Μόνο τα κορόιδα πάνε στο TEDx Athens;

Πας άραγε σε events που είναι για το «κύκλωμα», εκεί που «ένα καλό concept επισκιάζεται από τις προσωπικές φιλοδοξίες των διοργανωτών»;

Πήγα στο TEDx Athens με σκέψεις αμφισβήτησης. Με επηρέασε το twitter, που ξέρετε τι αξιόπιστο κανάλι είναι. Να ’ναι αλήθεια ότι «μόνο τα κορόιδα πληρώνουν €65»; Μήπως είναι «φλωριά»; Πας άραγε σε events που είναι για λίγους, για το «κύκλωμα», εκεί που «ένα καλό concept επισκιάζεται από τις προσωπικές φιλοδοξίες των διοργανωτών»; Η κοινωνιολογική ανάλυση (είμαστε αχτύπητοι σε αυτήν) αποφάνθηκε για το TEDx Athens πως «όταν μια ωραία ιδέα την ανακαλύψει το lifestyle, τότε καταστρέφεται».

Όταν πήγα εκεί βρήκα, πράγματι, μια μειοψηφία. Οι πολλοί, οι άλλοι Έλληνες, με την απουσία τους έστειλαν ένα «ηχηρό μήνυμα»: Τι να τα κάνουν τέτοια events; Μήπως δεν ξέρoυν; Κι αν θέλουν έμπνευση, δεν ανοίγουν την TV; Μήπως δεν διαβάζουν blogs; Αποφάσισα να κάνω επιτόπου ρεπορτάζ, για να μάθω τους λόγους που οι Έλληνες δεν πάνε στο TEDx Athens και σας πληροφορώ ότι αυτοί οι λόγοι είναι σοβαροί.

Ιδού ποιοι Έλληνες –της πλειοψηφίας– δεν πάνε στο TEDx Athens, για να με καταλάβετε:

Οι διδασκαλικές ομοσπονδίες, για να μην ακούσουν τον πλούτο λέξεων, τις ονειρικές εικόνες και τα παιχνίδια σκέψης του Ευγένιου Τριβιζά, του εθνικού μας παραμυθά, να λέει ότι «το σχολείο σκοτώνει τη φαντασία» και «βγαίνουν παιδιά αγχωμένα και άψυχα σαν ρομπότ». Είμαστε τώρα για να κάνουμε δημιουργικές αλλαγές;

Οι απολυμένοι-προσληφθέντες-αντιδρούντες της τηλεόρασης, για να μην ακούσουν ότι ο Ricky Vega Nierva, Διευθυντής και Σχεδιαστής των Pixar Animation Studios, σχεδιάζει όνειρα στο χαρτί. Δηλαδή κάνει τα όνειρα περιεχόμενο, για να κερδίσουν εκατομμύρια οι πολυεθνικές; Εκεί δηλαδή σε πληρώνουν αν δημιουργείς νέα πράγματα; Σιγά!

Οι λιανέμποροι της χώρας, οι marketers και οι social media «guru», για να μην ακούσουν την Amelia Showalter, Διευθύντρια Digital Analytics της εκστρατείας Ομπάμα, για το πώς αναλύεις δεδομένα στη διαδικτυακή εποχή και τι κάνεις με αυτά προς τον πολίτη. Λες και η χώρα και οι επιχειρήσεις πρέπει να κάνουν δήθεν επανεκκίνηση για τον πελάτη. Όπως, άλλωστε, μου είπε γνωστός, «αυτά είναι basics για μηχανικούς», άρα τα ξέρουν οι επιχειρήσεις μας.

Οι δυναμικές γυναίκες, για να μην ακούσουν την Ozlem Denizmen, μια από τις 100 πιο ισχυρές γυναίκες στην Τουρκία, να τους λέει ότι οι 46 στους 90 πιο ισχυρούς Οικονομικούς Διευθυντές στην υφήλιο είναι γυναίκες και διακινούν τρις. Και; Και πρέπει να ακούσουν το pitch ιδέας κοινωνικής επιχειρηματικότητας και το κίνημα που η Τουρκάλα προωθεί για το ρόλο της γυναίκας;

Τα νέα παιδιά που τσατάρουν βαριεστημάρα στα timeline, για να μην ακούσουν τις… γενικότητες της 19χρονης Olivia Bee, ότι έκανε τις φωτογραφίες της και την έκφρασή της μέσο σύνδεσης εκατομμυρίων ανθρώπων κι έτσι έφτασε να φωτογραφίζει διάσημα brands.

Οι ερευνητές, μπας και συγκριθούν με τον κορυφαίο ειδικό στα τσουνάμι, Κώστα Συνολάκη, που μίλησε για περισσότερες φυσικές καταστροφές (και έμμεσα να… εννοεί ότι δεν κάνουν επιστήμη σύνθεσης με προτάσεις, αλλά απλώς προβλέψεις καταστροφολογίας; Προσβολή στο σπίτι μας;).

Οι καθηγητές, για να μην ακούσουν την Υπατία Αναγνωστοπούλου να… κατεβάζει το κοινωνικό status τους (άκου να πάει πρώτα στην Αφρική να προσφέρει!), κάνοντας σκοπό ζωής την «Αποστολή Άνθρωπος» για να βοηθήσει όσους έχουν ανάγκη. Αυτή τώρα είναι «στο δρόμο», εκείνοι συνεδριάζουν για τις απώλειες εισοδήματός τους.

Designers, developers, geeks, για να μην ακούσουν ότι ο Florian Schmitt, Executive creative director της «Hi-ReS!» εργάζεται στο user experience όπως ακριβώς και οι μεγάλες εταιρείες, αλλά αυτός θέλει να γίνει πιο ανθρώπινο, μαγικό, λιγότερο πληκτικό (δηλαδή θα μας πει αυτός για την αισθητική που θα σώσει δουλειές;) Ακούς να λέει ότι οι ιδέες έρχονται μακριά από υπολογιστές!

Παθόντες και άλλοι, για να μην ακούσουν την εμπειρία του Γιάννη Μπεχράκη, Chief photographer του Reuters, όταν αντίκρισε κατάματα το θάνατο σε ενέδρα θανάτου στη ζούγκλα της Σιέρα Λεόνε. Η ατάκα του «πώς θα ζήσω ενώ θα έχω γίνει ρεζίλι στον εαυτό μου;» ακούστηκε λες κι εμείς… υπερβάλλουμε στις δυσκολίες!

Οι υψηλά αμειβόμενοι συνταξιούχοι, για να μην ακούσουν την αφήγηση του Χρήστου Αλεφαντή, ιδρυτή του Περιοδικού «Σχεδία». Να τους λέει ότι το πουλάνε στην πόλη οι άστεγοι, για να απασχολούνται και να έχουν ένα μικρό, αξιοπρεπές εισόδημα. Τι σχέση έχουν αυτοί με «όσους βασανίζονται;», αυτοί έχουν πληρώσει εισφορές και τους αφαιρούνται άδικα ποσά.

Οι νεοφυείς επιχειρήσεις, catalysts, accelerators, incubators, μονάδες καινοτομίας, εκπρόσωποι σωματείων προς άντληση κρατικών δανεικών και τραπεζίτες (VCs τους λένε πια), για να μην ακούσουν πως ο Λιβανέζος Samer Karam ίδρυσε και πούλησε τρεις νέες εταιρείες… στη χώρα που βομβαρδίζεται, υπάρχουν απαγωγές και δεν έχει κυβέρνηση. Πώς; Όχι, για το ΕΣΠΑ δεν μίλησε.

Οι «Εθνικά καθαροί», για να μην ακούσουν ότι το Human Grid χαρτογραφεί εθελοντικές οργανώσεις στη χώρα. Επίσης, για να μην ακούσουν τη Gloria Mika, διεθνές μοντέλο με ανθρωπιστικό έργο, να υπερασπίζεται τη διαφάνεια, τα δικαιώματα των μεταναστών και την ισότιμη πρόσβαση στην εκπαίδευση. Να ακούσουν μήπως τον Σπύρο Βελληννιάτη, που ανακάλυψε τον Γιάννη Αντετοκούμπο (και τα τέσσερα αδέλφια του) και προπονεί μετανάστες;

Οι Δήμαρχοι, για να μην ακούσουν τον αρχιτέκτονα Magnus Larsson να παρουσιάζει το τρελο-σχέδιό του να μεταμορφώσει την έρημο σε βιώσιμη οικιστική περιοχή. Μα, αυτό δεν είναι ανάπτυξη, δεν μας ταιριάζει. Χωρίς δανεικά και τσιμέντα;

Οι κυρίες που δίνουν έρανο στην εκκλησία, για να μην δουν την πολύ όμορφη πρωτοβουλία του TEDx Athens να παράγουν το νέο βιβλίο του Ευγένιου Τριβιζά στη διάλεκτο της Αιθιοπίας και να το χαρίσουν στη βιβλιοθήκη του Yohannes Gebregeorgis. Σιγά τη δωρεά!

Τα μέλη ΤΕΕ, για να μην ακούσουν τους αρχιτέκτονες Ιωάννη Τσιώμη και Παναγιώτη Τουρνικιώτη να εξηγούν πώς μπορεί να μεταμορφωθεί η Αθήνα σε μια φιλική, ανοιχτή στη ζωή, πόλη με το Re-Think Athens. Άλλωστε το ΤΕΕ έχει αγωνιστεί για αυτά στις μεγαλουπόλεις μας.

Οι διαφημιστές και διαφημιζόμενοι, για να μην ακούσουν την ομιλία του Δημήτρη Κατσαχνιά, της παγκόσμιας Air Paris, για να τους πει ότι χρησιμοποιούν τεχνικές των ‘80s; Τι είπε δα; Κάτι ότι δεν υπάρχουν πια καταναλωτές που τρώνε κουτόχορτο, ότι η αισθητική διαμορφώνει την ηθική, ότι η επικοινωνία θέλει οικουμενικά νοήματα για ανθρώπους και όχι τσιτάτα. Δηλαδή τέρμα τα κουπόνια, η «μάνα του τζάμπα» και οι κωδικοί προϊόντων «πάρε 3, πληρώνεις 2»;

Οι «mucho» άντρες (με τα φιμέ τζάμια), για να μη μαγαριστούν από το live performing της συνθέτριας Έλλης Πασπαλά, τη βαθιά φωνή της Κατερίνας Πολέμη, το αυθάδικο beat της τραγουδίστριας-ακτιβίστριας Iyeoka Okoawo. Αφού κιόλας, να φανταστείτε, δεν είχε μπουκάλια στα τραπέζια…, κάτι μικρά μόνο στο goodie bag!

Οι Ελληνίδες μάνες, για να μην ακούσουν τον Αυστραλό εξερευνητή και συγγραφέα James Castrission, καθώς και τον Steve Fisher (κατάφερε να δαμάσει με το καγιάκ τα πιο άγρια και ορμητικά νερά του πλανήτη) να λένε (για τα παιδιά τους) ότι πρέπει να ξεπερνάμε τους φόβους με προσπάθεια, πάθος και εσωτερική δύναμη. Δεν ξέρει η μάνα;

Οι ερευνητές των ελληνικών πανεπιστημίων που πληρώνονταν από ΕΕ προγράμματα, για να μην ακούσουν ότι ο βιοφυσικός Luca Turin αγωνίζεται για να ενώσει –για το κοινωνικό καλό– δύο ιατρικές ειδικότητες και να εργαστούν μαζί. Και να τους… πουλήσει μούρη ότι διατύπωσε τη θεωρία που προκρίνει κβαντική διάσταση στην όσφρηση.

«Ποιος πάει τελικά στο TEDx Athens;», θα με ρωτήσετε. Να, μια μειοψηφία: 1.500 άτομα στη Στέγη Γραμμάτων, άλλοι (λένε τώρα) 8.000 σπαρμένοι σε κάτι live streamings και κάποιοι ακόμη στο internet. Καρα-μειοψηφία, σας λέω! Και σκέφτονται ότι θα ήθελαν να ζουν σε μια άλλη χώρα γεμάτη με έμπνευση, με καλά παραδείγματα και θετικές αλλαγές προς ένα πιο ανθρώπινο και ηθικό μέλλον. Κορόιδα, όπως έλεγε και στο twitter εκείνος ο τύπος που ξέρει καλά…

Μην ανησυχείτε φίλοι, δεν μας αλλάζει το TEDx Athens. Αυτοί που πάνε εκεί θα μείνουν μειοψηφία απέναντι στον γνήσιο, καθαρό ελληνικό λαό. Ας αφήσουν τις μοντερνιές και τα τοιαύτα. Και αν δεν τους αρέσει η χώρα, να φύγουν. Και ποιοι θα μείνουν; Ε, εντάξει, αυτό είναι άλλο θέμα, ίσως για ένα επόμενο TEDx….

* Το κείμενο αντιμετωπίζει σκωπτικά την πλειοψηφία των Ελλήνων, γιατί ποτέ δεν έδωσε έμπνευση στο έθνος, γιατί ποτέ δεν μοιράστηκε απλόχερα γνώση, γιατί ποτέ δεν λειτούργησε για το κοινό καλό των επόμενων γενιών (κατά την άποψη του συντάκτη). Το κείμενο εμπεριέχει την ευχή να έχουμε περισσότερα τέτοια events, που μοιράζονται άξιες ιδέες, γιατί αυτές είναι σε τρομακτική έλλειψη εδώ και 40 χρόνια στην Ελλάδα.

TAGS :
tedx

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook