wduNw

Εκπλήξεις, ανατροπές και πάνω από €245 εκατ. έπεσαν στο τραπέζι στις τρεις ημέρες που κράτησε η διαδικασία αδειοδότησης των καναλιών.

Οι ανατροπές -και οι επιτυχίες- της διαδικασίας δημοπράτησης των τηλεοπτικών αδειών έχουν περιορισμένο ενδιαφέρον σ’ αυτήν τη φάση, όσο κι αν υπόσχονται/απειλούν να οδηγήσουν το παιχνίδι στις αμέσως επόμενες.

Ανατροπή ήταν, ασφαλώς, το ότι σε μια διαδικασία όπου τα προσφερθέντα τιμήματα κυμάνθηκαν από τα €43,5 εκατ.  (Αλαφούζος, πρώτη άδεια) μέχρι τα €76 εκατ. (Κυριακού, τρίτη άδεια), η πλευρά Βαρδινογιάννη έμεινε «εκτός» με €13 ή έστω €18 εκατομμύρια. «Λιγότερο» ανατροπή ήταν το ότι ο Κοντομηνάς έμεινε χωρίς άδεια -η έκρηξη Βερύκιου την παραμονή της διαδικασίας είχε προετοιμάσει το έδαφος- αν και έφτασε τα €61 εκατ. προσφορά. Αλλά και ο Σαββίδης, με τα €61,5 εκατ.

Δεν κατάλαβαν, ή/και δεν δέχτηκαν, τη λογική ή τη δυναμική της δημοπρασίας, αφού ο Καλογρίτσας βρέθηκε με άδεια, τη δεύτερη, με «μόλις» €52 εκατ. Ανατροπή, σύμφωνα με τις προβλέψεις που είχαν επικρατήσει, ήταν και το συνολικό ύψος του τιμήματος: πάνω από €245 εκατομμύρια, όταν γινόταν ευρύτερα λόγος για €100 εκατ. συνολικά – ίσως μάλιστα αυτό και να παρέσυρε αρκετούς από τους συμμετέχοντες να μείνουν πίσω.

Αυτονόητα, αυτή η ανατροπή διαβάζεται και ως επιτυχία από την Κυβέρνηση – ο Νίκος Παππάς δεν παρέλειψε να το τονίσει από την πρώτη στιγμή. Αν μάλιστα πήγαινε πίσω, στην υπόσχεση/τάξιμο που είχε μπει και σε κείμενο προϋπολογισμού -ότι δηλαδή €350 εκατομμύρια θα εισπράττονταν συνολικά από τα κανάλια- θα έβλεπε ότι δεν πέφτει όσο νομίζαμε έξω: σκάρτα €250 εκατομμύρια τώρα (βέβαια, σε 3 χρόνια) συν περίπου €50 εκατ. από τέλη για χρήση συχνοτήτων που παλιότερα έμειναν σε λήθαργο, ή/και για φόρο τηλεόρασης που είχε καταργηθεί «λόγω κρίσης», αλλά επανήλθε.

Αν η Κυβέρνηση ενδιαφερόταν για εύκολους συμμάχους, δεν τα κατάφερε, αν σκεφτεί κάποιος ότι ΣΚΑΪ και ΑΝΤ1 ανήκουν στην «απέναντι πλευρά».

Ως επιτυχία μπορεί να καταγράψει ο Ν. Παππάς και την κοφτή, ανεπιφύλακτη αποδοχή για παράδειγμα από τον Κ. Κιμπουρόπουλο του ΣΚΑΪ ότι η διαδικασία της δημοπράτησης δεν παρουσίασε προβλήματα (ο οποίος εντούτοις προσήλθε με τη δηλητηριώδη ατάκα πως «καταβάλλονται λύτρα, για να συνεχίσει να εκπέμπει» [ο επιθετικότερος όλων ΣΚΑΪ]). Η υπερσκηνοθέτηση και η με αιχμές θρίλερ διαδικασία πήγε να ξεφύγει στην επικοινωνιακή της λειτουργία – θα έπρεπε να λειτουργήσει ως ανακούφιση για την Κυβέρνηση: ότι επαναπροσγειώθηκε.

Α, ναι, με ΣΚΑΪ και ΑΝΤ1 αδειοδοτημένους να ανήκουν στην «απέναντι πλευρά» και με Μαρινάκη μάλλον εκεί κατατασσόμενο, μόνον η πλευρά Καλογρίτσα θα μπορούσε να θεωρηθεί «φιλοκυβερνητική». Βεβαίως, τώρα, οι δύο τελευταίοι θα χρειαστεί να στήσουν σταθμούς, να βγάλουν προϊόν, να δοκιμαστούν στο καμίνι της πραγματικότητας.

Αν η Κυβέρνηση ενδιαφερόταν για εύκολους συμμάχους, εδώ είχε ανατροπή δυσοίωνη. Όμως, για διαδικασία χωρίς κατηγορίες μεροληψίας, θα έπρεπε να αισθάνεται δικαιωμένη. Και να καταλήξει πού θέλει να την πάει τη διαδικασία στο «αύριο», το οποίο και έχει το αληθινό ενδιαφέρον, μαζί και με τους παίκτες της τωρινής πλέον τηλεοπτικής σκηνής.

img_1079

Στην μεθεπόμενη μέρα ανήκουν μερικά άλλα, πολύ πιο άμεσα και ωμά πράγματα. Το πρώτο είναι το μαύρο. Δηλαδή, το τι θα γίνει με όσα κανάλια δεν πήραν άδεια.

Και η μεθεπόμενη μέρα

Με σβησμένους, πάντως, τους προβολείς έξω από το κτίριο της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας για το σόου της δημοπρασίας αδειοδότησης των τηλεοπτικών σταθμών, η αρκετά μελοδραματική αυτή ιστορία βρίσκεται ήδη στην επόμενη μέρα. Έλεγχος (διεξοδικός, λέει) των πόθεν έσχες των πηγών χρηματοδότησης, διεκπεραίωση του πυκνού νέφους των προσφυγών (μέσα Σεπτεμβρίου κρίνονται στο ΣτΕ οι αντισυνταγματικότητες, κάπου τον Οκτώβριο θα δούμε αποφάσεις, ύστερα θα δούμε τι ενστάσεις/προσφυγές θα φυτρώσουν από την ίδια την 3ήμερη διαδικασία, συν ποιοι θα έχουν το κέφι να πάνε «στην Ευρώπη», ακόμη και στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, π.χ. όσοι θεωρήσουν ότι τους δημεύτηκε περιουσιακό δικαίωμα), επεξήγηση και υλοποίηση στην πράξη του τι θα συμβεί με όσους μείνουν χωρίς άδεια.

Θα συνιστούσαμε στον αναγνώστη να πάει απευθείας στην μεθεπόμενη μέρα. Γιατί εκεί, εκεί και μόνον εκεί, θα κριθεί το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας. Τι εννοούμε; Πρώτα-πρώτα, η διαδικασία αδειοδότησης υπήρξε μια διαδικασία αντίστροφης επιβολής. Είχαν συνηθίσει τα κανάλια -οι «καναλάρχες», αλλά και οι δημοσιογράφοι, μην ξεγελιόμαστε!- στο ζεύγμα media-πολιτικοί το δεύτερο σκέλος (ναι, ναι! οι προβεβλημένοι και εκλεγμένοι αστέρες της πολιτικής) να βρίσκεται από κάτω: η διαδικασία Παππά -να την πούμε έτσι- όπου κι αν καταλήξει τελικά, αντέστρεψε απότομα αυτήν την ισορροπία. Να δούμε πού θα ισορροπήσει, τώρα. Η πολιτική μας τάξη δεν μας έχει συνηθίσει να τα πηγαίνει πολύ καλά οσάκις κερδίζει.

Μέσα στο επόμενο διάστημα θα δούμε να διεκπεραιώνονται συνδυασμοί, συμμαχίες και στοιχήματα, τα οποία θα χρειαστεί να ξετυλίξουν το κουβάρι συνεννοήσεων που είχε φτιαχτεί τις τελευταίες βδομάδες με εντελώς διαφορετικές προϋποθέσεις.

Όμως, στη μεθεπόμενη μέρα ανήκουν και δύο άλλα, πολύ πιο άμεσα και ωμά πράγματα. Το πρώτο είναι το μαύρο. Δηλαδή, το τι θα γίνει με όσα κανάλια βρέθηκαν μη-αδειοδοτημένα: ALPHA, και STAR αρχικά, με το MEGA ήδη αυτοπεριθωριοποιημένο/«εκτός», άντε και το Ε. Η Κυβέρνηση πoυ οδηγεί αυτήν την ιστορία έδειξε να αντιλαμβάνεται το βάρος, τη βία που κουβαλάει το μαύρο (με το οποίο έπαιξε στην υπόθεση ΕΡΤ η εποχή Σαμαρά και εισέπραξε βαρύτατο κόστος) και προσπαθεί τώρα να βρει «μεσαίες» λύσεις. Θα πρέπει να το κάνει γρήγορα!

Το δεύτερο είναι ότι θα χρειαστεί τώρα να παραχθεί νέο τηλεοπτικό προϊόν, από τους «καινούργιους». Από ό,τι τελικώς στοιχηθεί γύρω από Μαρινάκη και Καλογρίτσα. Δηλαδή υποδομή, τεχνικά μέσα, επιχειρηματικό μοντέλο, δηλαδή – κυρίως – άνθρωποι. Αυτοί αποτελούν το τηλεοπτικό προϊόν. Αυτοί έφτιαξαν (και χάλασαν, άλλωστε) το MEGA. Μέσα στις αμέσως επόμενες μέρες -άντε, βδομάδες- θα δούμε να διεκπεραιώνονται συνδυασμοί, συμμαχίες και στοιχήματα, τα οποία σημειωτέον θα χρειαστεί να ξετυλίξουν το κουβάρι συνεννοήσεων που είχε φτιαχτεί τις τελευταίες βδομάδες με εντελώς διαφορετικές (πιστέψτε μας!) προϋποθέσεις – π.χ. ρόλος του Βαρδινογιαννέικου.

Ενώ όμως οι χειρισμοί του παρασκηνίου και οι συνεννοήσεις και οι νομικοί κινούνται στο χώρο των ιδεών, τώρα θα πρέπει να παραχθεί προϊόν στο χώρο της πραγματικότητας. Είναι αλλιώς!

 

Διαβάστε ακόμα: Κανείς δεν ψάχνει δουλειά στο εξωτερικό

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top