Αναρτήσεις
Ένα παράνομο, χωρίς χωροθέτηση σχολείο, ένας ξαφνικός ανεμοστρόβιλος και ένας Δήμος με celebrity Δήμαρχο και Μαραθώνιο την Κυριακή, οδήγησαν τον Τάσο Παγκάκη -και δεκάδες άλλους γονείς- σε απόγνωση.
Υπάρχουν 16χρονοι αποχαυνωμένοι και άλλοι ήδη ώριμοι επιχειρηματίες που βγάζουν χρήμα με ουρά. Ολόκληρες ομάδες νέων ανθρώπων προσπαθούν να γλιτώσουν από τον «κόσμο του παρελθόντος», γράφει ο Τάσος Παγκάκης.
Παγκοσμίως η TV-κουτί μετατρέπεται σε ευρυζωνική πρόσβαση, περιεχόμενο, γνώση και οικονομία, αλλά η Ελλάδα θέλει να το αγνοεί.
Είτε σε κατάστημα είτε στο Internet, θα αγοράζουμε μόνο τα πραγματικά ενδιαφέροντα προϊόντα, αυτά που έχουν μια ιστορία, που είναι μια εμπειρία.
Το μήνυμα της τεχνολογίας 3D-printing στην παραγωγή είναι «do more with less» και ίσως εκεί κρύβεται η απάντηση σε πολλά προβλήματα της Ελλάδας, γράφει ο Τάσος Παγκάκης.
Ο Τάσος Παγκάκης φαντάζεται πως ο 15χρονος μαθητής Δημήτρης Χατζής από την Καβάλα δημιούργησε το ρομπότ του «Troopy» στο πλαίσιο του μακροχρόνιου ελληνικού προγράμματος «Αριστεία και Μέλλον». Λέμε τώρα...
Η εταιρεία σας παρασύρθηκε από την «παραζάλη» της κρίσης και της «επιβίωσης»; Ξεχάσατε το σκοπό, την πορεία που χάραξατε αρχικά; Συμβουλεύει ο Τάσος Παγκάκης.
Ο πιτσιρικάς που συνελήφθη ως... τρομοκράτης επειδή ήταν αρκετά ικανός για να σκαρώσει ένα αυτοσχέδιο ρολόι, δεν ήταν μεμονωμένη περίπτωση, γράφει ο Τάσος Παγκάκης.
Σε επτά δισεκατομύρια ανθρώπους μέσα σε μια βδομάδα θα φτάσει η καμπάνια των Ηνωμένων Εθνών για τους Βιώσιμους Αναπτυξιακούς Στόχους. Η Ελλάδα δεν έχει ένα έστω συμβολικό σχέδιο που να εξυπηρετεί τους 17 αυτούς στόχους, γράφει ο Τάσος Παγκάκης.
Για την ευρωπαϊκή ταυτότητά μας και την οικονομική βοήθεια που χρειαζόμαστε επειγόντως. Αλλιώς κλείνουμε πόρτες, μένουμε μόνοι μας, υποστηρίζει ο Τάσος Παγκάκης.
Πλήρωσες (με δανεικά) τη μεζονέτα για να μυρίζεις καρπουζόφλουδα και pampers; Ζούμε στον ήλιο για να «διασπώνται» τα απορρίμματα στα μούτρα μας; Δεν πρόκειται να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής όσο οι κάδοι βρίσκονται στους δρόμους, γράφει ο Τάσος Παγκάκης.
Από τη Σοκχόλμη, ο Τάσος Παγκάκης μας εξηγεί γιατί η ασφάλεια του αυτοκινήτου κοστίζει €2.000 ετησίως και πώς αυτό σχετίζεται με την ποιότητα ζωής.
Ενώ οι περισσότεροι Έλληνες 30άρηδες μένουν με τους γονείς τους, διάφορες εθνικότητες γνωρίζονται online. Όχι για chats, αλλά για συνδημιουργία.
Αφού μεταμόρφωσε ψηφιακά την Εσθονία, παρουσίασε τις αρχές της διευρυμένης ΕΕ Ψηφιακής Ατζέντας. Ζητώντας την ανταπόκριση των κυβερνήσεων με σχέδια, πρακτικά οφέλη και δράσεις. Η χώρα μας θα βρίσκεται, για μία ακόμη φορά, στις τελευταίες θέσεις;
Ο Τάσος Παγκάκης υποστηρίζει ότι ισχύει απολύτως η προειδοποίηση να μην ανεβάζουμε άκριτα φωτογραφίες των παιδιών μας στα social media. Και εξηγεί πως 99 μέρες αποτοξίνωσης από το Facebook τον βοήθησαν να δει τα πράγματα αλλιώς.
Πώς το Skansen, ένα μοναδικό πάρκο στη Στοκχόλμη, ενώνει το χθες με το σήμερα, νέους και ηλικιωμένους, σε ένα αξεπέραστο λούνα παρκ της φύσης!
Ο διεθνής Έλληνας μάνατζερ Τάσος Παγκάκης μοιράζεται 14 πολύτιμες συμβουλές από την προσωπική του εμπειρία. Για τη διαχείριση του χρόνου και την προσωπική μας ανέλιξη, σε μια στρεσογόνο εποχή.
Στη Σουηδία, ο Τάσος Παγκάκης συνεχίζει να ανακαλύπτει ότι μια χώρα μπορεί να σε εμπνεύσει, να σε στηρίξει, να δημιουργήσει μαζί σου και να σε κάνει ευτυχισμένο.
Οι κυβερνήσεις μας διαχρονικά δεν πιστεύουν στην επιχειρηματικότητα. Αν όμως δεν έχεις ιδιωτική οικονομία, δεν έχεις φόρους και θέσεις εργασίας, όσες επισκέψεις κι αν κάνει ο Λαφαζάνης στη Χαλυβουργική, όσες επαναπροσλήψεις κι αν γίνουν στην ΕΡΤ.
Εδώ και λίγους μήνες, ο διεθνής Έλληνας μάνατζερ Τάσος Παγκάκης, μετακόμισε στον παγωμένο Βορρά και δεν περνά μέρα που να μην εκπλήσσεται με το επίπεδο του κράτους και της κοινωνίας εκεί. Μην το διαβάσετε αν δεν θέλετε να μελαγχολήσετε!
Βεβαίως να πληρώσουν τα ιδιωτικά κανάλια για τις συχνότητες, αλλά καλό είναι να γνωρίζουμε ότι οι εξελίξεις τρέχουν και όπου εισέρχεται π.χ. το Netflix, παίρνει το μισό μερίδιο της αγοράς, γράφει ο Τάσος Παγκάκης.
Οι εταιρίες που δεν αγκαλιάζουν το μπρίο, τις νέες ιδέες, τις αλλαγές, δεν είχαν και δεν θα έχουν καμία τύχη, υποστηρίζει ο διεθνής Έλληνας μάνατζερ Τάσος Παγκάκης.
Επειδή όλα είναι τελικά στο χέρι των ανθρώπων, απ’ το μεράκι έως τα μηχανήματα, πρέπει να ελέγχεις καθημερινά τι τρέχει στην καρδιά της επιχείρησής σου.
Εκεί που όλοι κάνουν βήματα μπροστά στην εκπαίδευση, εμείς θέλουμε να πάμε πάλι πίσω. Ο Τάσος Παγκάκης εξηγεί το εγχείρημα του «School on the Cloud». Μια ευρωπαϊκή πρωτοβουλία και αφορά στο μέλλον του σχολείου και της διαρκούς επιμόρφωσης των νέων.
Στην εποχή της ύφεσης, των αλλαγών, των εμποδίων, του μικρότερου εισοδήματος, γιατί να μη χειριζόμαστε τον εαυτό μας όπως θα κάναμε με μία νεοφυή επιχείρηση;
Και τώρα, όλα θα πάνε καλύτερα, εκτός αν... Ο Τάσος Παγκάκης εντοπίζει τα ευαίσθητα σημεία που ανά πάσα στιγμή απειλούν την προσπάθεια της Ελλάδας να επιστρέψει στην κανονικότητα.
Πολύ σύντομα το face recognition θα γίνει τόσο διαδεδομένο όσο είναι το Google search, γράφει ο Τάσος Παγκάκης. Κι ας νομίζεις ότι είσαι πολύ προσεκτικός με τις φωτογραφίες σου online.
Ενσυναίσθηση χρειαζόμαστε όλοι και θα χρειαστεί πολύ και στο μέλλον. Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι την είχαν περί πολλού. Δεν μας την έμαθαν, αλλά είναι απαραίτητη στις επιχειρήσεις.
H Ελλάδα συζητά το ύψος της σύνταξης, ενώ η παγκόσμια κοινότητα ψάχνει λύσεις για να ανταπεξέλθει στην αύξηση του προσδόκιμου ζωής
Ο Τάσος Παγκάκης επισκέφθηκε το παγκόσμιο Consumer Electronic Show στο Λας Βέγκας και πήρε μια πρόγευση από ένα ρομποτικό μέλλον που έρχεται κατά πάνω μας με ταχύτητα.
Πάμε να ψηφίσουμε γιατί γουστάρουμε εύκολες λύσεις ή σκεπτόμενοι το μέλλον; Αν είναι το δεύτερο, γιατί δεν το συζητά κανείς;
Ο Joe Kable στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβανίας αποδεικνύει ότι τα άτομα των οποίων οι εγκέφαλοι παρουσιάζουν αυξημένη φαντασιακή δραστηριότητα παίρνουν και καλύτερες οικονομικές αποφάσεις.
Μπαίνουμε στη νέα χρονιά με όλα τα μέτωπα ανοικτά, χωρίς να έχουμε διδαχθεί από την κρίση. Ίσως τελικά η πρόσκρουση να είναι "μια κάποια λύση".
Επί ένα μήνα ρουφάω copy-paste απόψεις στα κοινωνικά δίκτυα. Πουθενά δεν βρήκα αναφορά, πρόταση, προτροπή στο κοινό μας μέλλον, αδέρφια. Μόνο μπόλικο "Εγώ" και καρμπόν απόψεις άσπρο-μαύρο!
Οι γυναίκες πάντα πρωτοστατούσαν, ως επαναστάτριες και καινοτόμοι της εποχής τους. Αν σήμερα μπουν περισσότερες γυναίκες στην ψηφιακή Οικονομία, θα προσθέσουν €9 δις επιπλέον στο ετήσιο ΑΕΠ της ΕΕ.
Σε 180 χώρες αναπτύσσεται συνεχής οικονομική δράση. Υπάρχει μία που δεν συμμετέχει σε αυτόν το διεθνή αγώνα, γιατί δεν ξέρει... Μαντέψτε ποια!
Χώρες που αυξάνουν ραγδαία τις ευρυζωνικές συνδέσεις, αυξάνουν το ΑΕΠ τους κατά 40% περισσότερο από τις χώρες που μένουν πίσω. Θα είναι μεγάλη τιμωρία να μείνουμε πίσω!
Εκείνοι αποφασίζουν πολλά από αυτά που βλέπουμε και έχουν τη δυνατότητα να προβλέπουν τις συμπεριφορές και τις επιλογές μας.
Tις τελευταίες εβδομάδες κάθομαι ανάμεσα σε φίκους και ακουμπώ το κομπιούτερ σ’ ένα καναπεδάκι. Μόνο τα τσόκαρά μου λείπουν, για να είμαι σαν στο σπίτι μου.
Οι άνθρωποι είναι συνηθισμένοι να «έχουν τον έλεγχο» και μαζί του ένα δομημένο, παλιομοδίτικο σύστημα αναφοράς. Είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να μας συμβεί.
Οι άνθρωποι, οι ομάδες, το επιχειρείν είναι ένας κενός καμβάς πρoτού ξεκινήσει κάτι πραγματικό, σχεδιασμένο, μακρόπνοο. Όλοι μαζί τον ζωγραφίζουμε.
Μαζί με τα επιβατικά χωρίς οδηγό αναμένουμε ταξί χωρίς οδηγό, παράδοση πίτσας, ενοικίαση λιμουζίνας για τρυφερό ραντεβού και, φυσικά, νταλίκες χωρίς οδηγό.
Αν είσαι business geek μη μένεις στα apps, υπάρχουν εκατομμύρια! Βρες έσοδα και χτίσε φήμη, προσφέροντας «ευρυζωνικές» εμπειρίες στον πελάτη. Δεν ξέρεις τι σημαίνει;
Στη Στοκχόλμη υπάρχει πάγια η αντίληψη ότι κανένα έργο δεν προχωρά εφόσον δεν εγγυάται αποδοτικότητα και συμβολή στο καθαρό, το πράσινο, το όμορφο.
Σε άλλες χώρες, τα Επιμελητήρια διαμορφώνουν τις σχέσεις Κρατών και Οικονομιών. Δεν είναι απλώς σφραγίδες, όπως στην Ελλάδα!
Το ΕΣΠΑ, όσο μεγάλο κι αν είναι, έχει ένα πρόβλημα: φτιάχνεται από κρατικούς υπαλλήλους με τη «συνεισφορά» συμβούλων. Δηλαδή καμία σχέση με την πραγματική Οικονομία.
Σ' αυτήν την πόλη των ανθρώπων που ζω, κάθε επισκέπτης δικαιούται υπηρεσίες, ευκολίες, οφέλη. Και όλα μαζεμένα σε μία κάρτα. Να δούμε τι ισχύει και στην Ελλάδα;
Ένα στα τρία παιδιά σήμερα είναι θύματα άσκησης πολύ σοβαρής ενδοσχολικής βίας. Ενόψει της νέας σχολικής χρονιάς ας δούμε όλοι τα λάθη μας και ας αναλάβουμε δράση.
Ο συνιδρυτής της Wikipedia, Jimmy Wales, μας προειδοποίησε να μη σκεφτόμαστε επιχειρηματικά μοντέλα. Από τότε που άκουσα τη "μαγική" παραίνεσή, δεν μπορώ να τη βγάλω από το μυαλό μου.
Σιχάθηκα τις ταμπέλες που μου βάζουν ως πολίτη, για να με ερμηνεύσουν ή να με εκφράσουν, οι πίθηκοι, οι χορτασμένοι-χαρτζιλικάτοι και οι «ναρκομανείς της ιδεολογίας».
Το παγκόσμιο χαμόγελο του Έλληνα που χάθηκε με την Κρίση, και πώς θα ξαναβρούμε μαζικά την ευτυχία που μας λείπει, ακόμα και αν πρέπει να φθάσουμε στα... Ιμαλάϊα!
Τα πολλαπλά οφέλη τού να ενώνονται οι άνθρωποι σε ένα κοινό σκοπό –κι ένα ελληνικό web portal παράδειγμα για όλους.
Δεν ανήκω στους ανεύθυνους "δεν πληρων-ίστας". Θέλω να βάλω πλάτη. Αλλά πρέπει επιτέλους οι φόροι μου να πιάσουν τόπο, όχι να συντηρούν τους αργόμισθους στο δημόσιο!
Το ψηφιακό εμπόριο πάει παντού: Μια διδακτική ιστορία από ένα μικρό νησί για την επιχειρηματικότητα στα χρόνια που έρχονται.
Στην ψηφιακή εποχή το Ελλαδιστάν χρησιμοποιεί ακόμη σφραγίδες, αριθμούς πρωτοκόλλου και πιστοποιητικά ώστε να απασχολούνται ολόκληροι στρατοί. Ούτε αυτό δεν θέλουμε να αλλάξουμε;
Είναι εντελώς ξένο –ευτυχώς, υποστηρίζει ο Τάσος Παγκάκης– προς την κατεστημένη πολιτική, κοινωνική, αισθητική μετριότητα στην οποία ζούμε εδώ και 35 χρόνια.
Να εφαρμόσουν πολιτικές καινοτομίας, να συνεργαστούν με εταιρείες, να λειτουργήσουν ως θερμοκοιτίδες επιχειρηματικότητας. Όλα τα άλλα είναι παχιά λόγια.
Αυτό είναι το νόημα της δικής μου ψήφου!
Ο Bill Gates πριν από λίγα χρόνια έκανε μια πρόβλεψη που θα άλλαζε την οικονομική λογική των εθνών: «Banking is essential. Banks are not.»
Η δοκιμαστική έξοδος της Ελλάδας στις διεθνείς οικονομικές αγορές πέτυχε. Γιατί όμως αποτυγχάνουμε σε τόσους άλλους τομείς;
Γιατί σήμερα χρειαζόμαστε τους μέντορες περισσότερο από ποτέ –και ποια είναι η πρόσφατη ελληνική εθελοντική πρωτοβουλία «job-pairs»;
Τι έγινε με τα περίπτερα; Το μόνο που ακούς είναι τα κλισέ «προς όφελος των συμφερόντων» και το «καταδικάζουν σε δυστυχία τους Έλληνες». Είναι όμως έτσι τα πράγματα;
Απορίες ενός εθισμένου στο εθνικό καθήκον καταναλωτή και οι αλήθειες που δεν συζητήσαμε μετά τις νέες ρυθμίσεις για το γάλα.
Οι βιβλιοθήκες γίνονται χώροι κοινοτήτων και συνδημιουργίας. Ποιος θα είναι ο ρόλος τους στο μέλλον; Φανταστείτε ελεύθερα όσες εφαρμογές θέλετε.
Ο 13χρονος Νίκος Αδάμ ως φωτεινό παράδειγμα για μια άλλη Ελλάδα, όπου θα σεβόμαστε ως ιερό το ταλέντο και τους άξιους και θα απομονώνουμε τον όχλο.
Οι κοινότητες αλλάζουν τα ΜΜΕ –και το παράδειγμα του ολλανδικού μέσου De Correspondent ως ερέθισμα για το Μέλλον που είναι ήδη εδώ!
Κάθε τετραετία στις δημοτικές εκλογές οι πόλεις μας γεμίζουν οράματα, παχιά λόγια και σωτήρες. Τόσα χρόνια τα ίδια και τα ίδια. Κουράστηκα! Εσείς;
Λέγεται «Technology for Good» και τα πιο χαρακτηριστικά του παραδείγματα είναι οι νέες επιχειρήσεις που φτιάχνουν σήμερα τα νιάτα όλου του πλανήτη.
Μη χαμηλώνουμε τον πήχη! Ας δούμε το μέλλον μας με τα λόγια –και τα μάτια– ενός σπουδαίου Έλληνα: «Τα μόνα εμπόδια για να πετύχουμε κάτι μεγάλο είναι στο μυαλό μας».
Στις ΗΠΑ οι μετανάστες είναι που δημιουργούν νέες επιχειρήσεις και συνεργασίες –ο Economist τους ονομάζει «Τhe jobs machine». Ας είμαστε έτοιμοι κι εμείς...
Η παγκόσμια αγορά τεχνολογίας επένδυσε δισεκατομμύρια σε καινοτομία για να μπορούν οι «Ματατζήδες» του ελληνικού διαδικτύου να σου επιτίθενται;
Οι επιχειρήσεις, σύντομα, θα χρειαστούν μια νέα «μαγιά», μια νέα γενιά executives. Που θα κληθούν να αναλάβουν πρωτόγνωρους ρόλους και ευθύνες...
Στη χώρα Καλοπερασία φύεται το Λεφτόδεντρο, που έδινε αφειδώς καρπό. Κάποιοι το ζήλεψαν, του πήραν έως και το τελευταίο σεντ. Λες να ’ναι αλήθεια πως πετάει κλαδιά και πάλι;
Ο κόσμος γέμισε παραδείγματα επιχειρηματικής καινοτομίας που βελτιώνουν την εκπαίδευση. Εμείς θα μείνουμε τεχνολογικά αναλφάβητοι;
Για να βρεις δουλειά στο μέλλον δεν θα χρειάζονται τρία πτυχία. Αν θέλουμε να ετοιμάσουμε καλούς επιστήμονες, καλούς επιχειρηματίες, είναι ώρα για βιωματική εκπαίδευση.
Συζητάμε συχνά για τη θεωρία των δύο άκρων. Μήπως ήρθε η ώρα να ακουστεί και η θεωρία του καταπιεσμένου μέσου; Του μέσου πολίτη, του κανονικού ανθρώπου;
Η πλειοψηφία των Ελλήνων απορρίπτει το TEDx Athens. Δεν πάνε –λέει– γιατί είναι «φλωριά», «φιλελέ», «ακριβό». Ευτυχώς!
Η υφήλιος δεν είναι πια η σφαίρα που είχαμε στο γραφείο. Τα «quirky maps» μπορεί να αλλάξουν τον κόσμο. Μαζί του και εμάς, ως χώρα και ως ομάδες επιχειρούντων.
Η ελληνική επιχείρηση δεν γνωρίζει τον πελάτη της, τη μόνη εγγύηση ότι θα συνεχίσει να υπάρχει. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβει, τόσο το καλύτερο για την ίδια –και για τη χώρα.
Όπως η έμπνευση δεν επισκέπτεται ποτέ τον τεμπέλη, έτσι και η κρίση δεν διεγείρει δημιουργικά τα μυαλά που ζουν χρόνια σε μια στείρα ρουτίνα. Ώρα να αλλάξουμε τη μοίρα μας!
Το περιεχόμενο στην ψηφιακή οικονομία είναι αυτό που αύριο θα φέρνει δουλειές, γνωριμίες, κοινότητες. Κι όμως είναι τόσο υποτιμημένο και, αρκετές φορές, πρόχειρα φτιαγμένο...
Το crowdsourcing θα κάνει τα απίθανα δυνατά. Θα κινήσει νέες μεθόδους, μοντέλα διοίκησης και συνεργασίας. Έχει ξαναγίνει, μόνο που τώρα θα είναι πιο μαζικό από ποτέ!
Αν δεν το κάνουμε με πιο ανθρώπινο, ηθικό και βιώσιμο τρόπο, δεν αξίζει να αλλάξουμε τον κόσμο! Πρέπει να επιστρέψουμε στην Ελλάδα των αξιών, για να ζήσουμε ξανά.
Πόσες γενιές θα χαθούν ακόμη στα σχολεία των πολιτικών μαχών, κύριε Πρόεδρε της ΟΛΜΕ;
Ο διασυνδεδεμένος κόσμος αποτελεί την αφετηρία για νέους τρόπους καινοτομίας, συνεργασίας και κοινωνικοποίησης. Και μας δίνει την ευκαιρία να κάνουμε το μαγαζάκι μας παγκόσμιο.
Έως το 2020 θα υπάρχουν έξι φορές περισσότερες διασυνδεδεμένες συσκευές από ό,τι άνθρωποι στον πλανήτη. Είμαστε μάρτυρες μιας αλλαγής αντίστοιχης με τη βιομηχανική επανάσταση.
Οι χώρες που καινοτομούν στη δημόσια ζωή τους δεν έχουν σιλό. Έχουν ανοιχτά συστήματα και δίνουν τη συναπόφαση στους πολλούς, ώστε ο πολίτης τους να ανθίζει, να επιχειρεί.
Έχουμε την ψυχραιμία να σκεφτούμε, να μιλήσουμε με πράο τρόπο, να συνθέσουμε; Ή θα συνεχίσουμε σαν όχλος;
Όταν κλείνουν καταστήματα είναι εύκολο να το ρίχνεις στην κρίση, στις ακριβές εισαγωγές και στο internet. Ο λόγος όμως είναι σοβαρότερος.
Οι αγορές και οι επιχειρηματίες, επανεξετάζουν το αξιακό σύστημα των συνεργατών τους. Συνειδητοποιώντας ότι όλοι πρέπει να επιστρέψουμε στην αυθεντικότητα και την αλήθεια.
Ξέραμε το «χάσμα των γενεών», το χάσμα αριστεράς-δεξιάς... Το νέο χάσμα, αυτό της αναντιστοιχίας, είναι τεράστιο και πρέπει να το γεφυρώσουμε γρήγορα.
