Ο Λάμπρος Φισφής υπογράφει, συν-σκηνοθετεί (μαζί με τον Γιάννη Σαρακατσάνη) και πρωταγωνιστεί στην επιθεώρηση «Τι ζούμε;», που την Τρίτη 31 Οκτωβρίου κάνει πρεμιέρα στο Θέατρο Βέμπο (Καρόλου 18 Αθήνα, μετρό Μεταξουργείο).

– Το έργο σας έχει τον τίτλο «Τι ζούμε;». Τελικά, τι ζούμε, κατά την γνώμη σας;
Μα αν σας πω τώρα δεν θα έρθετε στην παράσταση! Δεν μπορώ να κάνω spoiler! Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι στην παράσταση χρησιμοποιώντας την κωμωδία προσπαθούμε να βρούμε όλες τις πιθανές απαντήσεις στην ερώτηση.

– Πόσο υπεύθυνοι είμαστε όλοι μας για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα;
Α, πέσαμε κατευθείαν στα σκληρά. Με το καλημέρα σε ερωτήσεις ανάπτυξης. Κοιτάξτε δεν είμαι εγώ ο ειδικός για να αναλύσω αυτό το ζήτημα. Εγώ ασχολούμαι με την κωμωδία. Θέλω να κάνω τον κόσμο να γελάει. Αν δεν γελάνε θα πάρω εξολοκλήρου την ευθύνη.

– Τι είναι αυτό που σας ενοχλεί περισσότερο στην Ελλάδα του σήμερα;
Τα κουνούπια. Κάτι πρέπει να γίνει. Κάποιος πρέπει να ασχοληθεί με αυτό το πρόβλημα. Με έχουν απογοητεύσει όλες οι κυβερνήσεις αλλά και οι συμπολίτες μου πάνω σε αυτό το θέμα.

– Θεωρείτε τον εαυτό σας αισιόδοξο ή απαισιόδοξο και γιατί;
Ανάλογα την περίσταση. Πολλές φορές είμαι αισιόδοξος και άλλες απαισιόδοξος. Συνήθως είμαι ρεαλιστικά αισιόδοξος. Βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο αλλά ψάχνω να δω μπας και έχει και καμιά τρύπα.

«Θέλουμε η παράσταση να έχει μια γενική σάτιρα της καθημερινότητάς μας. Αφήσαμε απέξω οτιδήποτε πολιτικό και εστιάσαμε σε απλούς ήρωες και γνώριμες καταστάσεις».

– Σύμφωνα με το ΔΤ, το «Τι ζούμε;» είναι επιθεώρηση. Όταν κάποιος ακούει τη λέξη «επιθεώρηση» το μυαλό του πάει κατευθείαν στο Δελφινάριο και σε κακόγουστες παραστάσεις με φθηνό χιούμορ. Γιατί επιλέξατε να βάλετε αυτή την ταμπέλα, αν μπορούμε να το πούμε έτσι, στο έργο σας;
Το πλησιέστερο θεατρικό είδος σε αυτό που κάνουμε είναι η επιθεώρηση. Θέλουμε να παρουσιάσουμε μια δική μας εκδοχή αυτού του είδους. Μια επιθεώρηση 2.0! Να βάλουμε τις δικές μας ιδέες και τις νέες μορφές κωμωδίας σε αυτό το είδος. Ήταν ένα ρίσκο να βάλουμε την λέξη «επιθεώρηση» σε αυτό που κάνουμε, αλλά πιστεύουμε ότι ο νέος κόσμος θα το αγκαλιάσει και θα του αρέσει πολύ.

– Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες δυσκολίες που αντιμετωπίσατε στην πραγματοποίηση του έργου σας;
Η επιλογή των θεμάτων. Θέλουμε η παράσταση να έχει μια γενική σάτιρα της καθημερινότητάς μας. Αφήσαμε απέξω οτιδήποτε πολιτικό και εστιάσαμε σε απλούς ήρωες και γνώριμες καταστάσεις. Αλλά θέλουμε να πιάσουμε ένα μεγάλο φάσμα και να μην αφήσουμε κάτι απέξω. Για αυτό έχουμε 14 διαφορετικές ιστορίες μέσα σε μιάμιση ώρα. Ο ρυθμός είναι πολύ γρήγορος και οι εναλλαγές πολλές.

– Ποια στιγμή από τις πρόβες θα σας μείνει αξέχαστη;
Το ζέσταμα που κάνουμε στην αρχή είναι πάντα ένα αγαπημένο κομμάτι. Είμαστε όλοι μαζί και είναι το κομμάτι που δεν θεωρούμε δουλειά αλλά παιχνίδι.

«Η κόρη μου είναι 1,5 χρονών και η παντελής άγνοιά της για το πώς λειτουργεί ο κόσμος και η ζωή είναι πολύ διασκεδαστική».

– Πόσο διαφορετικό είναι να στήνεις ένα stand up σόου σε σχέση μια παράσταση;
Είναι τελείως διαφορετικό. Ίσως η πιο βασική διαφορά είναι ότι στο stand up comedy είσαι μόνος σου και στην θεατρική παράσταση είσαι με μια μεγάλη ομάδα ηθοποιών, σκηνογράφων, ενδυματολόγων, φωτιστών και πολλών άλλων. Ο καθένας βάζει το δικό του κομμάτι και χαίρομαι γιατί στη συγκεκριμένη δουλειά όλοι όσοι έχουν πάρει μέρος έχουν κάνει αυτό που έγραψα πολύ καλύτερο με τη συμβολή τους.

– Τα τελευταία χρόνια η stand up σκηνή στην Ελλάδα έχει αναπτυχθεί και έχει αγαπηθεί πολύ από τον κόσμο. Γιατί πιστεύετε ότι συμβαίνει αυτό;
Είναι πάρα πολλοί οι λόγοι αλλά ο πιο βασικός είναι ότι μετά από αρκετά χρόνια δικής μας σκληρής δουλειάς, ο κόσμος εκτίμησε το είδος και πλέον το έχει βάλει σαν μια επιλογή στη διασκέδασή του. Νομίζω ότι το stand up comedy ταιριάζει πολύ στην κουλτούρα του Έλληνα.

– Τι είναι αυτό που σας κάνει να γελάτε;
Τώρα τελευταία η κόρη μου. Είναι 1,5 χρονών και η παντελής άγνοιά της για το πώς λειτουργεί ο κόσμος και η ζωή γενικά είναι πολύ διασκεδαστική.

– Πολλές φορές έχει συζητηθεί για το κατά πόσο πρέπει ή όχι το χιούμορ και η σάτιρα να έχει όρια. Τι πιστεύετε;
Ο καθένας βάζει τα προσωπικά του όρια στην ζωή και το ίδιο γίνεται και στην σκηνή. Δεν είναι υπερδύναμη η κωμωδία να σου επιτρέπει να λες ό,τι θες. Αλλά η συγκεκριμένη ερώτηση θέλει συζήτηση ωρών γιατί κάθε περίπτωση είναι διαφορετική.

«Έχω μετανιώσει που δεν ξεκίνησα να ασχολούμαι με την κωμωδία νωρίτερα».

– Υπάρχει κάτι για το οποίο έχετε μετανιώσει στην επαγγελματική σας πορεία;
Ναι, που δεν ξεκίνησα να ασχολούμαι με την κωμωδία νωρίτερα. Πέρασα 2 χρόνια που φλέρταρα με την ιδέα αλλά δεν το έπαιρνα απόφαση.

– Πριν από περίπου 1,5 χρόνο γίνατε πατέρας. Πώς άλλαξε η ζωή σας;
Άλλη μια ερώτηση που θέλει απίστευτη ανάλυση. Δεν ξέρω τι να πρωτοπώ. Μια μεγάλη αλλαγή όταν έχεις παιδί είναι ότι δεν χρειάζεσαι πλέον ξυπνητήρι. Ό,τι ώρα και να θες να ξυπνήσεις το παιδί σου θα σε έχει ξυπνήσει τουλάχιστον 1 ώρα νωρίτερα. Προχτές είχα πτήση στις 7 το πρωί. Έπρεπε να είμαι στο αεροδρόμιο στις 5 και μισή. Η κόρη μου φρόντισε να είμαι στην ώρα μου.

– Ποια είναι η πιο σημαντική συμβουλή που σας έχουν δώσει και θα θέλετε κάποια στιγμή να τη μοιραστείτε με το παιδί σας;
Είναι μια ωραία συμβουλή στα αγγλικά που έχω ακούσει. Που σε ελεύθερη μετάφραση λέει «Μην κρίνεις κάποιον αν δεν περπατήσεις ένα μίλι στα παπούτσια του»

– Τον ελεύθερό σας χρόνο, όσο έχετε, πώς προτιμάτε να τον περνάτε;
Με την οικογένεια. Στο πάρκο με την κόρη μου ή βλέποντας σειρές με την γυναίκα μου. Συγνώμη, διόρθωση: βλέποντας τους τίτλους αρχής των σειρών. Μετά το ένα λεπτό συνήθως μας παίρνει ο ύπνος.

– Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Αυτή την περίοδο όλη μου η ζωή είναι η επιθεώρηση που ανεβάζουμε. Έχω και μια περιοδεία stand up comedy που τρέχει σε όλη την Ελλάδα και συνεχίζω να ανεβάζω και κωμικά βίντεο στο κανάλι μου στο youtube. Αλλά βασικά την επιθεώρηση.

//Ο Λάμπρος Φισφής υπογράφει, συν-σκηνοθετεί (μαζί με τον Γιάννη Σαρακατσάνη) και πρωταγωνιστεί στην επιθεώρηση «Τι ζούμε;», που την Τρίτη 31 Οκτωβρίου κάνει πρεμιέρα στο Θέατρο Βέμπο (Καρόλου 18 Αθήνα, μετρό Μεταξουργείο). Περισσότερες πληροφορίες για το έργο θα βρείτε εδώ.

 

Διαβάστε ακόμα: Μάξιμος Μουμούρης – «Μαθαίνω να ζω μέρα τη μέρα και αυτό προσπαθώ να μεταδώσω στα παιδιά μου»

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top