμε κάποια άλλη;

Το μπάσκετ και το ποδόσφαιρο είναι για τους αθλητές η δουλειά τους. Μπορεί μέρος της δουλειάς να είναι και το συναίσθημα που ελκύεται, αλλά, basta λίγο, είναι παράλογο να ζητάμε από έναν αθλητή να κουβαλάει τη σημαία μιας ομάδας σε όλη του τη ζωή λες και ήταν της μοίρας του γραφτό να ζήσει και να πεθάνει γι’ αυτήν.

Σαφώς μετράει ο τρόπος που φεύγεις κανείς, αλλά ιδανικές συνθήκες δεν υπάρχουν. Προφανώς δεν φεύγεις από μια ομάδα αφήνοντας πίσω σου έναν ελαφρύ συριγμό. Με πάταγο θα φύγεις αν είσαι ο ηγέτης της. Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Αν ο Σλούκας ήταν απόλυτα ευχαριστημένος στον Ολυμπιακό δεν θα χρειαζόταν να φύγει. Για να το έκανε πάει να πει πως κάτι συνέβαινε. Γνωστό: το γυαλί της σχέσης του με τον Γιώργο Μπαρτζώκα είχε γίνει θρύψαλα.

Κατά τους οπαδούς του Ολυμπιακού, ο Σλούκας θα είχε δικαίωμα να πάει σε όποιο σημείο του πλανήτη ήθελε, αρκεί αυτό να μην ήταν το ΟΑΚΑ. Μόνο που δεν κάνουν κουμάντο αυτοί για το μέλλον του. Θέλουμε, άραγε, πατερούλη στο δικό μας μέλλον; Μας αρέσει να έχουμε κάποιον πάνω από το κεφάλι μας, δίκην κριτή και κατήγορου, που να μας λέει τι ΔΕΝ θα κάνουμε;

Αστειότητες που συντηρούνται από το άγονο και άλογο οπαδικό μένος. Δεν λέει κανείς πως πρέπει να δεχθούν οι οπαδοί του Ολυμπιακού με στωικότητα την απόφαση του πρώην ηγέτη τους. Θα ήταν παράλογο κάτι τέτοιο. Όμως, το να φτάνεις να τον απειλείς μέσω social media και να προδιαγράφεις «αίμα και άμμο» όταν θα πατήσει το πόδι του στο ΣΕΦ, υπάρχει απόσταση.

Μια απόσταση που, φευ, τα τελευταία 24ωρα καλύπτεται με επικίνδυνη ταχύτητα. Κάτι μας λέει πως πάλι σε τοίχο θα βρούμε.

Διαβάστε ακόμα: 30 χρόνια από το πρώτο θρι-πιτ των Chicago Bulls.

TAGS :
μπάσκετ ολυμπιακός παναθηναϊκός

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook