Mέσι Vs Eμπαπέ: ποιος θα είναι ο καλύτερος του κόσμου;

Ένας θα το σηκώσει το βαρύτιμο τρόπαιο (artwork: The Sun).

Γνώση που μπορεί να την εικάσεις, αλλά που αν δεν την δεις να αποδεικνύεται και στο χορτάρι, δύσκολα θα την πεις φωναχτά. Το Μουντιάλ του Κατάρ ήταν η αποθέωση των ηγετών. Ναι, το ποδόσφαιρο είναι ομαδικό άθλημα, ουδείς λόγος επ’ αυτού. Ο ένας δεν μπορεί ποτέ να νικήσει τους έντεκα. Τι γίνεται, όμως, όταν αυτός ο ένας είναι… περισσότεροι από όσο νομίζουμε;

Οι ομάδες που προχώρησαν, με εξαιρέσεις φυσικά, στο τουρνουά ήταν εκείνες που μπόρεσαν να στηριχθούν στις γερές πλάτες του ενός. Αυτός ο ένας είναι ο λεγόμενος ηγέτης που ως άλλος Αινείας είναι ικανός να κουβαλήσει στις πλάτες του μια ολόκληρη ομάδα. Η Αργεντινή έχει τον θυμωμένο Μέσι στις τάξεις της. Η Γαλλία έχει τον Εμπαπέ. Η Κροατία είχε τον Μόντριτς, Η Αγγλία είχε τον Κέιν.

Αντιθέτως, η Γερμανία δεν βρήκε κάποιον να εναποθέσει πάνω του τις ελπίδες της. Το ίδιο συνέβη -μέσες άκρες- με το Βέλγιο και την Ολλανδία. Θα πει κανείς: και η Βραζιλία έχει τον Νεϊμάρ, αλλά εδώ μπαίνει ο παράγοντας «εξαίρεση» στον κανόνα.

Ο τελικός του Μουντιάλ, όσο άδικο κι αν ακούγεται για τους υπόλοιπους 20 και πλέον παίκτες που θα πατήσουν το χορτάρι, είναι μια τιτανομαχία μεταξύ του Μέσι και του Εμπαπέ. Αν το ήξερε ο οίκος Louis Vouitton αυτούς τους δύο θα έπρεπε να βάλει να στέκουν σκεπτικοί πάνω από μια σκακιέρα κι όχι τον Αργεντινό με τον Ρονάλντο. Ο τελευταίος αποδείχθηκε πως ήταν πολύ μακριά από το ενδυθεί ξανά το ρόλο του ηγήτορα για την Πορτογαλία.

Εν πολλοίς, η Αργεντινή και η Γαλλία έφτασαν ως το τέρμα του δρόμου επειδή οι ηγέτες τους αποφάσισαν εξαρχής πως δεν σκοπεύουν να μαζέψουν νωρίς τις βαλίτσες τους από το Κατάρ. Το πήραν πάνω τους. Σκοράροντας, πασάροντας και κυρίως προσφέροντας την αύρα τους στους συμπαίκτες τους.

Μόνο όποιος έχει παίξει σε κάποιο ομαδικό άθλημα και έχει πάρει μυρωδιά αποδυτηρίων μπορεί να καταλάβει τον καταλυτικό ρόλο που παίζει ένας ηγέτης σε μια ομάδα. Για πρώτη φορά, ίσως, ο Μέσι εμφανίζεται τόσο θυμωμένος (μπορεί να είναι και πείσμα) σε ένα τουρνουά. Έχεις την αίσθηση που κατεβαίνει να παίξει έχοντας το μαχαίρι στο στόμα. Δείχνει πιο αποφασισμένος από ποτέ.

Από την άλλη, ο Εμπαπέ είναι, σαφώς, πιο ντελικάτος. Δείχνει πιο cool. Σίγουρα μετράει υπέρ του το γεγονός ότι είναι ήδη παγκόσμιος πρωταθλητής και τώρα στο Κατάρ επιθυμεί να διατηρήσει τα σκήπτρα του. Ισως να μετράει και το γεγονός ότι ενδόμυχα ξέρει πως στο μέλλον θα έχει κι άλλες ευκαιρίες. Στο Κατάρ δεν τα παίζει όλα για όλα όπως συμβαίνει με τον Μέσι που ξέρει πως το λαδάκι της αθλητικής του καριέρας σιγά σιγά σώνεται.

Συμπαίκτες στην Παρί, αντίπαλοι στο Κατάρ (φωτογραφία: Reuters).

Οι συμπαίκτες στην Παρί, τώρα, για τις ανάγκες των εθνικών τους ομάδων, θα είναι αντίπαλοι μέσα στο γήπεδο επιδιώκοντας ο ένας να «καρυδώσει» αγωνιστικά τον άλλον. Από το γήπεδο ένας θα φύγει νικητής, ένας θα κρατάει το χρυσοποίκιλτο τρόπαιο. Τον ηττημένο δεν θα τον θυμάται κανένας. Αυτή είναι η μοίρα των σπορ.

Ο χρόνος είναι αμείλικτος και αψευδής μάρτυρας. Αν υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στον Λιονέλ και τον Κιλιάν είναι η ημερομηνία της γέννησής τους. Τους χωρίζουν 12 ολόκληρα χρόνια. Ο ένας είναι 35 και ο άλλος 23. Φυσικά, σε έναν τελικό Μουντιάλ το τελευταίο που θα σκεφτούν θα είναι η ληξιαρχική πράξη γέννησής τους. Εκεί δεν υπάρχει ούτε χθες ούτε αύριο, μόνο ένα επισφαλές και διεκδικήσιμο τώρα.

Αυτό δεν σημαίνει, όμως, πως δεν υπάρχει ο χρόνος. Είναι μια αντικειμενική συνθήκη. Ο Μέσι δεν θα έχει πολλές ευκαιρίες να σηκώσει το τρόπαιο. Ακόμη κι αν υποθέσουμε πως ο χρόνος θα του φερθεί με επιείκεια και αγωνιστεί και στο επόμενο Μουντιάλ (πράγμα αρκετά αβέβαιο), θα είναι τότε 39 ετών και, φυσικά, δεν θα έχει τα κουράγια να γίνει ο ηγέτης της ομάδας του.

Στο Μουντιάλ του 2018 ο Εμπαπέ αναδείχθηκε νικητής. Τώρα ποιος;

Σε αντίθεση με τον Εμπαπέ που έχει πολλά χρόνια μπροστά του όχι μόνο να δείξει τις αδιαμφισβήτητες ικανότητές του, αλλά και να τις επιβεβαιώσει με τίτλους και κορυφές. Στο γέρμα της καριέρας του Ρονάλντο και του Μέσι, ο Εμπαπέ φαντάζει ως ο επόμενος σούπερ σταρ που πάνω του θα μαζέψει όλα τα φώτα και, αναπόδραστα, όλο το… χαρτί.

Το 2018, η Γαλλία βρήκε απέναντί της την Αργεντινή στη φάση των «16» και το αποτέλεσμα το ξέρουμε. Σε ένα ματς διαφήμιση, οι Γάλλοι επικράτησαν με 4-3 με δύο γκολ του Εμπαπέ και κανένα του Μέσι. Κρατήστε κι αυτό το στοιχείο που δεν αποκλείεται να λειτουργήσει ως κίνητρο για τον μεν (Εμπαπέ) και ως αφορμή για εκδίκηση για τον δε (Μέσι). Το βέβαιο είναι ότι μας περιμένει ένας αλησμόνητος τελικός.

Διαβάστε ακόμα: H Louis Vuitton στην υπηρεσία του Μουντιάλ. Έτσι μεταφέρεται το βαρύτιμο τρόπαιο.

TAGS :
Εμπαπέ Λιονέλ Μέσι μουντιάλ

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook