Ανδρέας Κεντζός, «Ξανά και ξανά»
Διαβάζει ξανά και ξανά την καταχώρηση της 21ης
Οκτωβρίου 1921 στο ημερολόγιο του Κάφκα (μέχρι
που τον πονούν τα μάτια). Τα πάντα είναι φαντασία,
η οικογένεια, το γραφείο, ο δρόμος, τα πάντα φαντα-
σία, απώτερη ή εγγύτερη, η γυναίκα η εγγύτερη, όμως
αλήθεια είναι μόνο ότι εσύ χτυπάς το κεφάλι σου στον
τοίχο ενός κελιού χωρίς παράθυρο και χωρίς πόρτα.
«Μα αυτός ο τοίχος», σκέφτεται, «είναι το καλύτερό
μου έργο».
(Από τη συλλογή «Σαραντατέσσερα», εκδ. Σαιξπηρικόν, 2014)
Στην επόμενη σελίδα: «Στου Κάφκα».